Θράσος ή άγνοια;

17 Μαρτίου 2013
του Γιώργου Μαυρώτα

Το έμαθα από το twitter. Ο Γιώργος Κατίδης -ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ, που έβαλε το νικητήριο (ίσως και σωτήριο) γκολ στον χθεσινό αγώνα- πανηγύρισε χαιρετώντας, στην κερκίδα, ναζιστικά. Είδα τη φωτογραφία που σε μερικά λεπτά ανέβηκε, καθώς και το video. Σοκ η πρώτη αντίδραση, δεν είχαμε δει παρόμοια περιστατικά σε αγωνιστικούς χώρους στην Ελλάδα. Μετά από λίγο άρχισαν οι αντιδράσεις (παρεμπιπτόντως, πολύ γρήγορα αντανακλαστικά το ελληνικό twitter). Προσπάθησε να απολογηθεί για τη βλακεία του ο Κατίδης με δηλώσεις μετάνοιας («δεν ήξερα τι σημαίνει») αλλά εις μάτην. Το τι του σούρανε στο Twitter (και όχι μόνο, φαντάζομαι) δεν περιγράφεται. Ακόμα και απειλές (το χειρότερο, βέβαια, που θα μπορούσαν να κάνουν κάποιοι θερμοκέφαλοι είναι να τις πραγματοποιήσουν και να ανοίξουν έναν κύκλο βίας). Πιστεύω, όμως, ότι η σχεδόν καθολική αντίδραση πέρασε το μήνυμα που θα έπρεπε.
Όπως και στην περίπτωση της Βούλας Παπαχρήστου, το καλοκαίρι, είμαι ο τελευταίος που θα δράσει συντεχνιακά, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τον αθλητή. Ο αθλητής πρέπει να απολογηθεί, να ζητήσει, αν θέλει, συγνώμη για την πράξη του και να αποδεχτεί την όποια τιμωρία. Από κει και πέρα όμως, δεν πρέπει η κοινωνία μας να αναπτύξει τα κανιβαλικά της ένστικτα. Εχθρός δεν είναι ο νεαρός αθλητής, αυτός είναι περισσότερο το θύμα. Εχθρός είναι το σύστημα που εκτρέφει τέτοια περιστατικά και χαίρεται από την αναμπουμπούλα που δημιουργείται. Η γνώμη μου είναι ότι, σε τελική ανάλυση, τέτοιες περιπτώσεις προσπαθείς να τις τραβήξεις προς το μέρος σου κι όχι να τις σπρώξεις με τη συμπεριφορά σου στην «απέναντι» αγκαλιά. Δηλαδή, μια ειλικρινής μεταμέλεια πρέπει να αναγνωρίζεται και να δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία.
Η άγνοια περί ιστορικών ζητημάτων είναι, δυστυχώς, επιδημία στην ελληνική νεολαία. Πόσο μάλλον σε αθλητές που έχουν ακόμα λιγότερες διαθέσιμες ώρες για διάβασμα. Δυστυχώς, για την  πλειοψηφία των νέων μας, ό,τι δεν χρειάζεται να παπαγαλίσουν για το σχολείο, θεωρείται χαμένος χρόνος. Έτσι, δημιουργούνται κενά κι ένα πέπλο άγνοιας πάνω σε σημαντικά ζητήματα που δεν μπορεί να τα καλύψει το facebook, το internet και η τηλεόραση. Αυτήν την άγνοια και τη δικαιολογημένη δυσπιστία στο πολιτικό σύστημα εκμεταλλεύεται η Χρυσή Αυγή και βρίσκει πρόσφορο έδαφος στους νεολαίους. Πώς αντιστρέφεται αυτό; Βραχυπρόθεσμα, με καθολική αντίδραση σε παρόμοια περιστατικά. Μακροπρόθεσμα, όμως, μόνη ασπίδα είναι η γνώση. Να μάθουν οι νέοι μας τι αντιπροσωπεύει ο συγκεκριμένος χώρος, πίσω από το γοητευτικό στυλ και το ομαδικό, πειθαρχημένο πνεύμα. Τότε να δούμε αν θα τους αρέσει και το περιεχόμενο, πέρα από το φανταχτερό περιτύλιγμα. Και να μην ξεχνάνε ότι αν ο κροκόδειλος φάει τον «εχθρό» σου, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι φίλος σου…

