Σιατίστης Παύλος: ''Το απαίσιο πρόσωπο του Ναζισμού''

Του Σεβ. Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου

Όταν την «Χρυσή Αυγή» την χαρακτήριζα «μαύρη νύκτα» δεν έψαχνα να βρω δύο λέξεις για να εντυπωσιάσω.

Χρησιμοποίησα δύο λέξεις με στόχο να αποδώσω με την μέγιστη δυνατή ακρίβεια αυτό που έβλεπα τότε με βάση την ιδεολογία, τις πρακτικές καθώς και την συνολική εμφάνιση του νεοναζιστικού μορφώματος, όσον αφορά την πραγματική ταυτότητα του και στάθηκα ιδιαίτερα απόλυτος και αυστηρός, όσον αφορά κάθε εναγκαλισμό της Χ.Α από χριστιανό η ιερωμένο.

Τότε κάποιοι θεώρησαν υπερβολικούς τους χαρακτηρισμούς μου, νομίζω πλέον ότι κανείς δεν εμφιβάλλει για την ακρίβεια των λέξων.

Πιθανώς όμως και αυτές ακόμη οι λέξεις σήμερα να υπολειπονται πλέον της αληθείας γιατί η δολοφονία, πρώτον εν ψυχρώ και δεύτερον κατόπιν εντολής, δεν παραπέμπει μόνο στην νύκτα, αλλά κυρίως στην κόλαση.

Υπάρχει κάτι που με τρομάζει πιο πολύ από το έγκλημα. Είναι ο τρόπος του εγκλήματος. Η ψυχρότητα της εκτέλεσης. Ούτε ένα δάγκωμα της ψυχής, ούτε ένας προβληματισμός της τελευταίας στιγμής, ούτε η παραμικρή νύξη της συνείδησης, ενός υποτιθέμενου φιλήσυχου πολίτη;

Ποιά λοιπόν είναι η οργάνωση και πόσο κολασμένη είναι, που μπορεί να κάνει ένα «φιλήσυχο»πολίτη» σε αδίστακτο εγκληματία;

Το έγκλημα ήταν αποτέλεσμα μιας λεηλατημένης από κάθε αξία και ισοπεδωμένης ψυχής η ήταν καρπός ενός φόβου απέναντι σε εκέινους που

τον διέταξαν να σκοτώσει; Με την ύπαρξη τόσων ντοκουμέντων και μαρτυριών για τη σχέση του με την εγκληματική οργάνωση η προσπάθεια να παρουσιασθεί ότι έχει χαλαρή σχέση μήπως και αυτή είναι αποτέλεσμα μιας εντολής η και ενός φόβου για την δική του την ζωή;

Αλλά και η γελοία προσπάθεια των βουλευτών της Χ.Α να αποτινάξουν από πάνω τους και τον άνθρωπο και το έγκλημα δεν οδηγεί τον ταλαίπωρο και δυστυχή εγκληματία να καταλάβει ποιά τύχη τον περιμένει και τον ίδιο;

Και τα ερωτήματα συνεχίζονται: Άργησε η πολιτική ηγεσία να αντιληφθεπι τι είναι η Χρυσή Αυγή η σιώπησε εν γνώσει της, έχοντας άλλες σκέψεις στο πίσω μέρος του εγκεφάλου της;

Αν άργησε, τότε είναι επικίνδυνη για τον τόπο λόγω αδυναμίας και ανικανότητος να συλάβει την κρισιμότητα των στιγμών και να αξιολογήσει τα δεδομένα. Αν σιώπησε ένοχα γιατί νόμιζε ότι μπορεί να διαχειρισθεί το πρόβλημα, τότε θυσιάζει την πατρίδα στα πολιτικά της παιγνίδια.

