Οι ακτιβιστές της πλάκας

Arab Spring and the Israeli enemy

Abdulateef Al-Mulhim

Saturday 6 October 2012

Last Update 6 October 2012 2:53 am

Thirty-nine years ago, on Oct. 6, 1973, the third major war between the Arabs and Israel broke out. The war lasted only 20 days. The two sides were engaged in two other major wars, in 1948 and 1967.
The 1967 War lasted only six days. But, these three wars were not the only Arab-Israel confrontations. From the period of 1948 and to this day many confrontations have taken place. Some of them were small clashes and many of them were full-scale battles, but there were no major wars apart from the ones mentioned above. The Arab-Israeli conflict is the most complicated conflict the world ever experienced. On the anniversary of the 1973 War between the Arab and the Israelis, many people in the Arab world are beginning to ask many questions about the past, present and the future with regard to the Arab-Israeli conflict.
The questions now are: What was the real cost of these wars to the Arab world and its people. And the harder question that no Arab national wants to ask is: What was the real cost for not recognizing Israel in 1948 and why didn’t the Arab states spend their assets on education, health care and the infrastructures instead of wars? But, the hardest question that no Arab national wants to hear is whether Israel is the real enemy of the Arab world and the Arab people.
I decided to write this article after I saw photos and reports about a starving child in Yemen, a burned ancient Aleppo souk in Syria, the under developed Sinai in Egypt, car bombs in Iraq and the destroyed buildings in Libya. The photos and the reports were shown on the Al-Arabiya network, which is the most watched and respected news outlet in the Middle East.
The common thing among all what I saw is that the destruction and the atrocities are not done by an outside enemy. The starvation, the killings and the destruction in these Arab countries are done by the same hands that are supposed to protect and build the unity of these countries and safeguard the people of these countries. So, the question now is that who is the real enemy of the Arab world?
The Arab world wasted hundreds of billions of dollars and lost tens of thousands of innocent lives fighting Israel, which they considered is their sworn enemy, an enemy whose existence they never recognized. The Arab world has many enemies and Israel should have been at the bottom of the list. The real enemies of the Arab world are corruption, lack of good education, lack of good health care, lack of freedom, lack of respect for the human lives and finally, the Arab world had many dictators who used the Arab-Israeli conflict to suppress their own people.
These dictators’ atrocities against their own people are far worse than all the full-scale Arab-Israeli wars.
In the past, we have talked about why some Israeli soldiers attack and mistreat Palestinians. Also, we saw Israeli planes and tanks attack various Arab countries. But, do these attacks match the current atrocities being committed by some Arab states against their own people.
In Syria, the atrocities are beyond anybody’s imaginations? And, isn’t the Iraqis are the ones who are destroying their own country? Wasn’t it Tunisia’s dictator who was able to steal 13 billion dollars from the poor Tunisians? And how can a child starve in Yemen if their land is the most fertile land in the world? Why would Iraqi brains leave Iraq in a country that makes 110 billion dollars from oil export? Why do the Lebanese fail to govern one of the tiniest countries in the world? And what made the Arab states start sinking into chaos?
On May 14, 1948 the state of Israel was declared. And just one day after that, on May 15, 1948 the Arabs declared war on Israel to get back Palestine. The war ended on March 10, 1949. It lasted for nine months, three weeks and two days. The Arabs lost the war and called this war Nakbah (catastrophic war). The Arabs gained nothing and thousands of Palestinians became refugees.
And on 1967, the Arabs led by Egypt under the rule of Gamal Abdul Nasser, went in war with Israel and lost more Palestinian land and made more Palestinian refugees who are now on the mercy of the countries that host them. The Arabs called this war Naksah (upset). The Arabs never admitted defeat in both wars and the Palestinian cause got more complicated. And now, with the never ending Arab Spring, the Arab world has no time for the Palestinians refugees or Palestinian cause, because many Arabs are refugees themselves and under constant attacks from their own forces. Syrians are leaving their own country, not because of the Israeli planes dropping bombs on them. It is the Syrian Air Force which is dropping the bombs. And now, Iraqi Arab Muslims, most intelligent brains, are leaving Iraq for the est. In Yemen, the world’s saddest human tragedy play is being written by the Yemenis. In Egypt, the people in Sinai are forgotten.
Finally, if many of the Arab states are in such disarray, then what happened to the Arabs’ sworn enemy (Israel)? Israel now has the most advanced research facilities, top universities and advanced infrastructure. Many Arabs don’t know that the life expectancy of the Palestinians living in Israel is far longer than many Arab states and they enjoy far better political and social freedom than many of their Arab brothers. Even the Palestinians living under Israeli occupation in the West Bank and Gaza Strip enjoy more political and social rights than some places in the Arab World. Wasn’t one of the judges who sent a former Israeli president to jail is an Israeli-Palestinian?
The Arab Spring showed the world that the Palestinians are happier and in better situation than their Arab brothers who fought to liberate them from the Israelis. Now, it is time to stop the hatred and wars and start to create better living conditions for the future Arab generations.

— This article is exclusive to Arab News.

Israel Palestinian Conflict: The Truth About the West Bank

outstanding Explanation: Why Israel can't withdraw to its pre '67 borders line

JERUSALEM: A JEWISH OR A MUSLIM CITY?

DISTANCES in the land of Israel...

Πώς οι Ισραηλινοί προστάτεψαν τα παιδιά των τρομοκρατών από τους Παλαιστίνιους πατεράδες τους

Οι παιδοκτόνοι παλαιστίνιοι της Χαμάς
Συνεχώς διαβάζουμε στις εφημερίδες για τα παιδάκια των Παλαιστινίων που πέθαναν κατά τη διάρκεια της πρόσφατης αντιτρομοκρατικής ισραηλινής επιχείρησης Pillar of Defense στη Γάζα. Καμία αναφορά όμως δεν είδαμε στο ότι αυτοί οι θάνατοι παιδιών οφείλονταν στην παλαιστινιακή τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς, η οποία χρησιμοποιεί τα παιδιά, αλλά και τους ενήλικους αμάχους, ως ανθρώπινες ασπίδες.

Οι πεντάμορφοι (Ισραηλινοί) και το τέρας (Χαμάς)
Ανεξάρτητα από την ανηθικότητα της Χαμάς (και των ΜΜΕ, τα οποία γίνονται απολογητές της Χαμάς), το Ισραήλ κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν προκειμένου να αποφύγει τις παράπλευρες απώλειες αμάχων.

Ακρίβεια που σώζει ζωές
Μία μέθοδος που χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός για να μη βλάψει πολίτες είναι η μέθοδος των στοχευμένων χτυπημάτων: ο τρομοκράτης που βρίσκεται στο στόχαστρο πλήττεται με πύραυλο με πολύ μικρή περιμετρική ακτίνα δράσης, έτσι που να μην πληγούν άμαχοι που βρίσκονται σε κάποια απόσταση. Με τέτοιο χτύπημα επλήγη από ισραηλινό αεροσκάφος και το αυτοκίνητο του τρομοκράτη αρχηγού της Χαμάς Τζαμπάρι την ώρα που οδηγούσε στους δρόμους της Γάζας, και δεν υπήρξαν παράπλευρες απώλειες αμάχων (ο ισραηλινός στρατός έχει δώσει στη δημοσιότητα το βίντεο της επιχείρησης).

Shit happens…
Είναι, βέβαια, πολύ πιθανό να πλησιάσουν άμαχοι τον τρομοκράτη που έχει στοχεύσει το ισραηλινό αεροσκάφος: οι Παλαιστίνιοι πολίτες δεν γνωρίζουν ότι έχει εκτοξευτεί πύραυλος εναντίον του στόχου. Ή μπορεί ο στοχευμένος τρομοκράτης (ιδίως αν οδηγεί) να πλησιάσει αμάχους, οι οποίοι τη στιγμή που εκτοξευόταν ο πύραυλος δεν βρίσκονταν κοντά στον τρομοκράτη.

…αλλά οι Εβραίοι έχουν προβλέψει και γι’ αυτό
Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, το Ισραήλ έχει προβλέψει πώς πρέπει να συμπεριφερθεί με σεβασμό στους πολίτες: πολύ απλά, οι Ισραηλινοί αλλάζουν την κατεύθυνση του πυραύλου που βρίσκεται στην καθοδική του πορεία και τον στέλνουν να εκραγεί σε κάποιο σημείο που δεν υπάρχουν άνθρωποι (π.χ. σε κάποιο σημείο του δρόμου που είναι κενό, ή σε κάποιον άδειο ακάλυπτο χώρο). Ο ισραηλινός στρατός έχει δώσει βίντεο στη δημοσιότητα, τραβηγμένα από το κόκπιτ πιλότων μαχητικών αεροσκαφών, που δείχνουν ακριβώς τέτοια περιστατικά αποτροπής χτυπήματος.

Αν η αχαριστία ήταν ποινικό αδίκημα…
Θυσιάζουν δηλαδή οι Ισραηλινοί μια επιχείρηση που θα τους επέτρεπε να εξοντώσουν μία τρομοκρατική απειλή, μόνο και μόνο από σεβασμό στη ζωή των Παλαιστινίων αμάχων.
Και τα ΜΜΕ, αντί να αναγνωρίσουν αυτή την εξαιρετική συμπεριφορά των Εβραίων, τους σπιλώνουν ηθικά παρουσιάζοντάς τους ως ανάλγητους δολοφόνους αμάχων.

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, σπιτοτρομοκράτη μου
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο τρομοκράτης βρίσκεται σε σπίτι? Είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι αληταράδες της Χαμάς να εκτοξεύουν τις ρουκέτες τους εναντίον αμάχων Ισραηλινών από τις ταράτσες σπιτιών στη Γάζα. Τι μπορεί να κάνει το Ισραήλ σε αυτή την περίπτωση, πέραν του να προσπαθήσει με στοχευμένο χτύπημα να χτυπήσει μόνο τον όροφο που χρησιμοποιεί ο τρομοκράτης?

Παραπλεβραϊκές απώλειες
Κανείς δεν θα μπορούσε να κριτικάρει την ηθική του Ισραήλ αν κατέστρεφε τον όροφο ολόκληρο προκειμένου να προστατέψει τα Εβραιάκια που μπορεί να πέθαιναν εξ αιτίας της επικείμενης εκτόξευσης ρουκέτας του τρομοκράτη. Σε αυτή την περίπτωση, πάντοτε είναι πιθανό να την πληρώσουν και κάποιοι άμαχοι Παλαιστίνιοι που βρίσκονται σε άλλους ορόφους.

