Γιατί η Παλαιστηνιακή Αρχή θέτει προϋποθέσεις

Απο την ιστοσελιδα του κ. Ζαν Κοέν
http://cohen.gr/newsite/

YNET 30.6.2013

Του Dan Calic*

 

www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4398456,00.html

 

Αν οι Παλαιστίνιοι έκαναν αυτό που ήθελαν, το Ισραήλ θα είχε εξαλειφθεί υπέρ ενός Αραβικού κράτους που θα εκτεινόταν σ’ όλη την περιοχή. 

Έχει έρθει η ώρα ν’ αποκαλυφθούν οι αληθινές προθέσεις των Παλαιστινίων. Ενώ οι παγκόσμιοι ηγέτες προσπαθούν να δελεάσουν και να σπρώξουν τις δύο πλευρές σε διαπραγματεύσεις, μόνο η μία εξ αυτών επαναλαμβάνει σταθερά ότι είναι έτοιμη να καθίσει στο τραπέζι για απευθείας διαπραγματεύσεις χωρίς προϋποθέσεις – το Ισραήλ. Οι Παλαιστίνιοι, από την άλλη πλευρά, αρνούνται να συναντηθούν αν το Ισραήλ δεν συμφωνήσει εκ των προτέρων σε αρκετές απαιτήσεις τους. Αυτό θα έπρεπε να είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι για τις ανειλικρινείς προθέσεις τους. 

Στη συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος Obama με τον Mahmoud Abbas τον Μάρτιο στη Ραμάλα, τον επέκρινε δημοσίως λέγοντας ότι οι "προϋποθέσεις είναι άσκοπες". Αγνοώντας τον Πρόεδρο, ο Abbas συνεχίζει να επαναδιατυπώνει τη λίστα των απαιτήσεων των οι οποίες περιλαμβάνουν και τον τερματισμό της Ισραηλινής ανοικοδόμησης σε γη που υποθέτει ότι θα γίνει δική τους αν και όταν επιτύχουν την κρατική τους υπόσταση. Η ερώτησή μου είναι πώς μπορούν ν’ απαιτούν τον τερματισμό της ανοικοδόμησης χωρίς μια επίσημη συμφωνία για κρατική υπόσταση ή σύνορα; Πού πρέπει να συνεχιστεί η οικοδόμηση; Αντιστρέφουν τη σωστή σειρά που πρέπει να γίνουν τα πράγματα. 

Μια άλλη προϋπόθεση είναι ότι το Ισραήλ πρέπει να συμφωνήσει στον τερματισμό της "κατοχής" και την επιστροφή στα σύνορα προ του ‘67. Αν η λεγόμενη "κατοχή" εμποδίζει την ειρήνη, τότε γιατί ένιωσαν την ανάγκη εμπλοκής τους στον πόλεμο του 1967 οπότε δεν υπήρχε "κατοχή"; 

Για την ιστορία, τα λεγόμενα σύνορα του ‘67 είναι ουσιαστικά η διαχωριστική γραμμή που χαράχθηκε όταν έληξαν οι εχθροπραξίες το 1949 μετά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Δεν έχουν γίνει ποτέ τυπικά αποδεκτά ως "επίσημα" σύνορα. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο Obama, το Ισραήλ έχει δικαίωμα σε "ασφαλή και προασπίσιμα σύνορα" ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι, από το 1948 και μετά, σχεδόν όλος ο Αραβικός κόσμος είναι εχθρικός απέναντί του. 

Οι γραμμές του ‘67, αν γίνουν τα επίσημα σύνορα, θ’ αφήσουν το Ισραήλ με μόλις εννέα μίλια πλάτος βόρεια του Τελ Αβίβ όπου βρίσκεται το 70% του πληθυσμού και το 80% της βιομηχανίας του. Το να έχεις έναν μαχητικό εχθρό μόλις λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά σου δεν συνιστά "ασφαλή και προασπίσιμα σύνορα" όταν η χώρα σου είναι τόσο μικρή. 

Ένα άλλο αίτημα στη λίστα είναι η παραχώρηση της Ανατολικής Ιερουσαλήμ η οποία περιέχει το Δυτικό Τείχος και το Όρος του Ναού. Αυτό είναι το ιερότερο μέρος του κόσμου για τους Εβραίους. Η παραχώρησή του θα ισοδυναμούσε μ’ ένα σώμα χωρίς καρδιά. Ο Abbas μόλις επανέλαβε την κατηγορία του ότι το Ισραήλ προσπαθεί να καταστρέψει το Τέμενος Al-Aqsa ενώ είχε παλιότερα χαρακτηρίσει "fard ayn" ή Ισλαμική υποχρέωση την απόσπαση της Ιερουσαλήμ από το Ισραήλ. 

Θυμηθείτε ότι, μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967 οπότε η Ιερουσαλήμ ενώθηκε υπό Εβραϊκό έλεγχο για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 2000 χρόνια, ο Moshe Dayan είχε κάνει μια τεράστια χειρονομία καλής θέλησης παραχωρώντας τον έλεγχο του Όρους του Ναού στη Μουσουλμανική Wafq. Για να ενισχυθεί η δέσμευση αυτή, απαγορεύεται στους Εβραίους να προσεύχονται στο Όρος του Ναού και συλλαμβάνονται τακτικά από την Ισραηλινή αστυνομία όταν το κάνουν. Αντίθετα, οι Μουσουλμάνοι απολαμβάνουν πλήρη ελευθερία λατρείας σε όλο το Ισραήλ.

