(Washington, D.C., April 16, 2010)—B’nai B’rith International is outraged at a United Kingdom advertising board decision to ban an Israeli Government Tourist Office ad promoting Israel and calls on the Advertising Standards Authority, an independent government body, to reverse its own decision.
Displaying a shocking lack of judgment, the British Advertising Standards Authority deemed the print ads misleading because the site they promote, the Western Wall, also known as the Kotel, is in the Eastern part of Jerusalem, which the advertising board said was actually “occupied” and not part of Israel.
The Western Wall is the holiest site in Judaism. To suggest it is not part of Israel is as wrong-headed as it is dangerous to the well-being of the Jewish state. No peace agreement will ever take this area from Israel. But the ban could lead some to believe this cornerstone of Judaism and Jewish history is in dispute and could in turn prejudice future negotiations.
“This is one of the most egregious interpretations of Israel’s borders that I’ve seen in a long time,” B’nai B’rith International President Dennis W. Glick said. “Jerusalem is mentioned hundreds of times in the bible. For the British Advertising Standards Authority to suggest the area is not part of Israel is an exceptional misuse of office. No peace plan would ever ask Israel to hand over the Wall. It dismisses the symbolic and historic value to the Jewish people and the Jewish state.”
“The advertising board is trampling on reality,” B’nai B’rith International Executive Vice President Daniel S. Mariaschin said. “No peace agreement would ever exist that would remove the Western Wall from Israeli control. This decision will only serve to further delegitimize Israel.”
B’nai B’rith International is working with regional leaders in London to have this decision reversed.
B’nai B’rith International, the Global Voice of the Jewish Community, is the oldest and most widely known Jewish humanitarian, human rights, and advocacy organization. For 166 years, BBI has worked for Jewish unity, security, continuity, and tolerance. Visit www.bnaibrith.org.
17/4/10
11/4/10
Καταργήθηκε ο νόμος του 1959
Καταργήθηκε ο νόμος του 1959 που προστάτευε τους
εγκληματίες Ναζί να μην δικάζονται στην Ελλάδα (Μέρτεν
κλπ)
Σήμερα 11 Απριλίου 2010 Ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος
ο υπουργός δικαιοσύνης κος Καστανίδης, προσπάθησε να
ανακοινώσει εντός της Εβραϊκής Συναγωγής της Θεσσαλο-
νίκης την ακύρωση αυτού του επαίσχυντου νόμου.
Λέμε ότι προσπάθησε, διότι όταν ανέβηκε να το ανακοινώσει,
βούρκωσε και ήταν τέτοια η συγκίνησίς του που δεν μπόρεσε,
και είπε στον ψύχραιμο πρόεδρο της Κοινότητας Θεσσαλο-
νίκης και του ΚΙΣ κο Δ.Σαλτιέλ να ολοκληρώσει αυτή τη
σπουδαία ανακοίνωση.
Σήμερα άνοιξε ο δρόμος να ζητήσει η Ελλάδα την έκδοση του
χασάπη Αλόϋς Μπρούνερ από την Συρία όπου κρύβεται και να
δικαστεί εδώ σ’ αυτήν την χώρα όπου διέπραξε τα φριχτά
εγκλήματά του.
Σήμερα ας γίνει έστω καθυστερημένα μια αρχή για την
δικαίωση των εκατομμυρίων θυμάτων των εγκληματιών ναζί.
«Η ΚΡΗΣΑΡΑ»
Μωρίς Χατζής
εγκληματίες Ναζί να μην δικάζονται στην Ελλάδα (Μέρτεν
κλπ)
Σήμερα 11 Απριλίου 2010 Ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος
ο υπουργός δικαιοσύνης κος Καστανίδης, προσπάθησε να
ανακοινώσει εντός της Εβραϊκής Συναγωγής της Θεσσαλο-
νίκης την ακύρωση αυτού του επαίσχυντου νόμου.