Πολλή φασαρία όχι για το τίποτα, αλλά για να σώσει αμάχους
Όμως το Ισραήλ, σε πείσμα των συκοφαντών του, έχει προβλέψει και γι’ αυτό το ενδεχόμενο, και συμπεριφέρεται με επίπεδο ηθικής πρωτόγνωρο στην ιστορία των πολεμικών συρράξεων: προειδοποιεί τους κατοίκους με βόμβα θορύβου. Η μέθοδος αυτή είναι γνωστή ως «roof-knocking» (χτύπημα στην οροφή, όπως λέμε «χτύπημα στην πόρτα»). Πρόκειται για βόμβα που απλώς κάνει θόρυβο, αλλά που προειδοποιεί τους κατοίκους να απομακρυνθούν από το κτίριο που βρίσκεται στο στόχαστρο.

Πολλή φασαρία για τους τιποτένιους (τρομοκράτες)
Στα ΜΜΕ όμως βλέπουμε λίστες νεκρών Παλαιστινίων, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στο πόσοι από αυτούς είναι τρομοκράτες, ούτε βέβαια και στο πόσοι άμαχοι έχουν σωθεί από την απίστευτη αυτοσυγκράτηση των Εβραίων. Διαβάζουμε απλώς ότι το Ισραήλ σκότωσε τόσους Παλαιστίνιους, και καλούμαστε υποσυνείδητα να συμπεράνουμε ότι οι Εβραίοι είναι πράγματι τόσο κακοί άνθρωποι όσο μας έλεγαν οι παππούδες μας.

ΤηλεφΟνική αποτροπή
Εκτός από διατάραξη της κοινής ησυχίας, το Ισραήλ έχει κι άλλους τρόπους προειδοποίησης των αμάχων: τους καλεί να φύγουν από τα σπίτια τους μέσω τηλεφωνικών κλήσεων και γραπτών μηνυμάτων στα κινητά τηλέφωνα των κατοίκων!!!
Σε βίντεο του ισραηλινού στρατού, βλέπουμε έναν Παλαιστίνιο στη Γάζα (σε κάποια συγκέντρωση της Χαμάς) να μιλά για το τηλεφωνικό μήνυμα που δέχτηκε από τον ισραηλινό στρατό να εγκαταλείψει το κτίριο που βρισκόταν – στη συνέχεια, βέβαια, δήλωσε ότι αμέσως κάλεσε τους φίλους του να έρθουν στο σπίτι του για να πάνε όλοι μαζί στην ταράτσα, ώστε να αποτελέσουν ανθρώπινη ασπίδα.  Τι άλλο να περιμένει κανείς από Ισλαμιστές Παλαιστίνιους?

Εβραϊκή παράδοση κατ’ οίκον
Τέλος, το Ισραήλ ρίχνει φυλλάδια από αεροσκάφη, γραμμένα στην αραβική γλώσσα, με τα οποία προειδοποιεί τους πολίτες της Γάζας να αποφεύγουν να βρίσκονται κοντά σε τρομοκράτες της Χαμάς και σε εγκαταστάσεις που χρησιμοποιεί η Χαμάς, αλλά και οι υπόλοιπες τρομοκρατικές οργανώσεις των Παλαιστινίων (και υπάρχουν πολλές από δαύτες). Τους προτείνει μάλιστα και τις  περιοχές όπου είναι ασφαλέστερο να παραμείνουν, καθώς και αυτές που είναι προτιμότερο να αποφεύγουν, λόγω των επικείμενων ισραηλινών επιχειρήσεων.

Παραμύθια της Χα(λι)μάς
Μετά από όλα αυτά, μόνο σοκ μπορεί να προκαλέσει η απάντηση της Χαμάς στις προσπάθειες του Ισραήλ να προστατέψει τους Παλαιστίνιους αθώους: ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών της Χαμάς στις 20/12 απαίτησε από τους Παλαιστίνιους αμάχους να αγνοήσουν τις προειδοποιήσεις του Ισραήλ διότι «μοναδικό σκοπό έχουν να σπείρουν πανικό στους Παλαιστίνιους»!!!

Το ισλαμικό σκότος σκοτώνει
Το Ισραήλ δηλαδή προσπαθεί να σώσει τους Παλαιστίνιους πολίτες από τα αδέσποτα σκάγια, και η Χαμάς επιδιώκει πάση θυσία να βάλει τους αθώους συμπατριώτες της στη γραμμή του πυρός. Και μετά αναρωτούνται (με περισσή υποκρισία) τα ΜΜΕ γιατί πεθαίνουν άμαχοι Παλαιστίνιοι.
Επειδή τους σκοτώνει η Χαμάς με το να τους χρησιμοποιεί ως ανθρώπινες ασπίδες, να γιατί.

Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί, αν παρακολουθούσε τα ελληνικά ΜΜΕ?
Παρά πάντως τις φιλότιμες προσπάθειες των Παλαιστινίων τρομοκρατών να προκαλέσουν γενοκτονία του λαού τους, οι απώλειες αμάχων ήταν πολύ χαμηλές και στην προηγούμενη αντιτρομοκρατική επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα, το 2008, και στην πιο πρόσφατη του 2012.

Ας ρωτήσουμε και κάποιον που ξέρει
Ο πρώην διοικητής του βρετανικού στρατού στο Αφγανιστάν, Richard Kemp, μιλώντας για την ισραηλινή επιχείρηση του 2008 δήλωσε:
«Η εκτίμηση του ΟΗΕ είναι ότι κατά μέσο όρο η αναλογία νεκρών πολιτών/μάχιμων νεκρών είναι παγκοσμίως τρία προς ένα. Τρεις πολίτες νεκροί για κάθε μάχιμο που σκοτώνεται. Αυτή είναι η εκτιμώμενη αναλογία για το Αφγανιστάν, τρία προς ένα. Στο Ιράκ, και στο Κόσσοβο, ήταν χειρότερα, η αναλογία πιστεύεται ότι ήταν τέσσερα προς ένα. Ανέκδοτα τεκμήρια υποδεικνύουν ότι η αναλογίες στην Τσετσενία και τη Σερβία ήταν πάρα  πολύ υψηλότερες. Στη Γάζα η αναλογία ήταν λιγότερο από ένα προς ένα».
Και ακόμη χαμηλότερη στην πρόσφατη  αντιτρομοκρατική επιχείρηση, να προσθέσω εγώ.

ά-χρΙστος Τύπος
Αλλά, είπαμε, τέτοια πράγματα δεν πρέπει να τα μαθαίνουμε στην Ελλάδα. Να μας γίνουν οι Εβραίοι συμπαθείς? Χριστός φυλάξοι!

Του  Dionissis mitropoulos

Son of HAMAS leader ...

Charles Clément Boniface Ozdemir, AKA Father Samuel ICLA speech July 9 2012

Δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε πλοίο με προορισμό τη Λωρίδα της Γάζας

Σε επαγρύπνηση βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση και οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών, μετά την ενημέρωση που είχαν για την παρουσία δύο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σε φινλανδικό πλοίο που απέπλευσε με προορισμό τη Λωρίδα της Γάζας, σε μια προσπάθεια να «σπάσει» τον ισραηλινό αποκλεισμό.

Αρχικά, τα πλοία που ξεκίνησαν για τη Γάζα ήταν δύο: ένα ελληνικό και ένα φινλανδικό, το «Estelle». Στην στάση ωστόσο που έκανε στην Κρήτη το ελληνικό πλοίο, δεν του επετράπη ο απόπλους, καθώς υπήρχε σχετική υπουργική απόφαση, μετά το αιματηρό επεισόδιο με το τουρκικό πλοίο «Μαβί Μαρμαρά».

Έτσι, απέπλευσε μόνο το φινλανδικό πλοίο. Λίγη ώρα αργότερα, η ελληνική κυβέρνηση πληροφορήθηκε ότι στο φινλανδικό πλοίο επιβαίνουν δύο Έλληνες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για τους Βαγγέλη Διαμαντόπουλο (Καστοριάς) και Δημήτρη Κοδέλα (Αργολίδας).

Η επικοινωνία των ελληνικών με τις ισραηλινές αρχές είναι συνεχής και οι Ισραηλινοί ξεκαθαρίζουν ότι ανεξάρτητα με τους επιβαίνοντες, αν το πλοίο ακολουθησει την πορεία του «Μαβί Μαρμαρά», αυτό αποτελεί πολεμική πράξη.

Στο σκάφος επιβαίνουν 17 ακτιβιστές από Καναδά, Ισραήλ, Νορβηγία, Σουηδία και ΗΠΑ.

Πηγή:www.capital.gr

TURKEY VS ISRAEL and rockets....

Elected Officials Condemn Opening of Neo-Nazi Party Headquarters in NYC

Friday, October 5th, 2012

Public Advocate Bill de Blasio, Councilman Peter F. Vallone Jr, Assembly Member Aravella Simotas, community and religious leaders today rallied at a press conference to protest Greek Neo-Nazi Party Golden Dawn’s expansion into New York City. Golden Dawn announced in late September that they would be opening up a headquarters in New York, and there have been reports of activity and sightings of their hateful literature around Astoria, Queens, home to one of the biggest Greek communities in the country.

The Golden Dawn party, an extremist right-wing party in Greece, recently made inroads this past August in Greek elections, winning 18 of Greek Parliament’s 300. The party leader, Nikos Michaloliakos, has denied that German Nazis used gas chambers to systematically kill Jews, and the party has been accused by Human Rights Watch of inciting violence against immigrants in Greece.

“I am standing here today with a broad coalition of Greek and Jewish leadership, and with members of the greater Astoria community, to send a clear message to the Golden Dawn party that is trying to make inroads in New York City,” said Public Advocate Bill de Blasio. “You are not welcome in this community, this city, or this country. Your hatred and bigotry will fall on deaf ears in Queens, the most diverse county in America, where people of every race, creed and nationality live side by side in harmony.”


State Senator Michael Gianaris said, “The painful lessons of our own history have taught us that extremism and intolerance beget violence, oppression and suffering. I stand with Greek-American leadership like the American Hellenic Educational Progressive Association, who have made clear that extremist and divisive groups like Golden Dawn are not welcome in our community. There is no place more inappropriate for a group like this than western Queens, which celebrates its diversity and openness to all peoples.”

Assembly Member Aravella Simotas said, “New York City, and Astoria in particular, are models of diversity and tolerance. There is no room for any kind of hate group to promote an anti-immigrant agenda in our city, especially here in the heart of our community,” Simotas said. “I immigrated to this country from Greece with my parents 33 years ago, and we were welcomed in Astoria with open arms by the generations of immigrants that came before us. This is what we in Astoria stand for as a community – not hatred and violence against immigrants, women and those who may be different from us.”