Για όλες αυτές τις προαπαιτούμενες προϋποθέσεις τους όμως, τι έχουν προσφέρει σε αντάλλαγμα οι Παλαιστίνιοι; 

• Έχουν προσφερθεί ν’ αναγνωρίσουν το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ;

• Έχουν προσφερθεί ν’ αποσύρουν την απαίτησή τους για το λεγόμενο "δικαίωμα της επιστροφής" που θα εξαφάνιζε την Εβραϊκή πλειοψηφία στο Ισραήλ;

• Έχει κάποιος από αυτούς (Fatah, PLO, Hamas κλπ.) προσφερθεί ν’ αλλάξει το καταστατικό του που καλεί σε καταστροφή του Ισραήλ;

• Έχουν δηλώσει ότι θα παραιτηθούν από τυχόν μελλοντικές εδαφικές αξιώσεις μόλις επιτευχθεί η συμφωνία; 

Η απάντηση σε κάθε ερώτημα είναι "όχι". 

Οπότε, ποιος είναι ο πραγματικός στόχος των Παλαιστινίων; Είναι η ειρήνη και η συνύπαρξη με το Εβραϊκό κράτος του Ισραήλ; Η απαίτηση για προϋποθέσεις εκθέτει τις αληθινές προθέσεις τους. Επιπλέον, αν το Ισραήλ συμφωνούσε σε όλες τις προϋποθέσεις, τι θα είχε μείνει τότε προς διαπραγμάτευση; 

Οι Παλαιστίνιοι δεν επιθυμούν να δουν ως γείτονά τους ένα Εβραϊκό κράτος του Ισραήλ. Στην πραγματικότητα, αν περνούσε το δικό τους, το Ισραήλ θα έπαυε γενικά να υπάρχει υπέρ ενός Αραβικού κράτους της Παλαιστίνης που θα κάλυπτε όλη τη γη όπου βρίσκεται σήμερα το Ισραήλ. Αυτό επιβεβαιώνεται στις ιστοσελίδες των Fatah, PLO και Hamas οι οποίες παρουσιάζουν όλες με πράσινο χρώμα ένα ενιαίο Παλαιστινιακό κράτος που καλύπτει ολόκληρο το κράτος του Ισραήλ. Ωστόσο, δεν ακούμε εκκλήσεις από τους παγκόσμιους ηγέτες για αλλαγή αυτών των εικόνων. 

Πρόσφατα δημοσιεύματα του τύπου ήθελαν τον Mahmoud Abbas να έχει συμφωνήσει σε επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με τον Netanyahu χωρίς προϋποθέσεις. Ωστόσο, ο επικεφαλής Παλαιστίνιος διαπραγματευτής Saeb Erekat αποκάλεσε τα δημοσιεύματα αυτά "καθαρές ανοησίες. Πώς είναι δυνατόν κάποιος στην Ισραηλινή πλευρά πραγματικά να πιστεύει ότι η ΠΑ θα μπορούσε ποτέ να συμφωνήσει να διαπραγματευθεί προτού το Ισραήλ ικανοποιήσει την ελάχιστη προαπαιτούμενη προϋπόθεση της αναγνώρισης ενός Παλαιστινιακού κράτους σε ολόκληρη την προ του 1967 Δυτική Όχθη;" 

Ο λόγος που είναι άκαμπτοι στην απαίτησή τους για προϋποθέσεις είναι επειδή στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία επιθυμία να "διαπραγματευτούν". Οι διαπραγματεύσεις απαιτούν συμβιβασμούς, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουν κάποιες από τις απαιτήσεις τους. Αυτό, από την Παλαιστινιακή οπτική, είναι αδιανόητο. Οι απαιτήσεις τους θεωρούνται 'ιερές'.  Ό, τι χαρακτηρίζεται ‘ιερό’ δεν μπορεί να υποστεί συμβιβασμό καθώς θ’ αποτελούσε βλασφημία η οποία τιμωρείται με θάνατο. Κανένας Μουσουλμάνος δεν θα ήθελε να διακινδυνεύσει κάτι τέτοιο. Έτσι, αν οι Παλαιστίνιοι αποδεχθούν το κράτος του Ισραήλ, του επιτρέψουν να διατηρήσει την Εβραϊκή του πλειοψηφία, κρατήσουν αδιαίρετη την Ιερουσαλήμ κι έχουν ασφαλή και προασπίσιμα σύνορα, θα θεωρηθούν βλάσφημοι. Όσο δύσκολο κι αν είναι ν’ αποδεχθεί κανείς αυτήν την ιδέα, αποτελεί ουσιαστικά τη σιωπηρή πραγματικότητα της κατάστασης εδώ. 

Το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δεν έχει ακόμη αντιληφθεί αυτήν την αλήθεια. Έτσι, όταν έρχονται αντιμέτωποι με προϋποθέσεις που θεωρούνται ιερές, σε αντιδιαστολή με τη διάπραξη βλασφημίας, η επιλογή για τους Παλαιστίνιους είναι προφανής. Εκεί είναι που κρατούνται όμηροι το Ισραήλ και όλοι όσοι επιθυμούν την ειρήνη. Αυτός είναι ο λόγος που οι Παλαιστίνιοι απαιτούν προϋποθέσεις και δεν θέλουν μια λύση δύο κρατών. Αν ήθελαν πραγματικά μια λύση δύο κρατών, θα είχε επιτευχθεί εδώ και πολύ καιρό. Ο στόχος τους είναι η εξάλειψη του Ισραήλ. 

*Ο Dan Calic είναι συγγραφέας, ιστορικός και αναλυτής.