Το Ολοκαύτωμα των Εβραίων είναι ένα συγκλονιστικό ιστορικό γεγονός και πρέπει
να αποτελεί αντικείμενο Παιδείας κάθε πολιτισμένου λαού, διότι διδάσκει τους
νέους όχι μόνο πού μπορεί να οδηγήσει το φυλετικό μίσος αλλά και ότι ο άνθρωπος
μπορεί, μεθυσμένος από την αλαζονεία της δύναμης και της εξουσίας, αυτό που οι
Αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν Ύβριν, να παρεκβεί από τα όρια της Ανθρώπινης
Φύσης και να μεταλλαχθεί ατταβιστικά σε ένα υποζωώδες ον. Συνεπώς μας
διδάσκει ότι ο ρατσισμός είναι ολετήρας της Ανθρώπινης Υπόστασης και η
Ανθρώπινη Υπόσταση δεν είναι δεδομένη αλλά είναι μια αξία, που διακυβεύεται
καθημερινά και πρέπει καθημερινά να την κερδίζουμε με την Πράξη μας. Η Ύβρις
του ισχυρού, που τον τυφλώνει, και η συνεπόμενη τιμωρία του (η ’τη) ήταν κύριο
αντικείμενο Παιδείας για τους Αρχαίους Έλληνες (είναι το σημαντικό αντικείμενο
πολλών αρχαίων τραγωδιών). Αλλά και τα ολοκαυτώματα των δύστυχων
ανθρώπων, που γεννούν φόβον και έλεος και συνταράσσουν την ανθρώπινη ψυχή
ήταν αντικείμενο Παιδείας των Αρχαίων Ελλήνων.
28/1/10
Address by President Peres at the German Bundestag
27 Jan 2010
Address by the President of the State of Israel H.E. Shimon Peres at the German Bundestag
International Holocaust Remembrance Day
January 27, 2010
[The speech was delivered in Hebrew]
I stand here before you, as the President of the State of Israel, the home of the Jewish people.
While my heart is breaking at the memory of the atrocious past - my eyes envision a common future for a world that is young, a world free of all hatred. A world in which the words "war" and "anti-Semitism" will be dead words.
Distinguished gathering,
In the Jewish tradition that accompanies us for thousands of years, there exists a prayer in Aramaic recited when mourning the dead, in memory of fathers and mothers, brothers and sisters. The mothers, whose infants were torn from their arms, and the fathers, who watched in horror as their children were pushed into the gas chambers and their children go up in the smoke of the crematoriums, did not have the time to recite nor to listen to this ancient prayer.
On this occasion, ladies and gentlemen, I wish to recite this prayer, here and now, in the name of the Jewish people, in memory of, and in honor of, the six million Jews who turned to ashes:
יִתְגַּדַּל וְיִתְקַדַּש שְׁמֵהּ רַבָּא
בְּעָלְמָא דִּי בְרָא כִרְעוּתֵהּ
וְיַמְלִיךְ מַלְכוּתֵהּ
וְיַצְמַח פּוּרְקַנֵה וִיקָרֵב מְשִׁיחֵה
בְּחַיֵּיכוֹן וּבְיוֹמֵיכוֹן וּבְחַיֵּי דְכָל בֵּית יִשְׂרָאֵל, בַּעֲגָלָא וּבִזְמַן קָרִיב וְאִמְרוּ אָמֵן.
"Exalted and hallowed be His great Name throughout the world which He has created according to His will. May He establish His kingship, bring forth His redemption and hasten the coming of His Messiah in your lifetime and in your days and in the lifetime of the entire House of Israel, speedily and soon, and say, Amen."
And the prayer ends with the words which became a symbol in the State of Israel, a dream in the Jewish world: "He, who makes peace in His Heights, may He, in his compassion, make peace upon us, and upon all Israel. And they responded: Amen."
My friends, the leaders of the German people and its representatives,
In the State of Israel, and across the world, survivors of the Holocaust are gradually departing from the world of the living. Their numbers are daily diminishing. And at the same time, men and women, who took part in the most odious activity on earth - that of genocide - still live on German and European soil, and in other parts of the world.
My request of you is: Please do everything to bring them to justice.
This is not revenge in our eyes. This is an educational lesson. This is an hour of grace for the young generation, wherever they may be. That they may remember, and never forget, that they should know what took place, and that they never, absolutely never, have the slightest doubt in their minds that there is another option, other than peace, reconciliation and love.
Today, the International Remembrance Day for the Victims of the Holocaust is the day on which the sun shone for the first time 65 years ago, after six evil years, its rays revealing the full extent of the destruction of my people. On that same day, the smoke still rose above the bombed incinerators, and the blood-stains and ashes still heavily lay on the soil of the extermination camp Auschwitz-Birkenau. The train-station platform was silent. And the "selection ramp" was empty of people. On the monstrous field of slaughter settled a deceptive atmosphere of tranquility. The ear caught only the quiet, yet from the depth of the frozen ground emanated a scream that broke human hearts, and ascended to the passive and silent heavens.
On January 27th, 1945, the world awoke to the fact, somewhat too late, that six million Jews were no longer among the living.
This day not only represents a memorial day for the victims, not only the pangs of conscience of humankind in the face of the incomprehensible atrocity that took place, but also of the tragedy that derived from the procrastination in taking action. This constitutes the lesson learnt from the world's inattention in the face of the rising flames, and the killing machine that operated day after day, year after year, with no opposition.
Three years beforehand, on January 20, 1942, not far from here, in Villa Wannsee, on the shores of the beautiful lake, a group of senior officers and bureaucrats, headed by Reinhard Heydrich, convened to devise and coordinate the "Final Solution" plan for the "Jewish Question." Adolf Eichmann diligently worked on a document that identified the target population intended for deportation and extermination. It encompassed all the Jews in the European continent. From the three million living in Poland, Ukraine, and the Soviet Union, to the two hundred Jews living in tiny Albania.
Eleven million Jews were marked to die.
The Nazis performed an effective job, and from Wannsee the path led to Auschwitz, to the gas-chambers and the incinerators.
I stand before you on this day and in this place, distinguished leaders and representatives of a different Germany, democratic, as the representative of the State of the Jews, of the State of the Survivors, of the State of Israel. I am humbled by the significance of this daunting and elevated position. I believe and hope that you feel as I do.
I can see in my mind's eye, at this very moment, the imposing image of my deeply respected grandfather, Rabbi Zvi Melzer, handsome and dignified.
I was blessed to have been his beloved grandson. He was my guide and mentor. He was the one who taught me Torah. I see him with his white beard and dark eyebrows, enveloped in his tallith (praying shawl), among the congregation praying in the synagogue, in the town where I was born, Vishniev in Belarus.
I wrapped myself in the folds of his tallith, and with much emotion listened to his clear and lovely voice. It is still ringing in my ears, as he recited the Kol Nidrei prayer of Yom Kippur, in the hours and the moments when, according to our belief, the Creator of the world determines who to life and who to death.
I still remember him at the train station from which I, an 11-year-old child, started on my journey from my village to Eretz Israel. I remember his poignant embrace. I remember the last words and the order that heard from his mouth: "My boy, always remain a Jew!"
The train whistled and started on its way. I continued watching my grandfather until he disappeared from sight.
That was the last time I saw him.
When the Nazis came to Vishniev, they ordered all the members of the community to congregate in the synagogue. My grandfather marched in front, together with his family, wrapped in the same Tallith in which I enveloped myself as a kid. The doors were locked from the outside and the wooden structure was torched. And the only remains of the whole community were embers. There were no survivors.
Distinguished gathering,
The Holocaust raises painful questions that touch on the infinite depth of a man's soul. To which depth can the evil in man sink? And to which extent can a people that knew culture and respected intellect, remain silent? What kind of atrocities can be performed? How much can a moral compass be silenced? A rational deliberation be crushed? How can a nation consider itself to be "a superior race" and others inferior?
And the question still remains today why did the Nazis see in the existence of Jews a great and immediate danger? What induced them to invest in the killing machine such extensive resources? What motivated the Nazis to continue operating with such determination to the very end, even though their defeat had already appeared on the horizon?
Was a Jewish power threatening to block the "thousand-year Reich?" Could the persecuted people, crushed by the boot of the oppressor, stop the destructive war machine of the Nazis? How many divisions were at the disposal of the Jewish communities in Europe? How many tanks, war-planes, guns?
Ladies and Gentlemen,
The Nazi rabid hatred cannot be solely defined as "anti-Semitic." This is a commonly-used definition. It does not fully explain the burning, murderous, beastly drive that motivated the Nazi regime, and their obsessive resolve to annihilate the Jews.
The war's objective was to conquer Europe; not to settle scores with Jewish history. And if we constituted, we the Jews, a terrible threat in the eyes of Hitler's regime, this was not a military threat, but rather a moral threat.
An opposition to the desire that denied our faith that every man is born in the image of God, that we are all equal in the eyes of God, and that all men are equal.
A Jew, even when unable to defend himself, will still sanctify God's name, and fulfill the commandments.
Since the day when the Jewish nation was founded, we have been commanded: "Thou shall not kill!" "Thou shall love thy neighbor as thyself!" "Seek peace and pursue it!" - in every situation, in every place. This naïve Jew, who believes in these commandments, I now see in front of me, in the form of my good grandfather, the most honest and beloved of men.
The Nazis tried to demonize him. They burned him and his brothers alive. The flames burned their corpses. But not their spirit. They tried to depict my people in horrible propaganda films and on the pages of "The Stürmer" as parasites, sewer-rats, and the propagators of illnesses. The Nazis tried to forget, and induce others to forget, the values of justice and mercy.
As a Jew, I always carry the pain of the holocaust endured by my brothers and sisters. As an Israeli, I regret the tragic delay in the establishment of the Jewish State that left my people with no safe harbor. As a grandfather, I cannot come to terms with the loss of one and a half million children - the greatest human and creative potential that could have changed Israel's destiny.
I am proud that we are the arch-enemy of Nazi evil. I am proud of the legacy of our forefathers, diametrically opposed to the doctrine of racism. I am proud of the revival of Israel, the moral and historic answer to the attempt to erase the Jewish People from the face of the earth. I thank the Lord that peoples rose and crushed the madness, the evil and cruelty.
The Holocaust must always be prominent in our minds and in the conscience of humanity, and serve as an unequivocal warning in perpetuity. As a binding decree to uphold the sanctity of life, equality among men, freedom and peace. The murder of Jews in Europe by Nazi Germany should not be seen as a kind of astrophysical "Black Hole," that ingests the past as well as the future. The Holocaust must not become a barrier against faith in decency, in hope and in life.
I ask myself today how would the European Jews have wanted us to remember them? Only through the smoke of the incinerators? Or to also remember life before the Holocaust? If there is a collective voice for the millions of European Jews, this voice calls upon us to look ahead. To be what the victims could have been and were not. To create anew what we lost when they were annihilated.
The contribution of German Jewry, who identified with their country, to fields such as culture, science, the economy, and the standing of Germany as a whole, was extensive, out of proportion with the size of the community. In the thousand years of their existence, the Jews of Europe moved with the forces of Europe's advances. From the golden era of Spain to the golden era of Germany. The Jews of Europe were instrumental in advancing and developing the spheres of science, technology, the economy, literature and the arts of this continent.
This they achieved because when they were banished from their countries, they were forced into a nomadic life. They were well-versed in literature, multi-lingual merchants, a people blessed with doctors, writers, scientists and artists. Many of them played prominent roles in Germany's culture and contributed to the world at large.
I am overwhelmed at the thought of the tremendous stream of visionaries and inventors that burst forth from the foundations of the Jewish towns, the Jewish ghettos. From the homes of the Jewish bourgeoisie, when Jews were permitted to enter the gates of the universities. As with the stroke of a wand, there appeared Albert Einstein, Sigmund Freud, Martin Buber, Karl Marx, Herman Cohen, Hannah Arendt, Heinrich Heine, Moshe Mendelson, Rosa Luxemburg, Walther Rathenau, Stefan Zweig and Walter Benjamin. Common to these dissimilar people is their tremendous contribution to human thinking, their contribution to modernism in their own exceptional way.
They guided the sight of Europe and the world to a new future.
And now we are left with the decisive lesson: "Never again" - never again a racist doctrine. Never again the feeling of superiority. Never again a so-called divine authority to incite, murder, scorn the law, deny God and the Holocaust.
Never again ignore blood-thirsty dictators, hiding behind demagogical masks, who utter murderous slogans.
The threats to annihilate a people and a nation are voiced in the shadow of weapons of mass-destruction, which are held by irresponsible hands, by irrational thinking and in an untruthful language. To prevent another holocaust, we must educate our children to respect human life and to promote relations between peoples based on peace. Respect individual cultures and universal values, turn every time anew to the Ten Commandments. Unlock scientific secrets with lit torches, microscopes and telescopes, to advance into the realm of new remedies for human beings and their souls. Food for the hungry, water for the thirsty, air to breathe. Knowledge for humankind.
As the British Mandate came to an end, David Ben-Gurion, leader of the newly revived Jewish nation, declared the establishment of the State of Israel. The Arabs rejected the U.N. resolution and their armies attacked Israel. Indeed, a few hours after its Declaration of Independence, seven Arab armies invaded Israel, with the object of destroying it even before it was established. We faced them alone. With no allies, with our backs to the last shores of hope that the Jewish People still maintained.
Had we been defeated in war, this could have been the end of our people. The IDF won this desperate battle, in which historical justice and human heroism joined forces. Holocaust survivors were already serving in the IDF, and some of them fell in the line of duty. The small Israel, while it was still licking its wounds, immediately opened its gates to the remnants of the Holocaust survivors and the multitude of Jewish refugees from Arab countries. All other gates were closed to them.
Distinguished gathering,
We remember that as we were still bleeding from our wounds, help came from an unexpected quarter, from the new Germany. Two leaders, prominent in the annals of history, stretched their hands out one to the other, from the two sides of the abyss:
Chancellor Konrad Adenauer, the father of the Democratic Federation of Germany, and David Ben-Gurion, the founding father and first prime minister of the State of Israel.
On September 27, 1951, from the Bundestag podium, Adenauer spoke about the responsibility of the German people for the crimes of the Third Reich against the Jewish people, and the intention of his government to devise a compensation agreement for the loss of Jewish property and help in the revival process of Israel.
The decision of the government of Israel to hold direct negotiations with the German government provoked a stormy reaction thus far never experienced. Holocaust victims with death camp numbers embedded in their arms were among the stone-throwers at the Knesset and there were those who sided with Ben-Gurion. Ben-Gurion stood by his decision: there is a new Germany. With it we have to discuss the future, not only the past. The distressed Knesset gave its consent. The restitution payments helped in Israel's economic recovery and contributed to its accelerated development.
It was my privilege at the time, as a young man, to serve as his assistant, and later as Ben-Gurion's deputy at the Ministry of Defense. I learned that while Israel was building its home, it also had to defend its sons. Also here we found an attentive German ear, providing us with defense equipment. Unique ties developed between Germany and Israel.
The friendship that was established did not develop at the expense of forsaking the memory of the Holocaust, but from the memory of the dark hours of the past. In view of the joint and decisive decision to look ahead - towards the horizon of optimistic hope. Tikkun Olam - putting the world aright. The bridge built across the ravine was built by painful hands and shoulders that were carrying the burden of memory. It rested on strong moral foundations.
We built a living memorial for our brothers and sisters. With ploughshares that turned the arid desert into thriving orchards. With laboratories that generated new life. With defense forces able to defend our survival. On the pillars of an uncompromising democracy.
We believed, and continue to believe, that the new Germany will be doing whatever needs to be done to ensure that the Jewish state will never again have to fight for its survival alone. That murderous and condescending dictatorships will never again raise their heads, in our era. David Ben-Gurion, who predicted a different Germany, was right.
Thank you.
From Konrad Adenauer, who found a common language with David Ben-Gurion, and Willy Brandt, who kneeled in memory of the Warsaw Ghetto heroes, and you, Members of the Bundestag and the Bundesrat, from Helmut Schmidt and Helmut Kohl, and other leaders, you strengthened the foundations and ties of friendship. And institutions, financial organizations, cultural centers, intellectuals and doers, who contributed to the enrichment of these unique relations.
You, President Horst Köhler, you declared at the Knesset in Jerusalem that "the responsibility for the Holocaust is part of the German identity." We very much appreciate this.
And you, Madam Chancellor, Angela Merkel, you have conquered the hearts of our nation with your sincerity and your warmth. You said to the American Senate and House of Representatives that "an attack on Israel will equate an attack on Germany." We shall not forget this.
Distinguished Ladies and Gentlemen,
Close to 60 years have passed since the founding of the State of Israel. We have withstood the test of nine wars. We reached two peace agreements with Egypt and Jordan. We gave back that which fell into our hands in the wars to the countries with whom we made peace.
We remained a country small in size and poor in raw material. Our land is barren, yet we were still successful in developing a model agriculture esteemed by many to be one of the best in the world. We compensated for the lack of natural resources with cutting-edge scientific and technological advances that have brought us to the forefront of scientific developments. These accomplishments make up for the smallness of our land.
We have seen an ingathering of exiles. The major part of the Jewish people today lives in Israel.
We have regained our language. We are the only country in the region in which its citizens speak the same language that was spoken four thousand years ago - the Hebrew language, the language of the Bible.
Jewish history continues to move forward on two parallel tracks: The moral track, encapsulated in the Ten Commandments. The document which was written some three thousand years ago, has not required any change and has become the basis of western culture. And the scientific track, which unravels hidden secrets and breaks genetic codes, concealed in the past from the eyes of men and which, unraveled, change our lives.
Israel is a Jewish and democratic state. In it some million and a half Arab citizens live with equal rights. We shall not allow discrimination against anyone on account of their nationality or faith.
We overcame the global economic crisis and have returned to growth.
Our culture is modern and traditional at one and the same time.
Israeli democracy is ebullient. Without a dull moment. It never remains idle, not even in times of war.
Israel's victories did not eliminate the dangers it faces. We do not crave for land which is not ours. We do not wish to rule other peoples. But do we have the right to close our eyes.
Our national ambition is distinct and clear, to make peace with our neighbors. Israel supports the principle of the "two state solution".
We paid a price in wars, we did not hesitate to also pay a price for peace. Also today we are prepared to relinquish territories to achieve peace with the Palestinians and to enable them to establish an independent, prosperous and peaceful state.
Like our neighbors, we identify with the millions of Iranians who revolt against dictatorship and violence. Like them we reject a fanatic regime, which contradicts the United Nations Charter. A regime which threatens destruction, accompanied by nuclear plants and missiles and who activates terror in its country and in other countries. This regime is a danger to the entire world.
We want to learn from the Europeans, who unshackled Europe from a thousand years of war, and bitterness and enabled Europe's young to substitute the hostility of their forefathers by brotherhood. It would be wise to learn from their experience, to dream about a Middle East in which its countries will depart from the conflicts of their parents on behalf of peace for their children. Establish a modern regional economy that would fight new and common challenges: Hunger, desertification, sickness and terror. Promote scientific cooperation to improve the standard of living and secure quality of life. The common god of all is the god of peace, not the god of war.
Distinguished gathering,
I stand here before you as a man who believes that it is in your power, and in our power, to contribute to the creation of a new history.
Threats on Israel will not divert its heart from peace. I believe that peace is attainable.
I stand here before you as the son of a people that aspires to contribute in every way they can to attain a world which is enlightened and lucid, where men will act as human beings to human beings.
The International Holocaust Remembrance Day is a day of communion and reflection. An hour of education and hope.
I started with Kaddish and will end with the Hatikva:
עוֹד לֹא אָבְדָה תִּקְוָתֵנוּ
הַתִּקְוָה בַּת שְׁנוֹת אַלְפַּיִם
לִהְיוֹת עַם חָפְשִׁי בְּאַרְצֵנוּ
אֶרֶץ צִיּוֹן וִירוּשָׁלַיִם.