“While we vigorously defend freedom of speech, the Jewish Community Relations Council of New York, together with all freedom-loving New Yorkers, are deeply offended by the presence here in Queens, the most diverse borough in the most diverse city in the world, of this xenophobic, racist and anti-Semitic movement. Their ideology is rejected by the Greek community here in Queens and we will continue to work with our local ethnic and faith partners to combat all forms of racism and intolerance,” said Alan S. Jaffe, President of Jewish Community Relations Council of New York.

“We are outraged by the establishment of a New York City presence of Golden Dawn, a political party in Greece that combines an ideology of ethnic purity, anti-Semitism, and violence against minorities. These repugnant beliefs have no place in New York City, in Greece, nor anywhere else on the globe. We are gratified by the strong condemnations of Public Advocate Bill De Blasio and other elected officials and we are confident that all New Yorkers will reject this hateful message,” said Ron Meier, Regional Director, Anti-Defamation League, New York Office.

“I strongly condemn the message of the Golden Dawn. Their message plays to the worst of humanity. They are not representative of the amazing Greek community that I know and love. As a Greek-American, I have always been part of a Greek community that thrives as part of the grand tapestry of diversity that is Queens and NYC and loves their diverse neighbors. We reject Golden Dawn’s message of hate and division,” said Democratic District Leader Costa Constantinides.
(YWN Desk – NYC)
 

'' WAR WILL HAPPEN ''

• Published: 22/09/2012 at 06:43 PM
• Online news:

    An Israeli war on Iran "will eventually happen" but the Jewish state will be destroyed as a result, according to the head of Iran's elite Revolutionary Guards.

 

    The comments published on Saturday were the first in which Iran has acknowledged the probability of open armed conflict. "War will happen but it is not certain where and when," Brig Gen Mohammad Ali Jafari said, according to the ISNA and Fars news agencies. "The shameful and cancerous tumour that is Israel is seeking war against us, but it is not known when that war will happen. They now consider war as the only way to confront us, but they are so stupid that their (US) masters should stop them," he said. "If they begin (aggression), it will spell their destruction and will be the end of the story," he said. "This (war) will eventually happen as the (Islamic) revolution is moving rapidly towards its goals, and they cannot tolerate this. And finally, they will impose a war situation."

    The comments were the first time Iran has acknowledged the probability of open armed conflict with Israel. Previously, it has dismissed such a scenario as bluff on the part of Israel's leaders.

    Tensions, though, have risen significantly in recent weeks, with Israel threatening to unleash air strikes on Iranian nuclear facilities. Israel believes Iran's nuclear programme to be aimed at developing an atomic weapons capability that would menace its own existence, and its current status as the Middle East's sole, if undeclared, nuclear weapons power. Iran insists its programme is exclusively for peaceful, civilian ends, but it is locked in a deepening standoff with the UN nuclear watchdog and the UN Security Council over the issue.

    Jafari said that, "even if they (the Israelis) act rationally, this incident will happen." He added: "Everyone knows that they cannot confront the power of the Islamic republic ... But there is no guarantee of rationality, and it is possible that they will go crazy" and attack. He said a war with Israel would contrast with Iran's last war, the 1980-1988 conflict with Iraq that was characterised by invasion and counter-invasion by massed ground troops. "We should use the experience of the sacred defence (during the Iran-Iraq war) to prepare for the future war, because its nature will be very different from the previous war," he said. Fars quoted Jafari as saying that "we are putting all of our efforts into boosting our (military) capability so that if an aggression occurs we can defend ourselves and those who need our help." He added: "We have become more serious in the face of the threats of the enemy against our country."

    Jafari's abrupt public recognition of the seriousness of the Israeli threat came against the backdrop of military deployments by Iran, Israel and the Jewish state's ally, Washington. Iran has held several war games this year, including one pointedly showing its abilities to close the strategic Strait of Hormuz in the Gulf to oil tanker traffic should it be attacked. In an annual military parade on Friday, it also displayed several of its missiles, including ballistic weapons capable of striking Israel.
 
    Israel on Wednesday staged a surprise drill on the country's northern border with Syria, Iran's beleaguered ally. Next month it is to hold missile defence exercises with US forces. The United States, meanwhile, is leading 30-nation navy manoeuvres in the Gulf and has deployed a squadron of its top-end F-22 Raptor fighter jets to the United Arab Emirates.

Iran at the brink

The Washington Post
 Posted September 2, 2012 at midnight

Four months ago, the Obama administration radiated optimism that a deal could be struck curbing the most dangerous parts of Iran's nuclear program. What's followed has been a dismal summer. Not only has Iran not agreed to stop its production of higher-enriched uranium, but it has increased its stockpile by 30 percent since May, according to a new report by international inspectors. Not only has it rejected proposals from the United States and five partners that it close an underground production facility near the city of Qom, but it has doubled the number of centrifuges installed there.

Rather than negotiate with the international coalition — the last formal talks were in June — Tehran this week is hosting a meeting of the Non-Aligned Movement at which it is defiantly reasserting its right to uranium enrichment, despite multiple U.N. Security Council resolutions ordering it to stop. Meanwhile, terrorist attacks by the Iranian Revolutionary Guard and Lebanon's Hezbollah have targeted Israeli diplomats and tourists in half a dozen countries.

What's particularly striking about Iran's behavior is that the nation's leaders seem to ignore the possibility that it will provoke Israel into launching a military strike on the nuclear facilities in the coming weeks. Perhaps supreme leader Ali Khamenei doesn't take the Israeli threat seriously, though clearly he should; perhaps he might welcome such an attack as a way to rally domestic and international support, bust out of tightening economic sanctions and justify a unqualified race for a bomb.

Whatever the case, Iran's behavior has pushed the Obama administration into an awkward position. Most U.S. diplomacy now appears to be directed at persuading Israel to hold off on a strike at least until next year, though that could mean allowing Iran's nuclear capabilities to advance to the point where only U.S. military action would be effective. Last week, the White House, anticipating the new report by inspectors from the International Atomic Energy Agency, insisted there was still "time and space" for diplomacy.
That's probably correct. Despite its advances, Iran still is at least a year or two away from a bomb. It is making only slow progress, at best, on constructing the more advanced centrifuges and missiles it would need to complete an arsenal. Israel and the United States agree that the supreme leader has not yet made a decision to pursue a bomb, and U.S. officials say any such "breakout" move would probably be detected. Meanwhile, the regime is likely to grow steadily weaker, especially if its closest ally, the Syrian dictatorship of Bashar al-Assad, is overthrown.

Tehran's refusal to negotiate seriously and its continuing buildup of nuclear capacity is nevertheless steadily increasing the danger that the Middle East will be engulfed by a new war — one that could interrupt oil supplies, damage the global economy and exacerbate the sectarian conflict already under way in Syria, Iraq and Lebanon. An optimistic view would be that Iran is playing a familiar game of brinkmanship. If so, there may not be much more time to step back.

Ανοικτή επιστολή στον Δρ. Τάσο Κουράκη

16.8.2012

Ζαν Κοέν

Αγαπητέ σύντροφε καπιταλίστα και συντοπίτη μου Δρ. Κουράκη,

Φίλος μου έστειλε τη συνέντευξη που δώσατε με αφορμή την επίσκεψη Πέρες στο Κόκκινο  105,5 και ομολογώ ότι μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια, όχι από συγκίνηση, όχι από χαρά και φυσικά όχι από αγαλλίαση. Μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια από τα γέλια.

Καταρχάς αγαπητέ μου συντοπίτη ως άνθρωπος της πολιτικής επικοινωνίας πρέπει να σας συγχαρώ που διαλέξατε το σταθμό του κόμματος Κόκκινο 105,5 να δώσετε τη συνέντευξη καθότι οποιοσδήποτε άλλος δημοσιογράφος άλλου σταθμού άκουγε αυτά που λέγατε θα σας είχε τουλάχιστον διορθώσει τις ανακρίβειες που είπατε.

Επιπλέον, ακούγοντας τη συνέντευξη η ευρυμάθεια σας σχετικά με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή με άφησαν σε τέτοιο σημείο άναυδο που σκέφτηκα να σκίσω ό,τι διπλώματα έχω, ας είναι καλά η γυναίκα μου που με σταμάτησε.  Ειδικά μου άρεσε  όταν αναφερθήκατε στα περί στρατευμάτων κατοχής στη Γάζα, που φυσικά δεν υπάρχουν από το 2005.

Πάντως ως συντοπίτης μου και θέλοντας να σας βοηθήσω να μη γίνετε στο μέλλον περίγελος επιτρέψτε μου να σας πω πως στρατεύματα κατοχής υπάρχουν στη Δυτική Όχθη, ξέρετε πoια είναι αυτή, το κομμάτι που συνορεύει με τον Ιορδάνη ποταμό και την Ιορδανία; Α γεια σου. 

Αλλά για να μη παρασυρθείτε και πείτε στο μέλλον κάποια κοτσάνα και γελάσει και το παρδαλό κατσίκι, σας υπενθυμίζω ότι η κατοχή του Ισραήλ είναι στο 60% της Δυτικής Όχθης και στο 3% του Παλαιστινιακού πληθυσμού.

Το  40% των εδαφών κι το 97% (και ολογράφως, ενενήντα επτά τα εκατό, για να μη νομίσετε πως το νούμερο ήταν τυπογραφικό λάθος) του Παλαιστινιακού πληθυσμού ζει εδώ και 19 χρόνια υπό την πλήρη κυριαρχία της Παλαιστινιακής Αρχής.

Όλα τα παραπάνω όμως δεν είναι και τόσο σημαντικά. Τα πιο σημαντικά είναι ο ακτιβισμός σας και ο αγώνας σας για τους αδικημένους λαούς αυτού του κόσμου. Θα ξεκινήσω με τη συνάντηση σας με το Χαλέντ Μασαλ της οργάνωσης Χαμάς (γνωστή και επισήμως στη Δύση ως τρομοκρατική) και θα συνεχίσω με τα υπόλοιπα.

Η οργάνωση αυτή ως γνωρίζετε (ελπίζω) μετά τις εκλογές του 2006 κατέλαβε τη Γάζα δια της βίας το 2007, έδιωξε μέσα σε λιγότερο από 5 χρόνια ένα μεγάλο ποσοστό του Χριστιανικού πληθυσμού, και  έχωσε στη μπουζού όποιον οπαδό της PLO τόλμησε να πει κάτι εναντίον της.

Επίσης η Χαμάς έχει ένα καταστατικό όπου μιλάει ανοιχτά για την καταστροφή του Ισραήλ. Βέβαια θα μου πείτε αγαπητέ κύριε βουλευτά και συντοπίτη ότι έχει δίκιο η Χαμάς που θέλει να καταστρέψει το «σιωνιστικό τέρας» και γιαυτό συναντηθήκατε με το Χαλέντ,  για να του δηλώσετε τη συμπαράσταση σας στο δίκιο αγώνα του.

