Pilar Rahola
This speech was given December 16, 2009 at the Conference in the Global forum for Combating Anti-Semitism in Jerusalem. Pilar Rahola is a Spanish Catalan journalist, writer, and former politician and Member of Parliament, and member of the far left.
A meeting in Barcelona with a hundred lawyers and judges a month ago.
They have come together to hear my opinions on the Middle-Eastern conflict. They know that I am a heterodoxal vessel, in the shipwreck of “single thinking” regarding Israel, which rules in my country. They want to listen to me, because they ask themselves why, if Pilar is a serious journalist, does she risk losing her credibility by defending the bad guys, the guilty? I answer provocatively – You all believe that you are experts in international politics when you talk about Israel, but you really know nothing. Would you dare talk about the conflict in Rwanda, in Kashmir? In Chechnya? – No.
They are jurists, their turf is not geopolitics. But against Israel they dare, as does everybody else. Why? Because Israel is permanently under the media magnifying glass and the distorted image pollutes the world’s brains. And because it is part of what is politically correct, it seems part of solidarity, because talking against Israel is free. So cultured people, when they read about Israel, are ready to believe that Jews have six arms, in the same way that during the Middle Ages people believed all sorts of outrageous things.
The first question, then, is why so many intelligent people, when talking about Israel, suddenly become idiots. The problem that those of us who do not demonize Israel have, is that there exists no debate on the conflict. All that exists is the banner; there’s no exchange of ideas. We throw slogans at each other; we don’t have serious information, we suffer from the “burger journalism” syndrome, full of prejudices, propaganda and simplification. Intellectual thinkers and international journalists have given up on Israel. It doesn't exist. That is why, when someone tries to go beyond the “single thought” of criticizing Israel, he becomes suspect and unfaithful, and is immediately segregated. Why?
I’ve been trying to answer this question for years: why?
Why, of all the conflicts in the world, only this one interests them?
Why is a tiny country which struggles to survive criminalized?
Why does manipulated information triumph so easily?
Why are all the people of Israel, reduced to a simple mass of murderous imperialists?
Why is there no Palestinian guilt?
Why is Arafat a hero and Sharon a monster?
Finally, why when Israel is the only country in the World which is threatened with extinction, it is also the only one that nobody considers a victim?
I don’t believe that there is a single answer to these questions. Just as it is impossible to completely explain the historical evil of anti-Semitism, it is also not possible to totally explain the present-day imbecility of anti-Israelism. Both drink from the fountain of intolerance and lies. Also, if we accept that anti-Israelism is the new form of anti-Semitism, we conclude that circumstances may have changed, but the deepest myths, both of the Medieval Christian anti-Semitism and of the modern political anti-Semitism, are still intact. Those myths are part of the chronicle of Israel.
For example, the Medieval Jew accused of killing Christian children to drink their blood connects directly with the Israeli Jew who kills Palestinian children to steal their land. Always they are innocent children and dark Jews. Similarly, the Jewish bankers who wanted to dominate the world through the European banks, according to the myth of the Protocols, connect directly with the idea that the Wall Street Jews want to dominate the World through the White House. Control of the Press, control of Finances, the Universal Conspiracy, all that which has created the historical hatred against the Jews, is found today in hatred of the Israelis. In the subconscious, then, beats the DNA of the Western anti-Semite, which produces an efficient cultural medium.
But what beats in the conscious? Why does a renewed intolerance surge with such virulence, centered now, not against the Jewish people, but against the Jewish state? From my point of view, this has historical and geopolitical motives, among others, the decades long bloody Soviet role, the European Anti-Americanism, the West’s energy dependency and the growing Islamist phenomenon.
But it also emerges from a set of defeats which we suffer as free societies, leading to a strong ethical relativism.
The moral defeat of the left. For decades, the left raised the flag of freedom wherever there was injustice. It was the depositary of the utopian hopes of society. It was the great builder of the future. Despite the murderous evil of Stalinism’s sinking these utopias, the left has preserved intact its aura of struggle, and still pretends to point out good and evil in the world. Even those who would never vote for leftist options, grant great prestige to leftist intellectuals, and allow them to be the ones who monopolize the concept of solidarity. As they have always done. Thus, those who struggled against Pinochet were freedom-fighters, but Castro’s victims, are expelled from the heroes’ paradise, and converted into undercover fascists.
This historic treason to freedom is reproduced nowadays, with mathematical precision. For example, the leaders of Hezbollah are considered resistance heroes, while pacifists like the Israeli singer Noa, are insulted in the streets of Barcelona. Today too, as yesterday, the left is hawking totalitarian ideologies, falls in love with dictators and, in its offensive against Israel, ignores the destruction of fundamental rights. It hates rabbis, but falls in love with imams; shouts against the Israeli Defense Forces, but applauds Hamas’s terrorists; weeps for the Palestinian victims, but scorns the Jewish victims, and when it is touched by Palestinian children, it does it only if it can blame the Israelis.
It will never denounce the culture of hatred, or its preparation for murder. A year ago, at the AIPAC conference in Washington I asked the following questions:
Why don’t we see demonstrations in Europe against the Islamic dictatorships?
Why are there no demonstrations against the enslavement of millions of Muslim women?
Why are there no declarations against the use of bomb-carrying children in the conflicts in which Islam is involved?
Why is the left only obsessed with fighting against two of the most solid democracies of the planet, those which have suffered the bloodiest terrorist attacks, the United States and Israel?
Because the left no longer has any ideas, only slogans. It no longer defends rights, but prejudices. And the greatest prejudice of all is the one aimed against Israel. I accuse, then, in a formal manner that the main responsibility for the new anti-Semitic hatred disguised as anti-Zionism, comes from those who should have been there to defend freedom, solidarity and progress. Far from it, they defend despots, forget their victims and remain silent before medieval ideologies which aim at the destruction of free societies. The treason of the left is an authentic treason against modernity.
Defeat of Journalism. We have more information in the world than ever before, but we do not have a better informed world. Quite the contrary, the information superhighway connects us anywhere in the planet, but it does not connect us with the truth. Today’s journalists do not need maps, since they have Google Earth, they do not need to know History, since they have Wikipedia. The historical journalists, who knew the roots of a conflict, still exist, but they are an endangered species, devoured by that “fast food” journalism which offers hamburger news, to readers who want fast-food information. Israel is the world’s most watched place, but despite that, it is the world’s least understood place. Of course one must keep in mind the pressure of the great petrodollar lobbies, whose influence upon journalism is subtle but deep. Mass media knows that if it speaks against Israel, it will have no problems. But what would happen if it criticized an Islamic country? Without doubt, it would complicate its existence. Certainly part of the press that writes against Israel, would see themselves mirrored in Mark Twain’s ironical sentence: “Get your facts first, then you can distort them as you please.”
Defeat of critical thinking. To all this one must add the ethical relativism which defines the present times: it is based not on denying the values of civilization, but rather in their most extreme banality. What is modernity?
I explain it with this little tale: If I were lost in an uncharted island, and would want to found a democratic society, I would only need three written documents: The Ten Commandments (which established the first code of modernity. "Thou shalt not murder" founded modern civilization.); The Roman Penal Code; and the Universal Declaration of Human Rights. And with these three texts we would start again. These principles are relativized daily, even by those who claim to be defending them.
“Thou shalt not murder” ... depending on who is the target, must think those who, like the demonstrators in Europe, shouted in support of Hamas.
“Hurray for Freedom of Speech!”..., or not. For example, several Spanish left-wing organizations tried to take me to court, accusing me of being a negationist, like the Nazis, because I deny the “Palestinian Holocaust”. They were attempting to prohibit me from writing articles and to send me to prison. And so on... The social critical mass has lost weight and, at the same time ideological dogmatism has gained weight. In this double turn of events, the strong values of modernity have been substituted by a “weak thinking,” vulnerable to manipulation and Manichaeism.
Defeat of the United Nations. And with it, a sound defeat of the international organizations which should protect Human Rights. Instead they have become broken puppets in the hands of despots. The United Nations is only useful to Islamofascists like Ahmadinejad, or dangerous demagogues like Hugo Chavez which offers them a planetary loudspeaker where they can spit their hatred. And, of course, to systematically attack Israel. The UN, too exists to fight Israel.
Finally, defeat of Islam. Tolerant and cultural Islam suffers today the violent attack of a totalitarian virus which tries to stop its ethical development. This virus uses the name of God to perpetrate the most terrible horrors: lapidate women, enslave them, use youths as human bombs. Let’s not forget: They kill us with cellular phones connected to the Middle Ages. If Stalinism destroyed the left, and Nazism destroyed Europe, Islamic fundamentalism is destroying Islam. And it also has an anti-Semitic DNA. Perhaps Islamic anti-Semitism is the most serious intolerant phenomenon of our times; indeed, it contaminates more than 1,400 million people, who are educated, massively, in hatred towards the Jew.
In the crossroads of these defeats, is Israel. Orphan and forgotten by a reasonable left, orphan and abandoned by serious journalism, orphan and rejected by a decent UN, and rejected by a tolerant Islam, Israel suffers the paradigm of the 21st Century: the lack of a solid commitment with the values of liberty. Nothing seems strange. Jewish culture represents, as no other does, the metaphor of a concept of civilization which suffers today attacks on all flanks. The Jews are the thermometer of the world’s health. Whenever the world has had totalitarian fever, they have suffered. In the Spanish Middle Ages, in Christian persecutions, in Russian pogroms, in European Fascism, in Islamic fundamentalism. Always, the first enemy of totalitarianism has been the Jew. And, in these times of energy dependency and social uncertainty, Israel embodies, in its own flesh, the eternal Jew.
A pariah nation among nations, for a pariah people among peoples. That is why the anti-Semitism of the 21st Century has dressed itself with the efficient disguise of anti-Israelism, or its synonym, anti-Zionism. Is all criticism of Israel anti-Semitism? NO. But all present-day anti-Semitism has turned into prejudice and the demonization of the Jewish State. New clothes for an old hatred.
Benjamin Franklin said: “Where liberty is, there is my country.” And Albert Einstein added: “The World is a dangerous place. Not because of the people who are evil; but because of the people who don’t do anything about it.” This is the double commitment, here and now; never remain inactive in front of evil in action and defend the countries of liberty.
Thank you.
28/6/10
21/6/10
«Ένα καράβι για τη Γάζα» με πλοιοκτήτη τον Νταβούτογλου
20.6.10
Κώστας Χατζηαντωνίου
Το πρόσφατο αιματηρό επεισόδιο μεταξύ του στολίσκου ακτιβιστών που έπλεε προς τη Γάζα (με ναυαρχίδα το τουρκικό «Mavi Marmara») και ειδικών δυνάμεων του Ισραήλ, αποτέλεσε αφορμή για να φωτιστούν μια σειρά από αλλαγές που επίκεινται στους στρατηγικούς συσχετισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι αλλαγές αυτές μπορούν να αποδειχτούν δραματικά αρνητικές για τη χώρα μας αλλά και ανέλπιστη ευκαιρία αν επιτέλους αποφασίσουμε να συγκροτήσουμε μιαν ελληνοκεντρική εξωτερική και αμυντική πολιτική, πέρα από ιδεοληπτικά στερεότυπα. Η μακρά αβελτηρία μας μπροστά στην πάγια τουρκική επιθετικότητα που λαμβάνει πλέον οξύτατη μορφή (συγκεκαλυμμένη πίσω από νεοοθωμανικές ευγένειες που υπόσχονται ανοχή προς την πολιτιστική μας ιδιαιτερότητα, αρκεί να γίνουμε υποτελείς), αν συνεχιστεί, δεν θα μείνει για πολύ καιρό ακόμη ατιμώρητη.
Αν δούμε λίγο προσεκτικότερα το επεισόδιο της 31ης Μαΐου στα ανοιχτά της Γάζας, δεν θα δυσκολευτούμε να διαπιστώσουμε τον κεντρικό ρόλο πρακτόρων του τουρκικού κράτους, μέσω «ανθρωπιστικών» ισλαμικών οργανώσεων που έχουν από καιρό διαβρωθεί από την Ερντογανική ΜΙΤ. Η Τουρκία κλιμακώνει τους τελευταίους μήνες τις παρεμβάσεις της σε όλα τα ανατολικά μέτωπα: Συνάπτει συμφωνίες με το ιρανικό καθεστώς του Αχμαντινετζάντ και το στηρίζει για να βρει μια διέξοδο από το πυρηνικό του αδιέξοδο. Προσεταιρίζεται σταθερά τη Συρία. Παριστάνει τον προστάτη του παλαιστινιακού λαού. Προετοιμάζεται για δυναμικό παιχνίδι στο Ιράκ, μόλις αποχωρήσει ο αμερικανικός στρατός. Συνάπτει ζώνη ελεύθερου εμπορίου με την Ιορδανία και τον Λίβανο. Διευρύνει μ’ ένα λόγο την επιρροή της στη Μ. Ανατολή κερδίζοντας τη στήριξη αραβικών λαών και καθεστώτων.
Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού κομβικό ρόλο παίζει πλέον η Γάζα που μετά την αποχώρηση του Ισραήλ το 2006 (στο πλαίσιο του Οδικού Χάρτη για ειρήνευση στη Μ. Ανατολή), πέρασε υπό τον έλεγχο της ισλαμοφασιστικής Χαμάς, η οποία βρίσκεται σε ανοιχτή σύγκρουση με την επίσημη και νόμιμη Παλαιστινιακή Αρχή. Τα γεγονότα είναι γνωστά. Οι διαρκείς επιθέσεις με ρουκέτες και πυραύλους κατά του εδάφους του Ισραήλ, αλλά κυρίως η καταστατική άποψη αυτής της οργάνωσης για πλήρη καταστροφή του κράτους του Ισραήλ, είχαν ως αποτέλεσμα η Γάζα να τεθεί σε ναυτικό αποκλεισμό. Αν η οργάνωση «Free Gaza», ήταν όντως ανθρωπιστική οργάνωση, δεδομένου αυτού του αποκλεισμού (που είναι θεμιτός κατά το διεθνές δίκαιο ακόμη και σε διεθνή ύδατα), δεν θα είχε κανένα λόγο να απορρίψει την πρόταση να καταπλεύσει ο στολίσκος της στο λιμάνι της Ασντόντ, να ξεφορτώσουν, να βάλουν τη βοήθεια σε φορτηγά και να την μεταφέρουν στη Γάζα μέσω των υπαρχουσών χερσαίων εισόδων, μετά τον σχετικό έλεγχο από τις υπηρεσίες του ΟΗΕ και των διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Όπως ακριβώς γίνεται καθημερινά, με τους χιλιάδες τόνους βοήθειας και παντοειδούς υλικού που παρά τον αποκλεισμό περνούν καθημερινά μέσω αυτών των εισόδων.
Ποιοι οργάνωσαν όμως αυτόν τον στολίσκο; Είναι γνωστός πλέον ο κεντρικός ρόλος της διαβόητης μη κυβερνητικής ισλαμιστικής τουρκικής οργάνωσης IHH (Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Αρωγής). Με δράση στη Βοσνία, στην Τσετσενία και το Αφγανιστάν όπου υποστήριξε παραστρατιωτικές ομάδες μουσουλμάνων, η IHH εδώ και αρκετό καιρό έχει περάσει υπό τον έλεγχο της τουρκικής ΜΙΤ και του ειδικού τομέα ψυχολογικών επιχειρήσεων του τουρκικού Επιτελείου.
Στα τουρκικά πλοία για τη Γάζα και ειδικά στο επίμαχο «Μαβί Μαρμαρά» (το μόνο που επλήγη με φονικά πυρά, μετά την ένοπλη επίθεση που δέχθηκε η Ισραηλινή δύναμη) επέβαιναν σεσημασμένοι Ισλαμιστές αλλά και πράκτορες της ΜΙΤ με αποστολή να εγκατασταθούν στη Γάζα και να αναλάβουν την εκπαίδευση των μυστικών υπηρεσιών της Χαμάς: Όπως ακριβώς έφταναν τη δεκαετία του 1960 οι Τούρκοι πράκτορες στους τουρκοκυπριακούς θυλάκους.
Και η ελληνική συμμετοχή; Εδώ τα πράγματα γίνονται πολύ ενδιαφέροντα: Γνωρίζουμε καλά ποιοι δίνουν τον τόνο στο ελλαδικό παράρτημα «Ένα καράβι για τη Γάζα». Πρόκειται για γνωστούς αστέρες που αγωνίζονται για μια πολυεθνική Ελλάδα, που υπερασπίζονται παγίως τις τρομοκρατικές οργανώσεις (ακόμη και ως μάρτυρες υπεράσπισης δολοφόνων) και που εν πάση περιπτώσει ποτέ δεν είχαν την έμπνευση να οργανώσουν με αλλοδαπούς συντρόφους τους μιαν ανάλογη εκστρατεία π.χ. για μιαν «Ελεύθερη Κερύνεια». Αλήθεια, γιατί δεν προτείνουν στους συντρόφους της IHH ένα τέτοιο ταξίδι; Θα ήταν χρήσιμο ίσως για να διαπιστώσουν το μέγεθος του διεθνισμού αυτών των «ηρώων» που αίφνης θα αποκαλύπτονταν ως υπερασπιστές του «Αττίλα». Η Κύπρος μπορεί να μην είναι βέβαια στις προτεραιότητες των Ελλαδιτών ακτιβιστών, είναι όμως πρώτη προτεραιότητα των ic oglan του ντουέτου Έρντογαν- Νταβούτογλου.