"In the Jewish heart, a Jewish spirit still sings,
And the eyes look east, toward Zion,
Our hope is not lost, our hope of two thousand years,
To be a free nation in our land,
In the land of Zion and Jerusalem."
Permit us, allow yourselves, to dream and realize the dreams.
Στον αντισημιτισμό δεν σφυρίζουμε αδιάφορα
28/01/2010
του Παύλου Νεράντζη
Μέρα μνήμης η 27η Ιανουαρίου για το ολοκαύτωμα εκατομμυρίων Εβραίων. Μέρα μνήμης που συμπίπτει φέτος με την έξαρση του αντισημιτισμού στην Ελλάδα, για την οποία εύλογα ανησυχεί η εβραϊκή κοινότητα.
Διότι δεν είναι μόνον τα συνήθη graffiti στους τοίχους και τα κακοήθη σχόλια σε blogs. Είναι ο πρόσφατος εμπρησμός της Συναγωγής στα Χανιά, για τον οποίο πήραμε μια ανάσα ανακούφισης, μετά το εξίσου κακοήθες δημοσίευμα της Wall Street Journal σε βάρος της χώρας μας, επειδή οι δράστες ήταν αλλοδαποί. Είναι οι βανδαλισμοί εβραϊκών τάφων τρεις φορές στα Γιάννενα, η βεβήλωση με συνθήματα της Συναγωγής στο Βόλο, η επίθεση στη Συναγωγή της Λάρισας. Είναι η παμψηφεί πριν λίγο καιρό προκλητική αθώωση από πενταμελές εφετείο του χουντικού ναζιστή Κώστα Πλεύρη, που είχε μηνυθεί από το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι και την Αντι-ναζιστική Πρωτοβουλία για το βιβλίο του «Εβραίοι: Όλη η Αλήθεια» με την κατηγορία της πρόκλησης σε βία εναντίον των Εβραίων.
Είναι κυρίως η υποτονική έως ανύπαρκτη απουσία αντιδράσεων από την κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος, την εκκλησία, τα μέσα ενημέρωσης, τις διωκτικές αρχές για τη βεβήλωση πολιτιστικών ιστορικών μνημείων του εβραϊσμού. Ακόμη κι όταν βρέθηκε ανώτερος αστυνομικός ύποπτος για τους βανδαλισμούς στα Γιάννενα, η αστυνομία τήρησε σιγή ιχθύος. Ακόμη κι όταν ο λαλίστατος αρχηγός του ΛΑΟΣ, κ. Καρατζαφέρης, έγραψε σε εφημερίδα του ένα λίβελο κατά των Εβραίων, οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις σφύριζαν αδιάφορα, όταν το θέμα τέθηκε στη Βουλή.
Βέβαια πολλές μπορεί να είναι οι αιτίες αυτής της έξαρσης του αντισημιτισμού και της σιωπής όσων βλέπουν σε κάθε Εβραίο έναν εν δυνάμει εχθρό. Η ενίσχυση τα τελευταία χρόνια ακραίων εθνικιστικών στοιχείων, που δρουν ανενόχλητα χάρη ΚΑΙ στην ανοχή και την αδιαφορία της ελληνικής κοινωνίας, το στερεότυπο ότι για όλα τα κακά του κόσμου, συνεπώς και για την οικονομική κρίση, ευθύνεται το αμερικανο-εβραϊκό λόμπι, η εγκληματική στάση όλων των ισραηλινών κυβερνήσεων στο Παλαιστινιακό, θα μπορούσαν επί μακρόν να συζητηθούν. Να γίνουν αντικείμενο μακροσκελών αναλύσεων και κατάθεσης απόψεων από ειδήμονες. Δεν θα περιορίσουν, όμως, το φαινόμενο του αντισημιτισμού, αν δεν το καταδικάσουν εκ προοιμίου. Αν η οποιαδήποτε συζήτηση αφήσει περιθώρια ανοχής στη μισαλλοδοξία και στο ρατσισμό.
Είμαι από αυτούς που καταδίκασαν και καταδικάζουν απερίφραστα το διαρκές έγκλημα στη Γάζα. Η εισβολή των Ισραηλινών το χειμώνα του 2008 ήταν μέρος μιας στρατηγικής που οδηγεί στον όλεθρο όχι μόνον τους Παλαιστίνιους, αλλά και τους Ισραηλινούς. Είμαι από αυτούς που επισήμαναν την εκκωφαντική σιωπή των Εβραίων της διασποράς για αυτό το έγκλημα. Και έθεσα το ερώτημα πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που σώθηκαν από το Ολοκαύτωμα και οι απόγονοί τους, μερικές δεκαετίες μετά, να ασκούν μια ανάλογη πολιτική σε βάρος ενός άλλου λαού. Έλληνες, Εβραίοι στο θρήσκευμα, θεώρησαν ότι δεν είναι δυνατή οποιαδήποτε σύγκριση. Άλλοι απλώς διαφώνησαν και άλλο με λοιδόρησαν.
Ο γιος μου, από την άλλη, δυσκολεύεται να καταλάβει γιατί διαφωνώ με την ιδέα του να παρέμβει σε εκδήλωση Εβραίων της Ιταλίας για το Ολοκαύτωμα και να τους μιλήσει για το Παλαιστινιακό. «Δεν είναι, Άντο, θέμα ασφάλειας για τη σωματική σου ακεραιότητα. Είναι ζήτημα σεβασμού στη μνήμη των Εβραίων, είναι θέμα αποδοχής του διαφορετικού, είναι ένα μάθημα ιστορίας για όλους μας» του είπα. Δεν ξέρω τι θα κάνει τελικά.Αλλά θα επιμείνω. Δεν μπορούμε να αφήσουμε το αυγό του φιδιού να εκκολαφθεί κι άλλο. Ανοχή στον αντισημιτισμό σημαίνει ανοχή στο ρατσισμό.
του Παύλου Νεράντζη
Μέρα μνήμης η 27η Ιανουαρίου για το ολοκαύτωμα εκατομμυρίων Εβραίων. Μέρα μνήμης που συμπίπτει φέτος με την έξαρση του αντισημιτισμού στην Ελλάδα, για την οποία εύλογα ανησυχεί η εβραϊκή κοινότητα.
Διότι δεν είναι μόνον τα συνήθη graffiti στους τοίχους και τα κακοήθη σχόλια σε blogs. Είναι ο πρόσφατος εμπρησμός της Συναγωγής στα Χανιά, για τον οποίο πήραμε μια ανάσα ανακούφισης, μετά το εξίσου κακοήθες δημοσίευμα της Wall Street Journal σε βάρος της χώρας μας, επειδή οι δράστες ήταν αλλοδαποί. Είναι οι βανδαλισμοί εβραϊκών τάφων τρεις φορές στα Γιάννενα, η βεβήλωση με συνθήματα της Συναγωγής στο Βόλο, η επίθεση στη Συναγωγή της Λάρισας. Είναι η παμψηφεί πριν λίγο καιρό προκλητική αθώωση από πενταμελές εφετείο του χουντικού ναζιστή Κώστα Πλεύρη, που είχε μηνυθεί από το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι και την Αντι-ναζιστική Πρωτοβουλία για το βιβλίο του «Εβραίοι: Όλη η Αλήθεια» με την κατηγορία της πρόκλησης σε βία εναντίον των Εβραίων.
Είναι κυρίως η υποτονική έως ανύπαρκτη απουσία αντιδράσεων από την κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος, την εκκλησία, τα μέσα ενημέρωσης, τις διωκτικές αρχές για τη βεβήλωση πολιτιστικών ιστορικών μνημείων του εβραϊσμού. Ακόμη κι όταν βρέθηκε ανώτερος αστυνομικός ύποπτος για τους βανδαλισμούς στα Γιάννενα, η αστυνομία τήρησε σιγή ιχθύος. Ακόμη κι όταν ο λαλίστατος αρχηγός του ΛΑΟΣ, κ. Καρατζαφέρης, έγραψε σε εφημερίδα του ένα λίβελο κατά των Εβραίων, οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις σφύριζαν αδιάφορα, όταν το θέμα τέθηκε στη Βουλή.
Βέβαια πολλές μπορεί να είναι οι αιτίες αυτής της έξαρσης του αντισημιτισμού και της σιωπής όσων βλέπουν σε κάθε Εβραίο έναν εν δυνάμει εχθρό. Η ενίσχυση τα τελευταία χρόνια ακραίων εθνικιστικών στοιχείων, που δρουν ανενόχλητα χάρη ΚΑΙ στην ανοχή και την αδιαφορία της ελληνικής κοινωνίας, το στερεότυπο ότι για όλα τα κακά του κόσμου, συνεπώς και για την οικονομική κρίση, ευθύνεται το αμερικανο-εβραϊκό λόμπι, η εγκληματική στάση όλων των ισραηλινών κυβερνήσεων στο Παλαιστινιακό, θα μπορούσαν επί μακρόν να συζητηθούν. Να γίνουν αντικείμενο μακροσκελών αναλύσεων και κατάθεσης απόψεων από ειδήμονες. Δεν θα περιορίσουν, όμως, το φαινόμενο του αντισημιτισμού, αν δεν το καταδικάσουν εκ προοιμίου. Αν η οποιαδήποτε συζήτηση αφήσει περιθώρια ανοχής στη μισαλλοδοξία και στο ρατσισμό.
Είμαι από αυτούς που καταδίκασαν και καταδικάζουν απερίφραστα το διαρκές έγκλημα στη Γάζα. Η εισβολή των Ισραηλινών το χειμώνα του 2008 ήταν μέρος μιας στρατηγικής που οδηγεί στον όλεθρο όχι μόνον τους Παλαιστίνιους, αλλά και τους Ισραηλινούς. Είμαι από αυτούς που επισήμαναν την εκκωφαντική σιωπή των Εβραίων της διασποράς για αυτό το έγκλημα. Και έθεσα το ερώτημα πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που σώθηκαν από το Ολοκαύτωμα και οι απόγονοί τους, μερικές δεκαετίες μετά, να ασκούν μια ανάλογη πολιτική σε βάρος ενός άλλου λαού. Έλληνες, Εβραίοι στο θρήσκευμα, θεώρησαν ότι δεν είναι δυνατή οποιαδήποτε σύγκριση. Άλλοι απλώς διαφώνησαν και άλλο με λοιδόρησαν.
Ο γιος μου, από την άλλη, δυσκολεύεται να καταλάβει γιατί διαφωνώ με την ιδέα του να παρέμβει σε εκδήλωση Εβραίων της Ιταλίας για το Ολοκαύτωμα και να τους μιλήσει για το Παλαιστινιακό. «Δεν είναι, Άντο, θέμα ασφάλειας για τη σωματική σου ακεραιότητα. Είναι ζήτημα σεβασμού στη μνήμη των Εβραίων, είναι θέμα αποδοχής του διαφορετικού, είναι ένα μάθημα ιστορίας για όλους μας» του είπα. Δεν ξέρω τι θα κάνει τελικά.Αλλά θα επιμείνω. Δεν μπορούμε να αφήσουμε το αυγό του φιδιού να εκκολαφθεί κι άλλο. Ανοχή στον αντισημιτισμό σημαίνει ανοχή στο ρατσισμό.
26/1/10
Κείμενο έκθεσης αναίρεσης αθώωσης Πλεύρη
12 Ιανουαρίου 2010
Κείμενο έκθεσης αναίρεσης αθώωσης Πλεύρη
Το πλήρες κείμενο (ακριβώς όπως είναι -με λάθη- στο πρωτότυπο) της έκθεσης αναίρεσης του Αντιεισαγγελέα Αρείου Πάγου (και νυν Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών) Φώτιου Μακρή κατά της αθωωτικής απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών στη δίκη του Κώστα Πλεύρη για το αντισημιτικό βιβλίο του.
Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου θεωρεί πως «αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο ανωτέρω κατηγορούµενος συγγράφοντας το επίµαχο βιβλίο του ‘Εβραίοι, όλη η αλήθεια’ κατέστησε προσιτά στο ευρύ κοινό κείµενα που θα µπορούσαν, λόγω του έντονα επιθετικού ύφους τους, να καλλιεργήσουν µίσος και βία εναντίον των Εβραίων και να ενθαρρύνουν κάθε αναγνώστη τους στην υιοθέτηση ρατσιστικής και αντισηµιτικής συµπεριφοράς». Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου κρίνει λοιπόν πως «συντρέχει … περίπτωση των λόγων αναίρεσης α) της ελλείψεως της ειδικής αιτιολογίας που απαιτεί το Σύνταγµα και β) της ευθείας εσφαλµένης εφαρµογής των διατάξεων του Ν.927/1979 περί κολασµού των πράξεων που αποσκοπούν σε φυλετικές και άλλες διακρίσεις». Η αναίρεση συζητήθηκε στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στις 15 Οκτωβρίου 2009 και την υποστήριξε αναπτύσσοντας τα παρακάτω επιχειρήματα ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Τέντες. Η έκδοση της απόφασης εκκρεμεί.
ΕΚΘΕΣΗ ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ
Αριθµός 34/2009
Στην Αθήνα σήµερα στις 1 lουλίου 2009, ηµέρα Τετάρτη και ώρα 13.00, στο κατάστηµα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ο Φώτιος Μακρής, Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κάλεσε εµένα, το γραµµατέα του Ποινικού Τµήµατος του Αρείου Πάγου Γεώργιο Σωφρονιάδη, και µου δήλωσε ότι:
Ασκεί αναίρεση υπέρ του νόµου ενώπιον της Ολοµέλειας του δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 505 παρ.2 και 513 παρ.1 ΚΠΔ, κατά της 913/09 απόφασης του Πενταµελούς Εφετείου Αθηνών, το οποίο αθώωσε τον κατηγορούµενο Κωνσταντίνο Πλεύρη του Αθανασίου, κάτοικο Αθηνών, δικηγόρο, από την κατηγορία, α) της δηµόσιας πρόκλησης σε πράξεις δυνάµενες να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος και βία κατά προσώπων εκ µόνου του λόγου της εθνοτικής τους καταγωγής και β) της δηµόσιας έκφρασης προσβλητικών ιδεών κατά προσώπων λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής,[άρθρα 1 παρ.1 και 2 Ν.927179 "Περί κολασµού πράξεων ή ενεργειών αποσκοπουσών εις φυλετικάς διακρίσεις''], και εκθέτει τα εξής:
1- Η αίτηση αναιρέσεως ασκείται 1) δικαιωµατικά από εµάς, σύµφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 505 παρ.2 ΚΠΔ, µε την οποία µας χορηγείται το δικαίωµα να ζητούµε την αναίρεση οποιασδήποτε απόφασης, που υπόκειται κατά το άρθρο 504 παρ.1 ΚΠΔ σε αναίρεση, όπως είναι η πιο πάνω προσβαλλόµενη αθωωτική απόφαση του Τριµελούς Εφετείου Αθηνών, που εκδόθηκε σε δεύτερο βαθµό και αποφάνθηκε τελειωτικά για τις κατηγορίες εναντίον του κατηγορουµένου, και 2) νοµότυπα, καθόσον γίνεται µε δήλωση στο γραµµατέα του Αρείου Πάγου [άρθρα 474 παρ.1, 509 παρ.1 ΚΠΔ] και για τους προβλεπόµενους από τις διατάξεις του άρθρου 510 παρ.1 περ.δ και ε ΚΠΔ λόγους της έλλειψης της ειδικής αιτιολογίας, που επιβάλλει το Σύνταγµα, και της εσφαλµένης εφαρµογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Είναι εποµένως τυπικά δεκτή. Να σηµειωθεί ότι επειδή η αναίρεση ασκείται υπέρ του νόµου έχει τις εξής ιδιαίτερες ρυθµίσεις: α) δεν απαιτείται να ασκηθεί µέσα σε ορισµένη προθεσµία και β) από την άσκησή της δεν βλάπτονται τα δι καιώµατα των διαδίκων.
2-Νοµική βάση
α- Η αθωωτική απόφαση, ενόψει του τεκµηρίου αθωότητας, που θεσπίζεται από την υπερνοµοθετικής ισχύος διάταξη του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ, η οποία κυρώθηκε µε το Ν. Δ/γµα 53/1974, δοθέντος δε ότι αντικείµενο αποδείξεως στην ποινική δίκη αποτελεί η ενοχή και όχι η αθωότητα του κατηγορουµένου, ο οποίος κηρύσσεται ένοχος µόνον αν αποδειχθεί η ενοχή του και όχι αν δεν αποδειχθεί η αθωότητά του, έχει έλλειψη αιτιολογίας, όταν σ’ αυτήν δεν εκτίθενται καθόλου τα πραγµατικά περιστατικά της πράξεως και οι λόγοι, από τους οποίους το δικαστήριο αδυνατεί να καταλήξει στο συµπέρασµα, ότι πραγµατώθηκε από τον κατηγορούµενο η αντικειµενική και υποκειµενική υπόσταση του αποδιδόµενου εις αυτόν εγκλήµατος. Τέτοια έλλειψη τέτοιας αιτιολογίας υπάρχει, επίσης, και όταν η αιτιολογία είναι εντελώς τυπική, προς την οποία εξοµοιώνεται και εκείνη που παραπέµπει στα πραγµατικά περιστατικά του διατακτικού. Και ναι µεν το αιτιολογικό µαζί µε το διατακτικό της απόφασης, στο οποίο ως λογικό συµπέρασµα, καταχωρίζονται όλα τα στοιχεία του εγκλήµατος, αποτελούν ενιαίο όλο και είναι παραδεκτή η αλληλοσυµπλήρωσή τους, πλην όµως η συµπλήρωση αυτή του αιτιολογικού δεν µπορεί να φθάνει µέχρι σηµείου ολικής αναφοράς στα περιστατικά που περιγράφονται στο διατακτικό της απόφασης. [ΑΠ.2274/05 Π.ΔIΚ.06/161].
β-Κατά το άρθρο 510 παρ. 1 Ε' του ΚΠΔ. λόγο αναιρέσεως αποτελεί και η εσφαλµένη ερµηνεία ή εφαρµογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης υπάρχει όταν ο δικαστής αποδίδει στο νόµο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγµατικά έχει, ενώ εσφαλµένη εφαρµογή τέτοιας διάταξης συντρέχει όχι µόνο όταν το δικαστήριο της ουσίας δεν υπάγει σωστά τα πραγµατικά περιστατικά που δέχθηκε ως αληθινά στη διάταξη που εφαρµόσθηκε, αλλά και όταν η διάταξη αυτή παραβιάσθηκε εκ πλαγίου για το λόγο ότι στο πόρισµα της αποφάσεως που περιλαµβάνεται στο συνδυασµό του αιτιολογικού µε το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήµατος, έχουν εµφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, µε αποτέλεσµα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο της ορθής ή µη εφαρµογής του νόµου, οπότε η απόφαση στερείται νόµιµης βάσης.
γ-Κατά µεν το άρθρο 1 παρ.1 του Ν.927/1979 "περί κολασµού των πράξεων που αποσκοπούν σε φυλετικές και άλλες διακρίσεις" όποιος δηµοσίως προφορικώς, είτε δια του τύπου ή δια γραπτών κειµένων ή εικονογραφήσεων ή παντός ετέρου µέσου µε πρόθεση προτρέπει σε πράξεις ή σε ενέργειες που µπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος ή βία κατά προσώπων ή οµάδος προσώπων από µόνο το λόγο της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους "ή του θρησκεύµατός τους", [περίπτωση που προστέθηκε µε το άρθρο 24 του Ν.1419/84], τιµωρείται µε φυλάκιση µέχρι δύο ετών ή µε χρηµατική ποινή ή και µε αµφότερες τις ποινές αυτές. Κατά δε το άρθρο 2 του ίδιου νόµου «όποιος είτε προφορικώς είτε δια του τύπου ή δια γραπτών κειµένων ή εικονογραφήσεως ή παντός ετέρου µέσου εκφράζει ιδέες προσβλητικές κατά προσώπου ή οµάδος προσώπων λόγω της φυλετικής ή της εθνικής καταγωγής τους "ή του θρησκεύµατός τους",[περίπτωση που προστέθηκε µε το άρθρο 24 του Ν.1419/84], τιµωρείται µε φυλάκιση µέχρι ενός έτους ή µε χρηµατική ποινή ή µε αµφότερες τις ποινές αυτές.
Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι τα πληµµελήµατα της α) της δηµόσιας πρόκλησης σε πράξεις δυνάµενες να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος και βία κατά προσώπων εκ µόνου του λόγου της εθνικής τους καταγωγής και β) της δηµόσιας έκφρασης προσβλητικών ιδεών κατά προσώπων λόγω της εθνικής τους καταγωγής, στοιχειοθετούνται όταν ο δράστης διεγείρει την επιθετικότητα ενός ή περισσότερων προσώπων σε βάρος τρίτων λόγω της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους ή των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων και τους παροτρύνει σε συµπεριφορά που έχει ως αποτέλεσµα διακρίσεις, µίσος και βία. Η «προτροπή» αυτή πρέπει να είναι δηµόσια, δηλαδή να µπορεί να εισακουστεί και να επηρεάσει οποιονδήποτε δέκτη, ανεξαρτήτως αν τελείται σε δηµόσιο ή ιδιωτικό χώρο, µε δηµόσιο ή ιδιωτικό µέσο. Δεν απαιτείται, δηλαδή, προσωπική επικοινωνία του δράστη µε όποιον προκαλεί να προβεί σε ρατσιστικές ενέργειες. Οι πράξεις δε και οι ενέργειες στις οποίες προτρέπει το υποκείµενο του αδικήµατος του άρθρου 1 παρ.1 του Ν.927/1979 πρέπει να είναι πρόσφορες να προκαλέσουν «διακρίσεις, µίσος ή βία» χωρίς ωστόσο να είναι απαραίτητο να προκληθούν πράγµατι οι διακρίσεις, το µίσος ή και η βία. Αρκεί η συµπεριφορά, την οποία ενθαρρύνει ο δράστης να µπορεί να προκαλέσει το εν λόγω αποτέλεσµα, να δηµιουργείται δηλαδή η συναισθηµατική και ψυχολογική υποδοµή της επιθετικής και ρατσιστικής αντιµετώπισης του άλλου. Πρόκειται δηλαδή για αδίκηµα «αφηρηµένης - συγκεκριµένης διακινδύνευσης». Τούτο σηµαίνει ότι η ποινική προστασία του εν λόγω προστατευόµενου έννοµου αγαθού µετατίθεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να µην προϋποτίθεται η επέλευση της βλάβης προκειµένου να πληρωθεί η αντικειµενική υπόσταση του αδικήµατος, αλλά να αρκεί η πρόκληση κινδύνου επέλευσης της.
3-Η προκείµενη απόφαση
α-Το πραγµατικό. Στην προκειµένη περίπτωση το Πενταµελές Εφετείο [Πληµµεληµάτων] Αθηνών µε την προσβαλλοµένη απόφασή του έκρινε ότι από τα αποδεικτικά µέσα, που γενικά κατ' είδος µνηµονεύει, δεν αποδείχθηκαν τα σε βάρος του κατηγορουµένου στοιχεία συγκροτήσεως των πληµµεληµάτων α) της δηµόσιας πρόκλησης σε πράξεις δυνάµενες να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος και βία κατά προσώπων εκ µόνου του λόγου της εθνικής τους καταγωγής και β) της δηµόσιας έκφρασης προσβλητικών ιδεών κατά προσώπων λόγω της εθνικής τους καταγωγής, [άρθρα 1 παρ.1 και 2 Ν.927179 "Περί κολασµού πράξεων ή ενεργειών αποσκοπουσών εις φυλετικάς διακρίσεις"], και για το λόγο αυτό τον κήρυξε αθώο. Συγκεκριµένα για να καταλήξει στην εν λόγω αθωωτική του απόφαση το Πενταµελές Εφετείο τα εξής: Στην προκειµένη περίπτωση, κατά την ακροαµατική διαδικασία τόσο από τις ένορκες καταθέσεις όλων των µαρτύρων κατηγορίας, όσο και από το σύνολο των αποδεικτικών µέσων αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο ανωτέρω κατηγορούµενος συγγράφοντας το επίµαχο βιβλίο του «Εβραίοι, όλη η αλήθεια» κατέστησε προσιτά στο ευρύ κοινό κείµενα που θα µπορούσαν, λόγω του έντονα επιθετικού ύφους τους, να καλλιεργήσουν µίσος και βία εναντίον των Εβραίων και να ενθαρρύνουν κάθε αναγνώστη τους στην υιοθέτηση ρατσιστικής και αντισηµιτικής συµπεριφοράς. Χαρακτηριστικά δείγµατα της έντασης του καλλιεργούµενου αντισηµιτισµού αποτελούν τα κάτωθι αποσπάσµατα του επίµαχου συγγράµµατος, τα οποία αναδείχθηκαν και αξιολογήθηκαν στην ανωτέρω ακροαµατική διαδικασία:
α)-Σελ. 742: «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι µόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασµα».
β)-«Οι Εβραίοι δεν επέτυχαν να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη ... Πάντως δηµιούργησαν παντού στην Ευρώπη το φυλετικό πρόβληµα το οποίο οξύνουν µε την βοήθεια των πολιτικάντηδων, τηλεπαρουσιαστών, «καθηγητών», δηµοσιογράφων και λοιπών γνωστών ή αγνώστων πρακτόρων τους. Τελικώς το µόνον που θα επιτύχουν είναι να ερεθίσουν τους Ευρωπαίους και να προκαλέσουν την αντίδραση των. Ενθυµηθείτε µε. Αυτήν την φορά δεν θα ευρεθούν καλοί Γερµανοί Ναζί, που θα µαζεύουν τους Εβραίους δια να τους στείλουν στην Μαδαγασκάρη, αλλ' Ιππότες της Λευκής Αποκαλύψεως. Τους φαντάζοµαι να καλπάζουν µε γυµνά ξίφη, πάνω στα σταχτιά άτια του θανάτου».
γ)-Σελ. 778: «Η µόνη οδός σωτηρίας των Εβραίων είναι να παύσουν να ονειρεύονται την παγκόσµιο κυριαρχία ... Αλλιώς ο αφανισµός τους θα συµβεί ολοκληρωτικώς και δια παντός. Tο πολύ-πολύ θα εναποµείνουν µερικές χιλιάδες που θα κόβουν τα πουλάκια τους και θα περιµένουν τον Ιεχωβά τους».
δ)-Σελ. 1228: « ... Μέχρι τότε για µας οι Εβραίοι θα παραµείνουν θανάσιµοι εχθροί, ιδιότητα που µόνοι τoυς επέλεξαν µε όλες τις συνέπειες αυτής της αποκλειστικής των επιλογής. Με την ευκαιρία αυτήν πρoειδoπoιoύµε: 1.Toυς Εβραίους που κυκλοφορούν µε Ελληνικά ονόµατα, δια να κρύπτουν την πραγµατική καταγωγή των, 2. Τους πράκτoρας των Εβραίων, ιδίως δηµοσιογράφους, πολιτικούς και τηλεπαρουσιαστές, που εξυπηρετούν τον εβραιοσιωνισµό, 3.Τους οικονοµικούς παράγοντας που διακινούν το παρασιτικό εβραϊκό κεφάλαιο, υπό µορφή ΑΕ «Τραστ», «Χόλντιν», «υπεράκτιων εταιρειών» κ.λπ, 4.Τους εβραιοϋποκινούµενους υπονοµευτές της Eλληνικής Εθνικής Παιδείας και Εξωτερικής πολιτικής, που κατέχουν δηµοσίας θέσεις και εξυπηρετούν τον εβραιοσιωνισµό, µε την επιβολή στην παιδεία και την εξωτερική µας πολιτική φιλοεβραιϊκών θέσεων, 5.Τα ΜΜΕ που δολιοφθείρουν τον Ελληνικό τρόπον ζωής, τα ιερά της Φυλής και τας Eθνικάς αξίας του Ελληνισµού, µε την άσκηση συστηµατικής προπαγάνδας όλων των ειδών µε σκοπό την διάδοση του εκφυλισµού και της παρακµής στην Εθνική Κοινωνία των Ελλήνων. Όλοι οι παραπάνω προειδοποιούνται δια πρώτη και τελευταία φορά, µε µίαν φράση: Εξηντλήθη η υποµονή µας. Τα υπόλοιπα θα γίνουν όπως πρέπει. Κι όταν κάνεις ότι πρέπει ας γίνει οτιδήποτε, καθώς έλεγε και ο Ι. Μεταξάς».
ε)-Σελ. 269: «Κάθε Έλλην, κάθε άνθρωπος που γνωρίζει την υπονοµευτική δράση του Εβραιοσιωνισµού πρέπει µόνος του, ως άτοµο να κινητοποιηθεί εναντίον των Εβραίων. Αρχικώς
απαιτείται να κάνη τα ακόλουθα: … Όπου διαπιστώνετε Εβραϊκή επέµβαση να την αποτρέπετε µε την καταγγελία της και µετά µε όποια ενέργεια απαιτείται».
στ)-Σελ. 852: «ο Χίτλερ κατηγορήθη για κάτι που αληθώς δεν συνέβη. Αργότερα η ιστορία της ανθρωπότητας θα τον κατηγορήσει διότι ενώ ηδύνατο να απαλλάξει την Ευρώπη από τους Εβραίους, δεν το έκανε ... Αγαπητοί µου κύριοι Εβραίοι, εγώ δεν σας ζητώ να υποστείτε, όσα τα ιερά σας βιβλία διδάσκουν να υποστούµε εµείς, από εσάς... Είσθε εγκληµατίες, διότι αυτό δίδαξε η θρησκεία σας. Είσθε δολοφόνοι, διότι από παιδιά γαλουχηθήκατε στο έγκληµα. Εποµένως εµείς οι άλλοι δικαιούµεθα να σας αντιµετωπίσωµεν. Και θα το κάνουµε».
ζ)-Σελ. 902:« ... υπό την ανοχή της διεθνούς κοινωνίας και του εξευτελισµένου ΟΗΕ του πρώην ανθρωποφάγου Ανάν» (από την α' έκδοση, Μάιος 2006).« ... επιβάλλεται να λάβουµε επειγόντως µέτρα σωτηρίας της Λευκής Φυλής, του Ευρωπαϊκού πολιτισµού και προ παντός της Ελλάδος. Συγκεκριµένως και σε γενικότατες γραµµές πρέπει: Να αποµακρυνθούν οι Εβραίοι από την Ευρώπη την οποίαν αρκετά ταλαιπώρησαν.
η)-Σελ. 1075: (Σχολιασµός για τη λεζάντα φωτογραφίας από το Άουσβιτς: «Τα συρµατοπλέγµατα του Άουσβιτς είναι εκεί για να θυµίζουν σε ολόκληρο τον κόσµο τη ναζιστική θηριωδία της περιόδου 1939-1945): «Καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδο εις καλή κατάσταση διότι ουδείς γνωρίζει τι µπορεί να συµβεί στο µέλλον».
θ)-Σελ. 1196: «Έχουµε λοιπόν µεταφορά όχι θανάτωση. Μα είναι σωστό να µεταφέρονται οι άνθρωποι βιαίως; Αν οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι προορίζονται εκ Θεού να κυριαρχήσουν εις ολόκληρο τον κόσµο και τα Έθνη να είναι υπόδουλα εις αυτούς, τότε η µεταφορά των, κατά την γνώµη µου, δεν αρκεί».
ι)-Σελ. 266: «Και τώρα έφθασε η ώρα να δώσουµε στον Εβραίο το χαρακτηρισµό που του αξίζει ... Αυτός που βασανίζει τι είναι; Αυτός που πυροβολεί τι είναι; Αυτός που δολοφονεί γυναίκας ή αόπλους τι είναι; Αυτός που βιάζει τι είναι; ... Αυτός που θέλει να µας πίνει το αίµα τι είναι; ... Αυτός που τα κάνει όλα αυτά µαζί τι είναι; Είναι ο υπάνθρωπος Εβραίος!».
ια)-Σελ. 626: « ... Διότι εµείς είµεθα ΕΛΛΗΝΕΣ δηλαδή ανωτέρα Φυλή κι όχι άθλιοι σηµίται».
ιβ)-Σελ. 481: «Προσωπικώς εις επίδειξιν θαρραλέας διαµαρτυρίας δηλώνω, πάλι και πάλι, ότι είµαι αντισηµίτης, καταφρονώ τους Εβραίους, που θεωρώ υπανθρώπους».
ιγ)-Σελ.597: «Εβραίος (στο θρήσκευµα) και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικαί, δηλαδή η µία αποκλείει την άλλην».
ιδ)-Σελ. 583: «Το βιβλίο µου που τώρα διαβάζετε είναι µια απλή απόδειξη, ότι εµείς δεν υπολογίζοµε τους Εβραίους. Τους καταφρονούµε δια την ηθικήν των, δια την θρησκεία των, δια τις πράξεις των, που όλα µαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι».
ιστ)-Σελ. 1166: «Η Λευκή Φυλή δεν θέλει σηµίτας στην Ευρώπη, διότι έτσι την συµφέρει βιολογικώς».
ιζ)-Σελ. 1012:« Η Εβραϊκή πτωµατολογία στην περίπτωση τού Άουσβιτς απεδείχθη εξ αρχής ψευδεστάτη». «Τα τέκνα του «εκλεκτού λαού» δεν κατόρθωσαν ακόµη να αρπάξουν τα αγαθά των Εθνών, ούτε επέτυχαν να κυριαρχήσουν στον κόσµον. Στο µέλλον ουδείς γνωρίζει τι θα συµβεί. Ξέροµεν όµως τι συνέβη στο παρελθόν, όπου είδαµε τον «εκλεκτόν λαόν» να τρέµει προ της Μαύρης Στολής των Ές - Ές µε την αργυρά νεκροκεφαλή στο πηλήκιο. Είδαµε τον «εκλεκτό λαό» πειθήνιο, σιωπηλό, φοβισµένο να εργάζεται στην Γερµανική βιοµηχανία από την οποίαν ζητεί τώρα αποζηµιώσεις και τα οποίας ορθώς θα λάβη, όπως οι δούλοι, που δικαιούνται κάποιας αµοιβής δια την εργασία των, αλλά το χρήµα δεν ξεπλένει τον πενταετή εγκλωβισµό του «εκλεκτού λαού» στα Γερµανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, όπου πολλοί δυστυχείς απώλεσαν την ζωή των, περισσότεροι υπέφεραν και όλοι των ταπεινώθηκαν µέχρις πλήρους εξευτελισµού των, διότι οι Γερµανοί δεν σεβάσθηκαν τας περί «εκλεκτού λαού» διαβεβαιώσεις της Π. Διαθήκης και των Ταλµούδ».
β-Ο αναιρετικός έλεγχος.
Τα ανωτέρω αποσπάσµατα, που αποτελούν κάποια από τα επίµαχα κρινόµενα πραγµατικά περιστατικά του βιβλίου, στη βάση των οποίων στηρίχτηκε η κατηγορία εναντίον του Κωνσταντίνου Πλεύρη, είναι φανερό ότι πληρούν την ειδική ποινική υπόσταση των ανωτέρω εγκληµάτων κατά των φυλετικών, εθνοτικών και θρησκευτικών διακρίσεων του Ν. 927/1979. Και τούτο διότι η ο κατηγορούµενος εκφράζει δηµόσια την προσβλητική άποψη ότι η λευκή Ευρώπη κινδυνεύει από τους Εβραίους, τους οποίους εµφανίζει ως ραδιούργους, δολοφόνους και υπανθρώπους, ιδέες που δύνανται, πέραν πάσης αµφιβολίας, να πυροδοτήσουν εξάρσεις βίας, διακρίσεων, αντισηµηµιτισµού και, σε κάθε περίπτωση, µισαλλοδοξίας σε ευεπίφορους αναγνώστες. Η εµπάθεια και ο φανατισµός, που αποτυπώνονται στα ανωτέρω χωρία, καθιστούν άνευ ετέρου αυταπόδεικτο το γεγονός ότι τούτος εκ προθέσεως εξέφρασε δηµόσια απόψεις ικανές να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος και βία εις βάρος των Εβραίων και προσέβαλε πρόσωπα και οµάδα προσώπων λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής. Παρά τα ανωτέρω ωστόσο, το Δικαστήριο της ουσίας ουδόλως εξέθεσε στην ανωτέρω απόφασή του τους λόγους για τους οποίους δεν µπόρεσε να καταλήξει στο συµπέρασµα ότι πραγµατώθηκε από τον κατηγορούµενο η αντικειµενική και η υποκειµενική υπόσταση των εγκληµάτων που του αποδίδονται. Και τούτο διότι κάνοντας δεκτό στο σκεπτικό της απόφασης ότι ο συγγραφέας του ανωτέρω βιβλίου δεν είχε σκοπό να υβρίσει και να προσβάλλει το σύνολο του εβραϊκού κόσµου εκ µόνου του λόγου του θρησκεύµατος τους, αλλά µόνο αυτούς που τάχα πιστεύουν και εφαρµόζουν τον «εβραιοσιωνισµό», διέλαβε ελλιπή και εσφαλµένη αιτιολογία, δεδοµένου ότι δεν αναφέρει στοιχεία που το έπεισαν περί αυτού και δεν µπόρεσε να δικαιολογήσει το γεγονός ότι ο συγγραφέας του ανωτέρω βιβλίου στην πραγµατικότητα καταφανώς στη συντριπτική πλειοψηφία των σελίδων του βιβλίου του αναφέρεται στους εβραίους γενικά και µόνο ως άλλοθι χρησιµοποιεί ενίοτε και την έννοια του εβραιοσιωνιστή, αποσκοπώντας έντεχνα να ταυτίσει στη συνείδηση του αναγνώστη του µε τις δύο αυτές έννοιες (Εβραίου - εβραιοσιωνιστή).
Συναφώς γίνεται αντιφατικώς δεκτός στην υπό κρίση απόφαση ο ισχυρισµός του κατηγορουµένου ότι η έκδοση και κυκλοφορία του βιβλίου του αποτελεί άσκηση της συνταγµατικά προστατευόµενης ελευθερίας γνώµης και έκφρασης καθώς και ενάσκηση του «δικαιολογηµένου επιστηµονικού ενδιαφέροντος του» για τη συγγραφή του εν λόγω βιβλίου. Και τούτο διότι το ίδιο το δικαστήριο απορρίπτοντας τον αυτοτελή ισχυρισµό του περί αντισυνταγµατικότητας του Ν. 927/1979 δέχθηκε ότι η ελευθερία της έκφρασης και της γνώµης καθώς και το δικαιολογηµένο επιστηµονικό ενδιαφέρον βρίσκουν το όριο τους και παρέχονται υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως των νόµων του κράτους, όπως είναι ο νόµος 927/1979 «περί κολασµού πράξεων ή ενεργειών αποσκοπουσών σε φυλετικές διακρίσεις», που εναρµονίζεται µε τη διάταξη του άρθρου 2 του Συντάγµατος, που αναγορεύει το σεβασµό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου ως πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας.