Ποιος λοιπόν μπορεί να σας κατηγορήσει για μεροληψία εναντίον του Ισραήλ; Εγώ σίγουρα όχι, μακριά από εμένα τέτοια σκέψη.

Αλλά ούτε αυτό είναι που με κάνει να θαυμάζω τον ακτιβισμό σας. Αυτό που με κάνει θαυμαστή σας, είναι η θαυμαστή θέση που πήρατε κατά τη διάρκεια της «Αραβικής Άνοιξης» (κοινώς κάνατε την πάπια)

Το γενναίο ταξίδι σας στο Νταρφούρ όπου πήγατε για να σώσετε τους Χριστιανούς Άραβες από  γενοκτονία στα χέρια των Μουσουλμάνων Αράβων (στον ύπνο σας φυσικά)

Τις αλλεπάλληλες σας διαδηλώσεις  μπροστά από την Κινεζική πρεσβεία, που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα (λέμε τώρα μη το παίρνετε και τοις μετρητοίς)

Και φυσικά εκείνη τη αξέχαστη ενέργεια σας  (τον ύπνο του δικαίου) όταν ο Αχμαντινετζάντ του Ιράν μετά της εκλογές νοθείας πυροβολούσε  ό,τι και όποιον κουνιόταν.

Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά δεν θέλω να σας κουράσω αφού έτσι και αλλιώς εσείς τα κάνατε όλα αυτά και τα γνωρίζετε καλύτερα από εμένα.

Τέλος, εγώ στη θέση σας αγαπητέ κύριε Βουλευτά και συντοπίτη, θα τη φύλαγα τη συνέντευξη, ώστε αν ποτέ γίνετε κυβέρνηση και χρειαστείτε να «φάτε» τα λόγια σας να μη τρέχετε να τη ψάχνετε, να την έχετε πρόχειρη.  Μέχρι τότε  αγαπητέ Βουλευτά και συντοπίτη, σας εύχομαι τα καλύτερα.

Όπως πάντα με απέραντο σεβασμό (και γέλιο)

Ζαν Κοέν.

Ανταποκριτής της Ισραηλινής Ραδιοφωνίας στην Ελλάδα.

Υ.Γ. Τα δέοντα στην κυρία Σακοράφα.   

 http://stokokkino.gr/o-peres-echei-taytistei-me-tis-pio-eleeines-pleyres-toy-israil/view

National Geographic Apocalypse The Rise of Hitler

Παπαχρηστου κ Ματθαιοπουλος

Του Ζαν Κοεν

Συνωμοσιολογία και αντισημιτισμός: ένα επείγον ποιμαντικό πρόβλημα

"Τα βρώμικα νερά της συνωμοσιολογίας και του αντισημιτισμού πάντοτε και παντού επικρατούν σε καιρούς ανασφάλειας και φόβου"

Μερίδα του ελληνικού λαού χαρακτηριζόταν ανέκαθεν από την τάση να ανακαλύπτει παντού ξένο δάκτυλο, απόρρητα παρασκήνια, συνωμοσίες εις βάρος της πατρίδας μας και της πίστης μας, με έντονη τη συμμετοχή των Εβραίων σε αυτά. Τα τελευταία 2 χρόνια, όμως, το κακό παράγινε.

Τα βρώμικα νερά της συνωμοσιολογίας και του αντισημιτισμού πάντοτε και παντού επικρατούν σε καιρούς ανασφάλειας και φόβου. Η ξαφνική και ισοπεδωτική οικονομική κρίση έχει ωθήσει πολλούς συμπολίτες μας να βεβαιωθούν ότι σκοτεινά κέντρα, εμπνεόμενα από τον σιωνισμό, απεργάζονται τον αφανισμό της Ελλάδας, τόσο τον πολιτισμικό όσο και τον οικονομικό. Κάποιοι που πρόσφατα ανακάλυψαν τις δυνατότητες του διαδικτύου έχουν πλέον τραπή σε αχαλίνωτα σενάρια τα οποία διαδίδουν ηλεκτρονικά: πάντα κάτι πονηρό βρίσκεται πίσω από τα γεγονότα, πάντα κάποιοι «ειδήμονες» θα διαφωτισουν τους «αφελείς» για τις σκοτεινές πλευρές ορισμένων δημόσιων προσώπων, πάντα τα διάφορα μέτρα λαμβάνονται με απώτερο σκοπό να πληγή η πίστη και η πατρίδα. Αρχής γενομένης από τη περιβόητη (και τελικά διαψευσθείσα) δήλωση του Κίσινγκερ εναντίον του ελληνισμού μέχρι την άποψη ότι τα ταχυδρομικά τέλη των εντύπων αυξήθηκαν ώστε να χτυπηθή ο εκκλησιαστικός λόγος!

Κάθε κοινωνία διαθέτει τις παράνοιές της, κάθε λαός έχει τους συνωμοσιολόγους του. Αυτό που συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία, όμως, ξεπερνά κάθε φαντασία. Με αφορμή το σοκ των οικονομικών μέτρων έχουν απελευθερωθή πλήθος από φοβίες που φώλιαζαν στο φαντασιακό των Ελλήνων. Με κορυφαίο σύμπτωμα την παλιά καταστροφική πληγή του αντισημιτισμού, η οποία κάποτε αιματοκύλισε τον κόσμο.

Το πρόβλημα θα ήταν σοβαρό έτσι κι αλλιώς, γίνεται όμως τραγικό όταν βλέπουμε να το υποδαυλίζουν και εκκλησιαστικά πρόσωπα. Μερίδα κληρικών, όλων των βαθμών, καθώς και λαϊκών θεολόγων και άλλων πιστών, έχουν προσχωρήσει άνευ όρων σε αυτή την παράνοια. Έχουν υιοθετήσει άκριτα τα «Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών» αγνοώντας ότι αποτελούν χαλκευμένη προβοκάτσια εις βάρος των Εβραίων! Έχουν ασπαστή τη θεωρία ότι για όλα τα δεινά του ελληνισμού φταίνε οι Εβραίοι! (Το επικαλέστηκε και ο Χίτλερ για να κάνει τον λαό συνεργούς του). Έχουν αγκαλιάσει κάθε αλλοπρόσαλλη ή ανεύθυνη αντικαθεστωτική κίνηση, δηλαδή λένε αντανακλαστικά «όχι» σε ό,τι προέρχεται από φορείς της εξουσίας, νομίζοντας ότι ενσαρκώνουν ένα νέο αντιστασιακό φρόνημα. Δεν προκαλούν έκπληξη όλα αυτά αν σκεφθούμε πως υπήρξαν κληρικοί που προ ετών διατύπωσαν δημόσια την κατηγορία ότι όσοι προωθούν τη λειτουργική ανανέωση υπηρετούν τα σχέδια της «Νέας Εποχής»! Η είσοδος και κληρικών στην παράνοια συνιστά πραγματικότητα λίαν ανησυχητική για την Εκκλησία και για τον τόπο.

Ουδείς είναι τόσο αφελής ώστε να αγνοεί πως η πολιτική διαθέτει νοσηρά παρασκήνια και πως οι εξουσίες του αιώνος τούτου είναι πάντοτε βουτηγμένες στα συμφέροντα. Ουδείς επαρκώς ενημερωμένος πολίτης παραγνωρίζει τις ενίοτε σατανικές μεθοδεύσεις του καπιταλιστικού συστήματος. (Ο Παπαδιαμάντης ονόμαζε «διαρκή αντίχριστον» την πλουτοκρατία). Εδώ, όμως, πρόκειται για κάτι άλλο. Αυτό που ενοχλεί εδώ είναι η νοοτροπία εκείνων των χριστιανών (παρόμοια με της Αριστεράς) η οποία ωθεί κάποιους να γίνονται εκούσια περιθωριακοί, στο να διαλέγουν να στέκονται πάντα στο «αντί», για να μπορούν να βρίζουν ατεκμηρίωτα. Ενοχλεί η συλλήβδην στοχοποίηση ενός βασανισμένου λαού όπως ο εβραϊκός, τον οποίο ταυτίζουν με εγκλήματα της ηγεσίας του και των λίγων σιωνιστών. Ενοχλεί η μεγαλομανής αντίληψη πως η Ελλάδα αποτελεί κέντρο του κόσμου και άλλη δουλειά δεν έχουν οι ισχυροί παρά να βυσσοδομούν εις βάρος της.

Δεν είναι τυχαίο πως περισσότερο ευάλωτα στις προβληματικές αυτές στάσεις είναι άτομα τα οποία διαβάζουν λίγο, σκέφτονται υπεραπλουστευτικά, συνηθίζουν να ενημερώνονται αποκλειστικά ή κυρίως από το διαδίκτυο. Στην επαρχία και στα λαϊκά στρώματα των μεγαλουπόλεων φαίνεται πως η συνωμοσιολογία και ο αντισημιτισμός ανθούν περισσότερο.

Αυτές οι διαπιστώσεις έχουν κοινωνιολογικό και ψυχολογικό ενδιαφέρον, διότι δείχνουν πως υπάρχουν κοινωνικές ομάδες οι οποίες αποτελούν ευκολώτερο στόχο χειραγώγησης: απλά, όπως αυτή ελάμβανε χώρα από τους πολιτικούς στο παρελθόν, τώρα την επιχειρούν οι δήθεν «ειδήμονες» καθώς και πρόσωπα κύρους, όπως κληρικοί. Στην πραγματικότητα πρόκειται δηλαδή για μάζες, που δεν διαμορφώνουν προσωπική γνώμη αλλά άγονται και φέρονται από εκείνους που ξέρουν πώς να τις ξεσηκώνουν.

Τα προβλήματα με τις στάσεις που περιέγραψα είναι δύο. Από τη μια, αποπροσανατολίζεται ο πολίτης από την κύρια ευθύνη του, την μετάνοιά του δηλαδή για όσα δεινά και ο ίδιος, με την πονηριά ή με τη ολιγωρία του, επεσώρευσε στον δημόσιο βίο και στην οικονομία. Αποθαρρύνεται από την εσωτερική αλλαγή του για την οποία πρέπει να εργασθή ώστε να επικρατήσει κάποτε επιτέλους και στον τόπο αυτό η ευνομία αντί για τις διαπλοκές συμφερόντων. Με άλλα λόγια, η συνωμοσιολογία και ο αντισημιτισμός είναι κατ’ ουσίαν λαϊκιστικά μεγέθη, διότι χαϊδεύουν τον Έλληνα ψιθυρίζοντάς του πόσο σπουδαίος και αθώος είναι, ένα θύμα των κακών της εκάστοτε εποχής.

