Αναγνώστες

Αναζήτηση

22/12/12

Οι ακτιβιστές της πλάκας


9/12/12

Arab Spring and the Israeli enemy

Abdulateef Al-Mulhim
Saturday 6 October 2012
Last Update 6 October 2012 2:53 am


Thirty-nine years ago, on Oct. 6, 1973, the third major war between the Arabs and Israel broke out. The war lasted only 20 days. The two sides were engaged in two other major wars, in 1948 and 1967.
The 1967 War lasted only six days. But, these three wars were not the only Arab-Israel confrontations. From the period of 1948 and to this day many confrontations have taken place. Some of them were small clashes and many of them were full-scale battles, but there were no major wars apart from the ones mentioned above. The Arab-Israeli conflict is the most complicated conflict the world ever experienced. On the anniversary of the 1973 War between the Arab and the Israelis, many people in the Arab world are beginning to ask many questions about the past, present and the future with regard to the Arab-Israeli conflict.
The questions now are: What was the real cost of these wars to the Arab world and its people. And the harder question that no Arab national wants to ask is: What was the real cost for not recognizing Israel in 1948 and why didn’t the Arab states spend their assets on education, health care and the infrastructures instead of wars? But, the hardest question that no Arab national wants to hear is whether Israel is the real enemy of the Arab world and the Arab people.
I decided to write this article after I saw photos and reports about a starving child in Yemen, a burned ancient Aleppo souk in Syria, the under developed Sinai in Egypt, car bombs in Iraq and the destroyed buildings in Libya. The photos and the reports were shown on the Al-Arabiya network, which is the most watched and respected news outlet in the Middle East.
The common thing among all what I saw is that the destruction and the atrocities are not done by an outside enemy. The starvation, the killings and the destruction in these Arab countries are done by the same hands that are supposed to protect and build the unity of these countries and safeguard the people of these countries. So, the question now is that who is the real enemy of the Arab world?
The Arab world wasted hundreds of billions of dollars and lost tens of thousands of innocent lives fighting Israel, which they considered is their sworn enemy, an enemy whose existence they never recognized. The Arab world has many enemies and Israel should have been at the bottom of the list. The real enemies of the Arab world are corruption, lack of good education, lack of good health care, lack of freedom, lack of respect for the human lives and finally, the Arab world had many dictators who used the Arab-Israeli conflict to suppress their own people.
These dictators’ atrocities against their own people are far worse than all the full-scale Arab-Israeli wars.
In the past, we have talked about why some Israeli soldiers attack and mistreat Palestinians. Also, we saw Israeli planes and tanks attack various Arab countries. But, do these attacks match the current atrocities being committed by some Arab states against their own people.
In Syria, the atrocities are beyond anybody’s imaginations? And, isn’t the Iraqis are the ones who are destroying their own country? Wasn’t it Tunisia’s dictator who was able to steal 13 billion dollars from the poor Tunisians? And how can a child starve in Yemen if their land is the most fertile land in the world? Why would Iraqi brains leave Iraq in a country that makes 110 billion dollars from oil export? Why do the Lebanese fail to govern one of the tiniest countries in the world? And what made the Arab states start sinking into chaos?
On May 14, 1948 the state of Israel was declared. And just one day after that, on May 15, 1948 the Arabs declared war on Israel to get back Palestine. The war ended on March 10, 1949. It lasted for nine months, three weeks and two days. The Arabs lost the war and called this war Nakbah (catastrophic war). The Arabs gained nothing and thousands of Palestinians became refugees.
And on 1967, the Arabs led by Egypt under the rule of Gamal Abdul Nasser, went in war with Israel and lost more Palestinian land and made more Palestinian refugees who are now on the mercy of the countries that host them. The Arabs called this war Naksah (upset). The Arabs never admitted defeat in both wars and the Palestinian cause got more complicated. And now, with the never ending Arab Spring, the Arab world has no time for the Palestinians refugees or Palestinian cause, because many Arabs are refugees themselves and under constant attacks from their own forces. Syrians are leaving their own country, not because of the Israeli planes dropping bombs on them. It is the Syrian Air Force which is dropping the bombs. And now, Iraqi Arab Muslims, most intelligent brains, are leaving Iraq for the est. In Yemen, the world’s saddest human tragedy play is being written by the Yemenis. In Egypt, the people in Sinai are forgotten.
Finally, if many of the Arab states are in such disarray, then what happened to the Arabs’ sworn enemy (Israel)? Israel now has the most advanced research facilities, top universities and advanced infrastructure. Many Arabs don’t know that the life expectancy of the Palestinians living in Israel is far longer than many Arab states and they enjoy far better political and social freedom than many of their Arab brothers. Even the Palestinians living under Israeli occupation in the West Bank and Gaza Strip enjoy more political and social rights than some places in the Arab World. Wasn’t one of the judges who sent a former Israeli president to jail is an Israeli-Palestinian?
The Arab Spring showed the world that the Palestinians are happier and in better situation than their Arab brothers who fought to liberate them from the Israelis. Now, it is time to stop the hatred and wars and start to create better living conditions for the future Arab generations.