Συντρέχει, συνεπώς, εν προκειµένω, ενόψει των ενδεικτικώς προεκτεθέντων, περίπτωση των λόγων αναίρεσης α) της ελλείψεως της ειδικής αιτιολογίας που απαιτεί το Σύνταγµα και β) της ευθείας εσφαλµένης εφαρµογής των διατάξεων του Ν.927/1979 περί κολασµού των πράξεων που αποσκοπούν σε φυλετικές και άλλες διακρίσεις, δοθέντος ότι, ενόψει των επισηµανθεισών παραλείψεων και ασαφειών της προσβαλλοµένης αποφάσεως στο σκεπτικό της δεν µπορεί το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου να διαγνώσει, αν έγινε ορθή εφαρµογή του ανωτέρω Νόµου.
4-Κατ' ακολουθία, εν όψει του ότι οι απορρέοντες από τις διατάξεις του άρθρου 510 παρ.1 περ.δ και ε ΚΠΔ λόγοι της έλλειψης της ειδικής αιτιολογίας, που επιβάλλει το Σύνταγµα, και της εσφαλµένης ερµηνείας και εφαρµογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης, είναι βάσιµοι, πρέπει 1) να γίνει δεκτή η αίτηση αναιρέσεως, και 2) να αναιρεθεί η πλησσόµενη απόφαση.
Σε πίστωση αυτών συντάχθηκε η παρούσα έκθεση, η οποία, αφού αναγνώσθηκε και βεβαιώθηκε, υπογράφεται, ως έπεται.
Ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ο Γραμματέας
[υπογραφή] [υπογραφή]
Φώτιος Μακρής Γεώργιος Σωφρονιάδης
Ε.Θ.
Κείμενο έκθεσης αναίρεσης αθώωσης Πλεύρη
Το πλήρες κείμενο (ακριβώς όπως είναι -με λάθη- στο πρωτότυπο) της έκθεσης αναίρεσης του Αντιεισαγγελέα Αρείου Πάγου (και νυν Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών) Φώτιου Μακρή κατά της αθωωτικής απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών στη δίκη του Κώστα Πλεύρη για το αντισημιτικό βιβλίο του.
Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου θεωρεί πως «αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο ανωτέρω κατηγορούµενος συγγράφοντας το επίµαχο βιβλίο του ‘Εβραίοι, όλη η αλήθεια’ κατέστησε προσιτά στο ευρύ κοινό κείµενα που θα µπορούσαν, λόγω του έντονα επιθετικού ύφους τους, να καλλιεργήσουν µίσος και βία εναντίον των Εβραίων και να ενθαρρύνουν κάθε αναγνώστη τους στην υιοθέτηση ρατσιστικής και αντισηµιτικής συµπεριφοράς». Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου κρίνει λοιπόν πως «συντρέχει … περίπτωση των λόγων αναίρεσης α) της ελλείψεως της ειδικής αιτιολογίας που απαιτεί το Σύνταγµα και β) της ευθείας εσφαλµένης εφαρµογής των διατάξεων του Ν.927/1979 περί κολασµού των πράξεων που αποσκοπούν σε φυλετικές και άλλες διακρίσεις». Η αναίρεση συζητήθηκε στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στις 15 Οκτωβρίου 2009 και την υποστήριξε αναπτύσσοντας τα παρακάτω επιχειρήματα ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Τέντες. Η έκδοση της απόφασης εκκρεμεί.
ΕΚΘΕΣΗ ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ
Αριθµός 34/2009
Στην Αθήνα σήµερα στις 1 lουλίου 2009, ηµέρα Τετάρτη και ώρα 13.00, στο κατάστηµα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ο Φώτιος Μακρής, Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κάλεσε εµένα, το γραµµατέα του Ποινικού Τµήµατος του Αρείου Πάγου Γεώργιο Σωφρονιάδη, και µου δήλωσε ότι:
Ασκεί αναίρεση υπέρ του νόµου ενώπιον της Ολοµέλειας του δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 505 παρ.2 και 513 παρ.1 ΚΠΔ, κατά της 913/09 απόφασης του Πενταµελούς Εφετείου Αθηνών, το οποίο αθώωσε τον κατηγορούµενο Κωνσταντίνο Πλεύρη του Αθανασίου, κάτοικο Αθηνών, δικηγόρο, από την κατηγορία, α) της δηµόσιας πρόκλησης σε πράξεις δυνάµενες να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος και βία κατά προσώπων εκ µόνου του λόγου της εθνοτικής τους καταγωγής και β) της δηµόσιας έκφρασης προσβλητικών ιδεών κατά προσώπων λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής,[άρθρα 1 παρ.1 και 2 Ν.927179 "Περί κολασµού πράξεων ή ενεργειών αποσκοπουσών εις φυλετικάς διακρίσεις''], και εκθέτει τα εξής:
1- Η αίτηση αναιρέσεως ασκείται 1) δικαιωµατικά από εµάς, σύµφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 505 παρ.2 ΚΠΔ, µε την οποία µας χορηγείται το δικαίωµα να ζητούµε την αναίρεση οποιασδήποτε απόφασης, που υπόκειται κατά το άρθρο 504 παρ.1 ΚΠΔ σε αναίρεση, όπως είναι η πιο πάνω προσβαλλόµενη αθωωτική απόφαση του Τριµελούς Εφετείου Αθηνών, που εκδόθηκε σε δεύτερο βαθµό και αποφάνθηκε τελειωτικά για τις κατηγορίες εναντίον του κατηγορουµένου, και 2) νοµότυπα, καθόσον γίνεται µε δήλωση στο γραµµατέα του Αρείου Πάγου [άρθρα 474 παρ.1, 509 παρ.1 ΚΠΔ] και για τους προβλεπόµενους από τις διατάξεις του άρθρου 510 παρ.1 περ.δ και ε ΚΠΔ λόγους της έλλειψης της ειδικής αιτιολογίας, που επιβάλλει το Σύνταγµα, και της εσφαλµένης εφαρµογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Είναι εποµένως τυπικά δεκτή. Να σηµειωθεί ότι επειδή η αναίρεση ασκείται υπέρ του νόµου έχει τις εξής ιδιαίτερες ρυθµίσεις: α) δεν απαιτείται να ασκηθεί µέσα σε ορισµένη προθεσµία και β) από την άσκησή της δεν βλάπτονται τα δι καιώµατα των διαδίκων.
2-Νοµική βάση
α- Η αθωωτική απόφαση, ενόψει του τεκµηρίου αθωότητας, που θεσπίζεται από την υπερνοµοθετικής ισχύος διάταξη του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ, η οποία κυρώθηκε µε το Ν. Δ/γµα 53/1974, δοθέντος δε ότι αντικείµενο αποδείξεως στην ποινική δίκη αποτελεί η ενοχή και όχι η αθωότητα του κατηγορουµένου, ο οποίος κηρύσσεται ένοχος µόνον αν αποδειχθεί η ενοχή του και όχι αν δεν αποδειχθεί η αθωότητά του, έχει έλλειψη αιτιολογίας, όταν σ’ αυτήν δεν εκτίθενται καθόλου τα πραγµατικά περιστατικά της πράξεως και οι λόγοι, από τους οποίους το δικαστήριο αδυνατεί να καταλήξει στο συµπέρασµα, ότι πραγµατώθηκε από τον κατηγορούµενο η αντικειµενική και υποκειµενική υπόσταση του αποδιδόµενου εις αυτόν εγκλήµατος. Τέτοια έλλειψη τέτοιας αιτιολογίας υπάρχει, επίσης, και όταν η αιτιολογία είναι εντελώς τυπική, προς την οποία εξοµοιώνεται και εκείνη που παραπέµπει στα πραγµατικά περιστατικά του διατακτικού. Και ναι µεν το αιτιολογικό µαζί µε το διατακτικό της απόφασης, στο οποίο ως λογικό συµπέρασµα, καταχωρίζονται όλα τα στοιχεία του εγκλήµατος, αποτελούν ενιαίο όλο και είναι παραδεκτή η αλληλοσυµπλήρωσή τους, πλην όµως η συµπλήρωση αυτή του αιτιολογικού δεν µπορεί να φθάνει µέχρι σηµείου ολικής αναφοράς στα περιστατικά που περιγράφονται στο διατακτικό της απόφασης. [ΑΠ.2274/05 Π.ΔIΚ.06/161].
β-Κατά το άρθρο 510 παρ. 1 Ε' του ΚΠΔ. λόγο αναιρέσεως αποτελεί και η εσφαλµένη ερµηνεία ή εφαρµογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης υπάρχει όταν ο δικαστής αποδίδει στο νόµο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγµατικά έχει, ενώ εσφαλµένη εφαρµογή τέτοιας διάταξης συντρέχει όχι µόνο όταν το δικαστήριο της ουσίας δεν υπάγει σωστά τα πραγµατικά περιστατικά που δέχθηκε ως αληθινά στη διάταξη που εφαρµόσθηκε, αλλά και όταν η διάταξη αυτή παραβιάσθηκε εκ πλαγίου για το λόγο ότι στο πόρισµα της αποφάσεως που περιλαµβάνεται στο συνδυασµό του αιτιολογικού µε το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήµατος, έχουν εµφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, µε αποτέλεσµα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο της ορθής ή µη εφαρµογής του νόµου, οπότε η απόφαση στερείται νόµιµης βάσης.
γ-Κατά µεν το άρθρο 1 παρ.1 του Ν.927/1979 "περί κολασµού των πράξεων που αποσκοπούν σε φυλετικές και άλλες διακρίσεις" όποιος δηµοσίως προφορικώς, είτε δια του τύπου ή δια γραπτών κειµένων ή εικονογραφήσεων ή παντός ετέρου µέσου µε πρόθεση προτρέπει σε πράξεις ή σε ενέργειες που µπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος ή βία κατά προσώπων ή οµάδος προσώπων από µόνο το λόγο της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους "ή του θρησκεύµατός τους", [περίπτωση που προστέθηκε µε το άρθρο 24 του Ν.1419/84], τιµωρείται µε φυλάκιση µέχρι δύο ετών ή µε χρηµατική ποινή ή και µε αµφότερες τις ποινές αυτές. Κατά δε το άρθρο 2 του ίδιου νόµου «όποιος είτε προφορικώς είτε δια του τύπου ή δια γραπτών κειµένων ή εικονογραφήσεως ή παντός ετέρου µέσου εκφράζει ιδέες προσβλητικές κατά προσώπου ή οµάδος προσώπων λόγω της φυλετικής ή της εθνικής καταγωγής τους "ή του θρησκεύµατός τους",[περίπτωση που προστέθηκε µε το άρθρο 24 του Ν.1419/84], τιµωρείται µε φυλάκιση µέχρι ενός έτους ή µε χρηµατική ποινή ή µε αµφότερες τις ποινές αυτές.
Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι τα πληµµελήµατα της α) της δηµόσιας πρόκλησης σε πράξεις δυνάµενες να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος και βία κατά προσώπων εκ µόνου του λόγου της εθνικής τους καταγωγής και β) της δηµόσιας έκφρασης προσβλητικών ιδεών κατά προσώπων λόγω της εθνικής τους καταγωγής, στοιχειοθετούνται όταν ο δράστης διεγείρει την επιθετικότητα ενός ή περισσότερων προσώπων σε βάρος τρίτων λόγω της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους ή των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων και τους παροτρύνει σε συµπεριφορά που έχει ως αποτέλεσµα διακρίσεις, µίσος και βία. Η «προτροπή» αυτή πρέπει να είναι δηµόσια, δηλαδή να µπορεί να εισακουστεί και να επηρεάσει οποιονδήποτε δέκτη, ανεξαρτήτως αν τελείται σε δηµόσιο ή ιδιωτικό χώρο, µε δηµόσιο ή ιδιωτικό µέσο. Δεν απαιτείται, δηλαδή, προσωπική επικοινωνία του δράστη µε όποιον προκαλεί να προβεί σε ρατσιστικές ενέργειες. Οι πράξεις δε και οι ενέργειες στις οποίες προτρέπει το υποκείµενο του αδικήµατος του άρθρου 1 παρ.1 του Ν.927/1979 πρέπει να είναι πρόσφορες να προκαλέσουν «διακρίσεις, µίσος ή βία» χωρίς ωστόσο να είναι απαραίτητο να προκληθούν πράγµατι οι διακρίσεις, το µίσος ή και η βία. Αρκεί η συµπεριφορά, την οποία ενθαρρύνει ο δράστης να µπορεί να προκαλέσει το εν λόγω αποτέλεσµα, να δηµιουργείται δηλαδή η συναισθηµατική και ψυχολογική υποδοµή της επιθετικής και ρατσιστικής αντιµετώπισης του άλλου. Πρόκειται δηλαδή για αδίκηµα «αφηρηµένης - συγκεκριµένης διακινδύνευσης». Τούτο σηµαίνει ότι η ποινική προστασία του εν λόγω προστατευόµενου έννοµου αγαθού µετατίθεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να µην προϋποτίθεται η επέλευση της βλάβης προκειµένου να πληρωθεί η αντικειµενική υπόσταση του αδικήµατος, αλλά να αρκεί η πρόκληση κινδύνου επέλευσης της.
3-Η προκείµενη απόφαση
α-Το πραγµατικό. Στην προκειµένη περίπτωση το Πενταµελές Εφετείο [Πληµµεληµάτων] Αθηνών µε την προσβαλλοµένη απόφασή του έκρινε ότι από τα αποδεικτικά µέσα, που γενικά κατ' είδος µνηµονεύει, δεν αποδείχθηκαν τα σε βάρος του κατηγορουµένου στοιχεία συγκροτήσεως των πληµµεληµάτων α) της δηµόσιας πρόκλησης σε πράξεις δυνάµενες να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος και βία κατά προσώπων εκ µόνου του λόγου της εθνικής τους καταγωγής και β) της δηµόσιας έκφρασης προσβλητικών ιδεών κατά προσώπων λόγω της εθνικής τους καταγωγής, [άρθρα 1 παρ.1 και 2 Ν.927179 "Περί κολασµού πράξεων ή ενεργειών αποσκοπουσών εις φυλετικάς διακρίσεις"], και για το λόγο αυτό τον κήρυξε αθώο. Συγκεκριµένα για να καταλήξει στην εν λόγω αθωωτική του απόφαση το Πενταµελές Εφετείο τα εξής: Στην προκειµένη περίπτωση, κατά την ακροαµατική διαδικασία τόσο από τις ένορκες καταθέσεις όλων των µαρτύρων κατηγορίας, όσο και από το σύνολο των αποδεικτικών µέσων αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο ανωτέρω κατηγορούµενος συγγράφοντας το επίµαχο βιβλίο του «Εβραίοι, όλη η αλήθεια» κατέστησε προσιτά στο ευρύ κοινό κείµενα που θα µπορούσαν, λόγω του έντονα επιθετικού ύφους τους, να καλλιεργήσουν µίσος και βία εναντίον των Εβραίων και να ενθαρρύνουν κάθε αναγνώστη τους στην υιοθέτηση ρατσιστικής και αντισηµιτικής συµπεριφοράς. Χαρακτηριστικά δείγµατα της έντασης του καλλιεργούµενου αντισηµιτισµού αποτελούν τα κάτωθι αποσπάσµατα του επίµαχου συγγράµµατος, τα οποία αναδείχθηκαν και αξιολογήθηκαν στην ανωτέρω ακροαµατική διαδικασία:
α)-Σελ. 742: «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι µόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασµα».
β)-«Οι Εβραίοι δεν επέτυχαν να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη ... Πάντως δηµιούργησαν παντού στην Ευρώπη το φυλετικό πρόβληµα το οποίο οξύνουν µε την βοήθεια των πολιτικάντηδων, τηλεπαρουσιαστών, «καθηγητών», δηµοσιογράφων και λοιπών γνωστών ή αγνώστων πρακτόρων τους. Τελικώς το µόνον που θα επιτύχουν είναι να ερεθίσουν τους Ευρωπαίους και να προκαλέσουν την αντίδραση των. Ενθυµηθείτε µε. Αυτήν την φορά δεν θα ευρεθούν καλοί Γερµανοί Ναζί, που θα µαζεύουν τους Εβραίους δια να τους στείλουν στην Μαδαγασκάρη, αλλ' Ιππότες της Λευκής Αποκαλύψεως. Τους φαντάζοµαι να καλπάζουν µε γυµνά ξίφη, πάνω στα σταχτιά άτια του θανάτου».
γ)-Σελ. 778: «Η µόνη οδός σωτηρίας των Εβραίων είναι να παύσουν να ονειρεύονται την παγκόσµιο κυριαρχία ... Αλλιώς ο αφανισµός τους θα συµβεί ολοκληρωτικώς και δια παντός. Tο πολύ-πολύ θα εναποµείνουν µερικές χιλιάδες που θα κόβουν τα πουλάκια τους και θα περιµένουν τον Ιεχωβά τους».
δ)-Σελ. 1228: « ... Μέχρι τότε για µας οι Εβραίοι θα παραµείνουν θανάσιµοι εχθροί, ιδιότητα που µόνοι τoυς επέλεξαν µε όλες τις συνέπειες αυτής της αποκλειστικής των επιλογής. Με την ευκαιρία αυτήν πρoειδoπoιoύµε: 1.Toυς Εβραίους που κυκλοφορούν µε Ελληνικά ονόµατα, δια να κρύπτουν την πραγµατική καταγωγή των, 2. Τους πράκτoρας των Εβραίων, ιδίως δηµοσιογράφους, πολιτικούς και τηλεπαρουσιαστές, που εξυπηρετούν τον εβραιοσιωνισµό, 3.Τους οικονοµικούς παράγοντας που διακινούν το παρασιτικό εβραϊκό κεφάλαιο, υπό µορφή ΑΕ «Τραστ», «Χόλντιν», «υπεράκτιων εταιρειών» κ.λπ, 4.Τους εβραιοϋποκινούµενους υπονοµευτές της Eλληνικής Εθνικής Παιδείας και Εξωτερικής πολιτικής, που κατέχουν δηµοσίας θέσεις και εξυπηρετούν τον εβραιοσιωνισµό, µε την επιβολή στην παιδεία και την εξωτερική µας πολιτική φιλοεβραιϊκών θέσεων, 5.Τα ΜΜΕ που δολιοφθείρουν τον Ελληνικό τρόπον ζωής, τα ιερά της Φυλής και τας Eθνικάς αξίας του Ελληνισµού, µε την άσκηση συστηµατικής προπαγάνδας όλων των ειδών µε σκοπό την διάδοση του εκφυλισµού και της παρακµής στην Εθνική Κοινωνία των Ελλήνων. Όλοι οι παραπάνω προειδοποιούνται δια πρώτη και τελευταία φορά, µε µίαν φράση: Εξηντλήθη η υποµονή µας. Τα υπόλοιπα θα γίνουν όπως πρέπει. Κι όταν κάνεις ότι πρέπει ας γίνει οτιδήποτε, καθώς έλεγε και ο Ι. Μεταξάς».
ε)-Σελ. 269: «Κάθε Έλλην, κάθε άνθρωπος που γνωρίζει την υπονοµευτική δράση του Εβραιοσιωνισµού πρέπει µόνος του, ως άτοµο να κινητοποιηθεί εναντίον των Εβραίων. Αρχικώς
απαιτείται να κάνη τα ακόλουθα: … Όπου διαπιστώνετε Εβραϊκή επέµβαση να την αποτρέπετε µε την καταγγελία της και µετά µε όποια ενέργεια απαιτείται».
στ)-Σελ. 852: «ο Χίτλερ κατηγορήθη για κάτι που αληθώς δεν συνέβη. Αργότερα η ιστορία της ανθρωπότητας θα τον κατηγορήσει διότι ενώ ηδύνατο να απαλλάξει την Ευρώπη από τους Εβραίους, δεν το έκανε ... Αγαπητοί µου κύριοι Εβραίοι, εγώ δεν σας ζητώ να υποστείτε, όσα τα ιερά σας βιβλία διδάσκουν να υποστούµε εµείς, από εσάς... Είσθε εγκληµατίες, διότι αυτό δίδαξε η θρησκεία σας. Είσθε δολοφόνοι, διότι από παιδιά γαλουχηθήκατε στο έγκληµα. Εποµένως εµείς οι άλλοι δικαιούµεθα να σας αντιµετωπίσωµεν. Και θα το κάνουµε».