Στους αναλυτές των αθηναϊκών πανεπιστημιακών καφενέδων είναι δημοφιλής η θεωρία περί διάστασης κεμαλιστών- ισλαμιστών. Αλλά περιέργως, οι ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Τουρκίας ταιριάζουν απόλυτα με τις «ανατολικές» δολιχοδρομίες της καθώς εντείνουν την πίεση για ευρωπαϊκή ένταξη της Τουρκίας, ώστε να μην περιπέσει στα νύχια των «κακών ισλαμιστών». Συγχρόνως με παρόμοια εγχειρήματα πιέζεται και το Ισραήλ του «σκληρού» Νετανιάχου από τη διοίκηση Ομπάμα που δεν υποστηρίζει πια το Ισραήλ, με τον απόλυτο τρόπο της διοίκησης Μπους.
Σε κάθε περίπτωση, οι τουρκικές σημαίες και τα πορτραίτα του Έρντογαν, η τουρκική σημαία που ανάρτησε ο καθηρημένος πρωθυπουργός της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε δίπλα στην παλαιστινιακή (ακόμη μια φαντασίωση των απελπισμένων Παλαιστινίων που πάντα κάποιον σωτήρα περιμένουν, όπως κάποτε τον Νάσερ ή αργότερα τον Σαντάμ), οι τουρκικές πιέσεις για άρση του αποκλεισμού της Γάζας, είναι σημάδια που δεν πρέπει να υποτιμήσουμε. Είτε για να παίξει ρόλο μεσολαβητή μεταξύ αντιμαχόμενων παλαιστινιακών οργανώσεων είτε για να αναλάβει τη διαιτησία με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ είτε για να ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου, η Τουρκία γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη. Αλλά ο αντισημιτισμός, ο αταβιστικός αντιαμερικανισμός και διεθνιστικές ιδεοληψίες δεν αφήνουν πολλούς από τους κατά περίπτωσιν τουρκοφάγους να αναλύσουν με καθαρό μυαλό την κατάσταση. Ας αναλάβει παγκόσμιο ρόλο η Τουρκία, ας γίνει η Ελλάδα οθωμανική επαρχία, αρκεί να καταστραφεί το Ισραήλ! Τόσος πατριωτισμός!
Και η επίσημη Ελλάδα; Αυτή διά του πρωθυπουργού της ταξίδευε τις ίδιες ημέρες τη… Λιβύη και επισκέπτονταν την σκηνή του γραφικού της δικτάτορα. Οι συστάσεις του Καντάφι προς την αντιπροσωπεία μουσουλμανικών κοινοτήτων Ευρώπης («περιμένω ανυπόμονα τη μέρα που η Τουρκία θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση») και οι ύμνοι του Λίβυου υπουργού Εξωτερικών στο Φόρουμ αραβοτουρκικής συνεργασίας (περί Τουρκίας που «έσωσε την ισλαμική Αφρική από τους Ισπανούς»!), την επομένη που ο πρωθυπουργός μας πήγαινε στην σκηνή του Καντάφι στην έρημο για να υπογράψει ακόμη ένα «μνημόνιο οικονομικής συνεργασίας» (δηλαδή ευχές) και να του επιδείξει φωτογραφίες από τις αλήστου μνήμης συναντήσεις της δεκαετίας του 1980, δείχνει την αποτελεσματικότητα μιας πολιτικής που βρίσκεται ακόμη εκεί: Στη δεκαετία του 1980.
Κι όμως. Η Ελλάδα θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τις εξελίξεις αυτές και να αναβαθμίσει στρατηγικά τον ρόλο της, προσφέροντας το αναγκαίο γεωστρατηγικό βάθος στο Ισραήλ ή αναπτύσσοντας τη συνεργασία σε λίαν ενδιαφέροντες τομείς όπως η αγροτική οικονομία, οι νέες τεχνολογίες, η ιατροφαρμακευτική έρευνα, ο τουρισμός κλπ. Βέβαια σε μια χώρα όπου ο πατριωτισμός γίνεται συχνά επάγγελμα και διάφοροι πράκτορες ή ιδεοληπτικοί φτάνουν να καθυβρίζουν τους Κυπρίους επειδή μετά από σαράντα χρόνια κατοχής και θεωρητικής «συμπαράστασης» αναζητούν μιαν άλλη στρατηγική, τέτοια συζήτηση είναι δύσκολο να γίνει. Κι ας νομιμοποιούν ως ηθική δύναμη τον Αττίλα οι ακτιβιστές, ξεκινώντας για τη Γάζα από την κατεχόμενη Αμμόχωστο.
Η Ελλάδα ποτέ δεν είχε την πολυτέλεια να επιλέγει εχθρούς. Υπήρξε πάντα ο στόχος της βαθιάς Ασίας. Είτε των Περσών, είτε των Αράβων (ξεχάσαμε ότι επί αιώνες η βυζαντινή αυτοκρατορία γνώριζε σφαγές και εξανδραποδισμούς;), είτε, εδώ και 1.000 χρόνια των Τούρκων. Οι φίλοι στις διεθνείς σχέσεις δεν προκύπτουν από ιδεολογικές επιλογές. Όταν όλες οι συναντήσεις του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης περιλαμβάνουν στα ψηφίσματά τους ιταμές συστάσεις για την «τουρκική» μειονότητα της Θράκης, υιοθετώντας όλη την ατζέντα των τουρκικών διεκδικήσεων (βακούφια, εκλογή μουφτήδων, άρθρο 19 περί ιθαγένειας, δικαίωμα τουρκικού αυτοπροσδιορισμού κλπ), είναι απίστευτη μικρόνοια να μην επιτρέπουμε σκέψεις για μιαν άλλη εξωτερική πολιτική. Εκτός και αν έχουμε συμβιβαστεί με την ιδέα της μετατροπής μας σε οθωμανική επαρχία. Τότε σίγουρα δεν πρόκειται να μας σώσουν οι επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού κατά της ισλαμικής βαρβαρότητας. Αυτό όμως, δεν είναι λόγος να αρνούμεθα το πιο ιερό δικαίωμα των εθνών (το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης) στο λαό του Ισραήλ, διαγράφοντας τους ακατάλυτους δεσμούς του με την εθνική του εστία από την οποία ξεριζώθηκε βίαια.
Ο χρόνος δεν παραγράφει εθνικά δικαιώματα. Αν δεχτούμε ότι η βία του χρόνου είναι υπεράνω των ιστορικών δεσμών ενός λαού με τη γη του, πώς θα απαντήσουμε στο γεγονός ότι οι Τούρκοι κατέχουν την Βόρεια Κύπρο εδώ και σαράντα σχεδόν χρόνια- για να μη μιλήσουμε για τη Μικρά Ασία την οποία οι Νεοέλληνες έχουμε ήδη διαγράψει.
Αν όμως εμείς διαγράφουμε τόσο εύκολα την εθνική μας μνήμη και μέσα σε μερικές δεκαετίες ξεγράψαμε τις πατρίδες της Ανατολής, αντικαθιστώντας την πονεμένη ελπίδα και τη δακρυσμένη ευχή αιώνων «Και του χρόνου στην Πόλη», με το όραμα της ρεμούλας και της καλοπέρασης, αυτός δεν είναι λόγος να αρνούμεθα σ’ έναν λαό που επέζησε ματωμένος και φοβισμένος στα γκέτο με την ευχή «Και του χρόνου στην Ιερουσαλήμ», σ’ έναν λαό που βγήκε από τα κρεματόρια σκελετωμένος αλλά ζωντανός, σ’ έναν λαό που είχε τη δύναμη και το σθένος να αναστήσει το αρχαίο έθνος του μετά από 2.500 χρόνια κατατρεγμού, το δικαίωμα να υπερασπίσει με κάθε τρόπο την πατρίδα και την ελευθερία του ενόσω εμείς αγωνιζόμαστε παρέα με τα πλοία του Νταβούτογλου.
Κώστας Χατζηαντωνίου
Το πρόσφατο αιματηρό επεισόδιο μεταξύ του στολίσκου ακτιβιστών που έπλεε προς τη Γάζα (με ναυαρχίδα το τουρκικό «Mavi Marmara») και ειδικών δυνάμεων του Ισραήλ, αποτέλεσε αφορμή για να φωτιστούν μια σειρά από αλλαγές που επίκεινται στους στρατηγικούς συσχετισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι αλλαγές αυτές μπορούν να αποδειχτούν δραματικά αρνητικές για τη χώρα μας αλλά και ανέλπιστη ευκαιρία αν επιτέλους αποφασίσουμε να συγκροτήσουμε μιαν ελληνοκεντρική εξωτερική και αμυντική πολιτική, πέρα από ιδεοληπτικά στερεότυπα. Η μακρά αβελτηρία μας μπροστά στην πάγια τουρκική επιθετικότητα που λαμβάνει πλέον οξύτατη μορφή (συγκεκαλυμμένη πίσω από νεοοθωμανικές ευγένειες που υπόσχονται ανοχή προς την πολιτιστική μας ιδιαιτερότητα, αρκεί να γίνουμε υποτελείς), αν συνεχιστεί, δεν θα μείνει για πολύ καιρό ακόμη ατιμώρητη.
Αν δούμε λίγο προσεκτικότερα το επεισόδιο της 31ης Μαΐου στα ανοιχτά της Γάζας, δεν θα δυσκολευτούμε να διαπιστώσουμε τον κεντρικό ρόλο πρακτόρων του τουρκικού κράτους, μέσω «ανθρωπιστικών» ισλαμικών οργανώσεων που έχουν από καιρό διαβρωθεί από την Ερντογανική ΜΙΤ. Η Τουρκία κλιμακώνει τους τελευταίους μήνες τις παρεμβάσεις της σε όλα τα ανατολικά μέτωπα: Συνάπτει συμφωνίες με το ιρανικό καθεστώς του Αχμαντινετζάντ και το στηρίζει για να βρει μια διέξοδο από το πυρηνικό του αδιέξοδο. Προσεταιρίζεται σταθερά τη Συρία. Παριστάνει τον προστάτη του παλαιστινιακού λαού. Προετοιμάζεται για δυναμικό παιχνίδι στο Ιράκ, μόλις αποχωρήσει ο αμερικανικός στρατός. Συνάπτει ζώνη ελεύθερου εμπορίου με την Ιορδανία και τον Λίβανο. Διευρύνει μ’ ένα λόγο την επιρροή της στη Μ. Ανατολή κερδίζοντας τη στήριξη αραβικών λαών και καθεστώτων.
Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού κομβικό ρόλο παίζει πλέον η Γάζα που μετά την αποχώρηση του Ισραήλ το 2006 (στο πλαίσιο του Οδικού Χάρτη για ειρήνευση στη Μ. Ανατολή), πέρασε υπό τον έλεγχο της ισλαμοφασιστικής Χαμάς, η οποία βρίσκεται σε ανοιχτή σύγκρουση με την επίσημη και νόμιμη Παλαιστινιακή Αρχή. Τα γεγονότα είναι γνωστά. Οι διαρκείς επιθέσεις με ρουκέτες και πυραύλους κατά του εδάφους του Ισραήλ, αλλά κυρίως η καταστατική άποψη αυτής της οργάνωσης για πλήρη καταστροφή του κράτους του Ισραήλ, είχαν ως αποτέλεσμα η Γάζα να τεθεί σε ναυτικό αποκλεισμό. Αν η οργάνωση «Free Gaza», ήταν όντως ανθρωπιστική οργάνωση, δεδομένου αυτού του αποκλεισμού (που είναι θεμιτός κατά το διεθνές δίκαιο ακόμη και σε διεθνή ύδατα), δεν θα είχε κανένα λόγο να απορρίψει την πρόταση να καταπλεύσει ο στολίσκος της στο λιμάνι της Ασντόντ, να ξεφορτώσουν, να βάλουν τη βοήθεια σε φορτηγά και να την μεταφέρουν στη Γάζα μέσω των υπαρχουσών χερσαίων εισόδων, μετά τον σχετικό έλεγχο από τις υπηρεσίες του ΟΗΕ και των διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Όπως ακριβώς γίνεται καθημερινά, με τους χιλιάδες τόνους βοήθειας και παντοειδούς υλικού που παρά τον αποκλεισμό περνούν καθημερινά μέσω αυτών των εισόδων.
Ποιοι οργάνωσαν όμως αυτόν τον στολίσκο; Είναι γνωστός πλέον ο κεντρικός ρόλος της διαβόητης μη κυβερνητικής ισλαμιστικής τουρκικής οργάνωσης IHH (Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Αρωγής). Με δράση στη Βοσνία, στην Τσετσενία και το Αφγανιστάν όπου υποστήριξε παραστρατιωτικές ομάδες μουσουλμάνων, η IHH εδώ και αρκετό καιρό έχει περάσει υπό τον έλεγχο της τουρκικής ΜΙΤ και του ειδικού τομέα ψυχολογικών επιχειρήσεων του τουρκικού Επιτελείου.
Στα τουρκικά πλοία για τη Γάζα και ειδικά στο επίμαχο «Μαβί Μαρμαρά» (το μόνο που επλήγη με φονικά πυρά, μετά την ένοπλη επίθεση που δέχθηκε η Ισραηλινή δύναμη) επέβαιναν σεσημασμένοι Ισλαμιστές αλλά και πράκτορες της ΜΙΤ με αποστολή να εγκατασταθούν στη Γάζα και να αναλάβουν την εκπαίδευση των μυστικών υπηρεσιών της Χαμάς: Όπως ακριβώς έφταναν τη δεκαετία του 1960 οι Τούρκοι πράκτορες στους τουρκοκυπριακούς θυλάκους.
Και η ελληνική συμμετοχή; Εδώ τα πράγματα γίνονται πολύ ενδιαφέροντα: Γνωρίζουμε καλά ποιοι δίνουν τον τόνο στο ελλαδικό παράρτημα «Ένα καράβι για τη Γάζα». Πρόκειται για γνωστούς αστέρες που αγωνίζονται για μια πολυεθνική Ελλάδα, που υπερασπίζονται παγίως τις τρομοκρατικές οργανώσεις (ακόμη και ως μάρτυρες υπεράσπισης δολοφόνων) και που εν πάση περιπτώσει ποτέ δεν είχαν την έμπνευση να οργανώσουν με αλλοδαπούς συντρόφους τους μιαν ανάλογη εκστρατεία π.χ. για μιαν «Ελεύθερη Κερύνεια». Αλήθεια, γιατί δεν προτείνουν στους συντρόφους της IHH ένα τέτοιο ταξίδι; Θα ήταν χρήσιμο ίσως για να διαπιστώσουν το μέγεθος του διεθνισμού αυτών των «ηρώων» που αίφνης θα αποκαλύπτονταν ως υπερασπιστές του «Αττίλα». Η Κύπρος μπορεί να μην είναι βέβαια στις προτεραιότητες των Ελλαδιτών ακτιβιστών, είναι όμως πρώτη προτεραιότητα των ic oglan του ντουέτου Έρντογαν- Νταβούτογλου.
Στους αναλυτές των αθηναϊκών πανεπιστημιακών καφενέδων είναι δημοφιλής η θεωρία περί διάστασης κεμαλιστών- ισλαμιστών. Αλλά περιέργως, οι ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Τουρκίας ταιριάζουν απόλυτα με τις «ανατολικές» δολιχοδρομίες της καθώς εντείνουν την πίεση για ευρωπαϊκή ένταξη της Τουρκίας, ώστε να μην περιπέσει στα νύχια των «κακών ισλαμιστών». Συγχρόνως με παρόμοια εγχειρήματα πιέζεται και το Ισραήλ του «σκληρού» Νετανιάχου από τη διοίκηση Ομπάμα που δεν υποστηρίζει πια το Ισραήλ, με τον απόλυτο τρόπο της διοίκησης Μπους.
Σε κάθε περίπτωση, οι τουρκικές σημαίες και τα πορτραίτα του Έρντογαν, η τουρκική σημαία που ανάρτησε ο καθηρημένος πρωθυπουργός της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε δίπλα στην παλαιστινιακή (ακόμη μια φαντασίωση των απελπισμένων Παλαιστινίων που πάντα κάποιον σωτήρα περιμένουν, όπως κάποτε τον Νάσερ ή αργότερα τον Σαντάμ), οι τουρκικές πιέσεις για άρση του αποκλεισμού της Γάζας, είναι σημάδια που δεν πρέπει να υποτιμήσουμε. Είτε για να παίξει ρόλο μεσολαβητή μεταξύ αντιμαχόμενων παλαιστινιακών οργανώσεων είτε για να αναλάβει τη διαιτησία με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ είτε για να ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου, η Τουρκία γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη. Αλλά ο αντισημιτισμός, ο αταβιστικός αντιαμερικανισμός και διεθνιστικές ιδεοληψίες δεν αφήνουν πολλούς από τους κατά περίπτωσιν τουρκοφάγους να αναλύσουν με καθαρό μυαλό την κατάσταση. Ας αναλάβει παγκόσμιο ρόλο η Τουρκία, ας γίνει η Ελλάδα οθωμανική επαρχία, αρκεί να καταστραφεί το Ισραήλ! Τόσος πατριωτισμός!