— This article is exclusive to Arab News.

2/12/12

Israel Palestinian Conflict: The Truth About the West Bank


outstanding Explanation: Why Israel can't withdraw to its pre '67 borders line


JERUSALEM: A JEWISH OR A MUSLIM CITY?


DISTANCES in the land of Israel...


1/12/12

Πώς οι Ισραηλινοί προστάτεψαν τα παιδιά των τρομοκρατών από τους Παλαιστίνιους πατεράδες τους

Οι παιδοκτόνοι παλαιστίνιοι της Χαμάς
Συνεχώς διαβάζουμε στις εφημερίδες για τα παιδάκια των Παλαιστινίων που πέθαναν κατά τη διάρκεια της πρόσφατης αντιτρομοκρατικής ισραηλινής επιχείρησης Pillar of Defense στη Γάζα. Καμία αναφορά όμως δεν είδαμε στο ότι αυτοί οι θάνατοι παιδιών οφείλονταν στην παλαιστινιακή τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς, η οποία χρησιμοποιεί τα παιδιά, αλλά και τους ενήλικους αμάχους, ως ανθρώπινες ασπίδες.

Οι πεντάμορφοι (Ισραηλινοί) και το τέρας (Χαμάς)
Ανεξάρτητα από την ανηθικότητα της Χαμάς (και των ΜΜΕ, τα οποία γίνονται απολογητές της Χαμάς), το Ισραήλ κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν προκειμένου να αποφύγει τις παράπλευρες απώλειες αμάχων.

Ακρίβεια που σώζει ζωές
Μία μέθοδος που χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός για να μη βλάψει πολίτες είναι η μέθοδος των στοχευμένων χτυπημάτων: ο τρομοκράτης που βρίσκεται στο στόχαστρο πλήττεται με πύραυλο με πολύ μικρή περιμετρική ακτίνα δράσης, έτσι που να μην πληγούν άμαχοι που βρίσκονται σε κάποια απόσταση. Με τέτοιο χτύπημα επλήγη από ισραηλινό αεροσκάφος και το αυτοκίνητο του τρομοκράτη αρχηγού της Χαμάς Τζαμπάρι την ώρα που οδηγούσε στους δρόμους της Γάζας, και δεν υπήρξαν παράπλευρες απώλειες αμάχων (ο ισραηλινός στρατός έχει δώσει στη δημοσιότητα το βίντεο της επιχείρησης).

Shit happens…
Είναι, βέβαια, πολύ πιθανό να πλησιάσουν άμαχοι τον τρομοκράτη που έχει στοχεύσει το ισραηλινό αεροσκάφος: οι Παλαιστίνιοι πολίτες δεν γνωρίζουν ότι έχει εκτοξευτεί πύραυλος εναντίον του στόχου. Ή μπορεί ο στοχευμένος τρομοκράτης (ιδίως αν οδηγεί) να πλησιάσει αμάχους, οι οποίοι τη στιγμή που εκτοξευόταν ο πύραυλος δεν βρίσκονταν κοντά στον τρομοκράτη.

…αλλά οι Εβραίοι έχουν προβλέψει και γι’ αυτό
Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, το Ισραήλ έχει προβλέψει πώς πρέπει να συμπεριφερθεί με σεβασμό στους πολίτες: πολύ απλά, οι Ισραηλινοί αλλάζουν την κατεύθυνση του πυραύλου που βρίσκεται στην καθοδική του πορεία και τον στέλνουν να εκραγεί σε κάποιο σημείο που δεν υπάρχουν άνθρωποι (π.χ. σε κάποιο σημείο του δρόμου που είναι κενό, ή σε κάποιον άδειο ακάλυπτο χώρο). Ο ισραηλινός στρατός έχει δώσει βίντεο στη δημοσιότητα, τραβηγμένα από το κόκπιτ πιλότων μαχητικών αεροσκαφών, που δείχνουν ακριβώς τέτοια περιστατικά αποτροπής χτυπήματος.