ζ)-Σελ. 902:« ... υπό την ανοχή της διεθνούς κοινωνίας και του εξευτελισµένου ΟΗΕ του πρώην ανθρωποφάγου Ανάν» (από την α' έκδοση, Μάιος 2006).« ... επιβάλλεται να λάβουµε επειγόντως µέτρα σωτηρίας της Λευκής Φυλής, του Ευρωπαϊκού πολιτισµού και προ παντός της Ελλάδος. Συγκεκριµένως και σε γενικότατες γραµµές πρέπει: Να αποµακρυνθούν οι Εβραίοι από την Ευρώπη την οποίαν αρκετά ταλαιπώρησαν.
η)-Σελ. 1075: (Σχολιασµός για τη λεζάντα φωτογραφίας από το Άουσβιτς: «Τα συρµατοπλέγµατα του Άουσβιτς είναι εκεί για να θυµίζουν σε ολόκληρο τον κόσµο τη ναζιστική θηριωδία της περιόδου 1939-1945): «Καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδο εις καλή κατάσταση διότι ουδείς γνωρίζει τι µπορεί να συµβεί στο µέλλον».
θ)-Σελ. 1196: «Έχουµε λοιπόν µεταφορά όχι θανάτωση. Μα είναι σωστό να µεταφέρονται οι άνθρωποι βιαίως; Αν οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι προορίζονται εκ Θεού να κυριαρχήσουν εις ολόκληρο τον κόσµο και τα Έθνη να είναι υπόδουλα εις αυτούς, τότε η µεταφορά των, κατά την γνώµη µου, δεν αρκεί».
ι)-Σελ. 266: «Και τώρα έφθασε η ώρα να δώσουµε στον Εβραίο το χαρακτηρισµό που του αξίζει ... Αυτός που βασανίζει τι είναι; Αυτός που πυροβολεί τι είναι; Αυτός που δολοφονεί γυναίκας ή αόπλους τι είναι; Αυτός που βιάζει τι είναι; ... Αυτός που θέλει να µας πίνει το αίµα τι είναι; ... Αυτός που τα κάνει όλα αυτά µαζί τι είναι; Είναι ο υπάνθρωπος Εβραίος!».
ια)-Σελ. 626: « ... Διότι εµείς είµεθα ΕΛΛΗΝΕΣ δηλαδή ανωτέρα Φυλή κι όχι άθλιοι σηµίται».
ιβ)-Σελ. 481: «Προσωπικώς εις επίδειξιν θαρραλέας διαµαρτυρίας δηλώνω, πάλι και πάλι, ότι είµαι αντισηµίτης, καταφρονώ τους Εβραίους, που θεωρώ υπανθρώπους».
ιγ)-Σελ.597: «Εβραίος (στο θρήσκευµα) και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικαί, δηλαδή η µία αποκλείει την άλλην».
ιδ)-Σελ. 583: «Το βιβλίο µου που τώρα διαβάζετε είναι µια απλή απόδειξη, ότι εµείς δεν υπολογίζοµε τους Εβραίους. Τους καταφρονούµε δια την ηθικήν των, δια την θρησκεία των, δια τις πράξεις των, που όλα µαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι».
ιστ)-Σελ. 1166: «Η Λευκή Φυλή δεν θέλει σηµίτας στην Ευρώπη, διότι έτσι την συµφέρει βιολογικώς».
ιζ)-Σελ. 1012:« Η Εβραϊκή πτωµατολογία στην περίπτωση τού Άουσβιτς απεδείχθη εξ αρχής ψευδεστάτη». «Τα τέκνα του «εκλεκτού λαού» δεν κατόρθωσαν ακόµη να αρπάξουν τα αγαθά των Εθνών, ούτε επέτυχαν να κυριαρχήσουν στον κόσµον. Στο µέλλον ουδείς γνωρίζει τι θα συµβεί. Ξέροµεν όµως τι συνέβη στο παρελθόν, όπου είδαµε τον «εκλεκτόν λαόν» να τρέµει προ της Μαύρης Στολής των Ές - Ές µε την αργυρά νεκροκεφαλή στο πηλήκιο. Είδαµε τον «εκλεκτό λαό» πειθήνιο, σιωπηλό, φοβισµένο να εργάζεται στην Γερµανική βιοµηχανία από την οποίαν ζητεί τώρα αποζηµιώσεις και τα οποίας ορθώς θα λάβη, όπως οι δούλοι, που δικαιούνται κάποιας αµοιβής δια την εργασία των, αλλά το χρήµα δεν ξεπλένει τον πενταετή εγκλωβισµό του «εκλεκτού λαού» στα Γερµανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, όπου πολλοί δυστυχείς απώλεσαν την ζωή των, περισσότεροι υπέφεραν και όλοι των ταπεινώθηκαν µέχρις πλήρους εξευτελισµού των, διότι οι Γερµανοί δεν σεβάσθηκαν τας περί «εκλεκτού λαού» διαβεβαιώσεις της Π. Διαθήκης και των Ταλµούδ».
β-Ο αναιρετικός έλεγχος.
Τα ανωτέρω αποσπάσµατα, που αποτελούν κάποια από τα επίµαχα κρινόµενα πραγµατικά περιστατικά του βιβλίου, στη βάση των οποίων στηρίχτηκε η κατηγορία εναντίον του Κωνσταντίνου Πλεύρη, είναι φανερό ότι πληρούν την ειδική ποινική υπόσταση των ανωτέρω εγκληµάτων κατά των φυλετικών, εθνοτικών και θρησκευτικών διακρίσεων του Ν. 927/1979. Και τούτο διότι η ο κατηγορούµενος εκφράζει δηµόσια την προσβλητική άποψη ότι η λευκή Ευρώπη κινδυνεύει από τους Εβραίους, τους οποίους εµφανίζει ως ραδιούργους, δολοφόνους και υπανθρώπους, ιδέες που δύνανται, πέραν πάσης αµφιβολίας, να πυροδοτήσουν εξάρσεις βίας, διακρίσεων, αντισηµηµιτισµού και, σε κάθε περίπτωση, µισαλλοδοξίας σε ευεπίφορους αναγνώστες. Η εµπάθεια και ο φανατισµός, που αποτυπώνονται στα ανωτέρω χωρία, καθιστούν άνευ ετέρου αυταπόδεικτο το γεγονός ότι τούτος εκ προθέσεως εξέφρασε δηµόσια απόψεις ικανές να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος και βία εις βάρος των Εβραίων και προσέβαλε πρόσωπα και οµάδα προσώπων λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής. Παρά τα ανωτέρω ωστόσο, το Δικαστήριο της ουσίας ουδόλως εξέθεσε στην ανωτέρω απόφασή του τους λόγους για τους οποίους δεν µπόρεσε να καταλήξει στο συµπέρασµα ότι πραγµατώθηκε από τον κατηγορούµενο η αντικειµενική και η υποκειµενική υπόσταση των εγκληµάτων που του αποδίδονται. Και τούτο διότι κάνοντας δεκτό στο σκεπτικό της απόφασης ότι ο συγγραφέας του ανωτέρω βιβλίου δεν είχε σκοπό να υβρίσει και να προσβάλλει το σύνολο του εβραϊκού κόσµου εκ µόνου του λόγου του θρησκεύµατος τους, αλλά µόνο αυτούς που τάχα πιστεύουν και εφαρµόζουν τον «εβραιοσιωνισµό», διέλαβε ελλιπή και εσφαλµένη αιτιολογία, δεδοµένου ότι δεν αναφέρει στοιχεία που το έπεισαν περί αυτού και δεν µπόρεσε να δικαιολογήσει το γεγονός ότι ο συγγραφέας του ανωτέρω βιβλίου στην πραγµατικότητα καταφανώς στη συντριπτική πλειοψηφία των σελίδων του βιβλίου του αναφέρεται στους εβραίους γενικά και µόνο ως άλλοθι χρησιµοποιεί ενίοτε και την έννοια του εβραιοσιωνιστή, αποσκοπώντας έντεχνα να ταυτίσει στη συνείδηση του αναγνώστη του µε τις δύο αυτές έννοιες (Εβραίου - εβραιοσιωνιστή).
Συναφώς γίνεται αντιφατικώς δεκτός στην υπό κρίση απόφαση ο ισχυρισµός του κατηγορουµένου ότι η έκδοση και κυκλοφορία του βιβλίου του αποτελεί άσκηση της συνταγµατικά προστατευόµενης ελευθερίας γνώµης και έκφρασης καθώς και ενάσκηση του «δικαιολογηµένου επιστηµονικού ενδιαφέροντος του» για τη συγγραφή του εν λόγω βιβλίου. Και τούτο διότι το ίδιο το δικαστήριο απορρίπτοντας τον αυτοτελή ισχυρισµό του περί αντισυνταγµατικότητας του Ν. 927/1979 δέχθηκε ότι η ελευθερία της έκφρασης και της γνώµης καθώς και το δικαιολογηµένο επιστηµονικό ενδιαφέρον βρίσκουν το όριο τους και παρέχονται υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως των νόµων του κράτους, όπως είναι ο νόµος 927/1979 «περί κολασµού πράξεων ή ενεργειών αποσκοπουσών σε φυλετικές διακρίσεις», που εναρµονίζεται µε τη διάταξη του άρθρου 2 του Συντάγµατος, που αναγορεύει το σεβασµό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου ως πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας.
Συντρέχει, συνεπώς, εν προκειµένω, ενόψει των ενδεικτικώς προεκτεθέντων, περίπτωση των λόγων αναίρεσης α) της ελλείψεως της ειδικής αιτιολογίας που απαιτεί το Σύνταγµα και β) της ευθείας εσφαλµένης εφαρµογής των διατάξεων του Ν.927/1979 περί κολασµού των πράξεων που αποσκοπούν σε φυλετικές και άλλες διακρίσεις, δοθέντος ότι, ενόψει των επισηµανθεισών παραλείψεων και ασαφειών της προσβαλλοµένης αποφάσεως στο σκεπτικό της δεν µπορεί το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου να διαγνώσει, αν έγινε ορθή εφαρµογή του ανωτέρω Νόµου.
4-Κατ' ακολουθία, εν όψει του ότι οι απορρέοντες από τις διατάξεις του άρθρου 510 παρ.1 περ.δ και ε ΚΠΔ λόγοι της έλλειψης της ειδικής αιτιολογίας, που επιβάλλει το Σύνταγµα, και της εσφαλµένης ερµηνείας και εφαρµογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης, είναι βάσιµοι, πρέπει 1) να γίνει δεκτή η αίτηση αναιρέσεως, και 2) να αναιρεθεί η πλησσόµενη απόφαση.
Σε πίστωση αυτών συντάχθηκε η παρούσα έκθεση, η οποία, αφού αναγνώσθηκε και βεβαιώθηκε, υπογράφεται, ως έπεται.
Ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ο Γραμματέας
[υπογραφή] [υπογραφή]
Φώτιος Μακρής Γεώργιος Σωφρονιάδης
Ε.Θ.
24/1/10
Πάει στο επόμενο στάδιο ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα ;
24.1.10
Ζαν Κοέν.
Θυμάμαι ένα φίλο μου που πάντα έλεγε (δεν ξέρω αν θα το λέει και σήμερα) «οι Έλληνες είμαστε εραστές όχι τραμπούκοι» και είχε δίκιο τουλάχιστον μέχρι περίπου 10 χρόνια. Παρόλο που η Ελλάδα παραμένει μία χώρα με πολύ χαμηλή εγκληματικότητα, δεν είναι αυτό που ήταν 15-20 χρόνια πριν.
Αυτός ήταν και ο λόγος που μέχρι πρόσφατα ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα, που ανέκαθεν υπήρχε, δεν ήταν βίαιος. Μέχρι πέρσι περίπου ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα εκφραζόταν κυρίως με γραφίτη στους τοίχους και αντισημιτικά άρθρα, ως επί το πλείστον σε περιθωριακά φασιστικά και ακροδεξιά έντυπα και blogs. Eξαίρεση από τα ευρείας κυκλοφορίας έντυπα η «Αυριανή». Σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρχαν προσωπικές προσβλητικές εκφράσεις εναντίον Εβραίων, ( υπογράφων έχει υποστεί αρκετούς τέτοιους προσβλητικούς λεκτικούς χαρακτηρισμούς) αλλά μέχρι εκεί.
Η τελευταία φορά που υπήρξε βίαιη αντισημιτική ενέργεια στην Ελλάδα ήταν στους δύσκολους του Ανδρέα Παπανδρέου το 1982 όταν μία αυτοσχέδια βόμβα τοποθετήθηκε στην είσοδο Εβραϊκής επιχείρησης. Η βόμβα εξουδετερώθηκε από την αστυνομία.
Επί πλέον οποιαδήποτε αντισημιτική εκδήλωση, ακόμα και επί Ανδρέα Παπανδρέου, καταδικαζόταν αμέσως από τις αρχές και τα θεσμικά όργανα του κράτους.
Όλα αυτά μέχρι περίπου τα μέσα του 2008. Συμβολικά θα έλεγα μέχρι την έναρξη της δίκης του Κ. Πλεύρη, όχι πως η δίκη έπαιξε ρόλο, ή τουλάχιστον όχι μεγάλο, απλώς διάλεξα αυτήν την χρονική στιγμή συμβολικά.
Ο Πλεύρης είχε μηνυθεί από το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι και την Αντί-Ναζιστική πρωτοβουλία για το βιβλίο του «Εβραίοι: όλη η αλήθεια». Η κατηγορία ήταν πρόσκληση σε βία εναντίον των Εβραίων. Το εκ 1.400 σελίδων βιβλίο κάνει τον Χίτλερ να φαντάζει σαν πρόσκοπος και είμαι σίγουρος πως ο Γκέμπελς θα έσκαγε από το κακό του που δεν το έγραψε ο ίδιος.
Ενάμιση χρόνο και τρεις δίκες μετά ο Πλεύρης αθωώθηκε παμψηφεί στο πενταμελές εφετείο. Μάλιστα στην πρώτη δίκη ο Εισαγγελέας της έδρας χαρακτήρισε το λιβελογράφημα «επιστημονική έρευνα» ενώ η πρόεδρος του ιδίου δικαστηρίου είπε σε μάρτυρα κατηγορίας: «Και δεν φτιάχνουμε καινούργιο Άουσβιτς»!!! Παρένθεση. Ελπίζω μετά από αυτά να μην εκπλήσσεστε που οι μάρτυρες κατηγορίας της δίκης βρίσκονται σήμερα κατηγορούμενοι από τον Πλεύρη!!. Κλείνει η παρένθεση.
Φυσικά, και περιττό να πούμε ότι κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση του δικαστηρίου. Ή σχεδόν κανείς. Γράφτηκαν δύο άρθρα.
Και ερχόμαστε στο σωτήριο έτος 2009, όπου υπήρχαν βίαια αντισημιτικά επεισόδια σε 9 πόλεις της Ελλάδα, από γραφίτη μέχρι βεβηλώσεις νεκροταφείων και μνημείων ολοκαυτώματος χωρίς καμία μα καμία επίσημη καταδίκη από πλευράς κυβέρνησης, κομμάτων, κλήρου ή ΜΜΕ. Μάλιστα σε τρεις από τις πόλεις που έγιναν οι βιαιότητες ήταν, σύμφωνα με τον Ναζιστικό όρο, Judenrein (ελεύθερη από εβραίους) δηλαδή δεν ζουν καν Εβραίοι εκεί.
Το νεκροταφείο των Ιωαννίνων βεβηλώθηκε μέσα στο 2009 4 φορές με την χειρότερη περίπτωση στις 3 Ιουνίου. Μνήματα καταστράφηκαν, το μνημείο του ολοκαυτώματος βεβηλώθηκε, συλήθηκαν τάφοι και ξεθάφτηκαν πτώματα, μεταξύ των οποίων και της μητέρας του προέδρου τη μικρής (50 άτομα) Εβραϊκής Κοινότητας Ιωαννίνων και καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, Μωυσή Ελιασάφ.
Όχι μόνο δεν έγινε τίποτα για να βρεθούν οι ένοχοι αλλά ακόμα και όταν βρέθηκε από αστυνομικούς μέσα στο νεκροταφείο με τα από βανδαλισμό ανώτερος αστυνομικός δεν έγινε τίποτα απολύτως, παρόλο που η εβραϊκή κοινότητας ζήτησε επανειλημμένα να ανακριθεί ο αστυνομικός.
Περιττό να πω πως κανένας επισήμως, νομάρχης, δήμαρχος, μητροπολίτης, στα Ιωάννινα δεν καταδίκασε τα γεγονότα για να μην πω για την επίσημη Ελληνική πολιτεία ή τα ΜΜΕ που τήρησαν σιγή ιχθύος.
Με την δικαιολογία της κριτικής στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια του πολέμου της Γάζας τον Ιανουάριο του 2009 ο αντισημιτισμός έφθασε τα όρια της τρέλας. Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, κόμμα με 15 έδρες στη Βουλή των Ελλήνων, Γιώργος Καρατζαφέρης, έγραψε στη εβδομαδιαία εφημερίδα του, άρθρο με τον τίτλο «Είναι Εβρ(αί)ως Γνωστό» όπου μεταξύ άλλων αποκαλούσε εμάς τους Εβραίους θεοκτόνους «Λίγο δύσκολο με μια φυλή που ΣΤΑΥΡΩΣΕ τον Θεό την μοναδική φορά που κατέβηκε στη γη» και ότι οι Εβραίοι μυρίζουμε αίμα «ΔΥΣΤΥΧΩΣ είναι ποια ΕΥΡΕΩΣ γνωστό σε όλο τον ΚΟΣΜΟ ότι ο ΕΒΡΑΙΟΣ μυρίζει ΑΙΜΑ.»
Όταν το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) ζήτησε από τον πρόεδρο της Βουλής και τα κόμματα να καταδικάσουν το άρθρο όλοι σφύριξαν αδιάφορα, τα δε ΜΜΕ με εξαίρεση των έγκριτο δημοσιογράφο Πάσχο Μανδραβέλη στην Καθημερινή κανένα άλλο μέσο δεν αντέδρασε στο κατάπτυστο άρθρο.
Παράλληλα, η «προοδευτική αριστερά» που ξεπέρασε τα όρια της υπερβολής στην προσπάθεια της να καταδικάσει το Ισραήλ κατά την διάρκεια του πολέμου της Γάζας, όχι μόνο δεν αντέδρασε στις αντισημιτικές βιαιότητες αλλά δεν πήγε ούτε καν στις εκδηλώσεις για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος που γίνετε σε όλη την Ευρώπη στα τέλη Ιανουαρίου. Και μετά, αυτή η γελοία «προοδευτική παράταξη» θέλει να μας πείσει ότι δεν είναι αντισημιτική αλλά αντί ισραηλινή ή αντισιωνιστική αν προτιμάτε.
Τα ΜΜΕ βέβαια δεν πήγαν πίσω. Όταν υπό την δικαιολογία του πολέμου γινόταν το έλα να δεις από αντισημιτικές δηλώσεις και βασικά εκδηλώσεις κα δη βίαιες, τα ΜΜΕ το έπαιζαν κινέζοι που λέει και ο λαός μας. Ο πολύς Τζίμης Πανούσης (μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να θεωρηθεί καλλιτέχνης και προοδευτικός) είπε στην ραδιοφωνική του εκπομπή στο City 99,5 (ιδιοκτησίας Γιάννας Αγγελοπούλου) ότι δεν υπάρχει καλός Εβραίος, ότι είμαστε γουρούνια και ότι οι μέρες μας είναι μετρημένες. Και αυτά είναι από τα λιγότερα κακά που είπε.