Και η επίσημη Ελλάδα; Αυτή διά του πρωθυπουργού της ταξίδευε τις ίδιες ημέρες τη… Λιβύη και επισκέπτονταν την σκηνή του γραφικού της δικτάτορα. Οι συστάσεις του Καντάφι προς την αντιπροσωπεία μουσουλμανικών κοινοτήτων Ευρώπης («περιμένω ανυπόμονα τη μέρα που η Τουρκία θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση») και οι ύμνοι του Λίβυου υπουργού Εξωτερικών στο Φόρουμ αραβοτουρκικής συνεργασίας (περί Τουρκίας που «έσωσε την ισλαμική Αφρική από τους Ισπανούς»!), την επομένη που ο πρωθυπουργός μας πήγαινε στην σκηνή του Καντάφι στην έρημο για να υπογράψει ακόμη ένα «μνημόνιο οικονομικής συνεργασίας» (δηλαδή ευχές) και να του επιδείξει φωτογραφίες από τις αλήστου μνήμης συναντήσεις της δεκαετίας του 1980, δείχνει την αποτελεσματικότητα μιας πολιτικής που βρίσκεται ακόμη εκεί: Στη δεκαετία του 1980.
Κι όμως. Η Ελλάδα θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τις εξελίξεις αυτές και να αναβαθμίσει στρατηγικά τον ρόλο της, προσφέροντας το αναγκαίο γεωστρατηγικό βάθος στο Ισραήλ ή αναπτύσσοντας τη συνεργασία σε λίαν ενδιαφέροντες τομείς όπως η αγροτική οικονομία, οι νέες τεχνολογίες, η ιατροφαρμακευτική έρευνα, ο τουρισμός κλπ. Βέβαια σε μια χώρα όπου ο πατριωτισμός γίνεται συχνά επάγγελμα και διάφοροι πράκτορες ή ιδεοληπτικοί φτάνουν να καθυβρίζουν τους Κυπρίους επειδή μετά από σαράντα χρόνια κατοχής και θεωρητικής «συμπαράστασης» αναζητούν μιαν άλλη στρατηγική, τέτοια συζήτηση είναι δύσκολο να γίνει. Κι ας νομιμοποιούν ως ηθική δύναμη τον Αττίλα οι ακτιβιστές, ξεκινώντας για τη Γάζα από την κατεχόμενη Αμμόχωστο.
Η Ελλάδα ποτέ δεν είχε την πολυτέλεια να επιλέγει εχθρούς. Υπήρξε πάντα ο στόχος της βαθιάς Ασίας. Είτε των Περσών, είτε των Αράβων (ξεχάσαμε ότι επί αιώνες η βυζαντινή αυτοκρατορία γνώριζε σφαγές και εξανδραποδισμούς;), είτε, εδώ και 1.000 χρόνια των Τούρκων. Οι φίλοι στις διεθνείς σχέσεις δεν προκύπτουν από ιδεολογικές επιλογές. Όταν όλες οι συναντήσεις του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης περιλαμβάνουν στα ψηφίσματά τους ιταμές συστάσεις για την «τουρκική» μειονότητα της Θράκης, υιοθετώντας όλη την ατζέντα των τουρκικών διεκδικήσεων (βακούφια, εκλογή μουφτήδων, άρθρο 19 περί ιθαγένειας, δικαίωμα τουρκικού αυτοπροσδιορισμού κλπ), είναι απίστευτη μικρόνοια να μην επιτρέπουμε σκέψεις για μιαν άλλη εξωτερική πολιτική. Εκτός και αν έχουμε συμβιβαστεί με την ιδέα της μετατροπής μας σε οθωμανική επαρχία. Τότε σίγουρα δεν πρόκειται να μας σώσουν οι επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού κατά της ισλαμικής βαρβαρότητας. Αυτό όμως, δεν είναι λόγος να αρνούμεθα το πιο ιερό δικαίωμα των εθνών (το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης) στο λαό του Ισραήλ, διαγράφοντας τους ακατάλυτους δεσμούς του με την εθνική του εστία από την οποία ξεριζώθηκε βίαια.
Ο χρόνος δεν παραγράφει εθνικά δικαιώματα. Αν δεχτούμε ότι η βία του χρόνου είναι υπεράνω των ιστορικών δεσμών ενός λαού με τη γη του, πώς θα απαντήσουμε στο γεγονός ότι οι Τούρκοι κατέχουν την Βόρεια Κύπρο εδώ και σαράντα σχεδόν χρόνια- για να μη μιλήσουμε για τη Μικρά Ασία την οποία οι Νεοέλληνες έχουμε ήδη διαγράψει.
Αν όμως εμείς διαγράφουμε τόσο εύκολα την εθνική μας μνήμη και μέσα σε μερικές δεκαετίες ξεγράψαμε τις πατρίδες της Ανατολής, αντικαθιστώντας την πονεμένη ελπίδα και τη δακρυσμένη ευχή αιώνων «Και του χρόνου στην Πόλη», με το όραμα της ρεμούλας και της καλοπέρασης, αυτός δεν είναι λόγος να αρνούμεθα σ’ έναν λαό που επέζησε ματωμένος και φοβισμένος στα γκέτο με την ευχή «Και του χρόνου στην Ιερουσαλήμ», σ’ έναν λαό που βγήκε από τα κρεματόρια σκελετωμένος αλλά ζωντανός, σ’ έναν λαό που είχε τη δύναμη και το σθένος να αναστήσει το αρχαίο έθνος του μετά από 2.500 χρόνια κατατρεγμού, το δικαίωμα να υπερασπίσει με κάθε τρόπο την πατρίδα και την ελευθερία του ενόσω εμείς αγωνιζόμαστε παρέα με τα πλοία του Νταβούτογλου.
19/6/10
Η "σκοτεινή δύναμη" που λέγεται εβραϊκό lobby
Σάββατο, 19 Ιούνιος 2010 09:13
Athens Voice 18.6.10
Ηλίας Αλκαλάι *
Ο Ηλίας Αλκαλάι από τη Νέα Υόρκη για μερικές παρεξηγημένες έννοιες
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τον τρόπο με τον οποίο τα μέσα ενημέρωσης στη Νέα Υόρκη (κυρίως The New York Times και The Wall Street Journal ) κάλυψαν το θλιβερό επεισόδιο της 31ης Μαîου και, γενικότερα, την αποστολή «ανθρωπιστικής» βοήθειας στη Γάζα- είναι κοινός τόπος ότι τα media στις Η.Π.Α. κράτησαν μία στάση υπέρ του Ισραήλ και δεν σκοπεύω να το αμφισβητήσω.
Διαβάζω σε πολλές ελληνικές εφημερίδες και blogs ότι οι Εβραίοι και το "εβραϊκό lobby" ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης στις Η.Π.Α. και, κατά συνέπεια, μια στάση υπέρ του Ισραήλ είναι αναμενόμενη. Αυτό το επιχείρημα τίθεται συνήθως με μια μορφή κακίας, λες ότι το εβραϊκό lobby είναι μια μοχθηρή- αν όχι σατανική- σκοτεινή δύναμη που ελέγχει τον Τύπο στις Η.Π.Α.. Σε συνέχεια αυτής της άποψης, δεν υπάρχει καμία αναφορά του ισραηλινού "apartheid", επειδή ο Τύπος στις Η.Π.Α. έχει ξεπουληθεί στο ισραηλινό Lobby.
Πρώτον, θα ήθελα να αναφερθώ σύντομα στο ισραηλινό "apartheid", έναν όρο που χρησιμοποιήθηκε επίσης από τον τέως Πρόεδρο των Η.Π.Α. Jimmy Carter. Δεν χρειάζεται να πάμε πιο μακριά από τη δική μας Λεωφόρο Κηφισίας, στην Πρεσβεία του κράτους του Ισραήλ, με επικεφαλής τον Πρέσβη Ali Yahya, έναν από τους πολλούς διακεκριμένους και υψηλόβαθμους αξιωματούχους αραβικής καταγωγής στο Ισραήλ. Αυτό θα ονομάζατε "apartheid;" Δείξτε μου έναν Έλληνα πρέσβη τουρκικής Ή αλβανικής καταγωγής και τότε μπορούμε να συνεχίσουμε τη συζήτηση για το ισραηλινό "apartheid".
Δεύτερον, ας συζητήσουμε την επιρροή του εβραϊκού lobby. Γιατί θα έπρεπε αυτό να αποτελεί θέμα; Δεν είμαστε δικαιολογημένα υπερήφανοι για την επιρροή και τα επιτεύγματα του ελληνικού lobby; Προς τι η διαφορετική αντιμετώπιση τότε; Και τα δύο lobbies εργάζονται για την προώθηση των συμφερόντων τους μέσα από τη δημοκρατική διαδικασία. Και τα δύο έχουν τις ρίζες τους στην ιστορία μεταναστών που τίποτα δεν τους χαρίστηκε ποτέ. Και τα δύο εργάστηκαν σκληρά για να επιτύχουν αυτά που κέρδισαν. Και μιά και κουβεντιάζουμε περί «σκληρή εργασίας,» υπάρχουν και αυτοί που απλώς έτυχε να κάθονται πάνω σε όλο και πιo πολύτιμα αποθέματα πετρελαίου. Οι Αραβικές χώρες έχουν, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Economist, πλεόνασμα της τάξης των $800 δις. Γιατί λοιπόν πρέπει οι Άραβες αδελφοί τους να ζουν σε εξαθλιωμένες συνθήκες; Γιατί πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Η.Π.Α. να νιώθουν την υποχρέωση να παρέχουν χρηματική βοήθεια στις Παλαιστινιακές Αρχές; Όμως αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.
Το εβραϊκό lobby είναι μια πραγματικότητα και δεν υπάρχει καμία ντροπή σε αυτό. Οι Εβραίοι στην Αμερική, όπως θέλουμε να βλέπουμε και τους Έλληνες στην Αμερική να κάνουν άλλωστε, προσπαθούν να επηρεάσουν την πολιτική των Η.Π.Α. υπέρ των θέσεών τους. Αυτό γίνεται νομίμως, μέσα από πολιτικά δραστηριοποιούμενες επιτροπές (PACs), που ρυθμίζονται από το αμερικανικό Δίκαιο. Οι Αμερικανοί Εβραίοι που υποστηρίζουν αυτές τις PACs δεν έχουν κερδίσει τα χρήματα που δωρίζουν ούτε από φακελάκια, ούτε από μίζες της SIEMENS, ούτε από προκαταβολικές πληρωμές γιά ανύπαρκτα κατασκευαστικά έργα, αλλά μέσα από σκληρή δουλειά.
Δεν ευχόμαστε όλοι το ελληνικό lobby να ήταν εξίσου αποτελεσματικό;
*Ο Ηλίας Αλκαλάι γεννήθηκε στην Αθήνα. Μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στο Columbia University της Νέας Υόρκης, από το 1984 εργάζεται στον τραπεζικό τομέα, αρχικά σαν αντιπρόεδρος της J P Morgan Chase στη Νέα Υόρκη και τη Γενεύη και, πιό πρόσφατα, σαν ανεξάρτητος επενδυτικός σύμβουλος.
Athens Voice 18.6.10
Ηλίας Αλκαλάι *
Ο Ηλίας Αλκαλάι από τη Νέα Υόρκη για μερικές παρεξηγημένες έννοιες
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τον τρόπο με τον οποίο τα μέσα ενημέρωσης στη Νέα Υόρκη (κυρίως The New York Times και The Wall Street Journal ) κάλυψαν το θλιβερό επεισόδιο της 31ης Μαîου και, γενικότερα, την αποστολή «ανθρωπιστικής» βοήθειας στη Γάζα- είναι κοινός τόπος ότι τα media στις Η.Π.Α. κράτησαν μία στάση υπέρ του Ισραήλ και δεν σκοπεύω να το αμφισβητήσω.
Διαβάζω σε πολλές ελληνικές εφημερίδες και blogs ότι οι Εβραίοι και το "εβραϊκό lobby" ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης στις Η.Π.Α. και, κατά συνέπεια, μια στάση υπέρ του Ισραήλ είναι αναμενόμενη. Αυτό το επιχείρημα τίθεται συνήθως με μια μορφή κακίας, λες ότι το εβραϊκό lobby είναι μια μοχθηρή- αν όχι σατανική- σκοτεινή δύναμη που ελέγχει τον Τύπο στις Η.Π.Α.. Σε συνέχεια αυτής της άποψης, δεν υπάρχει καμία αναφορά του ισραηλινού "apartheid", επειδή ο Τύπος στις Η.Π.Α. έχει ξεπουληθεί στο ισραηλινό Lobby.
Πρώτον, θα ήθελα να αναφερθώ σύντομα στο ισραηλινό "apartheid", έναν όρο που χρησιμοποιήθηκε επίσης από τον τέως Πρόεδρο των Η.Π.Α. Jimmy Carter. Δεν χρειάζεται να πάμε πιο μακριά από τη δική μας Λεωφόρο Κηφισίας, στην Πρεσβεία του κράτους του Ισραήλ, με επικεφαλής τον Πρέσβη Ali Yahya, έναν από τους πολλούς διακεκριμένους και υψηλόβαθμους αξιωματούχους αραβικής καταγωγής στο Ισραήλ. Αυτό θα ονομάζατε "apartheid;" Δείξτε μου έναν Έλληνα πρέσβη τουρκικής Ή αλβανικής καταγωγής και τότε μπορούμε να συνεχίσουμε τη συζήτηση για το ισραηλινό "apartheid".
Δεύτερον, ας συζητήσουμε την επιρροή του εβραϊκού lobby. Γιατί θα έπρεπε αυτό να αποτελεί θέμα; Δεν είμαστε δικαιολογημένα υπερήφανοι για την επιρροή και τα επιτεύγματα του ελληνικού lobby; Προς τι η διαφορετική αντιμετώπιση τότε; Και τα δύο lobbies εργάζονται για την προώθηση των συμφερόντων τους μέσα από τη δημοκρατική διαδικασία. Και τα δύο έχουν τις ρίζες τους στην ιστορία μεταναστών που τίποτα δεν τους χαρίστηκε ποτέ. Και τα δύο εργάστηκαν σκληρά για να επιτύχουν αυτά που κέρδισαν. Και μιά και κουβεντιάζουμε περί «σκληρή εργασίας,» υπάρχουν και αυτοί που απλώς έτυχε να κάθονται πάνω σε όλο και πιo πολύτιμα αποθέματα πετρελαίου. Οι Αραβικές χώρες έχουν, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Economist, πλεόνασμα της τάξης των $800 δις. Γιατί λοιπόν πρέπει οι Άραβες αδελφοί τους να ζουν σε εξαθλιωμένες συνθήκες; Γιατί πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Η.Π.Α. να νιώθουν την υποχρέωση να παρέχουν χρηματική βοήθεια στις Παλαιστινιακές Αρχές; Όμως αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.
Το εβραϊκό lobby είναι μια πραγματικότητα και δεν υπάρχει καμία ντροπή σε αυτό. Οι Εβραίοι στην Αμερική, όπως θέλουμε να βλέπουμε και τους Έλληνες στην Αμερική να κάνουν άλλωστε, προσπαθούν να επηρεάσουν την πολιτική των Η.Π.Α. υπέρ των θέσεών τους. Αυτό γίνεται νομίμως, μέσα από πολιτικά δραστηριοποιούμενες επιτροπές (PACs), που ρυθμίζονται από το αμερικανικό Δίκαιο. Οι Αμερικανοί Εβραίοι που υποστηρίζουν αυτές τις PACs δεν έχουν κερδίσει τα χρήματα που δωρίζουν ούτε από φακελάκια, ούτε από μίζες της SIEMENS, ούτε από προκαταβολικές πληρωμές γιά ανύπαρκτα κατασκευαστικά έργα, αλλά μέσα από σκληρή δουλειά.
Δεν ευχόμαστε όλοι το ελληνικό lobby να ήταν εξίσου αποτελεσματικό;
*Ο Ηλίας Αλκαλάι γεννήθηκε στην Αθήνα. Μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στο Columbia University της Νέας Υόρκης, από το 1984 εργάζεται στον τραπεζικό τομέα, αρχικά σαν αντιπρόεδρος της J P Morgan Chase στη Νέα Υόρκη και τη Γενεύη και, πιό πρόσφατα, σαν ανεξάρτητος επενδυτικός σύμβουλος.
9/6/10
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ Κ. ΡΟΥΣΣΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΛ ΤΣΑΝΤΙΡΙ ΝΙΟΥΖ ΚΑΙ ΤΟΝ Λ.ΛΑΖΟΠΟΥΛΟ
Πέμπτη, 10 Ιούνιος 2010 08:19
"Κύριε Λαζόπουλε,
με αφορμή την εκπομπή σας Αλ Τσαντίρι την Τρίτη 1η Ιουνίου και τα σχόλια σας για την ισραηλινή επίθεση με το τραγικό αποτέλεσμα των νεκρών ανθρώπων στο καράβι Mavi Marmara θα ήθελα και εγώ αρχικά σαν άνθρωπος που θέλει να βλέπει και τις δύο όψεις σε κάθε ζήτημα και ύστερα σαν ελληνίδα εβραία να σας πω τα εξής:
- η δική μου άποψη εντοπίζει το πρόβλημα στην υπεροπτική και λανθασμένη επιλογή της πολιτικής ισραηλινής ηγεσίας να χειριστεί την κατάσταση με στρατιωτικές αποφάσεις και όχι με πολιτικές μέσω διπλωματικών διαδικασιών.