Λέμε ότι προσπάθησε, διότι όταν ανέβηκε να το ανακοινώσει,
βούρκωσε και ήταν τέτοια η συγκίνησίς του που δεν μπόρεσε,
και είπε στον ψύχραιμο πρόεδρο της Κοινότητας Θεσσαλο-
νίκης και του ΚΙΣ κο Δ.Σαλτιέλ να ολοκληρώσει αυτή τη
σπουδαία ανακοίνωση.
Σήμερα άνοιξε ο δρόμος να ζητήσει η Ελλάδα την έκδοση του
χασάπη Αλόϋς Μπρούνερ από την Συρία όπου κρύβεται και να
δικαστεί εδώ σ’ αυτήν την χώρα όπου διέπραξε τα φριχτά
εγκλήματά του.
Σήμερα ας γίνει έστω καθυστερημένα μια αρχή για την
δικαίωση των εκατομμυρίων θυμάτων των εγκληματιών ναζί.
«Η ΚΡΗΣΑΡΑ»
Μωρίς Χατζής
Οταν δικάζονται οι αντιναζιστές
ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΣΩΜΕΡΙΤΗΣ
Κυριακή 11 Απριλίου 2010
Η μεγάλη κρίση δεν μας φτάνει. Μήτε η κάκιστη έξωθεν μαρτυρία της χώρας. Εχουμε τώρα και αυτό, που μας παραπέμπει στην Τεχεράνη του Αχμαντινετζάντ. Και που θα το πληρώσουμε πανάκριβα αν δεν προσέξουμε.
Ελληνικό δικαστήριο (το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων) θα ασχοληθεί αύριο με μια απίστευτη υπόθεση «διάδοσης ψευδών ειδήσεων». Μηνυτής ο Κ. Πλεύρης, που αν τον αποκαλέσεις ναζί χάρη θα του κάνεις. Και κατηγορούμενοι τρεις πολίτες της «Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας» που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις πρόσφατες δίκες του. Οι κατηγορούμενοι στηλίτευσαν και αυτόν και όσους δικαστές χαρακτήρισαν «ιστορικές μελέτες» τα ρατσιστικά παραληρήματά του με επιχειρήματα που δηλώνουν κατανόηση των «θέσεών» του και της (σε έφεση) αθώωσής του. Ενώ ως και από τον ΟΗΕ ζητήθηκαν πληροφορίες και έτσι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου άσκησε αναίρεση.
Θα ήταν πολύ χρήσιμο τα σχετικά πρακτικά των δικών Πλεύρη να εκδοθούν σε τόμο. Η επιλογή μερικών ανατριχιαστικών αποσπασμάτων τους δεν έχει νόημα. Οδηγεί σε στρεψόδικες αμφισβητήσεις. Νόημα έχει η ουσία: υπάρχει νόμος που προβλέπει την καταδίκη των κάθε λογής φυλετικών διακρίσεων. Με βάση αυτόν τον νόμο κινήθηκε διαδικασία σε βάρος του κ. Πλεύρη. Να δεχθούμε ότι δεν πρέπει να διώκεται η άποψη, όποια κι αν είναι. Το ερώτημα όμως είναι αν πέρα από την άποψη έχουμε να κάνουμε και με προ τροπή σε έγκλημα. Και το δεύτερο ερώτημα είναι ότι, εφόσον ο κ. Πλεύρης πρέπει να είναι ελεύθερος να παραληρεί, γιατί όσοι τον αμφισβητούν πρέπει να δικάζονται;
Υπάρχει και ρατσισμός και αντισημιτισμός στη χώρα μας και μάλιστα σε έξαρση. Τον εκδηλώνει πολιτικά η ηγεσία του ΛΑΟΣ. Τον εκφράζουν όσοι τόσες φορές έσπασαν τάφους σε εβραϊκά νεκροταφεία και έκαψαν την ιστορική Συναγωγή στα Χανιά. Τον υπογραμμίζουν όσοι «αντι-ιμπεριαλιστές» αποδίδουν σε κάθε εβραίο τα όσα μπορεί κανείς να προσάψει στις κυβερνήσεις του Ισραήλ, ξεχνώντας φυσικά τους δεκάδες χιλιάδες Ισραηλινούς που διαφωνούν έμπρακτα με αυτές. Τον υπογραμμίζουν όσοι, όπως ο Πλεύρης, ισχυρίζονται ότι στόχος των εβραίων είναι η παγκόσμια κυριαρχία ενώ επιδιώκουν από αρχαία ζήλια και τον καταποντισμό μας. Αρα, οφείλουμε πόλεμο!