Greek Jews commemorate deportation to Auschwitz

From ynetnews.com  17/3/13

 Around 1,000 people walk in silent march to told railway station where first train left northern city of Thessaloniki for notorious death camp in 1943

Greece’s second largest city, Thessaloniki, on Saturday commemorated the 70th anniversary of the first deportation of its Jews to the Auschwitz concentration camp. Around 1,000 people walked in a silent march to the old railway station where the first train left Greece’s northern city for the notorious death camp on March 15, 1943. Flowers were thrown onto the rails after the march, and the Thessaloniki Jewish Community Choir gave a performance. Among the people taking part in the solemn walk was Israeli violinist Ivry Gitlis, according to an AFP reporter. Ronald S. Lauder, who heads the World Jewish Congress, and Moshe Kantor, president of the European Jewish Congress, also attended the weekend’s anniversary events. Greek Prime Minister Antonis Samaras is expected to address a commemoration ceremony on Sunday. Thessaloniki, a multi-cultural city that served as a link between the Balkans and the East and which counted more than 50,000 Jews before World War II, today has a Jewish population of only about 1,000. “The Jewish community is very small now and nobody believes it will be as big as it was,” Thessaloniki mayor Yiannis Boutaris told AFP. “What we try to do is bring out the heritage… and not only the heritage of the Jews, but also of the Turks and the Greeks that have been living together here in peaceful coexistence,” he added. Worry about rise of Greek neo-Nazi party More than one million people, mostly European Jews, perished at Auschwitz-Birkenau, operated by Nazi Germany in occupied Poland from 1940 to 1945. Amid worry about the rise of Greek neo-Nazi party Golden Dawn, Jewish leaders from around the world have arrived in Thessaloniki to commemorate an event that decimated the Jewish population of the so-called “Jerusalem of the Balkans.” “Greek Jews are currently adversely affected by the country’s deep economic problems and by the rise of the extremist Golden Dawn, a movement whose leaders openly deny the Holocaust,” the World Jewish Congress said in a press release. For the first time in Greek political history, the party elected 18 deputies to the country’s 300-seat parliament after elections in June. “The Golden Dawn are suing me because I have said it is a shame to have a Nazi party in parliament,” Boutaris told AFP. “The case is pending. But it is true that they don’t respect democracy, they don’t respect human beings and they don’t have any place in society,” he added.

Το φιδάκι θέριεψε ...

Το φιδάκι θέριεψε 

 