- στο σύνδρομο του ολοκαυτώματος σύμφωνα με το οποίο όποιος με απειλεί θα καταφέρει και να με εξοντώσει[1] από το οποίο πολλές δεκαετίες μετά τον πόλεμο ακόμα υποφέρει αφήνοντας τον φόβο να οδηγεί σε σφάλματα που υπερβαίνουν το έγκλημα,[2]
- είπατε: ποτέ ξανά λαός τόσο κυνηγημένος δεν κατάφερε να κερδίσει την αντιπάθεια και το μίσος: μάλλον ζείτε σε άλλον πλανήτη γιατί αιώνες τώρα εδικά στην ελληνική πραγματικότητα ο εβραίος εκπροσωπεί το στερεότυπο του ανθρώπου που αγαπάτε να μισείτε απλά αρνείστε να το παραδεχτείτε.
Πιστέψτε με πως δεν χρειάζεται κανένα ρεσάλτο για να σε απορρίψει και να σε κατηγορήσει για όλα τα δεινά του κόσμου η γεμάτη αγάπη για τον συνάνθρωπο κοινωνία. Πίσω από κάθε ενέργεια εβραίου καλή ή κακή κρύβονται μονάχα συνωμοσία και σατανικά σχέδια.
Δεν χρειάζεται καμιά πολεμική σύρραξη για να θαυμάζεις μικρούς και μεγάλους γεμάτους κατάνυξη να καίνε πασχαλινούς ιούδες φωνάζοντας συνθήματα κατά των εβραίων που πρόδωσαν τον Χριστό,[3] κατά εκείνων που μεγαλώνουν πίνοντας αίμα παιδιών, να ακούς σε μεγκάλο κανάλι από τον παρουσιαστή τρεις μέρες μετά τον θάνατο του Ζύλ Ντασέν σε μικρό για τον πεθαμένο σκηνοθέτη αφιέρωμα: μου την έδινε που ήταν εβραίος.
Όλα αυτά είναι ριζωμένα στην ανθρώπινη συνείδηση πολύ πριν προκύψει το παλαιστινιακό ζήτημα. Όταν οι τοίχοι της Ευρώπης έγραφαν εβραίοι φύγετε πηγαίνετε στην Παλαιστίνη και σήμερα γράφουν εβραίοι φύγετε από την Παλαιστίνη.
-είπατε: φονικοί οι ακτιβιστές, δεν ντρέπεστε; με ειρωνεία απέναντι σε ένα κράτος που δεν είδε στα πρόσωπα των εκπροσώπων της ανθρωπιστικής βοήθειας του Mavi Marmara αυτό που εσείς θεωρείτε ως δεδομένο δηλαδή, πως οι άνθρωποι αυτοί οδηγούνται μονάχα από αλτρουιστικά συναισθήματα για τον Παλαιστινιακό λαό.
Η ταμπέλα ακτιβιστής για σας δεν σηκώνει αμφισβήτηση κατά το ότι δηλώσεις είσαι, και αυτό είναι δικαίωμα σας. Δικαίωμα των ισραηλινών φυσικά και δεν είναι να δολοφονήσουν αλλά επειδή είναι μια χώρα που δέχεται καθημερινά χαμασιανές ρουκέτες με υλικό που διοχετεύεται από Συρία, Ιράν, Τουρκία, Ρωσία (την πραγματική νέα τάξη πραγμάτων) σίγουρα έχει το δικαίωμα να ερευνήσει.
Ξέρετε υπάρχουν λαοί που θέλουν να διατηρήσουν τα σύνορα της πατρίδας τους και να συνεχίσουν να υπάρχουν σε αντίθεση με άλλες πολιτικές ηγεσίες που θεωρούν αυτονόητο πως π.χ. τουρκικές φρεγάτες μπορούν να κάνουν κρουαζιέρα μπροστά από το Σούνιο, να αναχαιτίζονται καθημερινά τουρκικά πολεμικά πάνω από το Αιγαίο που απλά κάνουν βόλτα, να δέχονται επίπληξη χωρίς αντίδραση οι τοπικοί δημοσιογράφοι από τον μαγιάτικο τούρκο ηγέτη για το πώς θα έπρεπε να χειρίζονται τα εθνικά τους θέματα, να αποσύρεται για λίγες ημέρες ο πίνακας Η σφαγή της Χίου για να μην διαταραχθεί η ελληνοτουρκική «φιλία» κατά την διάρκεια επίσκεψης τούρκων πολιτικών.
Αν πραγματικά σας ενδιέφερε να «διαβάσετε» την ιστορία θα είχατε ασχοληθεί με στοιχεία που μπορούν με ευκολία να βρουν οι συνεργάτες σας στο διαδίκτυο αλλά αυτό που πραγματικά σας ενδιέφερε εκείνο το βράδυ ήταν να βγάλετε όσο περισσότερο δηλητήριο προλαβαίνατε. Και προλάβατε αρκετό.
Η τούρκικη Insani Yardim Vakfi (ΙΗΗ) που επέβαινε στο συγκεκριμένο επικοινωνιακό καράβι δεν εκπροσωπεί τάγμα αρσακειάδων. Ακραία ισλαμιστική οργάνωση με ιδεολογία παρόμοια με την Χαμάς που πολλοί όπως και εσείς θεωρείτε απελευθερωτικό κίνημα, φοράτε καρό μαντηλάκια στο λαιμό και αρχίζετε τους πύρινους λόγους.
Ξεχνάτε όμως να κάνετε κάτι απλό, να αναπαράγετε τα λόγια της ίδιας της οργάνωσης που εύκολα θα βρείτε αναρτημένα σε όλο το διαδίκτυο: ο υπουργός εξωτερικών της οργάνωσης Μαχμούντ Αλ Ζαχάρ λέει: ονειρεύομαι την ημέρα που θα κρεμάσω ένα χάρτη στον τοίχο χωρίς το κράτος του Ισραήλ, οι επιθέσεις εναντίον ισραηλινών είναι πολύτιμη θυσία, ενώ στο καταστατικό της ρητά αναφέρεται: πρέπει όλοι οι εβραίοι να πεταχτούν στην θάλασσα.
Κατά την αναχώρηση του πλοίου από την Τουρκία παραβρίσκεται ο Σεΐχης Σσέντ Σαλάχ ηγέτης ισλαμικού κινήματος στο Ισραήλ και οικονομικός τροφοδότης (η δύναμη του αραβικού λόμπυ κατά περίεργο τρόπο δεν επισημαίνεται ποτέ και πουθενά) του εγχειρήματος ο οποίος αγαπά να δηλώνει: οι εβραίοι είναι βακτηρίδια και ο Δημιουργός σας προόριζε για πίθηκους και χαμένους (ίσως για αυτό μου αρέσουν οι πίθηκοι, ζήτημα DNA μάλλον).
Ακόμη στο YouTube μπορείτε να βρείτε όλα τα video που αποδεικνύουν πως τίποτα δεν έγινε ξαφνικά αλλά μετά από συνεχείς επικοινωνίες. Θαυμάστε και τον ανθρωπιστή τούρκο κυβερνήτη να λέει στην επικοινωνία με το ισραηλινό ναυτικό: βουλώστε το, πηγαίνετε στο Άουσβιτς, είμαστε εδώ για να σώσουμε τα αδέρφια μας τους Άραβες, (βέβαια εσείς θα αποφανθείτε πως οτιδήποτε προέρχεται από ισραηλινές πηγές είναι κατασκευασμένα σιωνιστικά ψέματα και φαντάζομαι πως δεν θα μπείτε στον κόπο να τα δείτε).
Επίσης, μπορείτε να δείτε σε ένα αφιέρωμα στην σημερινή Γάζα και σε γειτονιές που ο δυτικός κόσμος λογοκρίνει και δεν προβάλλει μικρά παιδιά να τσουβαλιάζονται και να γίνονται οδοφράγματα από ένοπλους άντρες (και αυτά ισραηλινών πηγών οπότε για σας θα είναι ψέματα)
-είπατε: το άδικο είναι άδικο και πώς να κάνεις τα στραβά μάτια, ξεχάσατε να πείτε πως αυτό το άδικο αποκτά μεγαλύτερη αξία όταν στην μια πλευρά βρίσκονται εβραίοι.
Πώς να δικαιολογηθεί η σιωπή σε πολλές περιπτώσεις άδικου που όχι μόνο δεν βλέπετε αλλά ούτε και ακούτε, όπως: την σύλληψη 345 παιδιών το μεγαλύτερο 15 χρονών και την κράτηση τους σε τουρκικές φυλακές (με όλες τις μορφές βίας που είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς) με την κατηγορία πως συμμετείχαν σε διαδηλώσεις ως κούρδοι πολίτες, την άκρα του τάφου σιωπή νεοαριστεριστών και υπόλοιπων πολιτών στις δηλώσεις του νέου σουλτάνου Ερντογάν πως θα απελάσει 100.000 Αρμένιους αν αναγνωριστεί το ολοκαύτωμα του λαού αυτού, την άθλια κατάσταση στην νοτιανατολική Τουρκία, την βουβαμάρα σας στην αθωωτική απόφαση Πλεύρη ο οποίος μέσα από το βιβλίο του λέει: εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές, οι εβραίοι είναι παράσιτα, θέλουν εκτελεστικό απόσπασμα, το Άουσβιτς είναι παραμύθι, αφήστε το ανοικτό θα ξαναχρειαστεί (απόψεις που συμμερίζονται Ιράν και Τουρκία), δεν άκουσα να λέτε τίποτα για τον παραλληλισμό από τον ηγέτη της Χαμάς του Ερντογάν με τον Μωάμεθ τον Πορθητή, καθόλου δεν σας πείραξε που η Χαμάς με ανακοίνωση της απαγόρευσε την είσοδο στις 02.06 των 20 φορτηγών με την βοήθεια από τα καράβια στην Γάζα, το ξεχασμένο κυπριακό ζήτημα, την καταστροφή των κατασκηνώσεων του ΟΗΕ στην Γάζα από τους απελευθερωτές, την βύθιση του κορεάτικου καραβιού από την άλλη Κορέα την περασμένη εβδομάδα, την παγκόσμια αταραξία στις δολοφονίες πολιτών από το ιρανικό καθεστώς, την άνεση με την οποία οι ταφόπλακες καταπατημένου εβραϊκού νεκροταφείου από ελληνικό πανεπιστήμιο χρησιμεύουν για παγκάκια καθώς και τα κρανία για πειράματα. Η λίστα της σιωπής σας δεν έχει τελειωμό.
-είπατε: ήταν σε διεθνή ύδατα, πριν βγάλετε καταδικαστική απόφαση για τα Διεθνή Ύδατα και τι ισχύει σε περιπτώσεις ένοπλων συρράξεων στο θαλάσσιο χώρο συμβουλευτείτε την έκθεση του Α. Δρούγου http://www.drougow.gr/?p=4898.
- με αηδία στολίσατε τον εκπρόσωπο του υπουργείου άμυνας ως κουκουλοφόρο και αφού κουνήσατε το δάχτυλο γιατί κάτι κυκλοφορεί στο internet πως δεν πρέπει να τα βάζουμε με τους άλλους, θα ήθελα να σας παραπέμψω στο άρθρο: ο πέμπτος καβαλάρης του Ευγένιου Τριβιζά στα Νέα στις 18.03 όπου αναφέρεται πως: η λεκτική βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο της πραγματικής.
Φτάνοντας στην ουσία του ζητήματος για τους ανθρώπους που θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν και όχι μονάχα να καταδικάσουν: στην πανέξυπνη πολιτική απόφαση της Τουρκίας να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις νέες γεωπολιτικές ισορροπίες της Μεσογείου τις οποίες, σαν νέα αυτοκράτειρα του μουσουλμανικού κόσμου, θα καταφέρει και να διαμορφώσει.
Γνώμη μου είναι πως όταν ο υπερασπιστής του ισλαμικού φονταμενταλισμού τελειώσει στην Μέση Ανατολή, θα στραφεί στον δυτικό επεκτατισμό ώστε να χτυπηθεί ο σατανάς του δυτικού πολιτισμού που τόλμησε με το πρόσωπο της Ε.Ε. να αρνηθεί το κεμαλικό μεγαλείο.
Άλλωστε ο σουλτάνος Ερντογάν ήδη προειδοποίησε πως το Ισραήλ θα το πληρώσει ακριβά και αφήνει να εννοηθεί πως θα ηγηθεί πολεμικού πλοίου για να σπάσει τον αποκλεισμό. Δεν μας λέει ο ανθρωπιστής δημοκράτης αν στο ίδιο πλοίο με εκείνον θα βρίσκονται Αρμένιοι, Κούρδοι ή και κάποιοι από τους 1.619 αγνοούμενους της εισβολής στην Κύπρο ώστε να τους πετάξει στην θάλασσα σαν επίδειξη της δύναμης του. Επιχειρηματικές συμφωνίες, αγωγοί, πετρέλαιο, εμπόριο όπλων, θρησκευτικές επεκτατικές βλέψεις συνόρων σίγουρα ούτε που έχουν απασχολήσει το μυαλό αυτού του ανθρώπου. Ειδικά τώρα που οι Η.Π.Α. τον χρειάζεται όσο τίποτα για την επίλυση περιφερειακών ζητημάτων.[4]
Αξίζει εδώ να παρατηρήσει κανείς πως μπροστά στον κοινό εβραϊκό εχθρό όλοι συσπειρώνονται: οι αριστεροί γίνονται θρησκευόμενοι ή φίλοι των Τούρκων, η εκκλησία δεν ξεχνά τον προδότη ενώ παράλληλα ανακαλύπτει έγγραφα με σφραγίδες της τουρκοκρατίας τις οποίες θεωρεί νόμιμες, ο λαός χορεύει τσιφτετέλια και παρακολουθεί χίλιες και μια νύχτες και τις εκδηλώσεις εορτασμού σε χωριό της Κομοτηνής για την οθωμανική κατάκτηση της Θράκης πριν 7 αιώνες ενώ τέλος, η ακροδεξιά χορεύει τανγκό με όσους προλαβαίνει.
Μια Νταβουτογλιανή προβοκάτσια με ασύλληπτες θερμές επιπτώσεις για την Ν/Α Μεσόγειο, είναι ο τίτλος ομιλίας του κ. Ι.Θ.Μάζη καθηγητή οικονομικής γεωγραφίας και γεωπολιτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, (για την πλήρη ομιλία: http://www.oic-oci.org/topic_detail.asp?_id=1340&x_key=Turkish%20cyprus).
Με επιστημονικό λόγο δίνεται μια ανάλυση που δεν χαϊδεύει το ισραηλινό κράτος για τον απαράδεκτο χειρισμό του παλαιστινιακού ζητήματος ενώ ασχολείται με την ρίζα της νέο-οσμανικής πολιτικής της ισλαμικής τουρκικής κυβέρνησης, το ζήτημα των 12 ναυτικών μιλίων το οποίο αναγνωρίζουν οι φιλεύσπλαχνοι γείτονες ως θέμα για το Ισραήλ αλλά όχι για τα αντίστοιχα ελληνικά δικαιώματα των εθνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, ότι πρέπει να ζητήσει συγνώμη για τις δολοφονίες κυπρίων ακτιβιστών, να απελευθερώσει το 37% της Κύπρου, να επιστρέψει τις περιουσίες 200.000 ελληνοκύπριων προσφύγων, επίσης να θυμηθούμε πως η τουρκική δημοκρατία της βορείου Κύπρου είναι αναγνωρισμένη από το 1979 από τον Οργανισμό Ισλαμικής Διασκέψεως οπότε να μην ανησυχούμε μήπως δυσαρεστήσουμε το αραβικό λόμπυ, να μάθουμε γιατί πουθενά δεν προβλήθηκε για τις καταγγελίες Κύπριων ευρωβουλευτών πως στην προετοιμασία της αναχώρησης των ακτιβιστών υπήρχε παρουσία μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, αναρωτιέται ακόμα πώς θα αντιδρούσε η γειτονική ειρηνική χώρα σε ανάλογη ανθρωπιστική αποστολή στα όρη της Ν/Α Τουρκίας με 100% κουρδικό πληθυσμό.
Η απάντηση της ισραηλινής πλευράς στην ανθρωπιστική Τουρκία θα δοθεί το επόμενο Σαββατοκύριακο όταν θα διαδηλώσουν ανοικτά των ακτών της βόρειας κατεχόμενης Κύπρου (από τούρκους η κατοχή όχι ισραηλινούς) καταδικάζοντας την τουρκική κατοχή. Και πριν τους κατηγορήσετε (δεδομένη κίνηση) πως το κάνουν σαν αντίποινα, σκεφθείτε με ποια σκοπιμότητα έδρασε η τουρκική θρησκευτική οργάνωση των ακτιβιστών.
- από τον μοναδικό άνθρωπο που τόλμησε να κριτικάρει τα μπάνια του Μητσοτάκη στον Βόσπορο λίγες μόνο ημέρες μετά τον θάνατο μέλους της Πολεμικής Αεροπορίας λέγοντας στους Μήτσους: μα καλά σε αυτή την χώρα δεν κλαίει ποτέ κανείς;!
Δεν περίμενα ποτέ μονόπλευρη αντιμετώπιση ενός τόσο περίπλοκου ζητήματος με πολλές διαστάσεις ακόμα και για την χώρα μας οι οποίες δεν θα αργήσουν να φανούν.
Απόψε το βράδυ και κανένα άλλο βράδυ δεν θα ανοίξω την τηλεόραση μου για να σας παρακολουθήσω και αυτό όχι γιατί διαφωνούμε ριζικά στο συγκεκριμένο θέμα αλλά γιατί το χειριστήκατε με τόσο μίσος και φανατισμό που σας φοβήθηκα.