Είναι βέβαιο ότι αυτή η υπόθεση, αν δεν της τεθεί ένα άμεσο τέρμα, θα γίνει διεθνές θέμα. Είναι απίστευτη επιπολαιότητα όσων υπευθύνων δεν το κατάλαβαν έγκαιρα: ας το καταλάβουν τώρα. Ας ρωτήσουν τους έλληνες εβραίους μάρτυρες στις δίκες του Πλεύρη πώς τους φέρθηκαν για να καταλάβουν τι θα γίνει αν όλα αυτά γίνουν ευρύτερα γνωστά. Κι ας σκεφθούν τι σημαίνει για κάθε πολίτη αυτής της χώρας και για κάθε πολίτη του κόσμου την ώρα που αθωώνεται ο Πλεύρης να προσάγονται στα δικαστήρια οι αντιναζιστές.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=325121&dt=11/04/2010#ixzz0kmB2oIvp
Κυριακή 11 Απριλίου 2010
Η μεγάλη κρίση δεν μας φτάνει. Μήτε η κάκιστη έξωθεν μαρτυρία της χώρας. Εχουμε τώρα και αυτό, που μας παραπέμπει στην Τεχεράνη του Αχμαντινετζάντ. Και που θα το πληρώσουμε πανάκριβα αν δεν προσέξουμε.
Ελληνικό δικαστήριο (το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων) θα ασχοληθεί αύριο με μια απίστευτη υπόθεση «διάδοσης ψευδών ειδήσεων». Μηνυτής ο Κ. Πλεύρης, που αν τον αποκαλέσεις ναζί χάρη θα του κάνεις. Και κατηγορούμενοι τρεις πολίτες της «Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας» που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις πρόσφατες δίκες του. Οι κατηγορούμενοι στηλίτευσαν και αυτόν και όσους δικαστές χαρακτήρισαν «ιστορικές μελέτες» τα ρατσιστικά παραληρήματά του με επιχειρήματα που δηλώνουν κατανόηση των «θέσεών» του και της (σε έφεση) αθώωσής του. Ενώ ως και από τον ΟΗΕ ζητήθηκαν πληροφορίες και έτσι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου άσκησε αναίρεση.
Θα ήταν πολύ χρήσιμο τα σχετικά πρακτικά των δικών Πλεύρη να εκδοθούν σε τόμο. Η επιλογή μερικών ανατριχιαστικών αποσπασμάτων τους δεν έχει νόημα. Οδηγεί σε στρεψόδικες αμφισβητήσεις. Νόημα έχει η ουσία: υπάρχει νόμος που προβλέπει την καταδίκη των κάθε λογής φυλετικών διακρίσεων. Με βάση αυτόν τον νόμο κινήθηκε διαδικασία σε βάρος του κ. Πλεύρη. Να δεχθούμε ότι δεν πρέπει να διώκεται η άποψη, όποια κι αν είναι. Το ερώτημα όμως είναι αν πέρα από την άποψη έχουμε να κάνουμε και με προ τροπή σε έγκλημα. Και το δεύτερο ερώτημα είναι ότι, εφόσον ο κ. Πλεύρης πρέπει να είναι ελεύθερος να παραληρεί, γιατί όσοι τον αμφισβητούν πρέπει να δικάζονται;
Υπάρχει και ρατσισμός και αντισημιτισμός στη χώρα μας και μάλιστα σε έξαρση. Τον εκδηλώνει πολιτικά η ηγεσία του ΛΑΟΣ. Τον εκφράζουν όσοι τόσες φορές έσπασαν τάφους σε εβραϊκά νεκροταφεία και έκαψαν την ιστορική Συναγωγή στα Χανιά. Τον υπογραμμίζουν όσοι «αντι-ιμπεριαλιστές» αποδίδουν σε κάθε εβραίο τα όσα μπορεί κανείς να προσάψει στις κυβερνήσεις του Ισραήλ, ξεχνώντας φυσικά τους δεκάδες χιλιάδες Ισραηλινούς που διαφωνούν έμπρακτα με αυτές. Τον υπογραμμίζουν όσοι, όπως ο Πλεύρης, ισχυρίζονται ότι στόχος των εβραίων είναι η παγκόσμια κυριαρχία ενώ επιδιώκουν από αρχαία ζήλια και τον καταποντισμό μας. Αρα, οφείλουμε πόλεμο!