Αν η αχαριστία ήταν ποινικό αδίκημα…
Θυσιάζουν δηλαδή οι Ισραηλινοί μια επιχείρηση που θα τους επέτρεπε να εξοντώσουν μία τρομοκρατική απειλή, μόνο και μόνο από σεβασμό στη ζωή των Παλαιστινίων αμάχων.
Και τα ΜΜΕ, αντί να αναγνωρίσουν αυτή την εξαιρετική συμπεριφορά των Εβραίων, τους σπιλώνουν ηθικά παρουσιάζοντάς τους ως ανάλγητους δολοφόνους αμάχων.

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, σπιτοτρομοκράτη μου
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο τρομοκράτης βρίσκεται σε σπίτι? Είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι αληταράδες της Χαμάς να εκτοξεύουν τις ρουκέτες τους εναντίον αμάχων Ισραηλινών από τις ταράτσες σπιτιών στη Γάζα. Τι μπορεί να κάνει το Ισραήλ σε αυτή την περίπτωση, πέραν του να προσπαθήσει με στοχευμένο χτύπημα να χτυπήσει μόνο τον όροφο που χρησιμοποιεί ο τρομοκράτης?

Παραπλεβραϊκές απώλειες
Κανείς δεν θα μπορούσε να κριτικάρει την ηθική του Ισραήλ αν κατέστρεφε τον όροφο ολόκληρο προκειμένου να προστατέψει τα Εβραιάκια που μπορεί να πέθαιναν εξ αιτίας της επικείμενης εκτόξευσης ρουκέτας του τρομοκράτη. Σε αυτή την περίπτωση, πάντοτε είναι πιθανό να την πληρώσουν και κάποιοι άμαχοι Παλαιστίνιοι που βρίσκονται σε άλλους ορόφους.

Πολλή φασαρία όχι για το τίποτα, αλλά για να σώσει αμάχους
Όμως το Ισραήλ, σε πείσμα των συκοφαντών του, έχει προβλέψει και γι’ αυτό το ενδεχόμενο, και συμπεριφέρεται με επίπεδο ηθικής πρωτόγνωρο στην ιστορία των πολεμικών συρράξεων: προειδοποιεί τους κατοίκους με βόμβα θορύβου. Η μέθοδος αυτή είναι γνωστή ως «roof-knocking» (χτύπημα στην οροφή, όπως λέμε «χτύπημα στην πόρτα»). Πρόκειται για βόμβα που απλώς κάνει θόρυβο, αλλά που προειδοποιεί τους κατοίκους να απομακρυνθούν από το κτίριο που βρίσκεται στο στόχαστρο.

Πολλή φασαρία για τους τιποτένιους (τρομοκράτες)
Στα ΜΜΕ όμως βλέπουμε λίστες νεκρών Παλαιστινίων, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στο πόσοι από αυτούς είναι τρομοκράτες, ούτε βέβαια και στο πόσοι άμαχοι έχουν σωθεί από την απίστευτη αυτοσυγκράτηση των Εβραίων. Διαβάζουμε απλώς ότι το Ισραήλ σκότωσε τόσους Παλαιστίνιους, και καλούμαστε υποσυνείδητα να συμπεράνουμε ότι οι Εβραίοι είναι πράγματι τόσο κακοί άνθρωποι όσο μας έλεγαν οι παππούδες μας.

ΤηλεφΟνική αποτροπή
Εκτός από διατάραξη της κοινής ησυχίας, το Ισραήλ έχει κι άλλους τρόπους προειδοποίησης των αμάχων: τους καλεί να φύγουν από τα σπίτια τους μέσω τηλεφωνικών κλήσεων και γραπτών μηνυμάτων στα κινητά τηλέφωνα των κατοίκων!!!
Σε βίντεο του ισραηλινού στρατού, βλέπουμε έναν Παλαιστίνιο στη Γάζα (σε κάποια συγκέντρωση της Χαμάς) να μιλά για το τηλεφωνικό μήνυμα που δέχτηκε από τον ισραηλινό στρατό να εγκαταλείψει το κτίριο που βρισκόταν – στη συνέχεια, βέβαια, δήλωσε ότι αμέσως κάλεσε τους φίλους του να έρθουν στο σπίτι του για να πάνε όλοι μαζί στην ταράτσα, ώστε να αποτελέσουν ανθρώπινη ασπίδα.  Τι άλλο να περιμένει κανείς από Ισλαμιστές Παλαιστίνιους?