Και όταν φοβάμαι κλείνομαι και απομονώνομαι για να μπορέσω να με προστατεύσω.
Ρόζα Ρούσσου,
Αθήνα
(για το τέλος, σαν ελπίδα ένα απόσπασμα από την συνέντευξη του Γ. Κότσιρα στην Νάταλι Χατζηαντωνίου, Ελευθεροτυπία στις 05.06)
- Για να αλλάξουμε «χάρτη», υπήρξαν αντιδράσεις όταν πήγατε να δώσετε συναυλία στο Ισραήλ.«Από μικρός έμαθα να μην αντιμετωπίζω κανέναν ρατσιστικά. Φυσικά είμαι απερίφραστα εναντίον οποιουδήποτε σηκώνει όπλο, όπως είμαι και εναντίον του εγκλήματος που συμβαίνει στη Γάζα. Είμαι, όμως, και υπέρ της ειρήνης. Και για να τη διακηρύξω, έχω μόνο τη μουσική μου»
--------------------------------------
Βιβλιογραφία:
1. Ζάν Κοέν στο, Όταν η ηλιθιότητα σπάει καρύδια: http://cohen.gr, 31.05.2010
2. Ταλλευράνδος στο κείμενο του Νίκου Δήμου, Θύματα, 06.06.2010 http://doncat.blogspot.com/2010/06/blog-post.html
3. Κ.Βάρναλης, ο στίχος: Οι εμπόροι των θεών θα πουν τον επρόδωσα για χρήμα, στο ποίημα, Η αγωνία του Ιούδα, στο Σκλάβοι Πολιορκημένοι, φιλολογική επιμέλεια Γ. Δάλλας, εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα
4. Α. Δρούγου Anacondagr 01.06.2010, San Remo manual για διεθνές δίκαιο εφαρμόσιμο σε ένοπλες συρράξεις στο θαλάσσιο χώρο/ καλύπτονται νομικά τέτοιες ενέργειες, http://www.drougos.gr/?p=4898
5. . Ι.Θ.Μάζης, Μια Νταβουτογλιανή προβοκάτσια με ασύλληπτες θερμές επιπτώσεις για την Ν/Α Μεσόγειο, http://www.oicoci.org/topic_detail.asp?_id=1340&x_key=Turkish%20cyprus
06.06.2010 (συμπεριλαμβάνει την έκθεση του ινστιτούτου Strafort)
6. Ευγένιος Τριβιζάς, τρίτη άποψη, Ο « πέμπτος καβαλάρης», εφημερίδα Τα Νέα, 18.03.2010
7. Δημήτρης Φύσσας, Βία και «Free Gaza», Αthens Voice, 05.06.2010
8. defkalion76 2.6.10, H άποψη του Ισραήλ και ο καθεστωτικός αντισημιτισμός, Φιλελεύθερη Κρήτη, http://liberalcreta.pblogs.gr
9. Aλέξανδρος Μασσαβέτας, ΙΗΗ: προβοκάτορες πίσω από την «ανθρωπιστική» μάσκα της οργάνωσης, Newstime.gr.2.6.10
10. www.kathimerini.gr, Όταν χαλάει μια φιλία, Τhe New York Times, 03.06.2010
11. antipolon 2.6.2010, Αλλάζουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην Μεσόγειο, http://antipolon.blogspot.com
12. Aλέκος Ράπτης, Προς τους «ειρηνικούς ακτιβιστές» της ανθρωπιστικής βοήθειας στην Γάζα, Ιωάννινα 03.06.2010
13. Guillaume Perrier ανταποκριτής Le Monde στην Κωνσταντινούπολη, Η Τουρκία, πρωταθλήτρια του Παλαιστινιακού αγώνα, προετοιμάζει την ηγεμονία της στην Μέση Ανατολή, Le Monde, 02.06.2010, μετάφραση Γαρυφαλλιά Μίχα
14. Athens Jerusalem 03.06.2010, «IHH Humanitarian Relief Foundation: Βιτρίνα για ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις»
15. Μέση Ανατολή, 02.06.2010 στο http://abravanel.wordpress.com
[1] Ζάν Κοέν, Όταν η ηλιθιότητα σπάει καρύδια: http://cohen.gr
[2] Ταλλευράνδος στο κείμενο του Νίκου Δήμου, doncat.blogspot.com, http://doncat.blogspot.com/2010/06/blog-post.html
[3] Κ.Βάρναλης, οι εμπόροι των θεών θα πουν τον επρόδωσα για χρήμα
[4] Έκθεση αμερικανικού (συγνώμη) ινστιτούτου Strafort
"Κύριε Λαζόπουλε,
με αφορμή την εκπομπή σας Αλ Τσαντίρι την Τρίτη 1η Ιουνίου και τα σχόλια σας για την ισραηλινή επίθεση με το τραγικό αποτέλεσμα των νεκρών ανθρώπων στο καράβι Mavi Marmara θα ήθελα και εγώ αρχικά σαν άνθρωπος που θέλει να βλέπει και τις δύο όψεις σε κάθε ζήτημα και ύστερα σαν ελληνίδα εβραία να σας πω τα εξής:
- η δική μου άποψη εντοπίζει το πρόβλημα στην υπεροπτική και λανθασμένη επιλογή της πολιτικής ισραηλινής ηγεσίας να χειριστεί την κατάσταση με στρατιωτικές αποφάσεις και όχι με πολιτικές μέσω διπλωματικών διαδικασιών.
- στο σύνδρομο του ολοκαυτώματος σύμφωνα με το οποίο όποιος με απειλεί θα καταφέρει και να με εξοντώσει[1] από το οποίο πολλές δεκαετίες μετά τον πόλεμο ακόμα υποφέρει αφήνοντας τον φόβο να οδηγεί σε σφάλματα που υπερβαίνουν το έγκλημα,[2]
- είπατε: ποτέ ξανά λαός τόσο κυνηγημένος δεν κατάφερε να κερδίσει την αντιπάθεια και το μίσος: μάλλον ζείτε σε άλλον πλανήτη γιατί αιώνες τώρα εδικά στην ελληνική πραγματικότητα ο εβραίος εκπροσωπεί το στερεότυπο του ανθρώπου που αγαπάτε να μισείτε απλά αρνείστε να το παραδεχτείτε.
Πιστέψτε με πως δεν χρειάζεται κανένα ρεσάλτο για να σε απορρίψει και να σε κατηγορήσει για όλα τα δεινά του κόσμου η γεμάτη αγάπη για τον συνάνθρωπο κοινωνία. Πίσω από κάθε ενέργεια εβραίου καλή ή κακή κρύβονται μονάχα συνωμοσία και σατανικά σχέδια.
Δεν χρειάζεται καμιά πολεμική σύρραξη για να θαυμάζεις μικρούς και μεγάλους γεμάτους κατάνυξη να καίνε πασχαλινούς ιούδες φωνάζοντας συνθήματα κατά των εβραίων που πρόδωσαν τον Χριστό,[3] κατά εκείνων που μεγαλώνουν πίνοντας αίμα παιδιών, να ακούς σε μεγκάλο κανάλι από τον παρουσιαστή τρεις μέρες μετά τον θάνατο του Ζύλ Ντασέν σε μικρό για τον πεθαμένο σκηνοθέτη αφιέρωμα: μου την έδινε που ήταν εβραίος.
Όλα αυτά είναι ριζωμένα στην ανθρώπινη συνείδηση πολύ πριν προκύψει το παλαιστινιακό ζήτημα. Όταν οι τοίχοι της Ευρώπης έγραφαν εβραίοι φύγετε πηγαίνετε στην Παλαιστίνη και σήμερα γράφουν εβραίοι φύγετε από την Παλαιστίνη.
-είπατε: φονικοί οι ακτιβιστές, δεν ντρέπεστε; με ειρωνεία απέναντι σε ένα κράτος που δεν είδε στα πρόσωπα των εκπροσώπων της ανθρωπιστικής βοήθειας του Mavi Marmara αυτό που εσείς θεωρείτε ως δεδομένο δηλαδή, πως οι άνθρωποι αυτοί οδηγούνται μονάχα από αλτρουιστικά συναισθήματα για τον Παλαιστινιακό λαό.
Η ταμπέλα ακτιβιστής για σας δεν σηκώνει αμφισβήτηση κατά το ότι δηλώσεις είσαι, και αυτό είναι δικαίωμα σας. Δικαίωμα των ισραηλινών φυσικά και δεν είναι να δολοφονήσουν αλλά επειδή είναι μια χώρα που δέχεται καθημερινά χαμασιανές ρουκέτες με υλικό που διοχετεύεται από Συρία, Ιράν, Τουρκία, Ρωσία (την πραγματική νέα τάξη πραγμάτων) σίγουρα έχει το δικαίωμα να ερευνήσει.
Ξέρετε υπάρχουν λαοί που θέλουν να διατηρήσουν τα σύνορα της πατρίδας τους και να συνεχίσουν να υπάρχουν σε αντίθεση με άλλες πολιτικές ηγεσίες που θεωρούν αυτονόητο πως π.χ. τουρκικές φρεγάτες μπορούν να κάνουν κρουαζιέρα μπροστά από το Σούνιο, να αναχαιτίζονται καθημερινά τουρκικά πολεμικά πάνω από το Αιγαίο που απλά κάνουν βόλτα, να δέχονται επίπληξη χωρίς αντίδραση οι τοπικοί δημοσιογράφοι από τον μαγιάτικο τούρκο ηγέτη για το πώς θα έπρεπε να χειρίζονται τα εθνικά τους θέματα, να αποσύρεται για λίγες ημέρες ο πίνακας Η σφαγή της Χίου για να μην διαταραχθεί η ελληνοτουρκική «φιλία» κατά την διάρκεια επίσκεψης τούρκων πολιτικών.
Αν πραγματικά σας ενδιέφερε να «διαβάσετε» την ιστορία θα είχατε ασχοληθεί με στοιχεία που μπορούν με ευκολία να βρουν οι συνεργάτες σας στο διαδίκτυο αλλά αυτό που πραγματικά σας ενδιέφερε εκείνο το βράδυ ήταν να βγάλετε όσο περισσότερο δηλητήριο προλαβαίνατε. Και προλάβατε αρκετό.
Η τούρκικη Insani Yardim Vakfi (ΙΗΗ) που επέβαινε στο συγκεκριμένο επικοινωνιακό καράβι δεν εκπροσωπεί τάγμα αρσακειάδων. Ακραία ισλαμιστική οργάνωση με ιδεολογία παρόμοια με την Χαμάς που πολλοί όπως και εσείς θεωρείτε απελευθερωτικό κίνημα, φοράτε καρό μαντηλάκια στο λαιμό και αρχίζετε τους πύρινους λόγους.
Ξεχνάτε όμως να κάνετε κάτι απλό, να αναπαράγετε τα λόγια της ίδιας της οργάνωσης που εύκολα θα βρείτε αναρτημένα σε όλο το διαδίκτυο: ο υπουργός εξωτερικών της οργάνωσης Μαχμούντ Αλ Ζαχάρ λέει: ονειρεύομαι την ημέρα που θα κρεμάσω ένα χάρτη στον τοίχο χωρίς το κράτος του Ισραήλ, οι επιθέσεις εναντίον ισραηλινών είναι πολύτιμη θυσία, ενώ στο καταστατικό της ρητά αναφέρεται: πρέπει όλοι οι εβραίοι να πεταχτούν στην θάλασσα.
Κατά την αναχώρηση του πλοίου από την Τουρκία παραβρίσκεται ο Σεΐχης Σσέντ Σαλάχ ηγέτης ισλαμικού κινήματος στο Ισραήλ και οικονομικός τροφοδότης (η δύναμη του αραβικού λόμπυ κατά περίεργο τρόπο δεν επισημαίνεται ποτέ και πουθενά) του εγχειρήματος ο οποίος αγαπά να δηλώνει: οι εβραίοι είναι βακτηρίδια και ο Δημιουργός σας προόριζε για πίθηκους και χαμένους (ίσως για αυτό μου αρέσουν οι πίθηκοι, ζήτημα DNA μάλλον).
Ακόμη στο YouTube μπορείτε να βρείτε όλα τα video που αποδεικνύουν πως τίποτα δεν έγινε ξαφνικά αλλά μετά από συνεχείς επικοινωνίες. Θαυμάστε και τον ανθρωπιστή τούρκο κυβερνήτη να λέει στην επικοινωνία με το ισραηλινό ναυτικό: βουλώστε το, πηγαίνετε στο Άουσβιτς, είμαστε εδώ για να σώσουμε τα αδέρφια μας τους Άραβες, (βέβαια εσείς θα αποφανθείτε πως οτιδήποτε προέρχεται από ισραηλινές πηγές είναι κατασκευασμένα σιωνιστικά ψέματα και φαντάζομαι πως δεν θα μπείτε στον κόπο να τα δείτε).
Επίσης, μπορείτε να δείτε σε ένα αφιέρωμα στην σημερινή Γάζα και σε γειτονιές που ο δυτικός κόσμος λογοκρίνει και δεν προβάλλει μικρά παιδιά να τσουβαλιάζονται και να γίνονται οδοφράγματα από ένοπλους άντρες (και αυτά ισραηλινών πηγών οπότε για σας θα είναι ψέματα)
-είπατε: το άδικο είναι άδικο και πώς να κάνεις τα στραβά μάτια, ξεχάσατε να πείτε πως αυτό το άδικο αποκτά μεγαλύτερη αξία όταν στην μια πλευρά βρίσκονται εβραίοι.
Πώς να δικαιολογηθεί η σιωπή σε πολλές περιπτώσεις άδικου που όχι μόνο δεν βλέπετε αλλά ούτε και ακούτε, όπως: την σύλληψη 345 παιδιών το μεγαλύτερο 15 χρονών και την κράτηση τους σε τουρκικές φυλακές (με όλες τις μορφές βίας που είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς) με την κατηγορία πως συμμετείχαν σε διαδηλώσεις ως κούρδοι πολίτες, την άκρα του τάφου σιωπή νεοαριστεριστών και υπόλοιπων πολιτών στις δηλώσεις του νέου σουλτάνου Ερντογάν πως θα απελάσει 100.000 Αρμένιους αν αναγνωριστεί το ολοκαύτωμα του λαού αυτού, την άθλια κατάσταση στην νοτιανατολική Τουρκία, την βουβαμάρα σας στην αθωωτική απόφαση Πλεύρη ο οποίος μέσα από το βιβλίο του λέει: εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές, οι εβραίοι είναι παράσιτα, θέλουν εκτελεστικό απόσπασμα, το Άουσβιτς είναι παραμύθι, αφήστε το ανοικτό θα ξαναχρειαστεί (απόψεις που συμμερίζονται Ιράν και Τουρκία), δεν άκουσα να λέτε τίποτα για τον παραλληλισμό από τον ηγέτη της Χαμάς του Ερντογάν με τον Μωάμεθ τον Πορθητή, καθόλου δεν σας πείραξε που η Χαμάς με ανακοίνωση της απαγόρευσε την είσοδο στις 02.06 των 20 φορτηγών με την βοήθεια από τα καράβια στην Γάζα, το ξεχασμένο κυπριακό ζήτημα, την καταστροφή των κατασκηνώσεων του ΟΗΕ στην Γάζα από τους απελευθερωτές, την βύθιση του κορεάτικου καραβιού από την άλλη Κορέα την περασμένη εβδομάδα, την παγκόσμια αταραξία στις δολοφονίες πολιτών από το ιρανικό καθεστώς, την άνεση με την οποία οι ταφόπλακες καταπατημένου εβραϊκού νεκροταφείου από ελληνικό πανεπιστήμιο χρησιμεύουν για παγκάκια καθώς και τα κρανία για πειράματα. Η λίστα της σιωπής σας δεν έχει τελειωμό.
-είπατε: ήταν σε διεθνή ύδατα, πριν βγάλετε καταδικαστική απόφαση για τα Διεθνή Ύδατα και τι ισχύει σε περιπτώσεις ένοπλων συρράξεων στο θαλάσσιο χώρο συμβουλευτείτε την έκθεση του Α. Δρούγου http://www.drougow.gr/?p=4898.
- με αηδία στολίσατε τον εκπρόσωπο του υπουργείου άμυνας ως κουκουλοφόρο και αφού κουνήσατε το δάχτυλο γιατί κάτι κυκλοφορεί στο internet πως δεν πρέπει να τα βάζουμε με τους άλλους, θα ήθελα να σας παραπέμψω στο άρθρο: ο πέμπτος καβαλάρης του Ευγένιου Τριβιζά στα Νέα στις 18.03 όπου αναφέρεται πως: η λεκτική βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο της πραγματικής.
Φτάνοντας στην ουσία του ζητήματος για τους ανθρώπους που θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν και όχι μονάχα να καταδικάσουν: στην πανέξυπνη πολιτική απόφαση της Τουρκίας να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις νέες γεωπολιτικές ισορροπίες της Μεσογείου τις οποίες, σαν νέα αυτοκράτειρα του μουσουλμανικού κόσμου, θα καταφέρει και να διαμορφώσει.
Γνώμη μου είναι πως όταν ο υπερασπιστής του ισλαμικού φονταμενταλισμού τελειώσει στην Μέση Ανατολή, θα στραφεί στον δυτικό επεκτατισμό ώστε να χτυπηθεί ο σατανάς του δυτικού πολιτισμού που τόλμησε με το πρόσωπο της Ε.Ε. να αρνηθεί το κεμαλικό μεγαλείο.