Η «Αυριανή», που μας κατηγόρησε ότι οι Αμερικανό-Εβραίοι κλέβουνε τα λεφτά του κόσμου προκαλώντας οικονομική κρίση, έγραψε ότι συνωμοτούμε για να ξεκινήσουμε το 3ο παγκόσμιο πόλεμο.
Το κακό είναι πως η επίσημη εκκλησία όχι μόνο δεν καταδίκασε τα βίαια φαινόμενα κατά την διάρκεια του 2009 (ένας μητροπολίτης μάλιστα είπε «δεν κάνω πολιτικές δηλώσεις» μετά από καταστροφή εβραϊκού χώρου) αλλά έριχνε και λάδι στη φωτιά δια στόματος Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και Θεσσαλονίκης ¨Άνθιμος.
Σεραφείμ: Οι Εβραίοι, μαζί με τους σατανιστές (γνωστοί και ως εωσφοροσιωνιστές), προσπαθούν να ομογενοποιήσουν την ανθρωπότητα και να επιβάλουν την πανθρησκεία του σκότους – τελευταίο τους κόλπο: η αποτέφρωση των νεκρών» και Το «σιωνιστικό τέρας με τα γαμψά νύχια» (!) προκαλεί την γενοκτονία των Παλαιστινίων,….. ενώ η ελληνική εβραϊκή κοινότητα στα πλαίσια του παγκόσμιου Ιουδαϊσμού έχει σκοπό την δημιουργία της Νέας Εποχής .»
Άνθιμος: «Οι εβραίοι τιμωρούνται διότι σκότωσαν τον Χριστό»
Το τελευταίο βίαιο επεισόδιο, 5 Ιανουαρίου φέτος, ήταν οι δύο φορές πυρπόληση της συναγωγής των Χανίων. Χάρη σε 2 αλβανούς και έναν παλαιστίνιο την πρώτη φορά η ζημιά ήταν μικρή. Περίπου 15 μέρες μετά της ξανάβαλαν φωτιά και αυτή τη φορά οι ζημιές ήταν εκτεταμένες και αναντικατάστατες διότι κάηκαν 300 cd και κασέτες με παραδοσιακή εβραϊκή μουσική.
Βέβαια την πρώτη φορά κανείς δεν καταδίκασε τον εμπρησμό. Την δεύτερη φορά ακούστηκαν κάποιες πολύ μετριοπαθείς καταδίκες από πλευράς πολιτείας, όχι κομμάτων, και αφού πρώτα η Ελλάδα έγινε βούκινο στο εξωτερικό. Ελληνό - Αμερικανικές οργανώσεις μεταξύ των οποίων η AHEPA, American Hellenic Care και η Παγκρήτια Ένωση Αμερικής, στείλανε γράμματα διαμαρτυρίας στο πρωθυπουργό και τα ΜΜΕ.
Εκ των υστέρων, και πολύ μαλακά, ο υπουργός δικαιοσύνης και η υπουργός παιδείας καταδίκασαν τον εμπρησμό. (η υπουργός παιδείας δεν καταδέχτηκε καν να υπογράψει την καταδίκη που εξέδωσε) ενώ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ψέλλισε κάτι κατόπιν ερωτήσεως για τους μετανάστες.
Ας είναι καλά ο Οικουμενικός Πατριάρχης που εξέδωσε, έστω και αργοπορημένα καταδίκη σε επιστολή που έστειλε στον Πρόεδρο του ΚΙΣ Μωυσή Κωσταντίνη.
Η αστυνομία ανακοίνωσε προχθές ότι συνέλαβε 2 Βρετανούς (!) ένα Έλληνα και αναζητεί 2 Αμερικανούς (!) ενώ δεν ξέρει ακόμα αν πρόκειται για ακροδεξιούς.
Σύμφωνα με το πολύ σοβαρό και έγκριτο blog του “ABRAVANEL” http://abravanel.wordpress.com/ που ασχολείται με τα Ελληνό-Εβραϊκά: «Πολύ χειρότερα γεγονότα συνέβησαν αλλού στην Ευρώπη όπως στην Ολλανδία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία – η Ελλάδα δεν υπήρξε μοναδική περίπτωση. Πουθενά όμως δεν υπήρξε μια τέτοια εκκωφαντική απουσία αντιδράσεων από την κοινωνία και από τον πολιτικό κόσμο.»
Αν νομίζεται ότι οι επίσημες καταδίκες δεν κάνουν και πολλά πλανάστε πλάνην οικτράν. Όπως έγραψε και η κυρία Άννα Φραγκουδάκη στα ΝΕΑ εχθές 23.1.09, «είμαστε ηθικοί αυτουργοί» διότι δεν μιλάμε όταν έχουμε αντισημιτικά φαινόμενα http://www.tanea.gr/default.asp?pid=96&ct=19&artid=4556845&nid=0. ή όπως είπε και ο Edmund Burke «Ότι χρειάζεται για το κακό να θριαμβεύσει είναι να μην κάνουν τίποτα οι ενάρετοι άνθρωποι».
Πολύ φοβάμαι πως αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, της πλήρους αδιαφορίας πολιτείας, κομμάτων, εκκλησίας, ΜΜΕ και διανόησης, θα αρχίσουν σε λίγο επιθέσεις εναντίον Εβραίων, και τότε άντε να τα μαζέψεις.
Όσο δε θα χειροτερεύει η οικονομική κατάσταση γενικότερα τόσο ποιο εύκολος στόχος θα γινόμαστε εμείς οι Εβραίοι.
Υ.Γ. Για τα αναλυτικά αντισημιτικά επεισόδια του 2009 επισκεφτείτε την παρακάτω σελίδα.
http://abravanel.wordpress.com/2009/09/27/antisemitic_violence_jan09/
Ζαν Κοέν.
Θυμάμαι ένα φίλο μου που πάντα έλεγε (δεν ξέρω αν θα το λέει και σήμερα) «οι Έλληνες είμαστε εραστές όχι τραμπούκοι» και είχε δίκιο τουλάχιστον μέχρι περίπου 10 χρόνια. Παρόλο που η Ελλάδα παραμένει μία χώρα με πολύ χαμηλή εγκληματικότητα, δεν είναι αυτό που ήταν 15-20 χρόνια πριν.
Αυτός ήταν και ο λόγος που μέχρι πρόσφατα ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα, που ανέκαθεν υπήρχε, δεν ήταν βίαιος. Μέχρι πέρσι περίπου ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα εκφραζόταν κυρίως με γραφίτη στους τοίχους και αντισημιτικά άρθρα, ως επί το πλείστον σε περιθωριακά φασιστικά και ακροδεξιά έντυπα και blogs. Eξαίρεση από τα ευρείας κυκλοφορίας έντυπα η «Αυριανή». Σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρχαν προσωπικές προσβλητικές εκφράσεις εναντίον Εβραίων, ( υπογράφων έχει υποστεί αρκετούς τέτοιους προσβλητικούς λεκτικούς χαρακτηρισμούς) αλλά μέχρι εκεί.
Η τελευταία φορά που υπήρξε βίαιη αντισημιτική ενέργεια στην Ελλάδα ήταν στους δύσκολους του Ανδρέα Παπανδρέου το 1982 όταν μία αυτοσχέδια βόμβα τοποθετήθηκε στην είσοδο Εβραϊκής επιχείρησης. Η βόμβα εξουδετερώθηκε από την αστυνομία.
Επί πλέον οποιαδήποτε αντισημιτική εκδήλωση, ακόμα και επί Ανδρέα Παπανδρέου, καταδικαζόταν αμέσως από τις αρχές και τα θεσμικά όργανα του κράτους.
Όλα αυτά μέχρι περίπου τα μέσα του 2008. Συμβολικά θα έλεγα μέχρι την έναρξη της δίκης του Κ. Πλεύρη, όχι πως η δίκη έπαιξε ρόλο, ή τουλάχιστον όχι μεγάλο, απλώς διάλεξα αυτήν την χρονική στιγμή συμβολικά.
Ο Πλεύρης είχε μηνυθεί από το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι και την Αντί-Ναζιστική πρωτοβουλία για το βιβλίο του «Εβραίοι: όλη η αλήθεια». Η κατηγορία ήταν πρόσκληση σε βία εναντίον των Εβραίων. Το εκ 1.400 σελίδων βιβλίο κάνει τον Χίτλερ να φαντάζει σαν πρόσκοπος και είμαι σίγουρος πως ο Γκέμπελς θα έσκαγε από το κακό του που δεν το έγραψε ο ίδιος.
Ενάμιση χρόνο και τρεις δίκες μετά ο Πλεύρης αθωώθηκε παμψηφεί στο πενταμελές εφετείο. Μάλιστα στην πρώτη δίκη ο Εισαγγελέας της έδρας χαρακτήρισε το λιβελογράφημα «επιστημονική έρευνα» ενώ η πρόεδρος του ιδίου δικαστηρίου είπε σε μάρτυρα κατηγορίας: «Και δεν φτιάχνουμε καινούργιο Άουσβιτς»!!! Παρένθεση. Ελπίζω μετά από αυτά να μην εκπλήσσεστε που οι μάρτυρες κατηγορίας της δίκης βρίσκονται σήμερα κατηγορούμενοι από τον Πλεύρη!!. Κλείνει η παρένθεση.
Φυσικά, και περιττό να πούμε ότι κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση του δικαστηρίου. Ή σχεδόν κανείς. Γράφτηκαν δύο άρθρα.
Και ερχόμαστε στο σωτήριο έτος 2009, όπου υπήρχαν βίαια αντισημιτικά επεισόδια σε 9 πόλεις της Ελλάδα, από γραφίτη μέχρι βεβηλώσεις νεκροταφείων και μνημείων ολοκαυτώματος χωρίς καμία μα καμία επίσημη καταδίκη από πλευράς κυβέρνησης, κομμάτων, κλήρου ή ΜΜΕ. Μάλιστα σε τρεις από τις πόλεις που έγιναν οι βιαιότητες ήταν, σύμφωνα με τον Ναζιστικό όρο, Judenrein (ελεύθερη από εβραίους) δηλαδή δεν ζουν καν Εβραίοι εκεί.
Το νεκροταφείο των Ιωαννίνων βεβηλώθηκε μέσα στο 2009 4 φορές με την χειρότερη περίπτωση στις 3 Ιουνίου. Μνήματα καταστράφηκαν, το μνημείο του ολοκαυτώματος βεβηλώθηκε, συλήθηκαν τάφοι και ξεθάφτηκαν πτώματα, μεταξύ των οποίων και της μητέρας του προέδρου τη μικρής (50 άτομα) Εβραϊκής Κοινότητας Ιωαννίνων και καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, Μωυσή Ελιασάφ.
Όχι μόνο δεν έγινε τίποτα για να βρεθούν οι ένοχοι αλλά ακόμα και όταν βρέθηκε από αστυνομικούς μέσα στο νεκροταφείο με τα από βανδαλισμό ανώτερος αστυνομικός δεν έγινε τίποτα απολύτως, παρόλο που η εβραϊκή κοινότητας ζήτησε επανειλημμένα να ανακριθεί ο αστυνομικός.
Περιττό να πω πως κανένας επισήμως, νομάρχης, δήμαρχος, μητροπολίτης, στα Ιωάννινα δεν καταδίκασε τα γεγονότα για να μην πω για την επίσημη Ελληνική πολιτεία ή τα ΜΜΕ που τήρησαν σιγή ιχθύος.
Με την δικαιολογία της κριτικής στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια του πολέμου της Γάζας τον Ιανουάριο του 2009 ο αντισημιτισμός έφθασε τα όρια της τρέλας. Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, κόμμα με 15 έδρες στη Βουλή των Ελλήνων, Γιώργος Καρατζαφέρης, έγραψε στη εβδομαδιαία εφημερίδα του, άρθρο με τον τίτλο «Είναι Εβρ(αί)ως Γνωστό» όπου μεταξύ άλλων αποκαλούσε εμάς τους Εβραίους θεοκτόνους «Λίγο δύσκολο με μια φυλή που ΣΤΑΥΡΩΣΕ τον Θεό την μοναδική φορά που κατέβηκε στη γη» και ότι οι Εβραίοι μυρίζουμε αίμα «ΔΥΣΤΥΧΩΣ είναι ποια ΕΥΡΕΩΣ γνωστό σε όλο τον ΚΟΣΜΟ ότι ο ΕΒΡΑΙΟΣ μυρίζει ΑΙΜΑ.»
Όταν το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) ζήτησε από τον πρόεδρο της Βουλής και τα κόμματα να καταδικάσουν το άρθρο όλοι σφύριξαν αδιάφορα, τα δε ΜΜΕ με εξαίρεση των έγκριτο δημοσιογράφο Πάσχο Μανδραβέλη στην Καθημερινή κανένα άλλο μέσο δεν αντέδρασε στο κατάπτυστο άρθρο.
Παράλληλα, η «προοδευτική αριστερά» που ξεπέρασε τα όρια της υπερβολής στην προσπάθεια της να καταδικάσει το Ισραήλ κατά την διάρκεια του πολέμου της Γάζας, όχι μόνο δεν αντέδρασε στις αντισημιτικές βιαιότητες αλλά δεν πήγε ούτε καν στις εκδηλώσεις για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος που γίνετε σε όλη την Ευρώπη στα τέλη Ιανουαρίου. Και μετά, αυτή η γελοία «προοδευτική παράταξη» θέλει να μας πείσει ότι δεν είναι αντισημιτική αλλά αντί ισραηλινή ή αντισιωνιστική αν προτιμάτε.
Τα ΜΜΕ βέβαια δεν πήγαν πίσω. Όταν υπό την δικαιολογία του πολέμου γινόταν το έλα να δεις από αντισημιτικές δηλώσεις και βασικά εκδηλώσεις κα δη βίαιες, τα ΜΜΕ το έπαιζαν κινέζοι που λέει και ο λαός μας. Ο πολύς Τζίμης Πανούσης (μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να θεωρηθεί καλλιτέχνης και προοδευτικός) είπε στην ραδιοφωνική του εκπομπή στο City 99,5 (ιδιοκτησίας Γιάννας Αγγελοπούλου) ότι δεν υπάρχει καλός Εβραίος, ότι είμαστε γουρούνια και ότι οι μέρες μας είναι μετρημένες. Και αυτά είναι από τα λιγότερα κακά που είπε.
Η «Αυριανή», που μας κατηγόρησε ότι οι Αμερικανό-Εβραίοι κλέβουνε τα λεφτά του κόσμου προκαλώντας οικονομική κρίση, έγραψε ότι συνωμοτούμε για να ξεκινήσουμε το 3ο παγκόσμιο πόλεμο.
Το κακό είναι πως η επίσημη εκκλησία όχι μόνο δεν καταδίκασε τα βίαια φαινόμενα κατά την διάρκεια του 2009 (ένας μητροπολίτης μάλιστα είπε «δεν κάνω πολιτικές δηλώσεις» μετά από καταστροφή εβραϊκού χώρου) αλλά έριχνε και λάδι στη φωτιά δια στόματος Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και Θεσσαλονίκης ¨Άνθιμος.
Σεραφείμ: Οι Εβραίοι, μαζί με τους σατανιστές (γνωστοί και ως εωσφοροσιωνιστές), προσπαθούν να ομογενοποιήσουν την ανθρωπότητα και να επιβάλουν την πανθρησκεία του σκότους – τελευταίο τους κόλπο: η αποτέφρωση των νεκρών» και Το «σιωνιστικό τέρας με τα γαμψά νύχια» (!) προκαλεί την γενοκτονία των Παλαιστινίων,….. ενώ η ελληνική εβραϊκή κοινότητα στα πλαίσια του παγκόσμιου Ιουδαϊσμού έχει σκοπό την δημιουργία της Νέας Εποχής .»
Άνθιμος: «Οι εβραίοι τιμωρούνται διότι σκότωσαν τον Χριστό»
Το τελευταίο βίαιο επεισόδιο, 5 Ιανουαρίου φέτος, ήταν οι δύο φορές πυρπόληση της συναγωγής των Χανίων. Χάρη σε 2 αλβανούς και έναν παλαιστίνιο την πρώτη φορά η ζημιά ήταν μικρή. Περίπου 15 μέρες μετά της ξανάβαλαν φωτιά και αυτή τη φορά οι ζημιές ήταν εκτεταμένες και αναντικατάστατες διότι κάηκαν 300 cd και κασέτες με παραδοσιακή εβραϊκή μουσική.
Βέβαια την πρώτη φορά κανείς δεν καταδίκασε τον εμπρησμό. Την δεύτερη φορά ακούστηκαν κάποιες πολύ μετριοπαθείς καταδίκες από πλευράς πολιτείας, όχι κομμάτων, και αφού πρώτα η Ελλάδα έγινε βούκινο στο εξωτερικό. Ελληνό - Αμερικανικές οργανώσεις μεταξύ των οποίων η AHEPA, American Hellenic Care και η Παγκρήτια Ένωση Αμερικής, στείλανε γράμματα διαμαρτυρίας στο πρωθυπουργό και τα ΜΜΕ.
Εκ των υστέρων, και πολύ μαλακά, ο υπουργός δικαιοσύνης και η υπουργός παιδείας καταδίκασαν τον εμπρησμό. (η υπουργός παιδείας δεν καταδέχτηκε καν να υπογράψει την καταδίκη που εξέδωσε) ενώ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ψέλλισε κάτι κατόπιν ερωτήσεως για τους μετανάστες.
Ας είναι καλά ο Οικουμενικός Πατριάρχης που εξέδωσε, έστω και αργοπορημένα καταδίκη σε επιστολή που έστειλε στον Πρόεδρο του ΚΙΣ Μωυσή Κωσταντίνη.
Η αστυνομία ανακοίνωσε προχθές ότι συνέλαβε 2 Βρετανούς (!) ένα Έλληνα και αναζητεί 2 Αμερικανούς (!) ενώ δεν ξέρει ακόμα αν πρόκειται για ακροδεξιούς.
Σύμφωνα με το πολύ σοβαρό και έγκριτο blog του “ABRAVANEL” http://abravanel.wordpress.com/ που ασχολείται με τα Ελληνό-Εβραϊκά: «Πολύ χειρότερα γεγονότα συνέβησαν αλλού στην Ευρώπη όπως στην Ολλανδία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία – η Ελλάδα δεν υπήρξε μοναδική περίπτωση. Πουθενά όμως δεν υπήρξε μια τέτοια εκκωφαντική απουσία αντιδράσεων από την κοινωνία και από τον πολιτικό κόσμο.»
Αν νομίζεται ότι οι επίσημες καταδίκες δεν κάνουν και πολλά πλανάστε πλάνην οικτράν. Όπως έγραψε και η κυρία Άννα Φραγκουδάκη στα ΝΕΑ εχθές 23.1.09, «είμαστε ηθικοί αυτουργοί» διότι δεν μιλάμε όταν έχουμε αντισημιτικά φαινόμενα http://www.tanea.gr/default.asp?pid=96&ct=19&artid=4556845&nid=0. ή όπως είπε και ο Edmund Burke «Ότι χρειάζεται για το κακό να θριαμβεύσει είναι να μην κάνουν τίποτα οι ενάρετοι άνθρωποι».
Πολύ φοβάμαι πως αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, της πλήρους αδιαφορίας πολιτείας, κομμάτων, εκκλησίας, ΜΜΕ και διανόησης, θα αρχίσουν σε λίγο επιθέσεις εναντίον Εβραίων, και τότε άντε να τα μαζέψεις.
Όσο δε θα χειροτερεύει η οικονομική κατάσταση γενικότερα τόσο ποιο εύκολος στόχος θα γινόμαστε εμείς οι Εβραίοι.