Είναι βέβαιο ότι αυτή η υπόθεση, αν δεν της τεθεί ένα άμεσο τέρμα, θα γίνει διεθνές θέμα. Είναι απίστευτη επιπολαιότητα όσων υπευθύνων δεν το κατάλαβαν έγκαιρα: ας το καταλάβουν τώρα. Ας ρωτήσουν τους έλληνες εβραίους μάρτυρες στις δίκες του Πλεύρη πώς τους φέρθηκαν για να καταλάβουν τι θα γίνει αν όλα αυτά γίνουν ευρύτερα γνωστά. Κι ας σκεφθούν τι σημαίνει για κάθε πολίτη αυτής της χώρας και για κάθε πολίτη του κόσμου την ώρα που αθωώνεται ο Πλεύρης να προσάγονται στα δικαστήρια οι αντιναζιστές.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=325121&dt=11/04/2010#ixzz0kmB2oIvp
1/4/10
Tα Πάθη του Χριστού και οι Εβραίοι
International Herald Tribune
Βρισκόμαστε στο μέσο της πιο ιερής εβδομάδας για τη Χριστιανοσύνη - και της πιο επικίνδυνης. Για πολλούς αιώνες, χιλιάδες πιστοί έβγαιναν από τις εκκλησίες κάθε Μεγάλη Εβδομάδα σε αναζήτηση Εβραίων για να κακοποιήσουν και να δολοφονήσουν (τη Μεγάλη Παρασκευή του 1096 όχλος Χριστιανών πραγματοποίησε το πρώτο μεγάλο πογκρόμ της ευρωπαϊκής ιστορίας, σκοτώνοντας 10.000 Εβραίους στη Ρηνανία). Γιατί άραγε συνέβαιναν όλα αυτά τα αποτρόπαια; Στο λειτουργικό της Εβδομάδας των Παθών οι Εβραίοι κατηγορούνται ευθέως για τον θάνατο του Ιησού. Ετσι, ο όχλος πίστευε ότι εκδικείται για τη δολοφονία του Θεού του.
Ευτυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες, οι χριστιανικές εκκλησίες ξεκίνησαν την αποδόμηση αυτής της ιστορικής ανακρίβειας - και κυρίως η Καθολική Εκκλησία με την απόφαση που ελήφθη στη δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού, το 1965. Το κείμενο στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, όμως, παραμένει αναλλοίωτο: «Το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών». Υποτίθεται ότι αυτή ήταν η απάντηση των Εβραίων στους δισταγμούς του Πόντιου Πιλάτου. Με τη φράση τους αυτή ανάγκασαν τους Ρωμαίους να σταυρώσουν τον Χριστό.