Άλλωστε ο σουλτάνος Ερντογάν ήδη προειδοποίησε πως το Ισραήλ θα το πληρώσει ακριβά και αφήνει να εννοηθεί πως θα ηγηθεί πολεμικού πλοίου για να σπάσει τον αποκλεισμό. Δεν μας λέει ο ανθρωπιστής δημοκράτης αν στο ίδιο πλοίο με εκείνον θα βρίσκονται Αρμένιοι, Κούρδοι ή και κάποιοι από τους 1.619 αγνοούμενους της εισβολής στην Κύπρο ώστε να τους πετάξει στην θάλασσα σαν επίδειξη της δύναμης του. Επιχειρηματικές συμφωνίες, αγωγοί, πετρέλαιο, εμπόριο όπλων, θρησκευτικές επεκτατικές βλέψεις συνόρων σίγουρα ούτε που έχουν απασχολήσει το μυαλό αυτού του ανθρώπου. Ειδικά τώρα που οι Η.Π.Α. τον χρειάζεται όσο τίποτα για την επίλυση περιφερειακών ζητημάτων.[4]
Αξίζει εδώ να παρατηρήσει κανείς πως μπροστά στον κοινό εβραϊκό εχθρό όλοι συσπειρώνονται: οι αριστεροί γίνονται θρησκευόμενοι ή φίλοι των Τούρκων, η εκκλησία δεν ξεχνά τον προδότη ενώ παράλληλα ανακαλύπτει έγγραφα με σφραγίδες της τουρκοκρατίας τις οποίες θεωρεί νόμιμες, ο λαός χορεύει τσιφτετέλια και παρακολουθεί χίλιες και μια νύχτες και τις εκδηλώσεις εορτασμού σε χωριό της Κομοτηνής για την οθωμανική κατάκτηση της Θράκης πριν 7 αιώνες ενώ τέλος, η ακροδεξιά χορεύει τανγκό με όσους προλαβαίνει.
Μια Νταβουτογλιανή προβοκάτσια με ασύλληπτες θερμές επιπτώσεις για την Ν/Α Μεσόγειο, είναι ο τίτλος ομιλίας του κ. Ι.Θ.Μάζη καθηγητή οικονομικής γεωγραφίας και γεωπολιτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, (για την πλήρη ομιλία: http://www.oic-oci.org/topic_detail.asp?_id=1340&x_key=Turkish%20cyprus).
Με επιστημονικό λόγο δίνεται μια ανάλυση που δεν χαϊδεύει το ισραηλινό κράτος για τον απαράδεκτο χειρισμό του παλαιστινιακού ζητήματος ενώ ασχολείται με την ρίζα της νέο-οσμανικής πολιτικής της ισλαμικής τουρκικής κυβέρνησης, το ζήτημα των 12 ναυτικών μιλίων το οποίο αναγνωρίζουν οι φιλεύσπλαχνοι γείτονες ως θέμα για το Ισραήλ αλλά όχι για τα αντίστοιχα ελληνικά δικαιώματα των εθνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, ότι πρέπει να ζητήσει συγνώμη για τις δολοφονίες κυπρίων ακτιβιστών, να απελευθερώσει το 37% της Κύπρου, να επιστρέψει τις περιουσίες 200.000 ελληνοκύπριων προσφύγων, επίσης να θυμηθούμε πως η τουρκική δημοκρατία της βορείου Κύπρου είναι αναγνωρισμένη από το 1979 από τον Οργανισμό Ισλαμικής Διασκέψεως οπότε να μην ανησυχούμε μήπως δυσαρεστήσουμε το αραβικό λόμπυ, να μάθουμε γιατί πουθενά δεν προβλήθηκε για τις καταγγελίες Κύπριων ευρωβουλευτών πως στην προετοιμασία της αναχώρησης των ακτιβιστών υπήρχε παρουσία μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, αναρωτιέται ακόμα πώς θα αντιδρούσε η γειτονική ειρηνική χώρα σε ανάλογη ανθρωπιστική αποστολή στα όρη της Ν/Α Τουρκίας με 100% κουρδικό πληθυσμό.
Η απάντηση της ισραηλινής πλευράς στην ανθρωπιστική Τουρκία θα δοθεί το επόμενο Σαββατοκύριακο όταν θα διαδηλώσουν ανοικτά των ακτών της βόρειας κατεχόμενης Κύπρου (από τούρκους η κατοχή όχι ισραηλινούς) καταδικάζοντας την τουρκική κατοχή. Και πριν τους κατηγορήσετε (δεδομένη κίνηση) πως το κάνουν σαν αντίποινα, σκεφθείτε με ποια σκοπιμότητα έδρασε η τουρκική θρησκευτική οργάνωση των ακτιβιστών.
- από τον μοναδικό άνθρωπο που τόλμησε να κριτικάρει τα μπάνια του Μητσοτάκη στον Βόσπορο λίγες μόνο ημέρες μετά τον θάνατο μέλους της Πολεμικής Αεροπορίας λέγοντας στους Μήτσους: μα καλά σε αυτή την χώρα δεν κλαίει ποτέ κανείς;!
Δεν περίμενα ποτέ μονόπλευρη αντιμετώπιση ενός τόσο περίπλοκου ζητήματος με πολλές διαστάσεις ακόμα και για την χώρα μας οι οποίες δεν θα αργήσουν να φανούν.
Απόψε το βράδυ και κανένα άλλο βράδυ δεν θα ανοίξω την τηλεόραση μου για να σας παρακολουθήσω και αυτό όχι γιατί διαφωνούμε ριζικά στο συγκεκριμένο θέμα αλλά γιατί το χειριστήκατε με τόσο μίσος και φανατισμό που σας φοβήθηκα.
Και όταν φοβάμαι κλείνομαι και απομονώνομαι για να μπορέσω να με προστατεύσω.
Ρόζα Ρούσσου,
Αθήνα
(για το τέλος, σαν ελπίδα ένα απόσπασμα από την συνέντευξη του Γ. Κότσιρα στην Νάταλι Χατζηαντωνίου, Ελευθεροτυπία στις 05.06)
- Για να αλλάξουμε «χάρτη», υπήρξαν αντιδράσεις όταν πήγατε να δώσετε συναυλία στο Ισραήλ.«Από μικρός έμαθα να μην αντιμετωπίζω κανέναν ρατσιστικά. Φυσικά είμαι απερίφραστα εναντίον οποιουδήποτε σηκώνει όπλο, όπως είμαι και εναντίον του εγκλήματος που συμβαίνει στη Γάζα. Είμαι, όμως, και υπέρ της ειρήνης. Και για να τη διακηρύξω, έχω μόνο τη μουσική μου»
--------------------------------------
Βιβλιογραφία:
1. Ζάν Κοέν στο, Όταν η ηλιθιότητα σπάει καρύδια: http://cohen.gr, 31.05.2010
2. Ταλλευράνδος στο κείμενο του Νίκου Δήμου, Θύματα, 06.06.2010 http://doncat.blogspot.com/2010/06/blog-post.html
3. Κ.Βάρναλης, ο στίχος: Οι εμπόροι των θεών θα πουν τον επρόδωσα για χρήμα, στο ποίημα, Η αγωνία του Ιούδα, στο Σκλάβοι Πολιορκημένοι, φιλολογική επιμέλεια Γ. Δάλλας, εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα
4. Α. Δρούγου Anacondagr 01.06.2010, San Remo manual για διεθνές δίκαιο εφαρμόσιμο σε ένοπλες συρράξεις στο θαλάσσιο χώρο/ καλύπτονται νομικά τέτοιες ενέργειες, http://www.drougos.gr/?p=4898
5. . Ι.Θ.Μάζης, Μια Νταβουτογλιανή προβοκάτσια με ασύλληπτες θερμές επιπτώσεις για την Ν/Α Μεσόγειο, http://www.oicoci.org/topic_detail.asp?_id=1340&x_key=Turkish%20cyprus
06.06.2010 (συμπεριλαμβάνει την έκθεση του ινστιτούτου Strafort)
6. Ευγένιος Τριβιζάς, τρίτη άποψη, Ο « πέμπτος καβαλάρης», εφημερίδα Τα Νέα, 18.03.2010
7. Δημήτρης Φύσσας, Βία και «Free Gaza», Αthens Voice, 05.06.2010
8. defkalion76 2.6.10, H άποψη του Ισραήλ και ο καθεστωτικός αντισημιτισμός, Φιλελεύθερη Κρήτη, http://liberalcreta.pblogs.gr
9. Aλέξανδρος Μασσαβέτας, ΙΗΗ: προβοκάτορες πίσω από την «ανθρωπιστική» μάσκα της οργάνωσης, Newstime.gr.2.6.10
10. www.kathimerini.gr, Όταν χαλάει μια φιλία, Τhe New York Times, 03.06.2010
11. antipolon 2.6.2010, Αλλάζουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην Μεσόγειο, http://antipolon.blogspot.com
12. Aλέκος Ράπτης, Προς τους «ειρηνικούς ακτιβιστές» της ανθρωπιστικής βοήθειας στην Γάζα, Ιωάννινα 03.06.2010
13. Guillaume Perrier ανταποκριτής Le Monde στην Κωνσταντινούπολη, Η Τουρκία, πρωταθλήτρια του Παλαιστινιακού αγώνα, προετοιμάζει την ηγεμονία της στην Μέση Ανατολή, Le Monde, 02.06.2010, μετάφραση Γαρυφαλλιά Μίχα
14. Athens Jerusalem 03.06.2010, «IHH Humanitarian Relief Foundation: Βιτρίνα για ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις»
15. Μέση Ανατολή, 02.06.2010 στο http://abravanel.wordpress.com
[1] Ζάν Κοέν, Όταν η ηλιθιότητα σπάει καρύδια: http://cohen.gr
[2] Ταλλευράνδος στο κείμενο του Νίκου Δήμου, doncat.blogspot.com, http://doncat.blogspot.com/2010/06/blog-post.html
[3] Κ.Βάρναλης, οι εμπόροι των θεών θα πουν τον επρόδωσα για χρήμα
[4] Έκθεση αμερικανικού (συγνώμη) ινστιτούτου Strafort
7/6/10
An Open Letter to Turkey
Dear Former Friends,
Ever since you decided to trade in the Secularism of Ataturk for the Islamism of Erdogan, you also seem to have dispensed with the ability to coexist with non-Muslims on a peaceful basis. These days all we ever seem to get from you, is video clips of your leader, Prime Minister Erdogan, barking at us like a dog that its owner carelessly let off the leash. And if you don't know that Erdogan's owner lives in Riyadh, then you don't know very much of what goes on in your own country.
But your affairs are your own affairs. And our affairs are our affairs. If you want to let a fanatic in a cheap suit destroy Turkish nationalism in the name of Islam, that's your business. But when he gets into business with terrorist organizations who attack and murder our soldiers, then it's our business. And when a country that persecutes its Kurdish, Assyrian and Armenian citizens, and sends their elected representatives to jail--presumes to self-righteously lecture us on how to manage our affairs, it had better remember that holding a stone throwing contest in a glass house will just lead to piles of broken glass.
You say you want an international investigation into the flotilla raid?
Sure. Right after we have an international investigation into that minor matter of Armenian genocide that you've been ducking for quite a while. As the new "standard bearer" in fighting for human rights, I'm sure you will agree that it's only fair that Turkey should undergo the same scrutiny it demands for other countries.
And then we can move on to the more than 10,000 political prisoners in your jails. A number that at times has topped 100,000. An independent investigation could also begin by looking into the torture and murder of political activists such as Engin Ceber. They could meet with representatives of TAYAD, the organization representing the families of prisoners. And they would no doubt be fascinated by the more than 1500 children in your prisoners who are there on "terrorism" charges. Like that 12 year old you arrested in 2008 for singing a Kurdish folk song. So by all means wrap yourselves in the banner of "Human Rights" and we'll turn it into a noose and strangle you with it.
In Israel, Arabs are a legally recognized minority. Arabic is taught in schools and used as a legally recognized language. Meanwhile Kurdish identity is all but banned in Turkey. Kurdish names, folk songs and even the Kurdish language itself has been repressed. Your regime has actually prosecuted and removed officials for simply incorporating a Kurdish phrase into a greeting. You screech self-righteously about the "Palestinian children"-- perhaps we should talk about the hundreds of Kurdish children arrested for throwing stones at protests. Arrested and charged with terrorism. Just more of the thousands of political prisoners of oppressed minorities in your prisons.
And perhaps next time your dog Erdogan gets up to bark up at us about human rights, we can stuff this in his mouth. Jenin, the Second Lebanon War and every armed encounter between Israel and Islamic terrorists over the last 20 years combined together killed fewer people, than your country did in 1997 alone. After you get through lecturing us on the use of force against Islamic terrorists, shall we discuss how many times you used jets to bomb Kurdish rebels who were lightly armed at best. Including in 2008 when you invaded sovereign Iraqi soil in order to continue your genocide of the Kurdish people.
You talk about stolen land, when your entire country is stolen land, from Cyprus to Istanbul. Your regime is a racist illegitimate entity based on the oppression of the Kurds, the Armenians, the Assyrians, the Circassians and numerous others. You went directly from being Imperialists to Fascists to Islamists, a truly dubious achievement for any nation. Your history is filled with slavery, ethnic cleansing, genocide and invasion. And that's just in the last century alone. If you had any sanity or shame, you would dig a hole, crawl into it, and hope that no one mentions words like "Minority Rights" or "Territorial Legitimacy" in your presence, instead of trying to use them as a club against a nation whose national history predates yours by thousands of years. We had kingdoms and a civilization that changed the world, back when your ancestors were still trying to decide whether to eat the sheep or rape it.
But let us get back to your precious Islamist flotilla, decorated with Turkish flags that used to be more than just red versions of the Saudi flag.
That ship you filled up with Muslim Brotherhood members and Islamist radicals bound for our shores. Over in your wonderful nation of boundless freedom, reporters have been put on trial for even interviewing leaders of terrorist groups. You sentenced the head of a Kurdish party to six months in prison for calling the head of the PKK, Mr. Ocalan, instead of just Ocalan. He joins the more than 800 Kurdish politicians you imprisoned in the last year alone. And after all that you actually have the nerve to pretend to be "outraged" when Israel intercepts your flotilla full of political terrorists?
But of course we know how strongly you feel about blockades. Like the time you blockaded Armenia for Sixteen Years. Very well then. If you insist on sending vessels flying the Turkish flag to aid Hamas, perhaps we'll begin sending vessels flying the Israeli flag to aid the PKK. We're not big fans of the PKK, but since you've decided to friend Hamas, then what's good for the turkey, just might be good for the gander. We can also fill a flotilla full of senile troublemakers, phony survivors and leftist radicals-along with a few hundred well armed "activists" who know -marmara-flotilla-ship-31-may-2010/> how to use a knife. Or perhaps we won't bother with any of that. Instead for every boat flying the Turkish flag that invades our territory, we'll donate a million to the PKK. I wonder how many rocket launchers that would buy. Perhaps the next time, your air force sweeps in to bomb Kurds out of their homes, they might get a surprise or two.
And then there's the Republic of Cyprus, which has actually been helping us stop weapons smuggling. They might benefit from significantly upgraded air defenses. While the US insists on equalizing weapons sales to Turkey and Greece, we just might have something tastier to offer to one side. And the citizens of the Republic of Cyprus might actually be able to sleep soundly in their beds, instead of being intimidated by savages showing off their F-16's over their heads. The Cyprus National Guard likes our drones, just like you do. But what if they had a much better equalizer at their disposal?
Being a small non-Muslim nation surrounded by much larger Muslim countries, we do have a certain fondness for the infidel underdog.
Oh I know, what you're going to say. This means war. But you might want to consider that we've fought and beaten enemies many times our size. And what exactly was the last war you won single-handedly? And no, bombing starving Kurdish rebels from the air, or occupying Cyprus doesn't count. And how long could you fight that war, before a domestic Kurdish insurgency overthrows your little empire. If that doesn't happen, you might want to think about the big Russian bear at your back. The bear has been eyeing you for a long time now. And with your military engaged in a disastrous war for the Great Caliphate, your borders would be temptingly open. And who exactly would bail you out then?
Oh I know you've made many great news friends, such as Ahmadinejad and that nice burnoosed king in the Arabian Desert, who tells your Erdogan when to jump and how high, but if you think Iran is about to pass up Russian nukes in order to bail you out, you've got another thing coming. Meanwhile old Abdullah in the desert can't even protect himself without the US Marines.
And if you think Obama would send them in to save your asses, you've got another thing coming. I'm sure if there were Russian tanks headed to Ankara, he'd make a vocal statement about it. And Russian Foreign Minister Sergei Lavrov would pretend not to laugh while hanging up the phone.
There is of course the European Union. Last time Russia pulled that trick, it was Britain that bailed you out in the Crimean War. But these days Her Majesty's Empire isn't quite in the same shape it used to be. Sure Cameron, Clegg and Harman will lick Erdogan's feet. But none of them want to be the next Tony Blair either. Germany doesn't like you very much anymore. Perhaps that time when it got enmeshed in WW1 to protect your Ottoman Empire may have put them off. Or your internal campaign of subversion exploiting Germany's horde of Turkish laborers. What are you left with then? France, Italy or perhaps Austria will forget that whole pesky Gates of Vienna thing and this time ride to your rescue.