Έπρεπε να φθάσουμε στο αίμα για να καταθέσει ο Υπουργός όσα κατέθεσε στον Εισαγγελέα του Αρείου; Αυτά δεν ήταν γνωστά; δεν ήταν δεδομένα; καθ’εαυτά δεν συνιστούσαν αδικήματα; είχαν αντιμετωπισθεί σαν αδικήματα;

Αυτά δεν έδειχναν ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση; Τις ορδές των βαρβάρων δεν τις έβλεπαν; Τις εικόνες των σύγχρονων ΕΣ-ΕΣ που γυρνούσαν στους δρόμους για να τρομάξουν τους Έλληνες δεν τις είχαν δει;

Αυτές οι εμφανίσεις οι ομαδικές και ο τρόπος τους, δεν πιστοποιούσαν ότι πρόκειται για παραστρατιωτική οργάνωση. Η διαφαινομένη αποφασιστικότητα του Υπουργού και της Πολιτείας θα έχει συνέχεια και συνέπεια η είναι ένα πυροτέχνημα λόγω του εκτάκτου των γεγονότων;

Βλέπετε δεν μας έχει πείσει η πολιτική ηγεσία ότι μπορούμε να της έχουμε εμπιστοσύνη. Πόσες φορές ακούσαμε από υπεύθυνα, υποτίθεται, πολιτικά χείλη ότι  «το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκκαλο», αλλά αυτό δεν ακούμπησε ούτε το δέρμα;

Το ακόμη θλιβερότερο. Η διχοστασία της πολιτικής ηγεσίας και η απουσία καθαρού πολιτικού λόγου, η αδυναμία συνεννόησης σε μια τόσο κρίσιμη ώρα, δείχνει μια πολιτική ηγεσία ανάξια της πατρίδος και των περιστάσεων.

Ευρισκόμενος αυτές τις ημέρες εις την πατρικήν οικίαν λόγω ασθενείας άκουσα τον αρχηγίσκο του ναζιστικού μορφώματος να μιλάει με τόση αηδία για το Κοινοβούλιο και για το πολίτευμα, με το γνωστό του χιτλερικό παραλήρημα. Διερωτώμαι: Δεν τον άκουσε κανένας εισαγγελικός λειτουργός.

Δεν συνιστούν οι λόγοι του προσβολή του δημοκρατικού πολιτεύματος; Ποιά αγωγή δίνει στα νέα παιδιά, τα οποία στερημένα ουσιαστικής παιδείας και από το σχολείο και απο την οικογένεια γίνονται μα άμορφη μάζα από την οποία θα επιλέγονται οι αυριανοί εκτελεστές;

Δυό λόγια ακόμη γι’αυτούς που ψήφισαν τον Ναζισμό. Ίσως δεν ξέρατε. Ίσως παρασυρθήκατε; Τώρα καταλάβατε; Τώρα ξυπνήσατε; Τώρα δεν μπορείτε να επικαλείσθε ούτε την άγνοια, ούτε την διαμαρτυρία, ούτε την απόγνωση.

Μεγαλύτερη απόγνωση από το Ναζισμό δεν υπάρχει. Αλλοιώς ετοιμασθείτε να κλάψατε και το δικό σας το παιδί!

Γιατί ο Ναζισμός δεν έχει φίλους, έχει μόνον θύματα.

Να τεθούν εκτός νόμου. Αύριο κιόλας.

19 Σεπτεμβρίου 2013
protagon.gr
Χρήστος Χωμενίδης

Εάν κάποιος ίδρυε ένα κόμμα με επωνυμία «Κίνημα Ελλήνων Παιδόφιλων» ή με τον υπαινικτικό τίτλο «Λάτρεις Ομορφιάς Λάτρεις Ιδεώδους Τρυφερότητας Αγνότητας» -συντομογραφικά «Λ.Ο.Λ.Ι.Τ.Α»- η λειτουργία του θα γινόταν από τον νόμο ανεκτή; Εάν κάποιοι ενέτασσαν στους σκοπούς του κόμματός τους την επαναφορά της δουλείας, την καθιέρωση των ακρωτηριασμών ως ποινικής τιμωρίας ή της κλειτοριδεκτομής ως μέτρου που περιφρουρεί το ήθος των γυναικών, το κόμμα εκείνο θα εξασφάλιζε άδεια λειτουργίας; Εάν -για να γίνω λίγο πιο ρεαλιστής- η «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη» αποφάσιζε να συμμετάσχει με τον «πολιτικό βραχίονά της» στις εκλογές (ο οποίος δεν θα περιελάμβανε τους δολοφόνους του Παύλου Μπακογιάννη ή του Αλέξανδρου Αθανασιάδη), η Ελληνική Δημοκρατία θα όφειλε να της το επιτρέψει;