Το άλλο πρόβλημα είναι πνευματικό. Τα μεγέθη αυτά νοθεύουν την ίδια την ουσία του χριστιανικού μηνύματος. Αντί ο πολίτης να θέτει σε προτεραιότητα την ιδιότητα του πιστού και να αγωνίζεται να αποτελέσει «ζύμη» και «άλας» μέσα στην εποχή στην οποία εκλήθη από τον Θεό, εθίζεται στο αίσθημα του αδικημένου, του σπουδαίου, του εγωκεντρικού, του χολωμένου, του μισούντος, και εν τέλει του συκοφάντη. Αντί να θεραπεύονται, δηλαδή, διεγείρονται τα χαμηλά ένστικτα και πάθη του «φυσικού» ανθρώπου και ματαιώνεται η πνευματική ανάκαμψη του.

Απέναντι στην κατάσταση αυτή, και πριν γιγαντωθή περαιτέρω (αφού αγνοούμε για πόσο καιρό ακόμη η πατρίδα μας θα δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση), φρονώ πως η ποιμαίνουσα Εκκλησία οφείλει να ενεργήσει άμεσα και κατάλληλα. Υπάρχει ένα επείγον ποιμαντικό πρόβλημα το οποίο οφείλουμε να μην υποτιμήσουμε καθόλου και ενώπιον του οποίου θα πρότεινα τις εξής δράσεις:

 -Να καταδείξουμε στους πιστούς ότι αμαρτάνει ενώπιον του Θεού όποιος υιοθετεί στάσεις απορριπτικές ή προσβλητικές για κάποιο έθνος. Το έθνος μας είναι ένα από όλα, με τις αρετές του και με τα ελαττώματά του. Ευλογήθηκε μεν από τον Θεό πλουσιοπάροχα αλλά σαν τον αρχαίο Ισραήλ: όχι για καύχηση αλλά για να μεταδώσει τις δωρεές. Τελικά, είτε μας αρέσει είτε όχι, η σύγχρονη πραγματικότητα το αποδεικνύει μέχρι τώρα ανίκανο και ανάξιο των ευεργεσιών αυτών.

 -Να επισημάνουμε πως η καχυποψία, η εμπάθεια, καθώς και η εύκολη αποδοχή και διάδοση αναπόδεικτων κατηγοριών, συνιστούν πνευματικό πρόβλημα, πιθανόν και κώλυμα Θείας Κοινωνίας.

-Να τονίσουμε πως με τη συνωμοσιολογία και τον αντισημιτισμό προσφέρουμε χείριστες υπηρεσίες στην πατρίδα μας: διατηρούμε για τους εαυτούς μας μεγαλειώδη εικόνα η οποία έρχεται σε γελοία αντίθεση με την τωρινή μας κατάντια, ακυρώνουμε τη όποια προσπάθεια ανασύνταξης και αλλαγής νοοτροπίας, εκκολάπτουμε το «αυγό του φιδιού» το οποίο κανείς δεν γνωρίζει τι μορφή θα λάβει στο μέλλον, και εν τέλει στοχοποιούμε την χώρα μας στην Ευρώπη ως μια κοινωνία ιδιόρρυθμη και άνομη που ζη με φαντασιώσεις και φέρνει στην εξουσία ακροδεξιούς.

-Να διδάξουμε ότι γινόμαστε άξιοι διάδοχοι των σπουδαίων προγόνων μας, όχι με εθνικιστικές και αδιέξοδες κορώνες, αλλά με συστηματική και μεθοδική εργασία ηθικής αναδιοργάνωσης και κοινωνικής ανασύνταξης.

-Να καταστήσουμε σαφές ότι σωστός πολίτης είναι ο υπεύθυνος πολίτης. Εκείνος δηλαδή που δεν επωφελείται ο ίδιος από την φαυλοκρατία και αναξιοκρατία, έτσι ώστε να έχει το ηθικό σθένος της διαμαρτυρίας και της καταγγελίας. Και φυσικά διατηρεί ακέραιη την ευθυκρισία του ως προς τους πολιτικούς αλλά με τρόπο νηφάλιο και ακριβοδίκαιο.

Καθώς οδεύουμε προς ριζικές αλλαγές του ελληνικού κομματικού χάρτη, πιθανόν και της κοινωνίας ως συνόλου, είναι καιρός νομίζω να συμβάλουμε ως Εκκλησία στη διαμόρφωση ενός Έλληνα ωριμότερου πολιτικά και κοινωνικά. Δυστυχώς, όπως η δεκαετία του 1980 (με τις αμέτρητες κοινοτικές επιδοτήσεις που διοχετεύθηκαν στην κατανάλωση και όχι στην ανάπτυξη) υπήρξε η μεγάλη χαμένη ευκαιρία για τη χώρα, έτσι και οι δεκαετίες του 1990 (με το «Μακεδονικό») και του 2000 (με τις ταυτότητες) υπήρξαν χαμένες ευκαιρίες για την Εκκλησία. Προωθήθηκε η εσωτερική «κατανάλωση» και όχι η γνήσια εκκλησιαστική ανάπτυξη και αναδιοργάνωση.

Ας μην συνεχιστή το κακό.

 Amen.gr. 22.11.2011
 του πρωτ. Βασιλείου Θερμού*          

ΦΑΚΕΛΟΣ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 2 ΛΙΝΚΣ

ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ...

1. http://jungle-report.blogspot.com/2012/03/blog-post.html

2.  http://jungle-report.blogspot.com/2012/05/2.html

Πλατεία Αριστοτέλους και η Στοά Βαρώνου Χίρς

Η πρόσφατη ανακαίνιση της Στοάς Βαρώνου Χιρς αποτελεί ένα από τα σπάνια παραδείγματα διατήρησης μιας λειτουργικής και ιστορικής συνέχειας ενός εμπορικού χώρου της πόλης, ενώ ταυτόχρονα η εξέλιξη της αποτυπώνει χαρακτηριστικά τις δυναμικές και την πολεοδομική εξέλιξη της ίδιας της πόλης.

Η ιστορία της αρχίζει στα μέσα του 19ου αιώνα όταν το ευρύτερο οικόπεδο στο χώρο της μετέπειτα πλ.Αριστοτέλους αγοράζεται από την εβραϊκή κοινότητα της πόλης με σκοπό να προσφερθεί για την ανέγερση των νέων εκπαιδευτηρίων της Alliance Universelle Israelite, μιας γαλλικής οργάνωσης που σκοπό είχε την παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης στους Εβραίους που ζούσαν υπό επαχθείς συνθήκες στη Μεσόγειο. Η Αλλιάνς αποτελούσε ένα φορέα εκσυγχρονισμού χάρη στην έμφαση της στην κοσμική εκπαίδευση που συμπεριλάμβανε την χειραφέτηση των γυναικών, την αφομοιωτική πολιτική, την εκμάθηση ξένων γλωσσών και την τεχνική εκπαίδευση. Η ίδρυση των σχολείων της σήμανε μια δεύτερη χρυσή εποχή για την πόλη γενικότερα μιας και οι απόφοιτοι της (Association des Anciens Eleves) αποτελούσαν την “εμπροσθοφυλακή” της αστικής τάξης της πόλης.

Η αυλή του κτιρίου της Αλλιάνς είναι ο μοναδικός τρόπος να εντοπίσουμε την πλ.Αριστοτέλους πριν το 1917 - στη θέση της σήμερα το ξενοδοχείο Ηλέκτρα Παλλάς/πηγή: άγνωστος

Στιγμιότυπο από την επίσκεψη του στρατηγού Σαράϊγ στην Αλλιάνς/πηγή:Δήμος Θεσσ।

To 1879 ανακαινίζει το κτίριο της που αποτελεί το πλεον προοδευτικό και εξελιγμένο εκπαιδευτικό οργανισμό της πόλης με 1200 μαθητές, ενώ ταυτόχρονα έχουν αρχίσει να λειτουργούν και τα υπόλοιπα σχολεία της όπως επαγγελματικές σχολές και παρθεναγωγεία. Το ίδιο το κτίριο αποτελεί ενδεικτικό της νέας πνοής που φέρνει στην πόλη μιας και η αυλή του αποτελούσε τον μεγαλύτερο ανοικτό χώρο στην – τυπικά ανατολίτικη – Θεσσαλονίκη μέχρι την Μεγάλη Πυρκαγιά του 1917. Αυτή η αυλή που από πολλούς τότε θεωρήθηκε σπατάλη πολύτιμου χώρου σε μια ασφυκτικά πυκνοκατοικημένη intra muros πόλη, αποτέλεσε κατά ένα περίεργο τρόπο ένα μνημείο κυριαρχίας της κοσμικής κουλτούρας και την εμβληματική της μεταφοράς του κέντρου της σαλονικιώτικης παιδείας από τα θρησκευτικά σχολεία όπως η σχολή Ταλμούδ Τορά χαΓκαντόλ ή τα χριστιανικά ενοριακά στα κοσμικά γυμνάσια.

Η Σχολή Αλλιάνς τραυματισμένη από την πυρκαγιά/πηγή:Λυκίδης (Μέγας)

Το κτίριο επιζεί της Μεγάλης Πυρκαγιάς αν και με ζημιές και συνεχίζει τη δράση του μέχρι την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Γ.Παπανδρέου το 1931 όταν τα ξενόγλωσσα δημοτικά κηρύσσονται παράνομα στην Ελλάδα, όταν και αναγκάζεται να αλλάξει μέθοδο λειτουργίας. Στα πλαίσια της προσπάθειας χρηματοδότησης της εκπαίδευσης στον μεσοπόλεμο μέρος του οικοπέδου, που σήμερα αποτελεί τη Στοά Βαρώνου Χιρς, ανοικοδομείται και δημιουργούνται ισόγεια εμπορικά καταστήματα τα οποία μισθώνονται, ενώ τα εκπαιδευτήρια της Αλλιάνς, πλεον ως δημόσια κοινοτικά σχολεία, συνεχίζουν την δράση τους. Στην φωτογραφία μπορεί κάποιος να διακρίνει το κτίριο με τα σημάδια της πυρκαγιάς ακόμα εμφανή.

Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια είναι ένα ορόσημο, κοινό της Εβραϊκής και Χριστιανικής Θεσσαλονίκης: τα Λεμονάδικα πριν μεταφερθούν στην Πτολεμαίων. Στα “Λεμονάδικα” ελλιμενίζονταν τα καράβια από την Παλαιά Ελλάδα με εσπεριδοειδή – άλλωστε οι παλαιοελλαδίτες ονομάζονταν λιμοντζί από τους σαλονικείς εβραίους μιας και ήταν το κύριο εξαγώγιμο προϊόν του μικρού Ελληνικού βασιλείου. Εκεί οι φτωχοί Εβραίοι και Χριστιανοί μαζεύονταν για να ψαρέψουν με απόχες τα σάπια φρούτα που πετούσαν τα πληρώματα στη θάλασσα, ως μόνη μέθοδος να προμηθευτούν φρούτα.