No, when Russian commandos are ripping off your wife's Burqa-- there will be no one left to save you. Not your newfound allies, or Erdogan who will take the first plane to Riyadh, with as many Lira as his sweaty hands can shove into the pockets of his cheap suit. And just think of it, as the Hagia Sophia church that you turned into a mosque, will become a church again.
Istanbul will once again be Constantinople, which means a certain catchy 20's song will require a rewrite. Of course it may not happen exactly that way. But it will happen. Erdogan's plan to suppress and integrate Kurds into a Muslim Turkey will not succeed. And his antagonizing of former allies means that Turkey is exchanging friends, for enemies. Meanwhile your new friends happen to share borders with you and have territorial claims on your land.
So when that day of reckoning comes, you will find that you have made enemies of former allies such as Israel and the US-- and that the new allies Erdogan has found for you in Iran and Syria would prefer a Russian controlled Turkey, that has no chance of ever reverting to a Kemalist government. And Erdogan's godfather in Saudi Arabia commands oil money, not troops. And while he might be willing to sink Turkey for the sake of Islam, perhaps there are Turks who value their nation, more than Islamism. If not, you can look forward to Erdogan "reforming" your country, until it has the military might of Pakistan, the literacy level of Saudi Arabia and the poverty rate of Egypt. It is of course your choice.
A people have the right to choose their destiny, for good or ill. And if you find that this letter is filled with contempt, it is a contempt fully merited by a regime that seeks to cloak its shameful betrayal of a former ally in the guise of human rights, when it brutally suppresses the rights of its own minorities. You may wish to go on dancing to the tune being played by Erdogan, to sheet music composed in Riyadh. It is a very good tune.
Filled with hate, violence and religious fanaticism. That also is your choice. But know that whatever you have was bought and paid by your ancestors who understood that Turkey would either modernize out of the gutter of Islam, or it would be washed away by the colonial tide. Your power does not come from Islam, it comes from the bread crusts of civilization that fall from the table of Europe. Abandon them for the red hued madness of the Jihad, and you will not rule over an empire, but over a wasteland. If you doubt that, look to the south and to the east. Look to the desert. You came from there once. And if you throw away civilization for the fanatical madness of Islam-- you will return there again.
Sincerely Yours
A Descendant of a Subject of the Ottoman Empire
Ever since you decided to trade in the Secularism of Ataturk for the Islamism of Erdogan, you also seem to have dispensed with the ability to coexist with non-Muslims on a peaceful basis. These days all we ever seem to get from you, is video clips of your leader, Prime Minister Erdogan, barking at us like a dog that its owner carelessly let off the leash. And if you don't know that Erdogan's owner lives in Riyadh, then you don't know very much of what goes on in your own country.
But your affairs are your own affairs. And our affairs are our affairs. If you want to let a fanatic in a cheap suit destroy Turkish nationalism in the name of Islam, that's your business. But when he gets into business with terrorist organizations who attack and murder our soldiers, then it's our business. And when a country that persecutes its Kurdish, Assyrian and Armenian citizens, and sends their elected representatives to jail--presumes to self-righteously lecture us on how to manage our affairs, it had better remember that holding a stone throwing contest in a glass house will just lead to piles of broken glass.
You say you want an international investigation into the flotilla raid?
Sure. Right after we have an international investigation into that minor matter of Armenian genocide that you've been ducking for quite a while. As the new "standard bearer" in fighting for human rights, I'm sure you will agree that it's only fair that Turkey should undergo the same scrutiny it demands for other countries.
And then we can move on to the more than 10,000 political prisoners in your jails. A number that at times has topped 100,000. An independent investigation could also begin by looking into the torture and murder of political activists such as Engin Ceber. They could meet with representatives of TAYAD, the organization representing the families of prisoners. And they would no doubt be fascinated by the more than 1500 children in your prisoners who are there on "terrorism" charges. Like that 12 year old you arrested in 2008 for singing a Kurdish folk song. So by all means wrap yourselves in the banner of "Human Rights" and we'll turn it into a noose and strangle you with it.
In Israel, Arabs are a legally recognized minority. Arabic is taught in schools and used as a legally recognized language. Meanwhile Kurdish identity is all but banned in Turkey. Kurdish names, folk songs and even the Kurdish language itself has been repressed. Your regime has actually prosecuted and removed officials for simply incorporating a Kurdish phrase into a greeting. You screech self-righteously about the "Palestinian children"-- perhaps we should talk about the hundreds of Kurdish children arrested for throwing stones at protests. Arrested and charged with terrorism. Just more of the thousands of political prisoners of oppressed minorities in your prisons.
And perhaps next time your dog Erdogan gets up to bark up at us about human rights, we can stuff this in his mouth. Jenin, the Second Lebanon War and every armed encounter between Israel and Islamic terrorists over the last 20 years combined together killed fewer people, than your country did in 1997 alone. After you get through lecturing us on the use of force against Islamic terrorists, shall we discuss how many times you used jets to bomb Kurdish rebels who were lightly armed at best. Including in 2008 when you invaded sovereign Iraqi soil in order to continue your genocide of the Kurdish people.
You talk about stolen land, when your entire country is stolen land, from Cyprus to Istanbul. Your regime is a racist illegitimate entity based on the oppression of the Kurds, the Armenians, the Assyrians, the Circassians and numerous others. You went directly from being Imperialists to Fascists to Islamists, a truly dubious achievement for any nation. Your history is filled with slavery, ethnic cleansing, genocide and invasion. And that's just in the last century alone. If you had any sanity or shame, you would dig a hole, crawl into it, and hope that no one mentions words like "Minority Rights" or "Territorial Legitimacy" in your presence, instead of trying to use them as a club against a nation whose national history predates yours by thousands of years. We had kingdoms and a civilization that changed the world, back when your ancestors were still trying to decide whether to eat the sheep or rape it.
But let us get back to your precious Islamist flotilla, decorated with Turkish flags that used to be more than just red versions of the Saudi flag.
That ship you filled up with Muslim Brotherhood members and Islamist radicals bound for our shores. Over in your wonderful nation of boundless freedom, reporters have been put on trial for even interviewing leaders of terrorist groups. You sentenced the head of a Kurdish party to six months in prison for calling the head of the PKK, Mr. Ocalan, instead of just Ocalan. He joins the more than 800 Kurdish politicians you imprisoned in the last year alone. And after all that you actually have the nerve to pretend to be "outraged" when Israel intercepts your flotilla full of political terrorists?
But of course we know how strongly you feel about blockades. Like the time you blockaded Armenia for Sixteen Years. Very well then. If you insist on sending vessels flying the Turkish flag to aid Hamas, perhaps we'll begin sending vessels flying the Israeli flag to aid the PKK. We're not big fans of the PKK, but since you've decided to friend Hamas, then what's good for the turkey, just might be good for the gander. We can also fill a flotilla full of senile troublemakers, phony survivors and leftist radicals-along with a few hundred well armed "activists" who know -marmara-flotilla-ship-31-may-2010/> how to use a knife. Or perhaps we won't bother with any of that. Instead for every boat flying the Turkish flag that invades our territory, we'll donate a million to the PKK. I wonder how many rocket launchers that would buy. Perhaps the next time, your air force sweeps in to bomb Kurds out of their homes, they might get a surprise or two.
And then there's the Republic of Cyprus, which has actually been helping us stop weapons smuggling. They might benefit from significantly upgraded air defenses. While the US insists on equalizing weapons sales to Turkey and Greece, we just might have something tastier to offer to one side. And the citizens of the Republic of Cyprus might actually be able to sleep soundly in their beds, instead of being intimidated by savages showing off their F-16's over their heads. The Cyprus National Guard likes our drones, just like you do. But what if they had a much better equalizer at their disposal?
Being a small non-Muslim nation surrounded by much larger Muslim countries, we do have a certain fondness for the infidel underdog.
Oh I know, what you're going to say. This means war. But you might want to consider that we've fought and beaten enemies many times our size. And what exactly was the last war you won single-handedly? And no, bombing starving Kurdish rebels from the air, or occupying Cyprus doesn't count. And how long could you fight that war, before a domestic Kurdish insurgency overthrows your little empire. If that doesn't happen, you might want to think about the big Russian bear at your back. The bear has been eyeing you for a long time now. And with your military engaged in a disastrous war for the Great Caliphate, your borders would be temptingly open. And who exactly would bail you out then?
Oh I know you've made many great news friends, such as Ahmadinejad and that nice burnoosed king in the Arabian Desert, who tells your Erdogan when to jump and how high, but if you think Iran is about to pass up Russian nukes in order to bail you out, you've got another thing coming. Meanwhile old Abdullah in the desert can't even protect himself without the US Marines.
And if you think Obama would send them in to save your asses, you've got another thing coming. I'm sure if there were Russian tanks headed to Ankara, he'd make a vocal statement about it. And Russian Foreign Minister Sergei Lavrov would pretend not to laugh while hanging up the phone.
There is of course the European Union. Last time Russia pulled that trick, it was Britain that bailed you out in the Crimean War. But these days Her Majesty's Empire isn't quite in the same shape it used to be. Sure Cameron, Clegg and Harman will lick Erdogan's feet. But none of them want to be the next Tony Blair either. Germany doesn't like you very much anymore. Perhaps that time when it got enmeshed in WW1 to protect your Ottoman Empire may have put them off. Or your internal campaign of subversion exploiting Germany's horde of Turkish laborers. What are you left with then? France, Italy or perhaps Austria will forget that whole pesky Gates of Vienna thing and this time ride to your rescue.
No, when Russian commandos are ripping off your wife's Burqa-- there will be no one left to save you. Not your newfound allies, or Erdogan who will take the first plane to Riyadh, with as many Lira as his sweaty hands can shove into the pockets of his cheap suit. And just think of it, as the Hagia Sophia church that you turned into a mosque, will become a church again.
Istanbul will once again be Constantinople, which means a certain catchy 20's song will require a rewrite. Of course it may not happen exactly that way. But it will happen. Erdogan's plan to suppress and integrate Kurds into a Muslim Turkey will not succeed. And his antagonizing of former allies means that Turkey is exchanging friends, for enemies. Meanwhile your new friends happen to share borders with you and have territorial claims on your land.
So when that day of reckoning comes, you will find that you have made enemies of former allies such as Israel and the US-- and that the new allies Erdogan has found for you in Iran and Syria would prefer a Russian controlled Turkey, that has no chance of ever reverting to a Kemalist government. And Erdogan's godfather in Saudi Arabia commands oil money, not troops. And while he might be willing to sink Turkey for the sake of Islam, perhaps there are Turks who value their nation, more than Islamism. If not, you can look forward to Erdogan "reforming" your country, until it has the military might of Pakistan, the literacy level of Saudi Arabia and the poverty rate of Egypt. It is of course your choice.
A people have the right to choose their destiny, for good or ill. And if you find that this letter is filled with contempt, it is a contempt fully merited by a regime that seeks to cloak its shameful betrayal of a former ally in the guise of human rights, when it brutally suppresses the rights of its own minorities. You may wish to go on dancing to the tune being played by Erdogan, to sheet music composed in Riyadh. It is a very good tune.
Filled with hate, violence and religious fanaticism. That also is your choice. But know that whatever you have was bought and paid by your ancestors who understood that Turkey would either modernize out of the gutter of Islam, or it would be washed away by the colonial tide. Your power does not come from Islam, it comes from the bread crusts of civilization that fall from the table of Europe. Abandon them for the red hued madness of the Jihad, and you will not rule over an empire, but over a wasteland. If you doubt that, look to the south and to the east. Look to the desert. You came from there once. And if you throw away civilization for the fanatical madness of Islam-- you will return there again.
Sincerely Yours
A Descendant of a Subject of the Ottoman Empire
5/6/10
Η Τουρκία, πρωταθλήτρια του Παλαιστινιακού αγώνα
Η Τουρκία, πρωταθλήτρια του Παλαιστινιακού αγώνα,
προετοιμάζει την ηγεμονία της στη Μέση Ανατολή
Le Monde, 02.06.2010
Του ανταποκριτή στην Κωνσταντινούπολη, Guillaume Perrier
(Μετάφραση από τα γαλλικά της Γαρυφαλλιάς Μίχα)
Ο «στολίσκος της ελευθερίας» που μετέφερε περί τους 10.000 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας και υλικά κατασκευών, είχε πάνω απ’ όλα ένα στόχο καθαρά πολιτικό: να επιχειρήσει να παραβιάσει τον αποκλεισμό που έχει επιβάλει το κράτος του Ισραήλ στη ζώνη της Γάζας από το 2007. Οι ακτιβιστές που επέβαιναν στα έξι πλοία προέρχονταν από 42 χώρες. Η πλειοψηφία, ωστόσο, από αυτούς ήταν Τούρκοι υπήκοοι, στρατευμένα στελέχη της οργάνωσης IHH ("Insani yardim vakfi" ή Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας). Πρόκειται για μία ισλαμιστική μη κυβερνητική οργάνωση, με ριζοσπαστική ιδεολογία και πολιτικό λόγο παρόμοιο με αυτόν της Χαμάς. Η επιχείρηση καθοδηγήθηκε σε έναν μεγάλο βαθμό από την Τουρκία.
Η νηοπομπή προς τη Γάζα έτυχε της υποστήριξης σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων, κυρίως εκ μέρους του κυβερνώντος ισλαμικού-συντηρητικού κόμματος AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης). Η Άγκυρα διευκόλυνε την αποστολή, τις τελωνειακές διατυπώσεις και τη διέλευση από το βόρειο τμήμα της Κύπρου, το οποίο βρίσκεται υπό τουρκικό έλεγχο. Πριν από την αναχώρηση των πλοίων, ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι «η άρση του εμπάργκο της Γάζας αποτελούσε την υψηλή προτεραιότητα της τουρκικής κυβέρνησης».
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ
Πολλοί από τους βουλευτές του AKP, μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου, σχεδίαζαν μάλιστα να επιβιβαστούν στο Mavi Marmara, ένα από τα πλοία του στολίσκου, αλλά άλλαξαν γνώμη την τελευταία στιγμή.
Εδώ και τρεις ημέρες, από το Κάιρο μέχρι τη Σαναά, οι αντι-ισραηλινές διαδηλώσεις έχουν για λάβαρό τους την τουρκική σημαία. Στην πλατεία Ταξίμ λαμβάνουν χώρα πανηγυρισμοί για τους «ήρωες» του Mavi Marmara. Οι συγκεντρωμένοι επευφημούν τους εννέα «μάρτυρες». «Η Τουρκία πήρε αυτό που ήθελε», εκτιμά ο αρθρογράφος Μεχμέτ Αλί Μπιράντ. «Χάρη σε αυτό το γεγονός, η ισορροπία των συμμαχιών θα αλλάξει στη Μέση Ανατολή», συμπληρώνει.
Χάρη σε αυτόν τον επικοινωνιακό στολίσκο, η Τουρκία τέθηκε επικεφαλής των κατηγόρων του εβραϊκού κράτους και επιβλήθηκε ως η πρωταθλήτρια του παλαιστινιακού αγώνα, παραγκωνίζοντας τις αραβικές χώρες και το Ιράν. Η μεταστροφή της Άγκυρας είναι εντυπωσιακή, δεδομένου ότι μέχρι πρόσφατα η Τουρκία ήταν ο πιο πιστός σύμμαχος του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μέση Ανατολή.
Ωστόσο, εδώ και δύο χρόνια, το διαζύγιο πλανιόταν στον αέρα. Η επιχείρηση «Συμπαγές Μολύβι», που διεξήγαγε η Τσαχάλ τον Δεκέμβριο του 2008 στη Γάζα, είχε θεωρηθεί ως προσωπική προσβολή από τον Ερντογάν. Μία εβδομάδα πριν από την έναρξη των βομβαρδισμών, όταν η Τουρκία είχε υποδεχτεί τον πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ στην Άγκυρα, ο τελευταίος δεν ενημέρωσε τον Τούρκο ομόλογό του για τα σχέδια επίθεσης. Μία ταπείνωση για τους «νέο-οθωμανούς» του AKP.
«ΟΧΙ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ»
Από τότε, ο τούρκος πρωθυπουργός πολλαπλασίασε τις εντυπωσιακές του δηλώσεις κατά του Ισραήλ, χαρακτηρίζοντας τις επιχειρήσεις του τελευταίου ως «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, τον Ιανουάριο του 2009, ο Τούρκος πρωθυπουργός επιτέθηκε βίαια κατά του Σιμόν Πέρες και αποχώρησε από τη συνεδρίαση.
Τον Απρίλιο, και ενώ πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στη Γαλλία, δήλωσε ότι το Ισραήλ ήταν «η πιο σοβαρή απειλή για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή». Τέλος, εδώ και δύο μήνες, ενώ του ασκείται κριτική για την ήπια στάση του έναντι του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ότι και το Ισραήλ είναι εξίσου ύποπτο για κατοχή ατομικής βόμβας και για τούτο πρέπει να του επιβληθούν τα ίδια μέτρα με αυτά που επιβάλλονται στην περίπτωση του Ιράν.
«Δεν θέλουμε πυρηνικά όπλα στην περιοχή», δηλώνει με σθένος ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου. Υποχωρώντας σε τουρκικές πιέσεις, η Διεθνής Οργάνωση Ατομικής Ενέργειας (IAEA) αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ζήτημα τον περασμένο Μάιο. Παράλληλα, και ενώ συνεχίζει να αντιτίθεται και να απομακρύνεται από το Ισραήλ, η Τουρκία προσέγγισε την Συρία και δέχτηκε επίσημη επίσκεψη των αρχηγών της Χαμάς.