Εβραϊκή παράδοση κατ’ οίκον
Τέλος, το Ισραήλ ρίχνει φυλλάδια από αεροσκάφη, γραμμένα στην αραβική γλώσσα, με τα οποία προειδοποιεί τους πολίτες της Γάζας να αποφεύγουν να βρίσκονται κοντά σε τρομοκράτες της Χαμάς και σε εγκαταστάσεις που χρησιμοποιεί η Χαμάς, αλλά και οι υπόλοιπες τρομοκρατικές οργανώσεις των Παλαιστινίων (και υπάρχουν πολλές από δαύτες). Τους προτείνει μάλιστα και τις  περιοχές όπου είναι ασφαλέστερο να παραμείνουν, καθώς και αυτές που είναι προτιμότερο να αποφεύγουν, λόγω των επικείμενων ισραηλινών επιχειρήσεων.

Παραμύθια της Χα(λι)μάς
Μετά από όλα αυτά, μόνο σοκ μπορεί να προκαλέσει η απάντηση της Χαμάς στις προσπάθειες του Ισραήλ να προστατέψει τους Παλαιστίνιους αθώους: ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών της Χαμάς στις 20/12 απαίτησε από τους Παλαιστίνιους αμάχους να αγνοήσουν τις προειδοποιήσεις του Ισραήλ διότι «μοναδικό σκοπό έχουν να σπείρουν πανικό στους Παλαιστίνιους»!!!

Το ισλαμικό σκότος σκοτώνει
Το Ισραήλ δηλαδή προσπαθεί να σώσει τους Παλαιστίνιους πολίτες από τα αδέσποτα σκάγια, και η Χαμάς επιδιώκει πάση θυσία να βάλει τους αθώους συμπατριώτες της στη γραμμή του πυρός. Και μετά αναρωτούνται (με περισσή υποκρισία) τα ΜΜΕ γιατί πεθαίνουν άμαχοι Παλαιστίνιοι.
Επειδή τους σκοτώνει η Χαμάς με το να τους χρησιμοποιεί ως ανθρώπινες ασπίδες, να γιατί.

Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί, αν παρακολουθούσε τα ελληνικά ΜΜΕ?
Παρά πάντως τις φιλότιμες προσπάθειες των Παλαιστινίων τρομοκρατών να προκαλέσουν γενοκτονία του λαού τους, οι απώλειες αμάχων ήταν πολύ χαμηλές και στην προηγούμενη αντιτρομοκρατική επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα, το 2008, και στην πιο πρόσφατη του 2012.

Ας ρωτήσουμε και κάποιον που ξέρει
Ο πρώην διοικητής του βρετανικού στρατού στο Αφγανιστάν, Richard Kemp, μιλώντας για την ισραηλινή επιχείρηση του 2008 δήλωσε:
«Η εκτίμηση του ΟΗΕ είναι ότι κατά μέσο όρο η αναλογία νεκρών πολιτών/μάχιμων νεκρών είναι παγκοσμίως τρία προς ένα. Τρεις πολίτες νεκροί για κάθε μάχιμο που σκοτώνεται. Αυτή είναι η εκτιμώμενη αναλογία για το Αφγανιστάν, τρία προς ένα. Στο Ιράκ, και στο Κόσσοβο, ήταν χειρότερα, η αναλογία πιστεύεται ότι ήταν τέσσερα προς ένα. Ανέκδοτα τεκμήρια υποδεικνύουν ότι η αναλογίες στην Τσετσενία και τη Σερβία ήταν πάρα  πολύ υψηλότερες. Στη Γάζα η αναλογία ήταν λιγότερο από ένα προς ένα».
Και ακόμη χαμηλότερη στην πρόσφατη  αντιτρομοκρατική επιχείρηση, να προσθέσω εγώ.

ά-χρΙστος Τύπος
Αλλά, είπαμε, τέτοια πράγματα δεν πρέπει να τα μαθαίνουμε στην Ελλάδα. Να μας γίνουν οι Εβραίοι συμπαθείς? Χριστός φυλάξοι!

Του  Dionissis mitropoulos