Σφραγίδες από κατασχεθέντα - απότους συμμάχους - βιβλία που εκλάπησαν από τους Γερμανούς। Ξεχωρίζουν οι Σύλλογοι Διδασκόντων, των βιβλιοθηκών των κοινοτικών σχολείων, των αποφοίτων της Αλλιάνς και του Νοσοκ।Χιρς। Παραμένουν ακόμα εκτός Ελλάδος/ προσωπική συλλογή

Η είσοδος των Γερμανών στην πόλη το 1941 στην αρχή δεν συνοδεύεται από αλλαγές και το σχολείο συνεχίζει να λειτουργεί – μάλιστα υπάρχουν μαρτυρίες οτι χρησιμοποιήθηκε ως κρυψώνα από την Ισραηλιτική Κοινότητα για βρετανούς στρατιώτες που είχαν δραπετεύσει από τα στρατόπεδα αιχμαλώτων πολέμου. Το 1943 οι μαθητές του και οι οικογένειες τους μεταφέρονται σε γκέτο στη πόλη και στη συνέχεια στα στρατόπεδα εξόντωσης στο Αουσβιτς της Πολωνίας όπου και δολοφονούνται. Στο σχολείο εγκαθίσταται αστυνομικό τμήμα, ενώ οι μεσεγγυούχοι εγκαθίστανται στα εβραϊκά καταστήματα. Μέρος της βιβλιοθήκης γίνεται στόχος του Κομάντο Ροζεμπεργκ που είχε σκοπό την λεηλασία της εβραϊκής πολιτισμικής κληρονομιάς, ενώ άγνωστη είναι η τύχη των αρχείων που έμειναν στα χέρια των ελληνικών αρχών.

Μετά το τέλος του πολέμου συνεχίζει να λειτουργεί ως σταθμός/ εντευκτήριο της Χωροφυλακής χωρίς κάποιο χρονοδιάγραμμα παράδοσης στην Ισραηλιτική Κοινότητα για την ενεργοποίηση του ως σχολείου ή ως προσωρινής στέγασης των επιζώντων από τα στρατόπεδα που γυρνούν στην πόλη με τα γνωστά προβλήματα διεκδίκησης των σπιτιών τους. Ταυτόχρονα το προαύλιο χρησιμοποιείται ως ο όρχος οχημάτων της Χωροφυλακής που σήμερα βρίσκεται στο Ντεπώ.

Φωτογραφία κατά την διάρκεια της Κατοχής. Αριστερά η Αλλιάνς, δεξιά το Ολύμπιον χτίζεται από τον Ζακ Μωσσέ αρχιτέκτονα του Ολυμπος Νάουσα/Ματανώθ Λαεβιονιμ κα δημοσίων κτιρίων της πόλης/ πηγή Β.Καβάλα

H Σχολή Αλλιάνς/πηγές είναι τα Fb groups Aγνωστη Θεσσαλονίκη&Old Photos of Thess.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 η πλ.Αριστοτέλους εκτοπίζει την πλ.Ελευθερίας ως η κεντρική πλατεία της πόλης ενώ σημειώνεται έντονη οικοδομική δραστηριότητα. Η σχολή της Αλλιάνς αποτελεί κομβικό σημείο και σύντομα η Ισραηλιτική Κοινότητα γίνεται δέκτης πιέσεων για την άμεση πώληση του κτιρίου. Παρά την δεινή οικονομική κατάσταση της που την οδηγεί στην εκποίηση τεράστιων κοινοτικών κτιρίων όπως το Νοσοκομείο Χιρς, (νυν Ιπποκράτειο) ή το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο, το περίπλοκο ιδιοκτησιακό καθεστώς της Σχολής Αλλιάνς αποτρέπει τέτοια σχέδια. Συγκεκριμένα η κεντρική οργάνωση της Αλλιάνς στη Γαλλία ιστορικά χρησιμοποιούσε σε όλα τα σχολεία της ένα μεικτό σύστημα στο οποίο η χρηματοδότηση των σχολείων ήταν αποτέλεσμα δωρεών της Αλλιάνς, χορηγιών της ΙΚΘ και ιδίων πόρων. Έτσι το κτιριακό συγκρότημα ήταν ιδιοκτησία της ΙΚΘ αλλά ήταν αδύνατη η πώληση του χωρίς την καταβολή υπέρογκων αποζημιώσεων στην Αλλιάνς.

Αεροφωτογραφία του '50: διακρίνεται ολοκληρωμένο το Ολύμπιον, οι θερινοί κινηματογράφοι, οι μάντρες και η Σχολή Αλλιάνς και η μετέπειτα Στοά Χιρς αριστερά σε κύκλους/ πηγή: Λυκίδης (Μέγας)

Η άνοδος όμως του Κ.Καραμανλή στην εξουσία συνδυάζεται με την ανάδειξη των νέων οικονομικών δυναστειών. Ετσι στις 7 Νοεμβρίου του 1959 μια μικρή παράγραφος στην εφημερίδα Μακεδονία αναγγέλλει οτι “Θα αρχίση η ανέγερσις του ξενοδοχείου στην πλατεία Αριστοτέλους” [...] “επί του οικοπέδου της Ισραηλιτικής Κοινότητας εις το οποίον βρίσκεται σήμερον το εντευκτήριον της χωροφυλακής”.

Η συγκεκριμένη είδηση έκρυβε πίσω της την προσωπική επίσκεψη του Κ.Καραμανλή που είχε ανακοινώσει στην τότε ηγεσία της κοινότητας την απόφαση για την άμεση πώληση του. Μάλιστα ένας τότε νεαρός υπάλληλος της ΙΚΘ μου διηγήθηκε οτι η φράση που κυκλοφόρησε τότε ήταν “μέχρι το επόμενο σαββατοκύριακο κοιτάχτε να το έχετε πουλήσει”. Οι συνθήκες για τους σαλονικείς εβραίους της εποχής γίνονται καλύτερα κατανοητές αν κανείς δει ολόκληρο το φύλλο της εφημερίδας από το οποίο αλίευσα την είδηση: στην κορυφή υπάρχει ρεπορτάζ για την απελευθέρωση και μεταφορά στο Βερολίνο του εγκληματία πολέμου Μαξ Μέρτεν που είχε παίξει κομβικό ρόλο στην εκτόπιση και δολοφονία 55.000 σαλονικιών εβραίων χάρη στις πιέσεις της Δυτικής Γερμανίας και του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Αριστερά η Σχολή Αλλιάνς, με την μεταπολεμική υπερυψωμένη αυλή από γκαζόν προς τη θάλασσα/πηγές είναι τα Fb groups Aγνωστη Θεσσαλονίκη/Old Photos of Thess.

Παράπλευρη απώλεια υπήρξε η θυελλώδης ρήξη των σχέσεων της Ισραηλιτικής Κοινότητας με την Αλλιάνς στο Παρίσι η οποία ορθώς απαιτούσε την αποζημίωση και η οποία αδυνατούσε να αποδεχθεί το ευτελές τίμημα το οποίο είχε αναγκαστεί η ΙΚΘ να λάβει. Χωρίς την βοήθεια της χρειάστηκε να περάσουν άλλα 35 χρόνια για να μπορέσει να ξανα-ιδρυθεί εβραϊκό σχολείο στη Θεσσαλονίκη, το σημερινό Εβραϊκό Δημοτικό στο κτίριο Ματανώθ Λαεβιονίμ επί της οδού Φλέμιγκ.

Νοσοκομείο Χιρς, (νυν Ιπποκράτειο)/πηγή: Ζικρόν Σαλονίκη

Ευτυχώς τα μεσοπολεμικά καταστήματα της οδού Τσιμισκή παραμένουν στην κατοχή της ΙΚΘ η οποία δρομολογεί την ανακατασκευή των. Τότε έχουμε την προσθήκη επιπλέον ορόφων και την επιλογή να διατηρηθεί διαμπερής η στοά επιτρέποντας την επικοινωνία των οδών Τσιμισκή με Μητροπόλεως, ενώ πλεον παίρνει το όνομα “Στοά Βαρώνου Χιρς” προς τιμή του σημαντικότερου φιλάνθρωπου της ιστορία της πόλης που έδωσε το όνομα της οικογενείας σε κτίρια και τοπωνύμια της Θεσσαλονίκης. Εκεί στεγάζονται αρχικά τα γραφεία του ΟΠΑΙΕ και αργότερα τα γραφεία της ΙΚΘ, το Κέντρο Νεολαίας και η πολιτιστική λέσχη Αδελφότητα. Για πολλά χρόνια γίνεται μια από τις κεντρικές εμπορικές στοές της πόλης και κατά παράδοξο τρόπο διατηρεί το όνομα της, γεγονός που να συναντούμε και στις άλλες εμπορικές στοές της πόλης όπως Πελοσώφ, Καράσσο, Φρανσές, Σαούλ. Μαζί με τα πολλά μέγαρα της περιοχής, (ενδεικτικά μεταξύ των εκατοντάδων που επιζούν: Μορδόχ, Μορπούργο στη Κομνηνών - Σιμχά, Γκατένιο Φλωρεντίν στη Βενιζέλου – Νάαρ και Εβραϊκό Μουσείο στην Αγ.Μηνά), αποτελούν μαρτυρίες της ακμής της εβραϊκής κοινότητας προ του Ολοκαυτώματος.

Στις αρχές του 2000 τα Notos Galleries και η Ισραηλιτική Κοινότητα συνεργάζονται σε μια ριζική ανακαίνιση της Στοάς Χιρς. Αν και δεν είναι χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο, διατηρείται η αρχική πρόσοψη ενώ το εσωτερικό ανακατασκευάζεται. Η επικοινωνία μεταξύ των οδών Μητροπόλεως και Τσιμισκή διατηρείται δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή στην κλασική λειτουργία των εμπορικών κέντρων που προσωπικά εκτιμώ. Ταυτόχρονα τα γραφεία της ΙΚΘ μεταφέρονται στα σημερινά επί της Β.Ηρακλείου πάνω από την Συναγωγή Γιαντ Λεζικαρόν απέναντι από την Αγορά Μοδιάνο.

Ενδιαφέρον είναι οτι σε μια σπάνια αλλαγή του modus operandi η εβραϊκή καταγωγή της τονίζεται με την έντονη σήμανση της ως Στοά Βαρώνου Χιρς και πινακίδες που αναφέρουν οτι το κτίριο είναι ιδιοκτησία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης και η ανακαίνιση έγινε επί προεδρίας Δαυίδ Σαλτιέλ. Η συγκεκριμένη επιλογή αποτελεί ευτυχής ρήξη με την πρακτική του παρελθόντος όταν ακόμα και συναγωγές ή το νέο νεκροταφείο δεν είχαν επιγραφές σε μια προσπάθεια να γίνει αόρατη η εβραϊκή παρουσία. Ελπίζω μόνο να συνεχισθεί.