Tου Παντελη Μπουκαλα
 
Τ’ ακούς μια φορά, τ’ ακούς δύο, τρεις... Γιατί δεν το πιστεύεις. Δεν θέλεις να το πιστέψεις. Στο τέλος αρρωσταίνεις. Ντρέπεσαι που έτυχε να μοιράζεσαι μαζί τους την ίδια γλώσσα, το ίδιο χώμα, τον ίδιο αέρα - τον «ελληνικό αέρα», που «τον μολύνουν» λέει «τα μιάσματα, οι πρωτόγονοι, οι υπάνθρωποι, οι μπαμπουίνοι». Μιάσματα και μπαμπουίνοι είναι οι ξένοι· οι μετανάστες φυσικά, όχι οι τουρίστες. Αφγανοί, Πακιστανοί, όλοι τους. Ετσι κηρύσσει, αραχτός σε μια καρέκλα καφενείου, ο υποψήφιος βουλευτής Α΄ Αθηνών της Χρυσής Αυγής Αλέκος Πλωμαρίτης, λάτρης και μιμητής του αρχηγού του. Δεν πρόκειται για προϊόν υποκλοπής ενός παραληρήματος σε κλειστό χώρο. Πρόκειται για ευθεία δήλωση. «Αστεία», λέει ο κ. Κασιδιάρης. Αλλά αστειεύεται κανείς με ό,τι τον «φτιάχνει».
Ο υποψήφιος της Χ.Α., ένας ακόμα άνθρωπος της διπλανής πόρτας και όχι κάποιο τέρας, ήξερε ότι τον καταγράφει η κάμερα του βρετανικού Chanel 4 στο πλαίσιο ενός ντοκιμαντέρ για την κατάσταση στην Ελλάδα. Οσα είπε τα είπε ξέροντας ότι θα προβληθούν. Θέλοντας να προβληθούν. Και τα είπε χαλαρά και χαμογελαστά. Τάχα σαν να καλαμπούριζε με τους κολλητούς του. Κάπως έτσι, άλλωστε, ξεκίνησαν όλα. Με δήθεν αθώα και ανώδυνα καλαμπουράκια για μαύρους, Φιλιππινέζους και Εβραίους που γράφονταν από σπουδαίους των μίντια ακόμα και σε σοβαρές εφημερίδες και λέγονταν με λαϊφσταϊλίστικη ωμότητα σε κανάλια περιωπής. Κάπως έτσι το φιδάκι ο χιτλερής τρύπωσε στα σωθικά πολλών και σε αρκετά βρήκε θαλπωρή. Γιατί οι περισσότεροι έτσι έχουμε δασκαλευτεί παιδιόθεν, κι αυτό μάθαμε να πιστεύουμε σαν αυτονόητο. Οτι η ράτσα μας είναι θεϊκή, καθαρόαιμη, και οι υπόλοιποι λαοί είναι κατώτεροί μας, «κουτόφραγκοι» ή «κάφροι». Οτι τα σαπούνια οι Εβραίοι κυβερνούν τον κόσμο με ύπουλες μεθόδους και ανθελληνικούς στόχους και από πάνω είναι οι φονιάδες του Χριστούλη μας, τον οποίο πολύ πιστεύουμε βέβαια, ιδίως όσα έλεγε για τους ξένους. Κτλ.
Σαν να λέει λοιπόν κάποιο ανέκδοτο, χασκογελώντας, ο χρυσαυγίτης ξεδιπλώνει το ναζιστικό όνειρό του: «Είμαστε έτοιμοι ν’ ανοίξουμε τους φούρνους και να τους κάνουμε (τους μετανάστες) σαπούνια. Οχι για το σώμα μας όμως, γιατί θα βγάζουμε καντήλες, αλλά για τα αμάξια και τα πεζοδρόμια. Θα φτιάχνουμε λαμπατέρ με το δέρμα τους και με τα δόντια τους θα κάνουμε μπεγλέρια να τα πουλάμε στους ξένους στο Μοναστηράκι». Και να τα πεις φρικαλέα και αποτρόπαια όλα αυτά, και να εξαντλήσεις το λεξιλόγιο της οργής και της καταδίκης, ποιο το αποτέλεσμα; Θα αποκηρύξει η Χ.Α. τον φιλοναζισμό της; Θα πάψουν οι αλήτες να δέρνουν ή να μαχαιρώνουν «για την Ελλάδα» ό,τι σκούρο κινείται;
Ακόμα κι αν τεθεί εκτός νόμου η Χ.Α., οι «ιδέες» της έχουν γίνει το «πιστεύω» τού ενός στους δέκα. Ας το ξανασκεφτούν όσοι νομιμοποίησαν πολιτικά την ακροδεξιά, δίνοντάς της υπουργεία, και όσοι υλοποιούν τμήματα της χρυσαυγίτικης ατζέντας για μια χούφτα ψήφους.