Έγκριτοι συνταγματολόγοι, με κορυφαίο τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο, αποφαίνονται πως η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να τεθεί εκτός νόμου εφόσον τέτοια διαδικασία δεν προβλέπεται από το Σύνταγμά μας. Πράγματι, το ισχύον Σύνταγμα -το οποίο συντάχθηκε και ψηφίστηκε την επαύριο της Μεταπολίτευσης, υπό την τραυματική σκιά της χούντας των συνταγματαρχών- αντιμετωπίζει τα πολιτικά κόμματα σαν κύτταρα και σαν μοχλούς του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, τους δίνει θέση προνομιακή σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη ένωση προσώπων. Και δικαίως. Όντως, το ισχύον σύνταγμα δεν προβλέπει διαδικασία διάλυσης ή απαγόρευσης ενός πολιτικού κόμματος. Το άρθρο 29, παράγραφος 1, εδάφιο α΄, αναφέρει ωστόσο πως «η οργάνωση και δράση των κομμάτων οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος».

Με βάση τον παραπάνω -έμμεσο, έστω- ορισμό, η Χρυσή Αυγή δεν είναι και άρα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν πολιτικό κόμμα.

Η οργάνωση της Χρυσής Αυγής είναι καθαρά παραστρατιωτική. Τα μέλη της φορούν στολές και επιδίδονται σε πολεμοχαρείς ασκήσεις και τελετές. Οι ανήλικοι που προσηλυτίζονται, μυούνται σε «ιδανικά» που καμιά σχέση δεν έχουν με το ανθρωπιστικό, φιλειρηνικό και φιλελεύθερο πνεύμα μιας οποιασδήποτε κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Για να επανέλθω στο αρχικό μου εξωφρενικό παράδειγμα, εάν εγώ συγκέντρωνα παιδιά στο κατώφλι της εφηβείας και τους προέβαλλα ταινίες πορνό -ή έστω τους διάβαζα Μαρκήσιο Ντε Σαντ-, δεν θα προκαλούσα την επέμβαση του εισαγγελέα;

Η δράση της Χρυσής Αυγής κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Εχθρός της Δημοκρατίας με λόγια και με πράξεις, η Χρυσή Αυγή ακόμα κι αν δεν προτρέπει ρητά τους πολίτες σε συγκεκριμένες ενέργειες, διαμορφώνει συνειδητά και συστηματικά ένα κλίμα περιφρόνησης και διάβρωσης, αποσκοπώντας διακηρυγμένα στον στραγγαλισμό της.

Πιστεύω ότι η απαγόρευση της Χρυσής Αυγής υπακούει και στο πνεύμα και στο γράμμα του νόμου. Αρκεί να γίνει η οφθαλμοφανής -κατά τη γνώμη μου- παραδοχή πως η εν λόγω οργάνωση προσχηματικά αυτοτιτλοφορείται πολιτικό κόμμα, ώστε δολίως να λαμβάνει μέρος στις δημοκρατικές διαδικασίες.

«Σε τι θα ωφελήσει τυχόν απαγόρευση της Χρυσής Αυγής;» ρωτούν πολλοί. Δεν τίθεται, κατ’ αρχήν, ζήτημα πολιτικού ή κοινωνικού οφέλους εφόσον κάτι τέτοιο αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Και από χρησιμοθηρική όμως σκοπιά εάν το δούμε, η Ελληνική Δημοκρατία θα αποδείξει την ισχύ της, τη δύναμή της να αμύνεται και να εξοστρακίζει τους ορκισμένους εχθρούς της.