Μια συνέπεια υπήρξε της ανακαίνισης υπήρξε η ευκαιρία διενέργειας αρχαιολογικών ανασκαφών που αποκάλυψαν το παραθαλάσσιο τείχος που περιέβαλε την πόλη και η κατεδάφιση του οποίου δημιούργησε την παλιά παραλία. Στο υπόγειο του Public μπορεί κάποιος να δει τις ανασκαφές σε μια εξαιρετική γωνία που προσδίδει μια αξία στο κατάστημα και προσωπικά θεωρώ οτι αξίζει μια σύντομη επίσκεψη που επιτρέπει να συλλογιστούμε το πώς η σχέση της Θεσσαλονίκης με την θάλασσα δεν ήταν πάντα δεδομένη.

Επίλογος

Αυτό το άρθρο δεν είχε σκοπό να μιλήσει για ένα εβραϊκό τόπο, άλλωστε προσωπικά πάντοτε βρίσκω μάλλον ανώφελο να προσπαθήσεις να ξεχωρίσεις εβραϊκούς τόπους στη Θεσσαλονίκη. Περισσότερο είχε σκοπό να μιλήσει για τις μεθόδους που οι νέες οικονομικές ελίτ επιβλήθηκαν μεταπολεμικά στην πόλη που ήδη ήταν ένα φάντασμα του κοσμοπολίτικου παρελθόντος της. Μέθοδοι που αντανακλούσαν τόσο την έλλειψη δημοκρατικών θεσμών της εποχής, όσο και την απαρχή μιας αστικής μεταμόρφωσης της πόλης που θα ολοκληρώνονταν με την λαίλαπα της αντιπαροχής. Αξίζει να σημειώσουμε οτι αυτη δεν είχε αναγκαστικά αντιεβραϊκά χαρακτηριστικά αλλά από τη στιγμή που η γηγενής Θεσσαλονίκη ήταν σε μεγάλο βαθμό εβραϊκή συνδύασε το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Αυτή η βίαια διακοπή μαζί με τις τρεις τεκτονικές αλλαγές στην σύνθεση του πληθυσμού, (οι χριστιανοί πρόσφυγες του ’23, η εξόντωση των εβραίων το ’43 και η μεταπολεμική αστυφιλία), πιστεύω οτι παίζει σημαντικό ρόλο στην απουσία αστικής συνείδησης στη Θεσσαλονίκη. Εμπειρικά βλέπω σε διάφορα γκρουπ πόσο σημαντική είναι η προσπάθεια αναγνώρισης των τόπων σε παλιές φωτογραφίες, ίσως ενδεικτικό της ανάγκης για ορισμένα γνωστά “σημάδια” που λειτουργούν ως άγκυρες στην ναυπήγηση μας στην ιστορία μας. Οταν όμως αυτά χάνονται ή χάνονται οι άνθρωποι που μπορούν να τα ερμηνεύσουν τότε απλά η συνείδηση δεν έχει έδαφος στο οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί. Το γεγονός οτι οι νέοι κάτοικοι είχαν ως αναφορές τις πατρίδες στην Μικρά Ασία ή το χωριό τους σίγουρα δε βοήθησε ειδικά όταν η δημόσια ιστορία της πόλης δεν ανταποκρίνονταν στην πόλη που περπατούσαν. Και από τη στιγμή που δε μπορούσαν να την νοιώσουν δεν ένοιωθαν την ανάγκη να την υπερασπιστούν όταν τα εκλεκτικιστικά μέγαρα του κέντρου, η Ανω Πόλη και οι βίλες των Εξοχών έδιναν την θέση τους στα σημερινά θηρία. Και αξίζει να σημειωθεί οτι θύμα δεν είναι μόνο το εβραϊκό και μουσουλμανικό παρελθόν αλλά και το ίδιο το χριστιανικό παρελθόν της.

Ακριβώς για αυτό η αστική συνείδηση στη Θεσσαλονίκη έχει τόσο αργήσει και προσωπικά πιστεύω οτι θα αργήσει και άλλο. Γιατί ακόμα και οι σύγχρονες γενιές που έχουν γνωρίσει μόνο αυτή τη πόλη συνεχίζουν να ζουν αυτή την ασυνέχεια και οι όποιες προσπάθειες επανασύνδεσης με την ιστορία γίνονται υπό ρομαντικούς όρους στυλ Μαζάουερ, είτε με ιδεολογικούς με συχνά αστεία αποτελέσματα.

Σήμερα η πλατεία Αριστοτέλους είναι τραπεζοκαθίσματα, η κεντρική πλατεία της πόλης, το καραβάκι τα Χριστούγεννα, οι προεκλογικές συγκεντρώσεις। Για μένα όμως είναι επιπλέον η Σχολή της Αλλιάνς, ο Ζακ Μωσσέ του Ολύμπιον, η Λέσχη Νεολαίας στην Στοά Χιρς. Και αν ακόμα μας φοβίζει αυτό το παρελθόν, ίσως τα Λεμονάδικα μας θυμίσουν οτι τους δύσκολους αυτούς καιρούς πάλι μαζί θα τους περάσουμε όπως τότε.

Aπο http://thess.gr

Hitler´s Children PART 2

Hitler´s Children PART 1

Η ενσωμάτωση των σεφαραδιτών στην ελληνική Θεσσαλονίκη

Η ενσωμάτωση των σεφαραδιτών στην ελληνική Θεσσαλονίκη

Israel's Secret Staging Ground

BY MARK PERRY | MARCH 28, 2012

In 2009, the deputy chief of mission of the U.S. embassy in Baku, Donald Lu, sent a cable to the State Department's headquarters in Foggy Bottom titled "Azerbaijan's discreet symbiosis with Israel." The memo, later released by WikiLeaks, quotes Azerbaijan's President Ilham Aliyev as describing his country's relationship with the Jewish state as an iceberg: "nine-tenths of it is below the surface."

Why does it matter? Because Azerbaijan is strategically located on Iran's northern border and, according to several high-level sources I've spoken with inside the U.S. government, Obama administration officials now believe that the "submerged" aspect of the Israeli-Azerbaijani alliance -- the security cooperation between the two countries -- is heightening the risks of an Israeli strike on Iran.

In particular, four senior diplomats and military intelligence officers say that the United States has concluded that Israel has recently been granted access to airbases on Iran's northern border. To do what, exactly, is not clear. "The Israelis have bought an airfield," a senior administration official told me in early February, "and the airfield is called Azerbaijan."

Senior U.S. intelligence officials are increasingly concerned that Israel's military expansion into Azerbaijan complicates U.S. efforts to dampen Israeli-Iranian tensions, according to the sources. Military planners, I was told, must now plan not only for a war scenario that includes the Persian Gulf -- but one that could include the Caucasus. The burgeoning Israel-Azerbaijan relationship has also become a flashpoint in both countries' relationship with Turkey, a regional heavyweight that fears the economic and political fallout of a war with Iran. Turkey's most senior government officials have raised their concerns with their U.S. counterparts, as well as with the Azeris, the sources said.

The Israeli embassy in Washington, the Israel Defense Forces, and the Mossad, Israel's national intelligence agency, were all contacted for comment on this story but did not respond.

The Azeri embassy to the United States also did not respond to requests for information regarding Azerbaijan's security agreements with Israel. During a recent visit to Tehran, however, Azerbaijan's defense minister publicly ruled out the use of Azerbaijan for a strike on Iran. "The Republic of Azerbaijan, like always in the past, will never permit any country to take advantage of its land, or air, against the Islamic Republic of Iran, which we consider our brother and friend country," he said. (Following the publication of this article, an Azeri spokesman denied that his government had granted Israel access to Azeri airbases.)

But even if his government makes good on that promise, it could still provide Israel with essential support. A U.S. military intelligence officer noted that Azeri defense minister did not explicitly bar Israeli bombers from landing in the country after a strike. Nor did he rule out the basing of Israeli search-and-rescue units in the country. Proffering such landing rights -- and mounting search and rescue operations closer to Iran -- would make an Israeli attack on Iran easier.

"We're watching what Iran does closely," one of the U.S. sources, an intelligence officer engaged in assessing the ramifications of a prospective Israeli attack confirmed. "But we're now watching what Israel is doing in Azerbaijan. And we're not happy about it."

Israel's deepening relationship with the Baku government was cemented in February by a $1.6 billion arms agreement that provides Azerbaijan with sophisticated drones and missile-defense systems. At the same time, Baku's ties with Tehran have frayed: Iran presented a note to Azerbaijan's ambassador last month claiming that Baku has supported Israeli-trained assassination squads targeting Iranian scientists, an accusation the Azeri government called "a slander." In February, a member of Yeni Azerbadzhan -- the ruling party -- called on the government to change the country's name to "North Azerbaijan," implicitly suggesting that the 16 million Azeris who live in northern Iran ("South Azerbaijan") are in need of liberation.

And this month, Baku announced that 22 people had been arrested for spying on behalf of Iran, charging they had been tasked by the Islamic Revolutionary Guard Corps to "commit terrorist acts against the U.S., Israeli, and other Western states' embassies." The allegations prompted multiple angry denials from the Iranian government.

European Jewish Parliament (EJP) condemns the murder of innocent Jews in France

The European Jewish Parliament (EJP) expresses its shock and deep sadness following the deadly anti-Semitic attack which occurred this morning against the Jewish School, Ozar Hatorah in Toulouse, France, killing Rabbi Jonathan Sandler and his two children Aryeh, 3, and Gabriel, 6 and the daughter of Ozar Hatorah's Director, Miryam Monsonégo, 8. EJP strongly condemns these barbaric acts of brutal murder of a Jewish teacher and of young innocent children, on their way to school.

EJP extends its sincere condolences and solidarity to the victims' families and is praying for the recovery of a 17 year old adolescent who is between life and death in Hospital.

EJP solemnly urges the French Authorities to do everything in its power to identify, arrest and bring to Justice those who spilt Jewish blood today in the streets of Toulouse and to take all necessary measures to assure these attacks will never happen again. In light of the brutal attack EJP held an emergency conference call, in which French Members of the European Jewish Parliament shared their concerns and coordinated course of action.

Israel must fight to keep neo-Nazis out of Greece's government

As a new immigrant from Greece to Israel, I could not have been happier when the Greece-Israel relationship started warming up about a year ago. In the wake of the break-down of relations between Israel and Turkey, Greece and Israel started to see each other as natural allies in the Middle East. But the embrace of neo-Nazis into the political mainstream, a truly disturbing development in the Greek political arena, forced me to recognize the gap that still exists between the countries and their political cultures, the lack of Greek sensitivity to anti-Semitism, as well as the need to constantly assess the sincerity of those who claim to be our friends.