Ο κ. Νταβούτογλου, ο στρατηγός της τουρκικής διπλωματίας, γνωρίζει υπερβολικά καλά τις δικαιοδοσίες και τα διπλωματικά ζητήματα της περιοχής, για να παρασύρθηκε, παρά τη θέλησή του, σε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Την Τετάρτη 2 Ιουνίου, δήλωσε ότι μετά από τον θυμό θα έρθει η κατευνασμός και ότι εάν οι Τούρκοι ακτιβιστές απελευθερωθούν σύντομα και εάν αρθεί ο αποκλεισμός της λωρίδας της Γάζας, οι σχέσεις θα εξομαλυνθούν.
Ωστόσο, το Κοινοβούλιο έχει ήδη απαιτήσει την πλήρη επανεξέταση των σχέσεων με το Ισραήλ. Την παραμονή των δηλώσεων του Νταβούτογλου, ο κ. Ερντογάν δήλωσε μπροστά στους βουλευτές του ότι «θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα προκειμένου να κάνει το Ισραήλ να πληρώσει».
Εν τω μεταξύ, αυτή η κρίση δίνει στην τουρκική κυβέρνηση την ευκαιρία να ενισχύσει την δημοτικότητά της. Τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου θα έχει να αντιμετωπίσει τις βουλευτικές εκλογές σε ένα χρόνο από τώρα. Όσο και σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, όπου ο κ. Ερντογάν, ο νέος Σουλτάνος, παρομοιάζεται ήδη με τον Νάσερ. Η Άγκυρα επιβάλλεται σιγά-σιγά ως η νέα ηγέτιδα δύναμη της περιοχής, στον προθάλαμο μίας Ευρώπης που λάμπει δια της απουσίας της. Ο κ. Ερντογάν ελπίζει πλέον να καταφέρει να κάνει το Ισραήλ να λυγίσει και να άρει τον αποκλεισμό της Γάζας.
προετοιμάζει την ηγεμονία της στη Μέση Ανατολή
Le Monde, 02.06.2010
Του ανταποκριτή στην Κωνσταντινούπολη, Guillaume Perrier
(Μετάφραση από τα γαλλικά της Γαρυφαλλιάς Μίχα)
Ο «στολίσκος της ελευθερίας» που μετέφερε περί τους 10.000 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας και υλικά κατασκευών, είχε πάνω απ’ όλα ένα στόχο καθαρά πολιτικό: να επιχειρήσει να παραβιάσει τον αποκλεισμό που έχει επιβάλει το κράτος του Ισραήλ στη ζώνη της Γάζας από το 2007. Οι ακτιβιστές που επέβαιναν στα έξι πλοία προέρχονταν από 42 χώρες. Η πλειοψηφία, ωστόσο, από αυτούς ήταν Τούρκοι υπήκοοι, στρατευμένα στελέχη της οργάνωσης IHH ("Insani yardim vakfi" ή Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας). Πρόκειται για μία ισλαμιστική μη κυβερνητική οργάνωση, με ριζοσπαστική ιδεολογία και πολιτικό λόγο παρόμοιο με αυτόν της Χαμάς. Η επιχείρηση καθοδηγήθηκε σε έναν μεγάλο βαθμό από την Τουρκία.
Η νηοπομπή προς τη Γάζα έτυχε της υποστήριξης σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων, κυρίως εκ μέρους του κυβερνώντος ισλαμικού-συντηρητικού κόμματος AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης). Η Άγκυρα διευκόλυνε την αποστολή, τις τελωνειακές διατυπώσεις και τη διέλευση από το βόρειο τμήμα της Κύπρου, το οποίο βρίσκεται υπό τουρκικό έλεγχο. Πριν από την αναχώρηση των πλοίων, ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι «η άρση του εμπάργκο της Γάζας αποτελούσε την υψηλή προτεραιότητα της τουρκικής κυβέρνησης».
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ
Πολλοί από τους βουλευτές του AKP, μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου, σχεδίαζαν μάλιστα να επιβιβαστούν στο Mavi Marmara, ένα από τα πλοία του στολίσκου, αλλά άλλαξαν γνώμη την τελευταία στιγμή.
Εδώ και τρεις ημέρες, από το Κάιρο μέχρι τη Σαναά, οι αντι-ισραηλινές διαδηλώσεις έχουν για λάβαρό τους την τουρκική σημαία. Στην πλατεία Ταξίμ λαμβάνουν χώρα πανηγυρισμοί για τους «ήρωες» του Mavi Marmara. Οι συγκεντρωμένοι επευφημούν τους εννέα «μάρτυρες». «Η Τουρκία πήρε αυτό που ήθελε», εκτιμά ο αρθρογράφος Μεχμέτ Αλί Μπιράντ. «Χάρη σε αυτό το γεγονός, η ισορροπία των συμμαχιών θα αλλάξει στη Μέση Ανατολή», συμπληρώνει.
Χάρη σε αυτόν τον επικοινωνιακό στολίσκο, η Τουρκία τέθηκε επικεφαλής των κατηγόρων του εβραϊκού κράτους και επιβλήθηκε ως η πρωταθλήτρια του παλαιστινιακού αγώνα, παραγκωνίζοντας τις αραβικές χώρες και το Ιράν. Η μεταστροφή της Άγκυρας είναι εντυπωσιακή, δεδομένου ότι μέχρι πρόσφατα η Τουρκία ήταν ο πιο πιστός σύμμαχος του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μέση Ανατολή.
Ωστόσο, εδώ και δύο χρόνια, το διαζύγιο πλανιόταν στον αέρα. Η επιχείρηση «Συμπαγές Μολύβι», που διεξήγαγε η Τσαχάλ τον Δεκέμβριο του 2008 στη Γάζα, είχε θεωρηθεί ως προσωπική προσβολή από τον Ερντογάν. Μία εβδομάδα πριν από την έναρξη των βομβαρδισμών, όταν η Τουρκία είχε υποδεχτεί τον πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ στην Άγκυρα, ο τελευταίος δεν ενημέρωσε τον Τούρκο ομόλογό του για τα σχέδια επίθεσης. Μία ταπείνωση για τους «νέο-οθωμανούς» του AKP.
«ΟΧΙ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ»
Από τότε, ο τούρκος πρωθυπουργός πολλαπλασίασε τις εντυπωσιακές του δηλώσεις κατά του Ισραήλ, χαρακτηρίζοντας τις επιχειρήσεις του τελευταίου ως «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, τον Ιανουάριο του 2009, ο Τούρκος πρωθυπουργός επιτέθηκε βίαια κατά του Σιμόν Πέρες και αποχώρησε από τη συνεδρίαση.
Τον Απρίλιο, και ενώ πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στη Γαλλία, δήλωσε ότι το Ισραήλ ήταν «η πιο σοβαρή απειλή για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή». Τέλος, εδώ και δύο μήνες, ενώ του ασκείται κριτική για την ήπια στάση του έναντι του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ότι και το Ισραήλ είναι εξίσου ύποπτο για κατοχή ατομικής βόμβας και για τούτο πρέπει να του επιβληθούν τα ίδια μέτρα με αυτά που επιβάλλονται στην περίπτωση του Ιράν.
«Δεν θέλουμε πυρηνικά όπλα στην περιοχή», δηλώνει με σθένος ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου. Υποχωρώντας σε τουρκικές πιέσεις, η Διεθνής Οργάνωση Ατομικής Ενέργειας (IAEA) αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ζήτημα τον περασμένο Μάιο. Παράλληλα, και ενώ συνεχίζει να αντιτίθεται και να απομακρύνεται από το Ισραήλ, η Τουρκία προσέγγισε την Συρία και δέχτηκε επίσημη επίσκεψη των αρχηγών της Χαμάς.
Ο κ. Νταβούτογλου, ο στρατηγός της τουρκικής διπλωματίας, γνωρίζει υπερβολικά καλά τις δικαιοδοσίες και τα διπλωματικά ζητήματα της περιοχής, για να παρασύρθηκε, παρά τη θέλησή του, σε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Την Τετάρτη 2 Ιουνίου, δήλωσε ότι μετά από τον θυμό θα έρθει η κατευνασμός και ότι εάν οι Τούρκοι ακτιβιστές απελευθερωθούν σύντομα και εάν αρθεί ο αποκλεισμός της λωρίδας της Γάζας, οι σχέσεις θα εξομαλυνθούν.
Ωστόσο, το Κοινοβούλιο έχει ήδη απαιτήσει την πλήρη επανεξέταση των σχέσεων με το Ισραήλ. Την παραμονή των δηλώσεων του Νταβούτογλου, ο κ. Ερντογάν δήλωσε μπροστά στους βουλευτές του ότι «θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα προκειμένου να κάνει το Ισραήλ να πληρώσει».
Εν τω μεταξύ, αυτή η κρίση δίνει στην τουρκική κυβέρνηση την ευκαιρία να ενισχύσει την δημοτικότητά της. Τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου θα έχει να αντιμετωπίσει τις βουλευτικές εκλογές σε ένα χρόνο από τώρα. Όσο και σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, όπου ο κ. Ερντογάν, ο νέος Σουλτάνος, παρομοιάζεται ήδη με τον Νάσερ. Η Άγκυρα επιβάλλεται σιγά-σιγά ως η νέα ηγέτιδα δύναμη της περιοχής, στον προθάλαμο μίας Ευρώπης που λάμπει δια της απουσίας της. Ο κ. Ερντογάν ελπίζει πλέον να καταφέρει να κάνει το Ισραήλ να λυγίσει και να άρει τον αποκλεισμό της Γάζας.
4/6/10
Tο κίνημα Free Gaza
Τουρκικά κεφάλαια βοήθησαν σημαντικά το κίνημα Free Gaza
The New York Times
Από το 2007, μικρή ομάδα ακραίων ακτιβιστών προσπάθησε επανειλημμένα να μεταφέρει διά θαλάσσης εμπορεύματα στη Γάζα, σε μια προσπάθεια να παραβιάσει τον ναυτικό αποκλεισμό του Ισραήλ. Οταν, όμως, το κίνημα Free Gaza συνεργάστηκε με την κατά πολύ πλουσιότερη τουρκική οργάνωση IHH για να δημιουργήσει στολίσκο, η προσπάθεια έπαψε να αποτελεί απλή ενόχληση για το Ισραήλ, που θεώρησε ότι η καλά χρηματοδοτούμενη και επανδρωμένη οργάνωση αποτελεί σοβαρή απειλή.
Η αποτυχημένη επιχείρηση των Ισραηλινών κομάντος προσέφερε τώρα σημαντικό τακτικό πλεονέκτημα στην τουρκική οργάνωση, που πέτυχε να εμφανίσει το Ισραήλ ως απειλή για φιλειρηνικούς διαμαρτυρόμενους πολίτες.
Την Τρίτη, στα αρχηγεία της ΙΗΗ στην Κωνσταντινούπολη, το μέλος του Δ. Σ. Ομάρ Φαρούκ έλεγε: «Γίναμε διάσημοι. Θέλουμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στις ισραηλινές αρχές». Η οργάνωση δαπάνησε εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει μεγάλα σκάφη, ενώ το Ισραήλ την κατηγορεί για στενές σχέσεις με την Αλ Κάιντα. Στελέχη της ΙΗΗ υποστηρίζουν ότι η χρηματοδότησή της γίνεται αποκλειστικά από δωρεές. Τα τρία σκάφη που αγόρασε η οργάνωση, συμπεριλαμβανομένου του «Μαβί Μαρμαρά», της κόστισαν 1,8 εκατ. δολάρια, ενώ το φορτίο τους είχε αξία 10 εκατ. δολαρίων.
Παρά τις διαβεβαιώσεις της οργάνωσης ότι μόνη της αποστολή είναι η προώθηση ανθρωπιστικής βοήθειας, το ινστιτούτο-παρατηρητήριο Israel Project χαρακτηρίζει την οργάνωση ΙΗΗ άντρο «ριζοσπαστικής, ισλαμικής και αντιδυτικής ιδεολογίας». Το ινστιτούτο αποκαλύπτει επίσης ότι η ΙΗΗ διατηρεί δεσμούς με τη Χαμάς, μέσω παραρτήματός της στη Γάζα.
«Πρόκειται για ισλαμική ανθρωπιστική οργάνωση, που διακρίνεται για τον φονταμενταλισμό της και τους δεσμούς της με τη Χαμάς. Λένε ότι πραγματοποιούν ανθρωπιστικό έργο, αλλά κατηγορούνται για διακίνηση όπλων και άλλα, ενώ η ρητορική τους υπήρξε προκλητική απέναντι στο κράτος του Ισραήλ και ενίοτε κατά των Εβραίων», λέει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Λιχάι, Χένρι Μπάρκεϊ.
Το κίνημα Free Gaza ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2006 και έχει τις ρίζες του στο Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης, οργάνωση υπέρ των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού. Η ιδρύτρια του κινήματος Γκρέτα Μπερλίν κατάγεται από το Λος Αντζελες. Υπήρξε παντρεμένη με Παλαιστίνιο για 14 χρόνια, αλλά και άλλα 14 χρόνια με Αμερικανό Εβραίο, ενώ η εμπειρία της αυτή την κάνει σήμερα να λέει: «Δικαιούμαι να είμαι αντισημίτης». Οταν, όμως, δεν αστειεύεται, η κ. Μπερλίν εξηγεί ότι οι Ισραηλινοί επικριτές της έχουν δίκιο, καθώς δεν αποδέχεται το δικαίωμα ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ, αλλά και κανενός άλλου κράτους με διακριτά σύνορα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_03/06/2010_403230
The New York Times
Από το 2007, μικρή ομάδα ακραίων ακτιβιστών προσπάθησε επανειλημμένα να μεταφέρει διά θαλάσσης εμπορεύματα στη Γάζα, σε μια προσπάθεια να παραβιάσει τον ναυτικό αποκλεισμό του Ισραήλ. Οταν, όμως, το κίνημα Free Gaza συνεργάστηκε με την κατά πολύ πλουσιότερη τουρκική οργάνωση IHH για να δημιουργήσει στολίσκο, η προσπάθεια έπαψε να αποτελεί απλή ενόχληση για το Ισραήλ, που θεώρησε ότι η καλά χρηματοδοτούμενη και επανδρωμένη οργάνωση αποτελεί σοβαρή απειλή.
Η αποτυχημένη επιχείρηση των Ισραηλινών κομάντος προσέφερε τώρα σημαντικό τακτικό πλεονέκτημα στην τουρκική οργάνωση, που πέτυχε να εμφανίσει το Ισραήλ ως απειλή για φιλειρηνικούς διαμαρτυρόμενους πολίτες.
Την Τρίτη, στα αρχηγεία της ΙΗΗ στην Κωνσταντινούπολη, το μέλος του Δ. Σ. Ομάρ Φαρούκ έλεγε: «Γίναμε διάσημοι. Θέλουμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στις ισραηλινές αρχές». Η οργάνωση δαπάνησε εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει μεγάλα σκάφη, ενώ το Ισραήλ την κατηγορεί για στενές σχέσεις με την Αλ Κάιντα. Στελέχη της ΙΗΗ υποστηρίζουν ότι η χρηματοδότησή της γίνεται αποκλειστικά από δωρεές. Τα τρία σκάφη που αγόρασε η οργάνωση, συμπεριλαμβανομένου του «Μαβί Μαρμαρά», της κόστισαν 1,8 εκατ. δολάρια, ενώ το φορτίο τους είχε αξία 10 εκατ. δολαρίων.
Παρά τις διαβεβαιώσεις της οργάνωσης ότι μόνη της αποστολή είναι η προώθηση ανθρωπιστικής βοήθειας, το ινστιτούτο-παρατηρητήριο Israel Project χαρακτηρίζει την οργάνωση ΙΗΗ άντρο «ριζοσπαστικής, ισλαμικής και αντιδυτικής ιδεολογίας». Το ινστιτούτο αποκαλύπτει επίσης ότι η ΙΗΗ διατηρεί δεσμούς με τη Χαμάς, μέσω παραρτήματός της στη Γάζα.
«Πρόκειται για ισλαμική ανθρωπιστική οργάνωση, που διακρίνεται για τον φονταμενταλισμό της και τους δεσμούς της με τη Χαμάς. Λένε ότι πραγματοποιούν ανθρωπιστικό έργο, αλλά κατηγορούνται για διακίνηση όπλων και άλλα, ενώ η ρητορική τους υπήρξε προκλητική απέναντι στο κράτος του Ισραήλ και ενίοτε κατά των Εβραίων», λέει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Λιχάι, Χένρι Μπάρκεϊ.
Το κίνημα Free Gaza ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2006 και έχει τις ρίζες του στο Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης, οργάνωση υπέρ των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού. Η ιδρύτρια του κινήματος Γκρέτα Μπερλίν κατάγεται από το Λος Αντζελες. Υπήρξε παντρεμένη με Παλαιστίνιο για 14 χρόνια, αλλά και άλλα 14 χρόνια με Αμερικανό Εβραίο, ενώ η εμπειρία της αυτή την κάνει σήμερα να λέει: «Δικαιούμαι να είμαι αντισημίτης». Οταν, όμως, δεν αστειεύεται, η κ. Μπερλίν εξηγεί ότι οι Ισραηλινοί επικριτές της έχουν δίκιο, καθώς δεν αποδέχεται το δικαίωμα ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ, αλλά και κανενός άλλου κράτους με διακριτά σύνορα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_03/06/2010_403230
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)