«Μα έτσι θα τους ηρωοποιήσουμε! Το 15%, που τους δίνουν ορισμένες δημοσκοπήσεις, θα αβγατίσει κι άλλο!». Οι απαγορευμένοι καρποί δεν ασκούν πάντοτε έλξη. Εάν κάτι τέτοιο συνέβαινε, θα αρκούσε να νομιμοποιήσουμε τα σκληρά ναρκωτικά προκειμένου να μηδενιστεί η κατανάλωσή τους ή να θέσουμε εκτός νόμου τη γυμναστική για να αποκτήσουν όλοι οι Έλληνες κορμί και ευεξία πρωταθλητών. Το περιστατικό με τις πατάτες και τον Καποδίστρια είναι ανεκδοτολογικό και πάντως όχι γενικής εφαρμογής. Μια εκτός νόμου Χρυσή Αυγή δεν θα προσήλκυε τόσο εύκολα ακροατές κι οπαδούς, δεν θα άπλωνε τα δίχτυα της με τέτοια άνεση. Και ο πλέον αφελής και ανιστόρητος, και ο δεινότερα χτυπημένος απ’ την κρίση πολίτης πολύ δύσκολα θα προσχωρούσε σε μια συμμορία, διακινδυνεύοντας να αποκτήσει ποινικό μητρώο.

«Ακόμα και αν απαγορευτεί η Χρυσή Αυγή, οι βουλευτές της δεν υπάρχει τρόπος να εκπέσουν. Θα παραμείνουν στα έδρανά τους και θα ιδρύσουν -όπως έχει και αλλού συμβεί- ένα “καινούργιο” κόμμα με διαφορετικό απλώς όνομα…». «Το οποίο “καινούργιο” κόμμα», απαντώ εγώ, «εφόσον διατηρήσει τη ρητορική και τη δράση της Χρυσής Αυγής, θα τεθεί σύντομα και αυτό εκτός νόμου…». «Κι άμα “σοβαρέψει” κατ’ επίφασιν; Απλώς στα λόγια;». «Σοβαρή Χρυσή Αυγή δεν υπάρχει. Η μισαλλοδοξία, η βία, το κακό γενικά, αποτελούν τον σκληρό πυρήνα, τον όρο ύπαρξης κάθε νεοναζιστικού μορφώματος. Στην απίθανη τώρα περίπτωση που οι πρώην Χρυσαυγίτες θα άλλαζαν συμπεριφορά και θα σέβονταν εφεξής ευλαβικά τους δημοκρατικούς κανόνες, προσωπικά δεν θα ’χα το παραμικρό πρόβλημα μαζί τους. Καθένας έχει αναφαίρετο δικαίωμα να φρονεί ό,τι θέλει. Να είναι λάτρης του Στάλιν, του Χίτλερ ή και του Σατανά. Η σκέψη δεν ελέγχεται ούτε ενοχλεί. Η πράξη απειλεί την κοινωνία.».

«Η Χρυσή Αυγή αναπτύχθηκε εξαιτίας της κρίσης. Καρπώθηκε τη φτώχεια, την ανασφάλεια, τη δυστυχία του λαού, για την οποίαν άλλοι είναι υπεύθυνοι.». «Καμία αντίρρηση. Εάν περιμένουμε όμως να ανακάμψει πλήρως η οικονομία, να επανέλθει η κοινωνική ευμάρεια για να μαραθεί από μόνος του ο νεοναζισμός, φέξε μου και γλίστρησα. Γλίστρησα κι έπεσα και σκοτώθηκα, για την ακρίβεια… Όποιοι δεν εκμεταλλεύονται τη Χρυσή Αυγή προκειμένου να προωθήσουν τη δική τους κομματική ή επαγγελματική ατζέντα ή να κερδίσουν αγωνιστικές δάφνες, φέρνουν νερό στον μύλο της. Γίνονται αντικειμενικά συνεργοί της.».]

Η αποτρόπαια χθεσινή δολοφονία στάθηκε -φοβάμαι- ο ύστατος κώδωνας κινδύνου. Εάν δεν αφυπνιστούμε ούτε τώρα, εάν παραμείνουμε υπνοβατούντες και αλληλοκατηγορούμενοι, θα μας ξυπνήσει το μαχαίρι. Η απαγόρευση της Χρυσής Αυγής είναι πλέον επείγουσα. Έτσι και δεν τους θέσουμε εμείς εκτός νόμου, θα μας θέσουν αργά ή γρήγορα εκτός νόμου αυτοί.


 

Education for Death: The Making of the Nazi (1943) - Animated Propaganda...

As Egypt blocks access, Gazans turn to Israel for outlet

Sharp increase in traffic of people and goods between Gaza and Israel with Egypt clamping down more tightly on the Hamas-controlled Strip

By Elhanan Miller September 2, 2013, 7:04 pm

Israel is increasingly replacing Egypt as a source of commodities to the Gaza Strip and as an outlet for its civilian traffic, following an intensification of Egypt’s crackdown on smuggling tunnels along its border with the Gaza Strip, new data indicates.  