Until three weeks ago George Karatzaferis, leader of the nationalist party LAOS (Popular Orthodox Rally) was part of the three party coalition government formed in November 2011. What is less well-known outside of Greece is that Karatzaferis is a politician infamous for his anti-Semitic outbursts and comments denying the Holocaust, someone who infamously proclaimed during Israel’s 2008 Cast Lead operation that "the Jew smells blood." Regarding the 9/11 attacks he has alleged that “4,000 Jews working in the Twin Towers did not go to work on the day of the attack," and he has referred to “all these tales of Auschwitz and Dachau" on live television.

Although Karatzaferis the demagogue is now out of government, two other LAOS MPs were invited to join the party of Antonis Samaras, the leader of the Nea Demokratia mainstream right-wing party and leader of the opposition, who is widely expected to become prime minister after the general elections due in late April 2012. One of these two MPs, Makis Voridis, resigned from the government when LAOS pulled out but the current Greek Prime Minister Papadimos himself opted not to accept Voridis' resignation and kept him on in his government.

As a Jew and an Israeli, I feel it is my duty and obligation to share with you Voridis’ background and political career. A former leading figure in Greece's neo-Nazi youth group, Chrysi Avgi (Golden Dawn), Voridis has a long history of Holocaust denial, anti-Semitism and xenophobia, including physical threats to Jewish families and leading groups of thugs against immigrants and leftists. Over the last couple of weeks he has smoothed over his thuggish past by describing it as "right-wing activism". As a student at the elite Athens College high school, alma mater of current Prime Minister Papadimos, former Prime Minister Papandreou, Samaras and myself, Voridis formed the fascist student group “Free Students” that painted the walls with swastikas and saluted each other with using the Nazi-era greeting "Heil Hitler."

During school elections, Voridis would violently threaten not only the Jewish students who opposed his fascist group, but also their families. After graduation, Voridis formed a fascist group in the Law School of Athens and became active in neo-Nazi youth groups. In the 1990s, following the footsteps of his mentor, Jean Marie LePen, he formed the National Front, an anti-immigrant party. His party's motto was "Red card for immigrants." A few years ago, he joined LAOS and was elected to parliament. He soon became the darling of the Greek media, due to his extensive family connections, his debating skills and his charisma in front of the cameras.

Although less charismatic, the second of the two LAOS MPS, Adonis Georgiadis, also has a long history of anti-Semitism. This includes attacking Jews through his television show and being named as a prosecution witness against the leaders of the Greek Jewish community who are on trial for the defamation of Kostas Plevris, a self-proclaimed Nazi and anti-Semite whose book was described by the Central Board of Jewish Communities in Greece as a "defamatory, anti-Semitic book in which Jews are called 'subhuman' and are directly threatened with annihilation." Plevris himself went on trial for incitement, but was acquitted, and then he sued the leaders of the Jewish community. Plevris is also the father of Thanassis Plevris, another LAOS member of the parliament.

Samaras legitimized a neo-Nazi and an anti-Semite of the worst kind when he invited Voridis to join his party. Letters of protest by Jewish organizations received a lukewarm response from Samaras. Israel has not publicly protested, probably in an attempt not to “rock the boat" of its newly-found friendship with Greece. Perhaps it has done so through private channels.

The co-option of far right-wingers into a Greek government or its opposition is a dangerous precedent. As Israelis and Jews, we need to protest against any kind of neo-Nazi participation in the governments of friendly nations, just as we did when Kurt Waldheim was elected President of Austria, and when the party of Jörg Haider, the long-time leader of the Austrian Freedom Party, joined the government.

Bearing in mind the storms battering the Greek state and economy, and an underlying current of anti-Semitism that has deep roots in the country, my fear is that a dangerous nationalism is on the rise in Greece. The desire of politicians to appeal to populist conspiracies and racism in the lead up to the general elections in a month’s time and afterward will lead to neo-Nazis holding a balance of power and by then, it will be too late to stop them. The time to stop them is now.

Sabby Mionis was born in Athens and moved to Israel in 2006. Founder of Capital Management Advisors and active in Greek business life, he is a former president of Keren Hayesod (the United Israel Appeal) in Athens and now serves as on the UIA Executive and is co-founder of the Israel Center for Better Childhood.

Εβραϊκές Απόκριες: ΠΟΥΡΙΜ

Israel a haven for Arabs

Op-ed: Under Israel, Arabs enjoy life that many in neighboring countries can only dream of

David Ha'ivri

Published: 02.16.12, 18:30 / Israel Opinion

Anti-Israel propagandists claim that Israel is an apartheid state that discriminates against Palestinians on a racist basis. They repeat this accusation over and over like some kind of mantra, in order to make it stick to the image of Israel, regardless of the truth.

There are a number of questions that should be asked of the PR wizards who invented this line of assault:

1. Are the Palestinians a distinct race? If not, how could they be victims of racism? (The same can be asked about Israelis: are they a race? If not, how can they be perpetrators of racism?)

2. Does Israel have any security threat coming from Arabs both inside and outside the borders of Israel? And if so, does Israel have a right to protect itself?

3. Do people in all countries, communities and neighborhoods around the world enjoy the same standard of living, freedoms and rights?

4. Do Arab residents of Israel really have it that bad?

The “Palestinian Apartheid” issue has been used बीdemagogue Arab leaders (and others) as a distraction from real pressing issues for ages। Citizens of Israel’s neighboring countries have been indoctrinated for decades to believe that the Jewish state is their biggest threat and the core of all of their worries, while in fact they have been abused and oppressed by men like Gaddafi, Assad, Arafat and others. Over the past year, those living under Arab regimes have begun demanding their basic rights and freedoms. Some are realizing that Israel is not the real cause of their hardships.

In Israel (West Bank area included,) Arab residents enjoy the kind of freedom and security that many in neighboring countries can only dream of - but they generally expect Israel to be better than others. The fact that Arabs are being oppressed, beaten and slaughtered by dictators in Arab countries is of no consolation to Israeli Arabs who are delayed at security checkpoints.

But are security checkpoints a sign of racism or a real security need brought about by terrorists who have come from largely Arab population areas and tried to transport bombs and weapons into largely Jewish population areas? There are security checks at all major airports throughout the world. Are they a form of racism, or a similarly necessary response to a known threat?

Apartheid wall?

Israel has constructed a security separation barrier meant to obstruct the transit of terrorists and their weapons. Anti-Israel propagandists call the security barrier an “apartheid wall.” My question is: how could it be defined as an apartheid wall if there are both Jews and Arabs who live on both sides of the wall? My family and I, along with hundreds of thousands of other Israelis, live on the east side of the wall.

Non-Jewish Israelis - members of Christian, Muslim and Druze faiths (all considered Arabs) - serve in Israel's army and parliament. Members of each of these communities have served as judges in Israeli courts, officers in Israel's police force and other respected positions. Those who fulfill their civil obligations are rewarded with all of the same benefits as Jewish Israelis.

Very few Muslim or Arab countries have Jewish residents at all, due to the great expulsion of Jews from Arab lands that paralleled the founding of the State of Israel in 1948. Most, if not all, Arab countries have laws forbidding Jews to own land or have other basic rights. Even those Arabs who have signed treaties with Israel - Egypt, Jordan and the PA - do not provide rights for Jews in their countries (not that this is very surprising in light of the fact that rights even to Arabs in those countries are very limited.)

All this boils down to two core points. First, Arabs under Israel might very well have a better standard of living than what is available in neighboring Arab regimes. Second, Israel is forced to deal with constant security threats. In an ongoing effort to keep the country safe from terror, some inconvenience is caused to the population. Jews and non-Jews alike are checked at entrances to shopping centers, public institutions and even hospitals.

David Ha'ivri is the director of the Shomron Liaison Office. He and his wife Mollie live in Kfar Tapuach, Shomron with their eight children. You can follow him on Twitter @haivri

IRAN guide

http://www.cfr.org/interactives/CG_Iran/index.html?cid=oth-redirect-crisis_guide_iran?cid=ppc-Facebook-iran_crisis_guide-students#/overview/

Iran orders hanging of Pastor Youcef Nadarkhani

Iran’s judiciary issued orders to hang the dissident Christian, arrested in 2009 for seeking to register a home-based church.

By Courtesy

BERLIN – Despite the international outrage over the incarceration and slated death penalty for Pastor Youcef Nadarkhani, Iran’s judiciary has issued orders to hang the dissident Christian.

Jay Sekulow, the chief counsel for the Washington-based American Center for Law & Justice (ACLJ), said on Wednesday, “We are hearing reports from our contacts in Iran that the execution orders for Christian Pastor Youcef Nadarkhani may have been issued.”

Nadarkhani, now 34, was arrested in 2009 for questioning the compulsory Islamic education of his children and for seeking to register a home-based church. He was sentenced to death in 2010.

The ACLJ has closely monitored the case and has previously translated Iranian legal documents.

Sekulow added, “It is unclear whether Pastor Youcef would have a right of appeal from the execution order. We know that the head of Iran’s Judiciary, Ayatollah Sadegh Larijani, must approve publicly held executions, but only a small percentage of executions are held in public – most executions in Iran are conducted in secret.”

There has been a dramatic increase of executions in the Islamic Republic over the last month, Sekulow said.

US President Barack Obama, EU foreign policy chief Catherine Ashton and the governments of Germany, Britain and France, have called on the Iranian government to release Nadarkhani.

Rep. Joseph Pitts (R-Pennsylvania) drafted a resolution in Congress demanding the immediate release of Nadarkhani and that the apostasy charge be immediately expunged from the record.

“Iran has become more isolated because of their drive for nuclear weapons, and the fundamentalist government has stepped up persecution of religious minorities to deflect criticism. The persecuted are their own citizens, whose only crime is practicing their faith,” Pitts told FoxNews.com.

Small demonstrations across Germany have demanded that Iran not execute Nadarkhani. In September, 400 protesters showed up in front of the Iranian Consulate in Hamburg. Since October, there has been a vigil every week in the northern port city to protest against the pastor’s imprisonment.

Groups in Frankfurt and Berlin have also demonstrated.

A large event is slated for Easter in Hamburg in an effort to influence the Iranian authorities. A petition for action has collected 23,000 signatures calling for Iran to release the Evangelical pastor.

ACLJ has launched a “Tweet for Youcef social media campaign।” Such activities are “growing exponentially as Pastor Youcef’s situation has become more dire,” the organization said.

By BENJAMIN WEINTHAL, JERUSALEM POST CORRESPONDENT 02/23/2012 22:08