Υ.Γ. Για τα αναλυτικά αντισημιτικά επεισόδια του 2009 επισκεφτείτε την παρακάτω σελίδα.
http://abravanel.wordpress.com/2009/09/27/antisemitic_violence_jan09/
Τι σημαίνει η πυρπόληση της Συναγωγής των Χανίων
Έλληνες, επίλεκτα μέλη των εβραϊκών κοινοτήτων, ανησυχούν για την αφύπνιση
του φαντάσματος του αντισημιτισμού
ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ | Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010
ΑΝΗΣΥΧΙΑ επικρατεί στην ελληνοεβραϊκή κοινότητα μετά την πυρπόληση της ιστορικής Συναγωγής των Χανίων. Η Ελλάδα αποτελεί τη δεύτερη χώρα της Δυτικής Ευρώπης μετά τη Γαλλία όπου ένας οίκος θρησκευτικής λατρείας παραδίδεται στην πυρά. Χαρακτηριστικό της ανησυχίας που κυριαρχεί είναι τα όσα αναφέρει σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου ο πρόεδρος της ιστορικής Ισραηλιτικής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης, της mandre d΄ Ιsrael κ. Δαυΐδ Σαλτιέλ, ο οποίος καλεί την πολιτεία να τεθεί επικεφαλής του αγώνα κατά του αντισημιτισμού στην Ελλάδα. Όπως μάλιστα επισημαίνει μιλώντας στο «Βήμα» ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου κ. Μωυσής Κωνσταντίνης «στις έξι δεκαετίες της ζωής μου ακόμη και όταν υπηρέτησα στο τότε βασιλικό πολεμικό ναυτικό δεν βίωσα ποτέ αντισημιτικά φαινόμενα από τους χριστιανούς συμπατριώτες μου. Τώρα όμως ανησυχώ ». Ανήσυχος δηλώνει και ο κ. Χάιντς Κούνιο από τη Θεσσαλονίκη ο οποίος έχοντας στο χέρι χαραγμένο τον αριθμό 109565 βίωσε, όπως και χιλιάδες άλλοι ομόθρησκοί του, τη φρίκη στο Άουσβιτς. « Πρέπει να αντιδράσουμε» τονίζει και προσθέτει: «Φοβάμαι μήπως το θηρίο του φασισμού ξυπνάει και πάλι ». Όσον αφορά τους δράστες λέει ότι δεν μπορεί να διανοηθεί πως πίσω από τα χτυπήματα βρίσκονται έλληνες χριστιανοί. Οι έλληνες χριστιανοί, συνεχίζει, «διαθέτουν μεγάλο σεβασμό στη θρησκεία. Είναι θεοσεβούμενοι και ξέρουν να σέβονται τη θρησκεία του άλλου. Αν είναι χριστιανοί Έλληνες τότε πρόκειται για άτομα που έχουν παραστρατήσει από τη διδασκαλία του Θεού και είναι φανατικοί».
O αριθμός των μελών της εβραϊκής κοινότητας στην Κρήτη δεν ξεπερνά τα δάχτυλα του ενός χεριού καθώς σχεδόν η συντριπτική πλειονότητά της εξολοθρεύτηκε όταν βυθίστηκε στο Αιγαίο το πλοίο Ταναΐς που τους μετέφερε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όσο για την ιστορικής σημασίας Συναγωγή των Χανίων αποτελεί μία από τις παλαιότερες που διασώζονται στον ελλαδικό χώρο αλλά λειτουργεί ελάχιστες φορές τον χρόνο καθώς δεν έχει ραβίνο. Κι όμως την τελευταία εβδομάδα αυτή η κοινότητα και η Συναγωγή απασχόλησαν τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς δύο φορές σε μία βδομάδα δέχθηκαν χτυπήματα αντισημιτών, μερικές μάλιστα ημέρες πριν από τις τελετές μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι, όταν έγινε η πρώτη προσπάθεια πυρπόλησης, η Συναγωγή σώθηκε εξαιτίας της σωτήριας παρέμβασης ενός Παλαιστινίου και ενός Αλβανού.
Τo State Department, η ευρωπαϊκή προεδρία, η κυβέρνηση του Ισραήλ, δεκάδες ομογενειακές οργανώσεις, με πρώτους τους ΑΧΕΠΑΝΣ και τον άλλοτε πρόεδρο του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Αντριου Αθενς, καθηγητές Πανεπιστημίου, εξέφρασαν την αντίθεση και τον αποτροπιασμό τους στα γεγονότα των Χανίων. Οι ηγέτες πολλών εβραϊκών οργανώσεων του εξωτερικού τόνισαν με ανακοινώσεις τους την ανάγκη άμεσης σύλληψης των δραστών καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποδίδουν το φαινόμενο σε ακραίες οργανώσεις. Οι αστυνομικές αρχές του νησιού τα τελευταία εικοσιτετράωρα δέχθηκαν έντονες πιέσεις για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών ενώ πολλοί τούς πιστώνουν αδράνεια καθώς δεν έλαβαν ειδικά μέτρα όταν σημειώθηκαν τα πρώτα γεγονότα.
Ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου κ. Κωνσταντίνης εκτιμά ότι πίσω από την πυρπόληση της Συναγωγής βρίσκονται ακραίες οργανώσεις. Και ο γνωστός, εβραίος το θρήσκευμα, δημοσιογράφος κ. Ζακ Κοέν δηλώνει στο «Βήμα» ότι «θα πέσω από τα σύννεφα αν οι δράστες είναι μετανάστες». Όπως προσθέτει χαρακτηριστικά «δεν διαθέτω κάποια στοιχεία, όμως η διαίσθησή μου δεν μου δείχνει ότι είναι μετανάστες πίσω από το χτύπημα».
Γέννημα-θρέμμα των Χανίων, ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος δηλώνει έκπληκτος από το ενδεχόμενο ότι μπορεί να υπάρχει συμμετοχή ελλήνων χριστιανών στα γεγονότα. «Δεν μπορώ να το πιστέψω. Όλοι, χριστιανοί και εβραίοι, ζήσαμε τη λαίλαπα του ναζισμού. Ιδιαίτερα στη γενέτειρά μου την Κρήτη που εκατοντάδες άνθρωποι διώχθηκαν και εκτελέστηκαν- ανάμεσά τους και οι εβραίοι συμπατριώτες μας ».
Σύμφωνα με τους ηγέτες των ελληνικών εβραϊκών κοινοτήτων τα τελευταία δύο χρόνια στον ελλαδικό χώρο έχουν εκδηλωθεί πολλές αντισημιτικές πράξεις. Στα Χανιά και στα Ιωάννινα, όπου επανειλημμένα έχουν ξεθαφτεί σοροί νεκρών από το εβραϊκό νεκροταφείο, τούς κάνει να δηλώνουν ότι στη χώρα μας υπάρχει αντισημιτισμός που εκπορεύεται από ακροδεξιές οργανώσεις. Μάλιστα ο ίδιος ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης δηλώνει διά της επιστολής του στον Πρωθυπουργό ότι οι πράξεις αυτές δείχνουν αντισημιτισμό ο οποίος, όπως επισημαίνει, « δεν έχει θέση στη σύγχρονη δημοκρατική Ελλάδα και πρέπει να καταπολεμηθεί και να εξαλειφθεί διά παντός και η ελληνική πολιτεία οφείλει να τεθεί επικεφαλής του αγώνα αυτού».
Σχεδόν όλοι οι έλληνες εβραίοι ζητούν να σταματήσει το φαινόμενο εν τη γενέσει του. «Πρέπει να αντιδράσουμε, αλλιώς το θηρίο του ναζισμού, του φασισμού, θα ξυπνήσει» επισημαίνει ο κ. Κούνιο. Και ο κ. Ζακ Κοέν δηλώνει ότι αν « οι επίσημες ελληνικές αρχές δεν σταματήσουν να αδιαφορούν και δεν καταδικάζουν άμεσα τα φαινόμενα τότε γρήγορα η Ελλάδα θα φέρει τον αντισημιτισμό στο επόμενο επίπεδο το οποίο θα είναι οι επιθέσεις κατά ανθρώπων ».
Ο κ. Πολ Χάγουελ, εβραίος της Θεσσαλονίκης, δηλώνει την ντροπή του για την εκκωφαντική, όπως τη χαρακτηρίζει, σιωπή του πολιτικού κόσμου. Μέλος του ΔΣ του Εβραϊκού Μουσείου, ο κ. Χάγουελ τονίζει ότι αυτό που « χρειάζεται είναι παιδεία για την εμπέδωση ότι ο εβραίος Έλληνας είναι Έλληνας. Το ζητούμενο δεν είναι αν οι δράστες τυγχάνουν Έλληνες ή αλλοδαποί, προβοκάτορες ή όχι. Το ζητούμενο είναι η αντίδραση της κοινωνίας, των πολιτών ασχέτως θρησκεύματος, του Κράτους, της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το ευκταίο ήταν και είναι λ.χ. η άμεση και καθολική καταδίκη από σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, κάτι πολύ σύνηθες σε περίπτωση τρομοκρατικής ενέργειας. Η πραγματικότητα όμως, και ως Έλληνας ντρέπομαι γι΄ αυτό, είναι το εντελώς αντίθετο: εκκωφαντική σιγή τις πρώτες μέρες, με το σταγονόμετρο οι δηλώσεις τις επόμενες μέρες ».
Πολυεθνική η ομάδα των δραστών
Oι εικόνες από τις κάμερες του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης των χώρων της εβραϊκής Συναγωγής και οι πληροφορίες που κατάφεραν να συλλέξουν οι αξιωματικοί της Ασφαλείας Χανίων, τους οδήγησαν στα ίχνη των δραστών της διπλής εμπρηστικής επίθεσης που έγινε πριν από μερικές ημέρες. Οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. συνέλαβαν δύο υπηκόους Μεγάλης Βρετανίας ηλικίας 33 και 23 ετών και έναν 24χρονο Έλληνα, ενώ αναζητούνται δύο Αμερικανοί. Αστυνομικές πηγές ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες διαμένουν στα Χανιά και εργάζονται σε νυχτερινά κέντρα της περιοχής ως «πορτιέρηδες» και σερβιτόροι. Όταν ρωτήθηκαν από τους αστυνομικούς τι ήταν αυτό που τους οδήγησε στους εμπρησμούς, σύμφωνα με πληροφορίες υποστήριξαν ότι δεν τους άρεσε να βλέπουν τους εβραίους στην πόλη των Χανίων. Μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει συμμετοχή των κατηγορουμένων σε ακροδεξιές οργανώσεις.
Από την έρευνα των αστυνομικών προέκυψε ότι τη φωτιά, η οποία ξέσπασε στις 5 Ιανουαρίου, την έβαλε ένας από τους Αμερικανούς ενώ τη δεύτερη, η οποία εκδηλώθηκε στις 16 Ιανουαρίου, ένας από τους αλλοδαπούς οι οποίοι συνελήφθησαν. Και στις δύο περιπτώσεις οι συνεργοί τους παρέμεναν εκτός του κτιρίου, εποπτεύοντας τον χώρο.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει
Με επιστολή του προς τον κ. Κωνσταντίνη ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος καταδίκασε τα γεγονότα και δήλωσε τη συμπαράστασή του στους έλληνες εβραίους. Και όπως εκτιμάται αυτή η επιστολή - η οποία εστάλη τρία εικοσιτετράωρα μετά τα γεγονότα- «έσωσε την τιμή των όπλων» καθώς ουδείς κληρικός είχε λάβει θέση δημόσια. Το γεγονός προκάλεσε πολλά ερωτηματικά αφού κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής πολλοί ιεράρχες που υπηρετούσαν στον ελλαδικό χώρο με πρώτους τον τότε Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό Παπανδρέου και τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιο Αλεξιάδη περιέθαλψαν, στήριξαν και πολλές φορές διέσωσαν έλληνες εβραίους με κίνδυνο ακόμη και την ίδια τους τη ζωή.
Ως και σήμερα ουδείς ορθόδοξος κληρικός έχει επισκεφθεί την κατεστραμμένη συναγωγή και επί τέσσερα εικοσιτετράωρα οι ιεράρχες της Εκκλησίας της Κρήτης σιωπούσαν.
Ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου της ημιαυτόνομης Εκκλησίας της Κρήτης και καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Ανδρέας μιλώντας στο «Βήμα» τονίζει ότι τέτοιου είδους «εκδηλώσεις βίας και φανατισμού είναι καταδικαστέες από οπουδήποτε και αν προέρχονται και εναντίον όποιου και αν στρέφονται». Ιδιαίτερα, όπως προσθέτει, στον «αιώνα μας που δίνονται αγώνες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης για τον σεβασμό των θρησκειών και των πολιτισμών».
Τα φαινόμενα αυτά « για να αντιμετωπιστούν χρειάζεται η καλλιέργεια της κοινωνίας και του σεβασμού της πίστης και της θρησκείας. Και πάνω απ΄ όλα η καλλιέργεια του μηνύματος του Ευαγγελίου στις καρδιές όλων μας » δηλώνει ο Μητροπολίτης Γερμανίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως επισημαίνεται από την πλευρά των ελλήνων εβραίων δηλώσεις δεν υπήρξαν και από ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας για τις επανειλημμένες καταστροφές του νεκροταφείου των Ιωαννίνων.
του φαντάσματος του αντισημιτισμού
ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ | Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010
ΑΝΗΣΥΧΙΑ επικρατεί στην ελληνοεβραϊκή κοινότητα μετά την πυρπόληση της ιστορικής Συναγωγής των Χανίων. Η Ελλάδα αποτελεί τη δεύτερη χώρα της Δυτικής Ευρώπης μετά τη Γαλλία όπου ένας οίκος θρησκευτικής λατρείας παραδίδεται στην πυρά. Χαρακτηριστικό της ανησυχίας που κυριαρχεί είναι τα όσα αναφέρει σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου ο πρόεδρος της ιστορικής Ισραηλιτικής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης, της mandre d΄ Ιsrael κ. Δαυΐδ Σαλτιέλ, ο οποίος καλεί την πολιτεία να τεθεί επικεφαλής του αγώνα κατά του αντισημιτισμού στην Ελλάδα. Όπως μάλιστα επισημαίνει μιλώντας στο «Βήμα» ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου κ. Μωυσής Κωνσταντίνης «στις έξι δεκαετίες της ζωής μου ακόμη και όταν υπηρέτησα στο τότε βασιλικό πολεμικό ναυτικό δεν βίωσα ποτέ αντισημιτικά φαινόμενα από τους χριστιανούς συμπατριώτες μου. Τώρα όμως ανησυχώ ». Ανήσυχος δηλώνει και ο κ. Χάιντς Κούνιο από τη Θεσσαλονίκη ο οποίος έχοντας στο χέρι χαραγμένο τον αριθμό 109565 βίωσε, όπως και χιλιάδες άλλοι ομόθρησκοί του, τη φρίκη στο Άουσβιτς. « Πρέπει να αντιδράσουμε» τονίζει και προσθέτει: «Φοβάμαι μήπως το θηρίο του φασισμού ξυπνάει και πάλι ». Όσον αφορά τους δράστες λέει ότι δεν μπορεί να διανοηθεί πως πίσω από τα χτυπήματα βρίσκονται έλληνες χριστιανοί. Οι έλληνες χριστιανοί, συνεχίζει, «διαθέτουν μεγάλο σεβασμό στη θρησκεία. Είναι θεοσεβούμενοι και ξέρουν να σέβονται τη θρησκεία του άλλου. Αν είναι χριστιανοί Έλληνες τότε πρόκειται για άτομα που έχουν παραστρατήσει από τη διδασκαλία του Θεού και είναι φανατικοί».
O αριθμός των μελών της εβραϊκής κοινότητας στην Κρήτη δεν ξεπερνά τα δάχτυλα του ενός χεριού καθώς σχεδόν η συντριπτική πλειονότητά της εξολοθρεύτηκε όταν βυθίστηκε στο Αιγαίο το πλοίο Ταναΐς που τους μετέφερε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όσο για την ιστορικής σημασίας Συναγωγή των Χανίων αποτελεί μία από τις παλαιότερες που διασώζονται στον ελλαδικό χώρο αλλά λειτουργεί ελάχιστες φορές τον χρόνο καθώς δεν έχει ραβίνο. Κι όμως την τελευταία εβδομάδα αυτή η κοινότητα και η Συναγωγή απασχόλησαν τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς δύο φορές σε μία βδομάδα δέχθηκαν χτυπήματα αντισημιτών, μερικές μάλιστα ημέρες πριν από τις τελετές μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι, όταν έγινε η πρώτη προσπάθεια πυρπόλησης, η Συναγωγή σώθηκε εξαιτίας της σωτήριας παρέμβασης ενός Παλαιστινίου και ενός Αλβανού.
Τo State Department, η ευρωπαϊκή προεδρία, η κυβέρνηση του Ισραήλ, δεκάδες ομογενειακές οργανώσεις, με πρώτους τους ΑΧΕΠΑΝΣ και τον άλλοτε πρόεδρο του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Αντριου Αθενς, καθηγητές Πανεπιστημίου, εξέφρασαν την αντίθεση και τον αποτροπιασμό τους στα γεγονότα των Χανίων. Οι ηγέτες πολλών εβραϊκών οργανώσεων του εξωτερικού τόνισαν με ανακοινώσεις τους την ανάγκη άμεσης σύλληψης των δραστών καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποδίδουν το φαινόμενο σε ακραίες οργανώσεις. Οι αστυνομικές αρχές του νησιού τα τελευταία εικοσιτετράωρα δέχθηκαν έντονες πιέσεις για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών ενώ πολλοί τούς πιστώνουν αδράνεια καθώς δεν έλαβαν ειδικά μέτρα όταν σημειώθηκαν τα πρώτα γεγονότα.
Ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου κ. Κωνσταντίνης εκτιμά ότι πίσω από την πυρπόληση της Συναγωγής βρίσκονται ακραίες οργανώσεις. Και ο γνωστός, εβραίος το θρήσκευμα, δημοσιογράφος κ. Ζακ Κοέν δηλώνει στο «Βήμα» ότι «θα πέσω από τα σύννεφα αν οι δράστες είναι μετανάστες». Όπως προσθέτει χαρακτηριστικά «δεν διαθέτω κάποια στοιχεία, όμως η διαίσθησή μου δεν μου δείχνει ότι είναι μετανάστες πίσω από το χτύπημα».
Γέννημα-θρέμμα των Χανίων, ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος δηλώνει έκπληκτος από το ενδεχόμενο ότι μπορεί να υπάρχει συμμετοχή ελλήνων χριστιανών στα γεγονότα. «Δεν μπορώ να το πιστέψω. Όλοι, χριστιανοί και εβραίοι, ζήσαμε τη λαίλαπα του ναζισμού. Ιδιαίτερα στη γενέτειρά μου την Κρήτη που εκατοντάδες άνθρωποι διώχθηκαν και εκτελέστηκαν- ανάμεσά τους και οι εβραίοι συμπατριώτες μας ».
Σύμφωνα με τους ηγέτες των ελληνικών εβραϊκών κοινοτήτων τα τελευταία δύο χρόνια στον ελλαδικό χώρο έχουν εκδηλωθεί πολλές αντισημιτικές πράξεις. Στα Χανιά και στα Ιωάννινα, όπου επανειλημμένα έχουν ξεθαφτεί σοροί νεκρών από το εβραϊκό νεκροταφείο, τούς κάνει να δηλώνουν ότι στη χώρα μας υπάρχει αντισημιτισμός που εκπορεύεται από ακροδεξιές οργανώσεις. Μάλιστα ο ίδιος ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης δηλώνει διά της επιστολής του στον Πρωθυπουργό ότι οι πράξεις αυτές δείχνουν αντισημιτισμό ο οποίος, όπως επισημαίνει, « δεν έχει θέση στη σύγχρονη δημοκρατική Ελλάδα και πρέπει να καταπολεμηθεί και να εξαλειφθεί διά παντός και η ελληνική πολιτεία οφείλει να τεθεί επικεφαλής του αγώνα αυτού».