Δεν είναι μόνο ο Ματθαίος το πρόβλημα όμως. Σε κάθε ένα από τα τέσσερα Ευαγγέλια, οι Εβραίοι παρουσιάζονται ως οι κακοί της υπόθεσης και οι Χριστιανοί ακούνε κάθε εβδομάδα το ίδιο τροπάριο στην εκκλησία. Οι περισσότεροι εξ αυτών νομίζουν, μάλιστα, ότι η ιστορία που ακούνε αποτελεί αντικειμενική καταγραφή των γεγονότων. Οι πιο μετριοπαθείς από αυτούς θα ζητήσουν βέβαια να συγχωρεθούν οι Εβραίοι για την αμαρτία τους, αλλά η στάση αυτή υποκρύπτει απλώς το πρόβλημα, δεν το εξαφανίζει.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι αν και τα Ευαγγέλια στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα (οι Ρωμαίοι πράγματι σταύρωσαν τον Ιησού), δεν είναι ιστορικά έργα. Δεν γράφτηκαν από αυτόπτες μάρτυρες και εμπεριέχουν απόψεις που δεν προέρχονται από τον ίδιο τον Ιησού. Για παράδειγμα, οι μελετητές των Γραφών έχουν καταλήξει πλέον ότι ο Πιλάτος ήταν ένας στυγνός δικτάτορας, ο οποίος αποκλείεται να είχε τις αναστολές που περιγράφει ο Ματθαίος όταν επρόκειτο να σταυρώσει έναν ταραξία.
Για να αποκτήσουμε μια πιο σφαιρική άποψη για τα Ευαγγέλια, θα πρέπει να μάθουμε μερικά πράγματα για την εποχή που γράφτηκαν: Ο Ιησούς σταυρώθηκε γύρω στο 30 μ.Χ. Η μνήμη του, όμως, έμεινε ζωντανή μεταξύ εκείνων που πίστεψαν στο κήρυγμά Του και σύντομα αναπτύχθηκε μια πλούσια προφορική παράδοση γύρω από το πρόσωπό Του. Γύρω στο 70 μ.Χ., όμως, οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν το Δεύτερο Ναό της Ιερουσαλήμ, προκαλώντας μία άνευ προηγουμένου κρίση ταυτότητας στους Εβραίους, ακόμη και στους Χριστιανούς Εβραίους. Τι σήμαινε να είσαι Εβραίος χωρίς Ναό; Ορισμένοι θεώρησαν ότι η Γραφή θα έπρεπε να αποτελέσει το νέο επίκεντρο του εβραϊκού τρόπου ζωής, ενώ για άλλους, ο Χριστός θα ήταν ο νέος Ναός. Η αντιεβραϊκή ρητορική των Ευαγγελίων αντανακλά αυτή τη διαμάχη. Το πρώτο εξ αυτών γράφτηκε το 70 μ.Χ. (το κατά Μάρκον) και το τελευταίο (το κατά Ιωάννη), το 100 μ.Χ. Ωστόσο και τα τέσσερα γράφτηκαν από Εβραίους, ενώ ο Χριστιανισμός ξεκίνησε ως εβραϊκή σέκτα.
Αυτήν την εβδομάδα, λοιπόν, οι Χριστιανοί ιερείς δεν πρέπει να λησμονούν τις ιστορικές συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκαν τα Ευαγγέλια και να κηρύττουν την Αγάπη. Παλιότερα το λησμόνησαν, όπως λησμόνησαν και ότι το μέτρο της πίστης τους ήταν η Αγάπη που τρέφει ο Δημιουργός προς τα Τέκνα του.
Βρισκόμαστε στο μέσο της πιο ιερής εβδομάδας για τη Χριστιανοσύνη - και της πιο επικίνδυνης. Για πολλούς αιώνες, χιλιάδες πιστοί έβγαιναν από τις εκκλησίες κάθε Μεγάλη Εβδομάδα σε αναζήτηση Εβραίων για να κακοποιήσουν και να δολοφονήσουν (τη Μεγάλη Παρασκευή του 1096 όχλος Χριστιανών πραγματοποίησε το πρώτο μεγάλο πογκρόμ της ευρωπαϊκής ιστορίας, σκοτώνοντας 10.000 Εβραίους στη Ρηνανία). Γιατί άραγε συνέβαιναν όλα αυτά τα αποτρόπαια; Στο λειτουργικό της Εβδομάδας των Παθών οι Εβραίοι κατηγορούνται ευθέως για τον θάνατο του Ιησού. Ετσι, ο όχλος πίστευε ότι εκδικείται για τη δολοφονία του Θεού του.
Ευτυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες, οι χριστιανικές εκκλησίες ξεκίνησαν την αποδόμηση αυτής της ιστορικής ανακρίβειας - και κυρίως η Καθολική Εκκλησία με την απόφαση που ελήφθη στη δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού, το 1965. Το κείμενο στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, όμως, παραμένει αναλλοίωτο: «Το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών». Υποτίθεται ότι αυτή ήταν η απάντηση των Εβραίων στους δισταγμούς του Πόντιου Πιλάτου. Με τη φράση τους αυτή ανάγκασαν τους Ρωμαίους να σταυρώσουν τον Χριστό.
Δεν είναι μόνο ο Ματθαίος το πρόβλημα όμως. Σε κάθε ένα από τα τέσσερα Ευαγγέλια, οι Εβραίοι παρουσιάζονται ως οι κακοί της υπόθεσης και οι Χριστιανοί ακούνε κάθε εβδομάδα το ίδιο τροπάριο στην εκκλησία. Οι περισσότεροι εξ αυτών νομίζουν, μάλιστα, ότι η ιστορία που ακούνε αποτελεί αντικειμενική καταγραφή των γεγονότων. Οι πιο μετριοπαθείς από αυτούς θα ζητήσουν βέβαια να συγχωρεθούν οι Εβραίοι για την αμαρτία τους, αλλά η στάση αυτή υποκρύπτει απλώς το πρόβλημα, δεν το εξαφανίζει.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι αν και τα Ευαγγέλια στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα (οι Ρωμαίοι πράγματι σταύρωσαν τον Ιησού), δεν είναι ιστορικά έργα. Δεν γράφτηκαν από αυτόπτες μάρτυρες και εμπεριέχουν απόψεις που δεν προέρχονται από τον ίδιο τον Ιησού. Για παράδειγμα, οι μελετητές των Γραφών έχουν καταλήξει πλέον ότι ο Πιλάτος ήταν ένας στυγνός δικτάτορας, ο οποίος αποκλείεται να είχε τις αναστολές που περιγράφει ο Ματθαίος όταν επρόκειτο να σταυρώσει έναν ταραξία.
Για να αποκτήσουμε μια πιο σφαιρική άποψη για τα Ευαγγέλια, θα πρέπει να μάθουμε μερικά πράγματα για την εποχή που γράφτηκαν: Ο Ιησούς σταυρώθηκε γύρω στο 30 μ.Χ. Η μνήμη του, όμως, έμεινε ζωντανή μεταξύ εκείνων που πίστεψαν στο κήρυγμά Του και σύντομα αναπτύχθηκε μια πλούσια προφορική παράδοση γύρω από το πρόσωπό Του. Γύρω στο 70 μ.Χ., όμως, οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν το Δεύτερο Ναό της Ιερουσαλήμ, προκαλώντας μία άνευ προηγουμένου κρίση ταυτότητας στους Εβραίους, ακόμη και στους Χριστιανούς Εβραίους. Τι σήμαινε να είσαι Εβραίος χωρίς Ναό; Ορισμένοι θεώρησαν ότι η Γραφή θα έπρεπε να αποτελέσει το νέο επίκεντρο του εβραϊκού τρόπου ζωής, ενώ για άλλους, ο Χριστός θα ήταν ο νέος Ναός. Η αντιεβραϊκή ρητορική των Ευαγγελίων αντανακλά αυτή τη διαμάχη. Το πρώτο εξ αυτών γράφτηκε το 70 μ.Χ. (το κατά Μάρκον) και το τελευταίο (το κατά Ιωάννη), το 100 μ.Χ. Ωστόσο και τα τέσσερα γράφτηκαν από Εβραίους, ενώ ο Χριστιανισμός ξεκίνησε ως εβραϊκή σέκτα.
Αυτήν την εβδομάδα, λοιπόν, οι Χριστιανοί ιερείς δεν πρέπει να λησμονούν τις ιστορικές συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκαν τα Ευαγγέλια και να κηρύττουν την Αγάπη. Παλιότερα το λησμόνησαν, όπως λησμόνησαν και ότι το μέτρο της πίστης τους ήταν η Αγάπη που τρέφει ο Δημιουργός προς τα Τέκνα του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)