The number of citizens exiting Gaza for Egypt through the Rafah border crossing dropped by 69 percent in July as compared to the previous six months, the Israeli organization Gisha, which deals with Palestinian freedom of movement, revealed on Sunday. The number of entries into Gaza from Egypt has also dropped by 51 percent. 

In parallel, the number of Gaza residents entering Israel in July through the Erez border crossing increased by an average of 29%; with the sharpest increase (62%) comprising civilians traveling on business and for family unification, and others seeking medical treatment or commerce.

The study was done over a period that saw Egypt increasingly shutter the Strip, closing off and limiting use of the legal border crossing at Rafah while taking action to quash smuggling tunnels used to ferry weapons, people and goods.

The Egyptian crackdown on Gaza’s smuggling tunnels intensified sharply following the ouster of Muslim Brotherhood president Mohammed Morsi, an ally of the Hamas regime in Gaza, on July 3. According to some estimates, up to 90 percent of Gaza’s once-thriving smuggling industry has been destroyed by the Egyptian army, and the Rafah border crossing has remained shut 29 percent of the time.

In its report, Gisha also revealed a sharp increase in the import of fuel and cooking gas to Gaza  through the Kerem Shalom crossing with Israel.

As the import of gasoline through the tunnels decreased in July by 46 percent, the import of cooking gas by 68 percent, and the import of basic food products by 46 percent; the total quantity of equivalent goods imported from Israel through Kerem Shalom increased in July by 38 percent.

 The entry of gasoline from Israel into the Gaza Strip grew nearly five-fold in July as compared to June, and cooking gas import rose 41 percent following the extension of the operating hours at Kerem Shalom crossing, Gisha reported.

Israel eased its restrictions on imports to the Gaza Strip in June 2010, but continues to prohibit the import of commodities which can be used for the production of weapons as well as for construction, namely cement and steel.

But Gisha director Sari Bashi said that Israel’s more lenient policy is still far from satisfying the humanitarian needs of the Gaza Strip.

“The Israeli response is far from adequate,” Bashi told The Times of Israel. “Israel was cognizant of the Egyptian crackdown when formulating its policy, but it will need to find more robust solutions like opening border crossings it had permanently closed or significantly expanding the capacity of Kerem Shalom.”

 Bashi added that while Israel has allowed in an additional 1,200 Palestinians in July as compared to previous months, 14,000 Palestinians remain stranded in Gaza as a result of the near-complete closure of Rafah crossing with Egypt. The Palestinians who are allowed to enter Israel, she noted, are mostly residents of the West Bank and international aid workers.

“Israel’s control creates responsibility,” Bashi concluded, adding that the Palestinian Authority as well as her organization have asked the Israeli Defense Ministry to increase the number of entry permits for Gaza residents, but have so far received no answer.

A spokesperson from the Defense Ministry’s Coordinator of Government Activities in the Territories, which oversees traffic in and out of Gaza, said there were no changes in Gaza policy.

On Sunday, Egypt bulldozed 13 homes on its side of the border near Rafah in possible preparation for the creation of a buffer zone with the Gaza Strip. Egyptian security officials told the Associated Press that they envision a building-free zone 500 meters (1,640 feet) wide and 10 kilometers (six miles) long, stretching from the Rafah border crossing to the Mediterranean sea.

 Hundreds of residents of Egyptian Rafah gathered on Monday to protest the military operation and the eviction from their homes, Palestinian news agency Safa reported. The Egyptian army fired warning shots to disperse the crowd.

Hamas, for its part, threatened an escalation of violence in Egyptian Rafah in response to the military operation. Hamas daily Al-Resalah reported that members of Hamas’ Izz ad-Din al-Qassam Brigades were placed on high alert to thwart a possible “Egyptian-Israeli attack.”

 On Monday, Hamas’s Izz ad-Din al-Qassam Brigades announced the death of its fighter Muhammad Mansour in the collapse of a tunnel. The Islamic group did not specify the exact circumstances of Mansour’s death, saying only that he died while carrying out the duty of jihad.