Σχεδόν όλοι οι έλληνες εβραίοι ζητούν να σταματήσει το φαινόμενο εν τη γενέσει του. «Πρέπει να αντιδράσουμε, αλλιώς το θηρίο του ναζισμού, του φασισμού, θα ξυπνήσει» επισημαίνει ο κ. Κούνιο. Και ο κ. Ζακ Κοέν δηλώνει ότι αν « οι επίσημες ελληνικές αρχές δεν σταματήσουν να αδιαφορούν και δεν καταδικάζουν άμεσα τα φαινόμενα τότε γρήγορα η Ελλάδα θα φέρει τον αντισημιτισμό στο επόμενο επίπεδο το οποίο θα είναι οι επιθέσεις κατά ανθρώπων ».
Ο κ. Πολ Χάγουελ, εβραίος της Θεσσαλονίκης, δηλώνει την ντροπή του για την εκκωφαντική, όπως τη χαρακτηρίζει, σιωπή του πολιτικού κόσμου. Μέλος του ΔΣ του Εβραϊκού Μουσείου, ο κ. Χάγουελ τονίζει ότι αυτό που « χρειάζεται είναι παιδεία για την εμπέδωση ότι ο εβραίος Έλληνας είναι Έλληνας. Το ζητούμενο δεν είναι αν οι δράστες τυγχάνουν Έλληνες ή αλλοδαποί, προβοκάτορες ή όχι. Το ζητούμενο είναι η αντίδραση της κοινωνίας, των πολιτών ασχέτως θρησκεύματος, του Κράτους, της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το ευκταίο ήταν και είναι λ.χ. η άμεση και καθολική καταδίκη από σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, κάτι πολύ σύνηθες σε περίπτωση τρομοκρατικής ενέργειας. Η πραγματικότητα όμως, και ως Έλληνας ντρέπομαι γι΄ αυτό, είναι το εντελώς αντίθετο: εκκωφαντική σιγή τις πρώτες μέρες, με το σταγονόμετρο οι δηλώσεις τις επόμενες μέρες ».
Πολυεθνική η ομάδα των δραστών
Oι εικόνες από τις κάμερες του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης των χώρων της εβραϊκής Συναγωγής και οι πληροφορίες που κατάφεραν να συλλέξουν οι αξιωματικοί της Ασφαλείας Χανίων, τους οδήγησαν στα ίχνη των δραστών της διπλής εμπρηστικής επίθεσης που έγινε πριν από μερικές ημέρες. Οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. συνέλαβαν δύο υπηκόους Μεγάλης Βρετανίας ηλικίας 33 και 23 ετών και έναν 24χρονο Έλληνα, ενώ αναζητούνται δύο Αμερικανοί. Αστυνομικές πηγές ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες διαμένουν στα Χανιά και εργάζονται σε νυχτερινά κέντρα της περιοχής ως «πορτιέρηδες» και σερβιτόροι. Όταν ρωτήθηκαν από τους αστυνομικούς τι ήταν αυτό που τους οδήγησε στους εμπρησμούς, σύμφωνα με πληροφορίες υποστήριξαν ότι δεν τους άρεσε να βλέπουν τους εβραίους στην πόλη των Χανίων. Μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει συμμετοχή των κατηγορουμένων σε ακροδεξιές οργανώσεις.
Από την έρευνα των αστυνομικών προέκυψε ότι τη φωτιά, η οποία ξέσπασε στις 5 Ιανουαρίου, την έβαλε ένας από τους Αμερικανούς ενώ τη δεύτερη, η οποία εκδηλώθηκε στις 16 Ιανουαρίου, ένας από τους αλλοδαπούς οι οποίοι συνελήφθησαν. Και στις δύο περιπτώσεις οι συνεργοί τους παρέμεναν εκτός του κτιρίου, εποπτεύοντας τον χώρο.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει
Με επιστολή του προς τον κ. Κωνσταντίνη ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος καταδίκασε τα γεγονότα και δήλωσε τη συμπαράστασή του στους έλληνες εβραίους. Και όπως εκτιμάται αυτή η επιστολή - η οποία εστάλη τρία εικοσιτετράωρα μετά τα γεγονότα- «έσωσε την τιμή των όπλων» καθώς ουδείς κληρικός είχε λάβει θέση δημόσια. Το γεγονός προκάλεσε πολλά ερωτηματικά αφού κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής πολλοί ιεράρχες που υπηρετούσαν στον ελλαδικό χώρο με πρώτους τον τότε Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό Παπανδρέου και τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιο Αλεξιάδη περιέθαλψαν, στήριξαν και πολλές φορές διέσωσαν έλληνες εβραίους με κίνδυνο ακόμη και την ίδια τους τη ζωή.
Ως και σήμερα ουδείς ορθόδοξος κληρικός έχει επισκεφθεί την κατεστραμμένη συναγωγή και επί τέσσερα εικοσιτετράωρα οι ιεράρχες της Εκκλησίας της Κρήτης σιωπούσαν.
Ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου της ημιαυτόνομης Εκκλησίας της Κρήτης και καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Ανδρέας μιλώντας στο «Βήμα» τονίζει ότι τέτοιου είδους «εκδηλώσεις βίας και φανατισμού είναι καταδικαστέες από οπουδήποτε και αν προέρχονται και εναντίον όποιου και αν στρέφονται». Ιδιαίτερα, όπως προσθέτει, στον «αιώνα μας που δίνονται αγώνες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης για τον σεβασμό των θρησκειών και των πολιτισμών».
Τα φαινόμενα αυτά « για να αντιμετωπιστούν χρειάζεται η καλλιέργεια της κοινωνίας και του σεβασμού της πίστης και της θρησκείας. Και πάνω απ΄ όλα η καλλιέργεια του μηνύματος του Ευαγγελίου στις καρδιές όλων μας » δηλώνει ο Μητροπολίτης Γερμανίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως επισημαίνεται από την πλευρά των ελλήνων εβραίων δηλώσεις δεν υπήρξαν και από ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας για τις επανειλημμένες καταστροφές του νεκροταφείου των Ιωαννίνων.
23/1/10
The Shame of Modern Greece
By ANDREW APOSTOLOU
The repeat arson attacks on a synagogue in Greece demonstrate that Turkey is not the only Mediterranean democracy cursed with anti-Semitism. Arsonists have attacked the Etz Hayyim synagogue in Chania, on the Greek island of Crete, twice this year. The fires on Jan. 5 and 17 have inflicted substantial damage on a structure that was only restored in 1999 after lying derelict since the Holocaust. The attempts to destroy Crete's only synagogue follow a spate of vandalism of Jewish graves in Ioannina in northwestern Greece.
Compounding these acts of violence is Greek society's shameful indifference to anti-Semitism. This was amply demonstrated during the arson incidents in Crete. Non-Greeks played an admirable role in saving the synagogue. An Albanian immigrant was the first to spot the fire in the early hours of Jan. 5. The Albanian caretaker of the synagogue and a Moroccan also rendered vital assistance. Nikos Stavroulakis, the director of the synagogue and the man behind its restoration, has written about the "the lack of 'locals'" on the scene after the first attack—all the more shocking given that these 'locals' would have lost their homes and businesses had the fire spread.
Those who sleep through the night while a synagogue burns in their own town are a metaphor for Greece's attitude to anti-Semitism. The fundamental problem with Greek anti-Semitism is not that it is rampant. It is that in a country of 11 million with just 5,000 Jews, few Greeks care to resist it. Greece suffers from a lack of moral, religious and social leadership denouncing the embarrassment of anti-Semitism, be it vandalism or the now banal comparison of Israel with the Nazis in the national media.
The indifference of many Greeks is unsurprising. The official version of the history ensures that few know of the Jewish component of Greece's past. Many Greeks do not know that their second largest city, Salonika, had a Jewish majority for most of its modern history. Instead of the Holocaust being treated as a moment for moral and historical reflection, it is portrayed as an opportunity for national self-congratulation because of the rescue of a small number of Greek Jews. The genuine heroism of Greek Christians who saved Greek Jews from the Nazis in such places as Zakynthos and Athens is used to obscure the collaboration and indifference that helped condemn tens of thousands of Greek Jews to death in Salonika and northern Greece.
This ignorance has been reinforced by historians, Greek and foreign alike, who have largely skated over collaboration during the Holocaust. Like the Greek government, historians prefer to emphasize the rescue of Jews rather than prompt an examination of the often shameful and ambiguous stance that too many Greeks took during the Second World War. The leaders of Greece's barely 5,000 strong Jewish community take a similar historical approach for obvious political reasons. Over sixty years after the Holocaust, myths prevail over scholarship.
Most Greek politicians are complicit, failing to take anti-Semitism seriously as a local problem. With the admirable exception of former conservative prime minister Constantine Mitsotakis, who has vigorously condemned the arson attacks, Greek politicians have responded lethargically to the latest incidents. This is despite the tremendous and commendable efforts of such organizations of the American Jewish Committee (AJC), which has sought to educate Greek opinion leaders. The AJC's efforts have convinced some Greek politicians that their country is diminished by ignoring anti-Semitism. Unfortunately, too many still regard anti-Semitism as a public relations issue that affects Greece's image abroad, rather a moral question bearing upon its social sanity at home.
Very occasionally, some principled citizens express their disgust, but national figures generally do not bother to support these small local initiatives. In December 2009 hundreds of non-Jews in Ionnina formed a human chain around the Jewish cemetery there to protest its repeated desecration. In Salonika a few young historians have begun to ask questions about the massive theft of Jewish property during the war.
What these handfuls of activists have understood is that anti-Semitism can be as harmful to non-Jews as to Jews. Only a handful of Jews remain in Chania and Ioannina. These are places more of Jewish memory than of community—over 90% of Chania and Ioannina's Jews were murdered during the Holocaust. The non-Jews in these towns now have to live with the lingering hate and immoral ambivalence that over sixty years ago allowed so many Greek Jews to be taken away to their deaths.
Mr. Apostolou is writing a history of collaboration during the Holocaust in Greece.
14/1/10
some Israeli facts
I am proud for some Israeli facts that most people don’t know
* Israel the 100th smallest country, with less than 1/1000th of the world's population, can lay claim to the following:
* The cell phone was developed in Israel by Israelis working in the Israeli branch of Motorola, which has its largest development center in Israel.
* Most of the Windows NT and XP operating systems were developed by Microsoft-Israel.
* The Pentium MMX Chip technology was designed in Israel at Intel.
* Both the Pentium-4 microprocessor and the Centrino processor were entirely designed, developed and produced in Israel .
* The Pentium microprocessor in your computer was most likely made in Israel .
* Voice mail technology was developed in Israel .
* Both Microsoft and Cisco built their only R&D facilities outside the US in Israel .
* The technology for the AOL Instant Messenger ICQ was developed in 1996 by four young Israelis.
* Israel has the fourth largest air force in the world (after the U.S. , Russia and China ). In addition to a large variety of other aircraft, Israel 's air force has an aerial arsenal of over 250 F-16's. This is the largest fleet of F-16 aircraft outside of the U. S.
* Israel 's $100 billion economy is larger than all of its immediate neighbors combined.
* Israel has the highest percentage in the world of home computers per capita.
* According to industry officials, Israel designed the airline industry's most impenetrable flight security. US officials now look (finally) to Israel for advice on how to handle airborne security threats.
* Israel has the highest ratio of university degrees to the population in the world.
* Israel produces more scientific papers per capita than any other nation by a large margin - 109 per 10,000 people -as well as one of the highest per capita rates of patents filed.
* In proportion to its population, Israel has the largest number of startup companies in the world. In absolute terms, Israel has the largest number of startup companies than any other country in the world, except the U.S. (3,500 companies mostly in hi-tech).
* With more than 3,000 high-tech companies and startups, Israel has the highest concentration of hi-tech companies in the world -apart from the Silicon Valley , U. S.
* Israel is ranked #2 in the world for venture capital funds right behind the U. S.
* Outside the United States and Canada , Israel has the largest number of NASDAQ listed companies.
* Israel has the highest average living standards in the Middle East .
* The per capita income in 2000 was over $17,500, exceeding that of the UK .
* On a per capita basis, Israel has the largest number of biotech start-ups.
* Twenty four per cent of Israel 's workforce holds university degrees, ranking third in the industrialized world, after the United States and Holland and 12 per cent hold advanced degrees.
* Israel is the only liberal democracy in the Middle East .
* In 1984 and 1991, Israel airlifted a total of 22,000 Ethiopian Jews (Operation Solomon) at risk in Ethiopia , to safety in Israel .
* When Golda Meir was elected Prime Minister of Israel in 1969, she became the world's second elected female leader in modern times.
* When the U. S. Embassy in Nairobi , Kenya was bombed in 1998, Israeli rescue teams were on the scene within a day saving three victims from the rubble.
* Israel has the third highest rate of entrepreneurship -and the highest rate among women and among people over 55- in the world!
* Relative to its population, Israel is the largest immigrant-absorbing nation on earth. Immigrants come in search of democracy, religious freedom, and economic opportunity (hundreds of thousands from the former Soviet Union ).
* Israel was the first nation in the world to adopt the Kimberly process, an international standard that certifies diamonds as "conflict free."
* Israel has the world's second highest per capita of new books.
* Israel is the only country in the world that entered the 21st century with a net gain in its number of trees, made more remarkable because this was achieved in an area considered mainly desert.
* Israel has more museums per capita than any other country.
* Medicine.... Israeli scientists developed the first fully computerized, no-radiation, diagnostic instrumentation for breast cancer.
* An Israeli company developed a computerized system for ensuring proper administration of medications, thus removing human error from medical treatment. Every year in U. S. hospitals 7,000 patients die from treatment mistakes.
* Israel 's Given Imaging Company developed the first ingestible video camera, so small - it fits inside a pill. Used to view the small intestine from the inside, cancer and digestive disorders.
* Researchers in Israel developed a new device that directly helps the heart pump blood, an innovation with the potential to save lives among those with heart failure. The new device is synchronized with the camera helps doctors diagnose heart's mechanical operations through a sophisticated system of sensors.
* Israel leads the world in the number of scientists and technicians in the workforce, with 145 per 10.000, as opposed to 85 in the U. S. , over 70 in Japan , and less than 60 in Germany . With over 25% of its work force employed in technical professions, Israel places first in this category as well.
* A new acne treatment developed in Israel, the Clear Light device, produces a high-intensity, ultraviolet-light-free, narrow-band blue light that causes acne bacteria to self-destruct -all without damaging surrounding skin or tissue.
* An Israeli company was the first to develop and install a large-scale solar-powered and fully functional electricity generating plant, in southern California 's Mojave desert .
* All the above while engaged in regular wars with an implacable enemy that seeks its destruction, and an economy continuously under strain by having to spend more per capita on its own protection than any other county on earth!!
* Israel the 100th smallest country, with less than 1/1000th of the world's population, can lay claim to the following:
* The cell phone was developed in Israel by Israelis working in the Israeli branch of Motorola, which has its largest development center in Israel.
* Most of the Windows NT and XP operating systems were developed by Microsoft-Israel.
* The Pentium MMX Chip technology was designed in Israel at Intel.
* Both the Pentium-4 microprocessor and the Centrino processor were entirely designed, developed and produced in Israel .
* The Pentium microprocessor in your computer was most likely made in Israel .
* Voice mail technology was developed in Israel .
* Both Microsoft and Cisco built their only R&D facilities outside the US in Israel .
* The technology for the AOL Instant Messenger ICQ was developed in 1996 by four young Israelis.
* Israel has the fourth largest air force in the world (after the U.S. , Russia and China ). In addition to a large variety of other aircraft, Israel 's air force has an aerial arsenal of over 250 F-16's. This is the largest fleet of F-16 aircraft outside of the U. S.
* Israel 's $100 billion economy is larger than all of its immediate neighbors combined.
* Israel has the highest percentage in the world of home computers per capita.
* According to industry officials, Israel designed the airline industry's most impenetrable flight security. US officials now look (finally) to Israel for advice on how to handle airborne security threats.
* Israel has the highest ratio of university degrees to the population in the world.
* Israel produces more scientific papers per capita than any other nation by a large margin - 109 per 10,000 people -as well as one of the highest per capita rates of patents filed.
* In proportion to its population, Israel has the largest number of startup companies in the world. In absolute terms, Israel has the largest number of startup companies than any other country in the world, except the U.S. (3,500 companies mostly in hi-tech).
* With more than 3,000 high-tech companies and startups, Israel has the highest concentration of hi-tech companies in the world -apart from the Silicon Valley , U. S.
* Israel is ranked #2 in the world for venture capital funds right behind the U. S.
* Outside the United States and Canada , Israel has the largest number of NASDAQ listed companies.
* Israel has the highest average living standards in the Middle East .
* The per capita income in 2000 was over $17,500, exceeding that of the UK .
* On a per capita basis, Israel has the largest number of biotech start-ups.
* Twenty four per cent of Israel 's workforce holds university degrees, ranking third in the industrialized world, after the United States and Holland and 12 per cent hold advanced degrees.
* Israel is the only liberal democracy in the Middle East .
* In 1984 and 1991, Israel airlifted a total of 22,000 Ethiopian Jews (Operation Solomon) at risk in Ethiopia , to safety in Israel .
* When Golda Meir was elected Prime Minister of Israel in 1969, she became the world's second elected female leader in modern times.
* When the U. S. Embassy in Nairobi , Kenya was bombed in 1998, Israeli rescue teams were on the scene within a day saving three victims from the rubble.
* Israel has the third highest rate of entrepreneurship -and the highest rate among women and among people over 55- in the world!
* Relative to its population, Israel is the largest immigrant-absorbing nation on earth. Immigrants come in search of democracy, religious freedom, and economic opportunity (hundreds of thousands from the former Soviet Union ).
* Israel was the first nation in the world to adopt the Kimberly process, an international standard that certifies diamonds as "conflict free."
* Israel has the world's second highest per capita of new books.
* Israel is the only country in the world that entered the 21st century with a net gain in its number of trees, made more remarkable because this was achieved in an area considered mainly desert.
* Israel has more museums per capita than any other country.
* Medicine.... Israeli scientists developed the first fully computerized, no-radiation, diagnostic instrumentation for breast cancer.
* An Israeli company developed a computerized system for ensuring proper administration of medications, thus removing human error from medical treatment. Every year in U. S. hospitals 7,000 patients die from treatment mistakes.
* Israel 's Given Imaging Company developed the first ingestible video camera, so small - it fits inside a pill. Used to view the small intestine from the inside, cancer and digestive disorders.
* Researchers in Israel developed a new device that directly helps the heart pump blood, an innovation with the potential to save lives among those with heart failure. The new device is synchronized with the camera helps doctors diagnose heart's mechanical operations through a sophisticated system of sensors.
* Israel leads the world in the number of scientists and technicians in the workforce, with 145 per 10.000, as opposed to 85 in the U. S. , over 70 in Japan , and less than 60 in Germany . With over 25% of its work force employed in technical professions, Israel places first in this category as well.
* A new acne treatment developed in Israel, the Clear Light device, produces a high-intensity, ultraviolet-light-free, narrow-band blue light that causes acne bacteria to self-destruct -all without damaging surrounding skin or tissue.
* An Israeli company was the first to develop and install a large-scale solar-powered and fully functional electricity generating plant, in southern California 's Mojave desert .
* All the above while engaged in regular wars with an implacable enemy that seeks its destruction, and an economy continuously under strain by having to spend more per capita on its own protection than any other county on earth!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)